Sterk in de klas

Flevoland doet het best goed met de jeugdzorg. Onze wachtlijsten zijn meestal leeg en het aantal kinderen dat tijdens een behandeling gewoon thuis kan blijven wonen is bij ons hoger dan elders. Vandaag was ik buiten het provinciehuis op zoek naar goede voorbeelden.

Dat dit zo goed loopt heeft onder andere te maken met de goede samenwerking tussen de verschillende aanbieders van jeugdzorg. Die samenwerking krijgt bijvoorbeeld vorm aan het Flevolandse Zorgtafeloverleg.

Aan die tafel zitten alle zorgaanbieders samen met bureau jeugdzorg om de tafel om voor de meest ingewikkelde zorgvragen de beste oplossing te vinden. Een van de reden dat deze samenwerking zo goed loopt is het feit dat de verschillende aanbieders elkaar meer als partners dan als concurrenten zien.



In de Vuurtoren met Triade bestuurder Micky Adriaansens (l)
Ilona Lindt (r)

Van de zorgtafel ben ik doorgegaan naar de openbare basisschool De Vuurtoren in Lelystad, een van de scholen die meedoet aan het project 'Sterk in de Klas' van zorgaanbieder Triade. Binnen dit project waaraan de provincie financieel bijdraagt, krijgen leerlingen die dat nodig hebben extra sociale vaardigheidstraining van gedragsdeskundige Ilona Lindt. Een mooi voorbeeld van een preventieproject waarmee we voorkomen dat kwetsbare kinderen later in problemen komen waardoor ze veel zwaardere, en dus duurdere hulp nodig hebben. Leuk om weer eens in de klas te zitten (foto)

Tenslotte ben ik doorgereden naar een gezinshuis in Biddinghuizen. Een gezinshuis is een kleinschalige hulpvorm waarin de gezinshuisouders hun eigen privéleven beschikbaar stellen als hulpverleningsmiddel. Ze bieden de jongeren die bij hen in huis wonen een zo gewoon mogelijk gezinsleven met warmte, structuur en duidelijke leefregels. In een gezinshuis kunnen jongeren terecht die (tijdelijk) niet meer thuis kunnen wonen. En die vanwege hun hulpvraag het best gebaat zijn bij verzorging, opvoeding en hulp in een gezinssituatie met een beperkt aantal vaste verzorgers.

Van wat ik in dat gezinshuis heb gezien was ik diep onder de indruk. Professionele werkers uit de zorg die hun privéleven open stellen voor kinderen met een enorme gebruiksaanwijzing door de meest vreselijke dingen ze in hun nog korte leven hebben meegemaakt. Doen alsof het je eigen kinderen zijn en toch professioneel blijven in de wetenschap dat de kinderen op een gegeven moment ook weer weg kunnen gaan. Ik geef het je te doen. Nadat we 's avonds met alle kinderen samen gegeten hadden ben ik weer naar huis gegaan. Diep onder de indruk van de manier waarop al die werkers in onze provincie zich inzetten voor die hele kwetsbare kinderen.

Tot ziens.