donderdag 26 januari 2017

Levensduurverkorting


Minister Schultz van Infrastructuur en Milieu kondigde vorige week aan dat het volgend jaar mogelijk wordt om op de A2 door onze gemeente ook overdag 130 km per uur te rijden. Onze wethouder van Verkeer, Pieter de Groene, had natuurlijk groot gelijk toen hij zijn verbijstering uitsprak over deze mededeling. Ik weet zeker dat hij dat mede namens heel veel inwoners heeft gedaan. Ik zal u uitleggen waarom.

Toen destijds de verbreding van de A2 naar 2x5 rijstroken aan de orde was, gingen omwonenden en gemeente akkoord onder de voorwaarde dat de maximumsnelheid terug zou gaan naar 100 kilometer per uur. Toen de doorstroming was verbeterd, ontstond bij het Rijk, tegen de afspraken in, al snel het verlangen om harder rijden mogelijk te maken.

Natuurlijk hoor ik ook het geluid van al die automobilisten die het belachelijk vinden dat je niet harder dan 100 km per uur mag rijden op een weg die 2x5 rijstroken breed is. Wat zij niet zien, is dat er bij Maarssenbroek 25.000 inwoners vlak langs de snelweg wonen, achter een metershoge geluidsmuur. Misschien hadden we hem doorzichtig moeten maken.

Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat mensen die in de buurt van een drukke verkeersweg wonen een grotere kans hebben op diverse ziekten. Uit Europees onderzoek blijkt verder dat de levensverwachting gemiddeld met acht maanden wordt ingekort door luchtvervuiling. Voor mensen die dichtbij een drukke snelweg wonen, kan de levensduurverkorting oplopen tot 2,5 jaar.

Daar komt nog eens bij dat de uitstoot van het schadelijke stikstof onevenredig hard omhoog gaat als de snelheid verhoogd wordt van 100 naar 130 km per uur. De twee minuten tijdwinst die met de snelheidsverhoging wordt gerealiseerd, staat in geen enkele verhouding tot de nadelen voor de gezondheid en de levensverwachting van onze inwoners. Dit stoort mij enorm.

De media brachten de snelheidsverhoging als een voldongen feit. Dit is onterecht, want de minister zal eerst maatregelen moeten nemen tegen extra overlast die een gevolg is van zo’n snelheidsverhoging. Pas daarna kan een verkeersbesluit worden genomen.

De gemeenteraad heeft het college van burgemeester en wethouders unaniem de opdracht gegeven om alles te doen om de snelheidsverhoging tegen te houden. Zodra het verkeersbesluit is genomen zal het college bezwaar aantekenen. Net zoals we eerder, samen met De Ronde Venen, bezwaar hebben gemaakt tegen het besluit om de snelheid  in de avonduren te verhogen naar 130 km per uur. Hierover loopt nog een hoger beroep bij de Raad van State waarvan de uitspraak is uitgesteld tot 28 februari. Wordt vervolgd dus.

Om twee minuten eerder vanuit Amsterdam in Utrecht te zijn, neemt de minister de schadelijke gevolgen voor vele duizenden inwoners van onze gemeente op de koop toe. Verbijstering is het enige juiste woord dat ik daarvoor kan bedenken.


Tot ziens

zondag 15 januari 2017

Maak het begrijpelijk


Bij de gemeente proberen we onze taken voor u als inwoner zo goed mogelijk uit te voeren. Vaak lukt dat, maar niet altijd. Ook wij hebben te maken met inwoners die ontevreden zijn over het optreden van de gemeente en die hierover een klacht indienen. Gemiddeld krijgen wij jaarlijks zo’n 50 tot 60 klachten.

De meeste klachten gaan over de openbare ruimte. Dan gaat het over te laat of niet reageren van de gemeente op verzoeken over snoeien van bomen en het groenonderhoud of  klachten over geluidsoverlast. Andere klachten zijn dat inwoners het niet eens zijn met een besluit van de gemeente, ontevreden zijn of menen dat hun onrecht is aangedaan.

Net als een bank, supermarkt  of energiebedrijf  de belangen van hun klant voorop zetten, doet de gemeente haar uiterste best om inwoners zo goed mogelijk te helpen. Daarvoor zijn we in de afgelopen tijd anders gaan denken over onze dienstverlening. Dat we snel en goed reageren op klachten, is voor mij vanzelfsprekend. Nog belangrijker is het misschien wel dat we ons proberen te verplaatsen in de inwoner of ondernemer die zijn beklag doet.

De manier waarop we op een klacht reageren blijkt voor een klager heel belangrijk te zijn.  Daarom proberen we 1 medewerker in te zetten om de afhandeling van de klacht van begin tot het eind te volgen. Daarbij is het belangrijk om heel goed te luisteren naar de klager. Een luisterend oor is meestal de helft van de oplossing.
Door ons daarbij dus meer te verplaatsen in de inwoner kunnen we de klacht beter of sneller oplossen en verbeteren we onze dienstverlening. Voor ons is dat belangrijk: we willen lessen trekken uit de klachten die we ontvangen.

Ons voornemen voor 2017 is om nog harder te werken aan een begrijpelijke en toegankelijke gemeente.  In het kader daarvan gaan we voor alle medewerkers activiteiten ontwikkelen die tot doel hebben klantgericht denken en handelen te verbeteren.

Een van de activiteiten is de campagne ‘Maak het begrijpelijk!’ die binnenkort van start gaat. Jaarlijks verstuurt de gemeente  duizenden brieven, wijkberichten en nieuwsbrieven. Het is natuurlijk belangrijk dat deze informatie begrijpelijk en duidelijk is. Toch is dat niet altijd het geval. Ik vind dit zo belangrijk dat ik dit jaar persoonlijk ambassadeur zal worden van deze campagne.

Krijgt u van de gemeente Stichtse Vecht een brief, wijkbericht of nieuwsbericht waarvan u de inhoud niet begrijpt, dan wil ik dat weten. Dat kunt u doen door van het hele document een kopie of foto te maken. Zet eventueel een cirkel om de moeilijk geschreven teksten. Stuur de kopie of foto met uw tips en opmerkingen aan de gemeente per email of per post. Of geef uw voorbeeld af aan de receptie. Zet erop: Maak het begrijpelijk.
Wij zullen dan contact met u opnemen. Nog belangrijker is dat we deze voorbeelden gebruiken  om onze teksten te verbeteren. De gemeente kan zo iedere keer de dienstverlening verbeteren in dit jaar van U, inwoner of ondernemer uit onze gemeente. U helpt ons om onze taal en onze klantgerichtheid verder te verbeteren.


Tot ziens.