Honderd dagen

Dat zomerreces heeft toch meer invloed op de Leidse politiek dan ik had verwacht. Voor mij reden om eens na te denken wat ik in de toekomst ga doen met recesperiodes voor zover ik de tijd niet nodig heb voor mijn eigen vakantie. Leden van de Tweede Kamer vullen deze tijd vaak in met maatschappelijke stages in het hele land. Misschien is dat een aardig idee om via deze weg als wethouder eens kennis te maken met zaken of mensen die belangrijk zijn voor de stad maar waar je normaal niet aan toe komt. Als u goede suggesties heeft voor een korte werkstage in de komende recesperiodes, dan hoor ik dat graag. In ieder geval heb ik dan ook iets om in mijn dagboek over te schrijven.

Vandaag was ik honderd dagen wethouder in Leiden. Zelf zal ik niet vervallen in een saaie evaluatie van deze eerste periode, anderen moeten daar maar over oordelen. Gebruikt u daarvoor rustig de mogelijkheden van deze site om te reageren.

Ik ga met mijn familie genieten van een vakantie. Tot over drie weken.

Komkommer

Met het aanbreken van het zomerreces is de komkommertijd begonnen. Een tijd waarin de plaatselijke politiek weinig nieuws maakt en de pers, wat meer dan normaal, moeite moet doen om toch de krant te vullen voor de lezers die niet op vakantie zijn.

Sommige maken daar dankbaar gebruik van. Neem bijvoorbeeld de fractie van het CDA. Deze fractie bracht na aanvang van de komkommertijd een discussienotitie onder de titel 'Welstand of wanbeleid' naar buiten. De kranten waren graag bereid om daar uitgebreid aandacht aan te besteden. In de betreffende notitie doet het CDA een groot aantal aanbevelingen om het welstandbeleid in Leiden te verbeteren en te moderniseren. Zoals u op 26 juni al in mijn dagboek heeft kunnen lezen ben ook ik van mening dat we met betrekking tot dit onderwerp eens een goed debat moeten organiseren. Dit najaar komt dit college hiervoor met een discussienota over dit onderwerp. De CDA notitie bevat wat mij betreft een aantal hele zinvolle bijdragen aan die discussie die ik graag in het debat wil betrekken. Maar een wethouder die zich positief uitlaat over een discussienota van een oppositiepartij, dat is zelfs in komkommertijd geen nieuws.

Naast het CDA maakt ook de gemeente dankbaar gebruik van het feit dat er momenteel wat minder nieuws is. Zo hadden we vanmiddag een aantal journalisten op bezoek die een kijkje in de keuken kwamen nemen bij onze dienst Bouwen en Wonen. We hebben ze mee laten kijken bij het proces van het verlenen van bouwvergunningen. Na afloop ben ik persoonlijk langsgegaan om wat vragen te beantwoorden. Ik ben benieuwd wat we hier de komende dagen over kunnen lezen.

De rest van de week ga ook ik even genieten van het mooie weer. Tot volgende week dus.

Polderpark

Vandaag wederom de fiets gepakt. Dit keer voor een bezoek aan het gemeentehuis van Zoeterwoude. Daar had ik afgesproken met twee collega wethouders om een aantal gezamenlijke dossiers door te spreken. Zo hebben we bijvoorbeeld gesproken over het W4 project (verdiepte aanleg en ontwikkeling A4-trace) waar beide gemeenten nauw bij betrokken zijn. In dit project is een goede samenwerking tussen onze gemeenten van groot belang. Daarom is het voor mij handig om de belangen van de andere partij, in dit geval Zoeterwoude, te begrijpen.

Het is prachtig om te zien hoe je tijdens een fietstocht van 5 kilometer het landschap om je heen ziet veranderen van hoogstedelijk naar een prachtige plattelandsomgeving in het groene hart. Voor de terugweg naar het Leidse stadhuis heb ik de fietsroute door het Leidse Polderpark Cronesteyn genomen.

Polderpark Cronesteyn is het grootste park van Leiden met vele kilometers fiets- en wandelpaden. Behalve heel veel prachtige natuur is er op recreatief gebied van alles te doen. Er is zelfs een echte natuurcamping. Ik was er nooit geweest en ik heb er werkelijk mijn ogen uitgekeken. Er is daar zoveel te zien dat ik niet eens in de gaten had dat ik op de brug over het Rijn-Schiekanaal het waarschuwingslicht over het hoofd zag waardoor ik tussen twee sluitende slagbomen terecht kwam. Toen ik met m'n fiets onder de tweede slagboom doorkroop riep de brugwachter door alle luidspeakers, 'dat krijg je er nou van als je niet op zit te letten'. Zonder om te kijken ben ik maar snel doorgereden naar het stadhuis.


Goed weekend.

Luifelbaan

Vandaag weer de fiets gepakt en de stad in geweest. Op verzoek van een aantal ondernemers kreeg ik samen met collega wethouder Filip van As een rondleiding door het winkelcentrum 'De Luifelbaan' in Leiden Zuid-West.

Eind april 2005 werd het startsein gegeven voor het uitbreiden en vernieuwen van dit centrum. Een ruimtelijke ingreep van 60 miljoen euro waarvan de ontwikkelaar Bouwfonds 55 miljoen voor haar rekening neemt en de gemeente de rest. De Luifelbaan krijgt een verzorgingsgebied dat groter is dan alleen Zuid-West. Het winkelcentrum moet het tweede economische hart van Leiden worden in oppervlakte en winkel aanbod. Er komen 20 nieuwe winkels op het Vijf Meiplein en het Bevrijdingsplein. Hier komt tevens een 19 verdiepingen (!) tellende woontoren met 92 appartementen. In de nieuwe winkels komen ondermeer sportzaak Sloos, Fotiek v.d. Horst, Lidl, de Hema en het Kruitvat. De Albert Heijn wordt met 3800 m2 een van de grootste vestigingen die ik ooit gezien heb. Eind 2008 moeten de werkzaamheden zijn afgerond. Wij gingen vandaag kijken naar het resultaat tot nu toe en hebben met diverse ondernemers gesproken over de manier waarop het centrum nu vorm krijgt. Binnenkort gaat de eerste parkeergarage en een flink aantal winkels open. De moeite waard om eens te gaan kijken.

Tot morgen.

Wijktuin

De eerste week van het reces. Dat betekent fors minder vergaderingen en dus meer tijd om de fiets te pakken en de stad in te gaan.

Vandaag ben ik op verzoek van enige omwonenden het Bracol terrein aan de Rijnkade gaan verkennen. Dit voormalige stukje bedrijfsterrein ligt al heel lang braak en de buurtbewoners hebben het langzamerhand in gebruik genomen als een soort gemeenschappelijke tuin. Ze zijn zich er aan gaan hechten en als je dit terrein bezoekt, snap je waarom. Groen is nu eenmaal schaars in de stad. Ze hebben zelfs een site gemaakt: http://bracol.rolloos.nl

De gemeente heeft het terrein echter niet voor niets gekregen en om dat geld terug te kunnen verdienen zijn er alweer een paar jaar geleden afspraken gemaakt met een ontwikkelaar om hier een woningbouwplan te realiseren. Dat is mooi zou je zeggen. Op die manier vertrekt hinderlijke bedrijvigheid uit de buurt en komen er woningen voor terug. De bewoners zien dat liever anders en geven de voorkeur aan een mooi stukje groen in de wijk.

De betreffende ontwikkelaar betaalde ruim een half miljoen euro voor dit gebiedje. Dus als het al zou lukken om dit gebied groen te houden is dat de rekening die de gemeente (lees gemeenschap) zal moeten betalen. De vraag is of we dat er voor over moeten hebben. Voorlopig heeft de gemeenteraad via het bestemmingsplan bepaald dat er woningen moeten komen. Voordat ik iets zinnigs kan doen in de richting van de omwonenden had ik er behoefte aan om vandaag zelf even ter plekke te kijken.

Het is weer typisch zo'n ruimtelijke ordeningsdilemma. Na het reces ga ik hier verder mee.

Tot ziens

Grote woorden.

Via het Leidsch Dagblad las ik vanmorgen de reacties van de verschillende partijen op het collegewerkprogramma. Het is me duidelijk dat grote woorden niet worden geschuwd in deze stad. In een uitgebreid artikel in het stadskatern kwam ik de volgende koppen tegen:

- 'oppositie kraakt wethouder financien'
- 'stadsbestuur gaat feesten op kosten van de Leidenaar'
- 'de stad gaat failliet'
- 'knoeiwerk dat in de prullebak thuis hoort'
- 'een vage bende'

In mijn ogen maakt het college duidelijke keuzes. Zoals afgesproken met de meerderheid van de gemeenteraad, kiezen wij voor jeugd, voor onderwijs, voor cultuur, voor sport, voor meer werk voor iedereen en voor wat extra ondersteuning voor mensen die dat hard nodig hebben. Om dat te kunnen bereiken moeten we bereid zijn te investeren in deze onderwerpen. Harde voorwaarde om dat te doen, is dat we moeten bezuinigen op andere onderwerpen die in onze ogen minder belangrijk zijn. De komenden maanden zullen we onderzoeken op welke manier we aan de gemeenteraad sluitende voorstellen kunnen doen.

Jammer dat bepaalde partijen in de raad zich beperken tot 'grote woorden'. Ze slaan een aardige politieke discussie op voorhand al dood.

Tot ziens.

Veegcollege

Het zomerreces staat voor de deur. Dat betekent dat de politiek, vanaf volgende week tot eind augustus, op een laag pitje gaat. Geen raads- en commissievergaderingen. Geen andere avondbijeenkomsten. De wekelijkse collegevergaderingen gaan in afgeslankte vorm door. De nog aanwezige leden doen elke dinsdagochtend de lopende zaken, maar politiek gevoelige dossiers blijven liggen tot de eerste voltallige collegevergadering eind augustus.

De eerste drie maanden van mijn leidse wethouderschap waren uitermate boeiend, ik heb er van genoten. Maar het was ook hard werken en lange dagen maken. Een paar rustige weken voordat ik begin augustus zelf op vakantie ga komt mij goed uit.

Voordat het reces kon beginnen hadden we vandaag nog wel een extra collegevergadering. Het ging om een zogenaamd 'veegcollege', speciaal om alle zaken weg te werken die voor het reces afgerond moesten worden. Op de agenda stonden maar liefst 52 agendapunten. Het belangrijkste onderwerp was het collegewerkprogramma. Na onze installatie op 18 april hadden we de gemeenteraad immers beloofd dat we dit document voor het reces zouden aanbieden, dus het moest vandaag af.

In het collegewerkprogramma staat beschreven op welke manier wij de komende vier jaar de doelen willen bereiken die raad ons na de verkiezingen heeft opgedragen. In een aantal sessies hebben we de afgelopen weken uitgebreid met elkaar gediscussieerd over de inhoud van dit programma. Tijdens deze discussies moesten wij het onderling eens zien te worden over een groot aantal belangrijke keuzes voor de stad. Zoiets gaat niet vanzelf, maar persoonlijk ben ik heel tevreden over het resultaat tot nu toe. Binnen onze 'linkse' samenwerking kunnen we elkaar goed vinden op een groot aantal onderwerpen. Het is een omvangrijk pakket aan nieuw beleid geworden waar wij de komende 4 jaar de handen aan vol zullen hebben. Dit college legt vooral prioriteit bij jeugd, onderwijs, cultuur, minimabeleid en dienstverlening aan de inwoners en bedrijven.

Voor al dat nieuwe beleid is per jaar gemiddeld 7,5 miljoen euro voor beschikbaar. Dit geld hebben we overigens nog niet helemaal bij elkaar. Om alle plannen uit te voeren moeten we nog flink gaan bezuinigingen op onderwerpen die we van minder belang vinden. Daar hebben we nog een paar maanden de tijd voor. Na het reces gaan we daar hard aan werken.

Op de kaft van ons collegewerkprogramma staat onze nieuwe teamfoto. Ik wil hem u niet onthouden.

Ook al is het reces begonnen, de komende weken ben ik nog wel aan het werk. Mijn verslagen treft u hier aan.

Tot dan.

Buitenlandse zaken

Vandaag was een dag van bijzondere ontmoetingen. Rond de middag waren we met nagenoeg het hele college te gast bij de Japanse ambassade in Den Haag. Leiden heeft al heel lang een speciale band met Japan. Dat heeft niet alleen te maken met het feit dat Leiden voor Japanse toeristen een populaire reisbestemming is. Ook op wetenschappelijk gebied zijn er historische banden. Dat is onder andere te zien in het Sieboldhuis aan het Rapenburg. Het SieboldHuis herbergt het mooiste uit Japan achter een Nederlandse historische gevel. Op 2 september 2005 beschreef ik mijn bezoek aan het Sieboldhuis in mijn dagboek.

Mr. Kyoji Komachi, de Japanse ambassadeur, wilde de bijzondere band met de stad door zijn uitnodiging nog eens onderstrepen. Het was een bijzondere ontmoeting vol met japanse tradities.

Bij mijn terugkomst in Leiden mocht ik een Turkse delegatie ontvangen. Het waren gemeentebestuurders uit de gemeente Zeytinburnu, een deelgemeente van Istanbul. Zij kwamen kijken naar de manier waarop we in Leiden onze herstructurering aanpakken binnen de wijkontwikkelingsplannen.

Vanavond hadden we het vervolg van de gemeenteraadsvergadering van gisterenavond. Naast o.a. de toekomst van het openbaar onderwijs, de Rijngouwelijn en de Stichting Stadsparkeerplan stond ook de vaststelling van het ligplaatsenplan op de agenda. Het ligplaatsenplan maakt onderdeel uit van mijn portefeuille, en dat het ik gemerkt ook. In dit plan staat beschreven waar en onder welke voorwaarden, binnen de gemeente woonschepen mogen liggen. Ten behoeve van een bouwplan van de Firma Noordman aan de Haagweg moesten een aantal woonschepen in de Rijn naar een andere plaats verhuizen. Daarvoor was aanpassing van het ligplaatsenplan noodzakelijk. Probleem daarbij was het feit dat o.a. de Leidse Roeivereniging "Die Leythe" met enige regelmaat van hetzelfde water gebruik maakt voor hun roeiwedstrijden.

Beide dreigden dus letterlijk in elkaars vaarwater te komen. Het geschil is de afgelopen weken in de plaatselijke pers breed uitgemeten. Steeds meer partijen zijn zich vervolgens met dit vraagstuk bezig gaan houden. Het probleem was dat zowel naar Noordman als Die Leythe in het verleden toezeggingen waren gedaan die de gemeenteraad na wilde komen. Na heel veel discussie met allerlei belanghebbenden en talloze misverstanden over hoe je ruimte op het water kunt meten zijn we er vanavond met de nodige creatieviteit gelukkig uitgekomen. Bijna iedereen was na afloop tevreden over de uitkomst en dat is in de ruimtelijke ordening niet altijd het geval.

Tot ziens

Vergaderen

Aan vergaderingen geen gebrek deze week. Vandaag de hele dag in collegevergadering gezeten. Naast een hele lijst beslissingen willen we deze week ook het collegewerkprogramma afronden. Voor ons is dat een belangrijk document. Het college werkprogramma is een uitwerking van alle punten die de collegepartijen vlak na de verkiezingen met elkaar zijn overeengekomen. Het is voor een belangrijk deel bepalend voor het werk dat we als college gedurende de komende 4 jaar zullen uitvoeren. Er zitten nogal wat financiele consequenties aan dit programma waar we lang over hebben gesproken. Helemaal klaar zijn we nog niet, vrijdag gaan we verder praten.

Vanavond vergaderde de gemeenteraad. Het belangrijkste punt was de jaarrekening over 2005. De technische zaken waren in de diverse commissies aan de orde geweest en vanavond was het de politieke behandeling. Blijft een beetje vreemd om verantwoording te moeten afleggen over een periode van het vorige college.

Tot morgen.

Vaste vormen

Op maandag begint mijn agenda een beetje vast vormen aan te nemen. In de ochtend begin ik met mijn wekelijkse spreekuur waar men de laatste tijd heel behoorlijk gebruik van maakt. De meeste bezoekers zijn heel goed in staat om binnen 15 minuten hun woordje te doen. Omdat mensen bij het maken van de afspraak al aangeven waarover ze met me willen praten, kan ik vooraf meestal al wat zaken laten uitzoeken. Daardoor lukt het vaak om direct een goed antwoord te geven. Wanneer dat niet lukt dan doe ik dat op een later tijdstip, maar iedereen krijgt altijd een reactie van me. Voordeel van het spreekuur is dat mensen nooit lang hoeven te wachten wanneer ze mij echt even willen spreken. Tot nu toe hebben de gesprekken overigens wel heel vaak te maken met het onderwerp wonen.

Op maandagmiddag heb ik standaard mijn bestuurlijk voortgangsoverleg met medewerkers van de dienst Bouwen en Wonen. Daar bespreken we de voortgang van lopende projecten en onderwerpen die de komende tijd in de actualiteit komen.

Als onderdeel van mijn introductieprogramma bracht ik vanavond achtereenvolgens een bezoek aan de fractievergaderingen van CDA en VVD. Ik wil me als wethouder graag inzetten voor de gehele gemeenteraad en daarbij vind ik een goede samenwerking met alle leden van de raad belangrijk. Dat heb ik de leden van deze fracties vanavond laten weten. Het was een nuttige maar ook prettige ontmoeting. Sommige mensen moesten wat wennen aan het feit dat een wethouder op deze manier wil samenwerken met oppositiefracties. Wat mij betreft past dit overigens prima in onze open bestuursstijl.

Tot ziens