donderdag 29 augustus 2013

Opinie, Schaliegas

Er is de laatste dagen heel veel te doen over het voornemen van minister Kamp om in Nederland ruimte te maken voor proefboringen naar Schaliegas. Voor mij was dat aanleiding om samen met een aantal partijgenoten (Judith Merkies uit het Europese Parlement,
Henk Leenders, fractievoorzitter in Provinciale Staten van Noord-Brabant en
Peter Pels, fractievoorzitter in Provinciale Staten van Flevoland) over dit onderwerp een opinie te schrijven. Deze verscheen vanmorgen onder andere in De Stentor. Ik wil u de tekst niet onthouden.


De proefboringen naar schaliegas worden voorlopig uitgesteld, maar dat van uitstel afstel komt, staat allerminst vast. De extra tijd die nu gegeven wordt is volgens PvdA Brabant, PvdA Flevoland en de PvdA in het Europees Parlement een kans om in de aanloop naar de verkiezingen tot een brede discussie te komen. Wie verder kijkt zal zien dat schaliegas in Nederland op veel bezwaren stuit.

Schaliegas is een relatief nieuwe en risicovolle energiebron die op enkele plekken in Nederland te winnen valt. Boxtel (Noord-Brabant) en de Noordoostpolder (Flevoland) zijn als potentiële wingebieden aangewezen en daarnaast is ook rond Den Haag veel schaliegas te vinden. Het langverwachte onderzoek naar proefboringen dat minister Kamp deze week presenteerde richtte zich vooral op de vraag of schaliegaswinning schoon en veilig kan. Die focus op alleen milieu is in onze ogen te smal. Wij pleiten voor een bredere discussie waarin draagvlak onder kiezers, de kansen van duurzame energie én langetermijn economische argumenten sterker meegenomen worden.

Dat de impact op het milieu betrokken wordt in discussies rondom schaliegas is op zichzelf niet vreemd. Schaliegas is, hoewel schoner dan kolen, verre van CO2-neutraal. Ook bestaan grote zorgen rondom het intensief gebruik van water en chemicaliën bij de winning, dat een gevaar kan vormen voor ons drinkwater.

En het risico op aardverschuivingen is niet uit te sluiten.

Maar zelfs als boren naar schaliegas theoretisch onomstotelijk schoon en veilig kan zijn, is dat nog lang geen reden om schaliegas te omhelzen. Ja, schaliegas in de VS wordt vaak genoemd als ‘game changer’ en als ‘driver’ voor een nieuwe industrialisering door een lage energieprijs. Maar boren in het dichtbevolkte Nederland is toch iets anders dan op het platteland in de VS. Het is nog maar de vraag hoeveel Nederlanders een boortoren in hun achtertuin willen hebben.

Ook bij de economische haalbaarheid van schaliegas zijn grote vraagtekens te plaatsen. Onderzoek stelt vast dat de uitputting van schaliegasbronnen snel optreedt, waardoor er steeds in nieuwe boorputten geïnvesteerd moet worden. Zelfs áls we in Nederland alle winbare schaliereserves aan de oppervlakte kunnen halen, is dat alles bij elkaar slechts zes keer de jaarlijkse opbrengst van onze Groningse gasbel. En voor die relatief zeer beperkte opbrengst moet een hele nieuwe, dure en milieu-intensieve energieinfrastructuur opgericht worden.

Of de baten de kosten overstijgen is dus nog lang niet zeker.

Daarbij is de steun onder de bevolking cruciaal, zo leren ook de afgeblazen CO2-opslagprojecten.

En die steun is in heel Nederland erg laag. Een groot aantal gemeenten in Nederland heeft zichzelf al ‘schaliegasvrij’ verklaard. Met de aankomende gemeenteraadsverkiezingen zullen lokale politici er, terecht, alles aan doen om deze belofte na te komen. Het onderzoek van Kamp gaat volledig aan deze draagvlakkwestie voorbij en het helpt ook niet dat er in het stuk niet wordt ingegaan op locatiespecifieke kenmerken van de aangewezen wingebieden.

Belangrijkste punt is dat we de discussie over schaliegas niet met eurotekens in onze ogen moeten voeren, maar met het oog op een langetermijnvisie over waar we heen willen met onze toekomstige energievoorziening en wat welk land we willen achterlaten voor de toekomstige generaties.

Investeren in schaliegas betekent investeren in de oude vervuilende energiewinning. De échte innovatie ligt in hernieuwbare energie, zoals zon en wind. Ook weten veel mensen niet dat de keuze voor schaliegas ervoor kan zorgen dat andere, schonere, bodemintensieve technologieën als aardwarmtewinning geblokkeerd worden.

Minister Kamp stelt een besluit over schaliegas nog even uit. Verstandig. Wij hopen dat hij de tijd neemt de discussie breder te trekken dan enkel schoon en veilig.

Nederland is, als het dat al ooit mag zijn, nog lang niet klaar voor schaliegas, zelfs als we de milieubezwaren wegdenken. Bedenk daarbij ook dat als we proefboringen toestaan en deze zijn succesvol, de weg definitief vrij is voor commerciële partijen die zich in de boringen willen storten.

De toekomst van onze energie-infrastructuur ligt op de korte termijn in schonere overgangstechnieken, en op de lange termijn in echt duurzame oplossingen. De PvdA in het Europees Parlement, in Flevoland en in Noord-Brabant heeft deze lijn consequent uitgedragen. De provincie Brabant neemt na de zomer het initiatief om een breed en open debat te voeren over nut en noodzaak van schaliegas en over de transitie naar duurzame energie. Dit initiatief verdient navolging in heel Nederland. En als Den Haag dan toch niet van de snelle euro’s die schaliegas mogelijk oplevert kan afblijven, laat ze dan beginnen met boren naar de reserves die onder het Binnenhof liggen.



Tot ziens.



zaterdag 17 augustus 2013

Zomerstage, de finale

Fout
Mijn jaarlijkse zomerstages zitten er weer op. Of, zoals een van de verslaggevers het noemde, de afgelopen twee weken heb ik de Flevolanders mijn agenda laten bepalen. Het is me buitengewoon goed bevallen. De zomerstages brachten me in contact met allerlei interessante inwoners en ondernemers. Dankzij hen begrijp ik weer een beetje beter wat er van mij wordt verwacht als ik komende week mijn normale werkzaamheden weer ga hervatten.

Op twee van mijn stages wil ik hier nog even terug komen. Op de eerste dag was ik op pad met een van de provinciale toezichthouders. Ik dacht een leuke sfeerfoto bij dat artikel geplaatst te hebben, maar die riep op twitter wel heel veel discussie op. Dat kwam door de combinatie van verkeersborden die daarop te zien was. De twitteraar die daarover begon heeft uiteindelijk gelijk gekregen. Ik zal u niet vermoeien met alle wettelijke argumenten, maar het onderste bord zal worden verwijderd.

De laatste dag was ik te gast bij De Stentor. Het resultaat van die dag heb ik inmiddels in de krant kunnen bewonderen. Ik was er best tevreden mee. Een van de stukken was een opinieartikel over de provinciefusie waarvan ik u de inhoud niet wil onthouden. Daarnaast heb ik nog een tweede artikel geschreven, dat niet geplaatst is. Ik zal beide stukken hieronder op mijn weblog plaatsen. Ik ben benieuwd naar de reacties.

Tot ziens.

Opinie, Bestuurlijke herindeling


Opinie, De Landsdeelwet.

Ondanks het feit dat het fusieproces van de drie provincies heel veel geld en energie kost lijkt de kans klein dat minister Plasterk met dit project de eindstreep gaat halen. Dat is jammer want daarmee lijken de kansen op een gewenste modernisering van het middenbestuur voor lange tijd onmogelijk. De minister had zijn energie ook kunnen steken in een Landsdeelwet.

Naast het rijk kent de huidige wet alleen gemeenten en provincies. De taken en bevoegdheden staan voor hen beschreven in de gemeentewet en de provinciewet. Nadeel daarvan is dat wat je ook wilt veranderen aan het bestuur in Nederland, je altijd weer terecht komt in de bestaande structuur. Je komt dus nooit tot een optimale oplossing.

Als de minister echt iets wil veranderen had zijn energie volgens mij beter kunnen steken in een Landsdeelwet. Een nieuwe wet waarin de voorwaarden worden beschreven op grond waarvan provincies zelf kunnen kiezen te fuseren tot een Landsdeel. Een van die voorwaarden kan bijvoorbeeld zijn dat er een minimum aantal inwoners moet zijn. Verder zou die wet een ruim pakket aan extra taken en bevoegdheden moeten bevatten die duidelijk maken dat het landsdeelbestuur in vergelijking met de huidige provincie een meerwaarde voor haar inwoners kan leveren. Tenslotte zou de minister voor de Landsdelen een aparte financieringstructuur moeten ontwerpen. Een goede Landsdeelwet komt naar mijn mening moeiteloos door de eerste en tweede kamer.

Als de wet de vorming van landsdelen mogelijk maakt verwacht ik dat provincies vervolgens zelf vrijwillig aan de slag zullen gaan om de voordelen van landsdeelvorming te onderzoeken. De meerwaarde voor de inwoners is dan immers evident. Ik sluit zelfs niet uit dat in het geval van vrijwillige opschaling Utrecht, Noord-Holland en Flevoland ook met elkaar in gesprek zullen gaan. Mijn overtuiging is dat geen provinciebestuurder zich zal verzetten tegen een fusie die in het belang van de inwoners is. Ik in ieder geval niet.

Tot ziens.



woensdag 14 augustus 2013

Zomerstage 6, De Stentor

Voor mijn laatste zomerstage was ik vandaag in Dronten bij de regioredactie van De Stentor. Ik was blij met de uitnodiging die ik van hen had gekregen en eerlijk gezegd kwam hij ook een beetje als een verrassing. Politiek en journalistiek hebben immers altijd een wat gecompliceerde verhouding met elkaar. Aan de ene kant hebben we elkaar hard nodig, maar tegelijk hebben we er belang bij om onafhankelijk van elkaar te blijven.

Een goed beeld van een normale gang van zaken op de redactie, kreeg ik vandaag niet. Als gevolg van een grote computerstoring binnen het Wegenerconcern stonden de beeldschermen in het redactiekantoor al geruime tijd op zwart toen ik binnenkwam. Dat alles betekende voor mij niet dat ik niet aan de slag kon.

Mijn eerste opdracht bracht me naar de Meerpaal waar ik als een soort razende reporter een sfeerimpressie moest maken van de vakantiespelweek voor de jeugd van Dronten. Leuk om met de kinderen in gesprek te gaan. Helemaal spannend vonden ze het om samen met de reporter op de foto te gaan. Ik ben benieuwd naar het resultaat.

Verder heb ik gewerkt aan een mooi opinieartikel over de provinciefusie en ben ik zelf nog geïnterviewd over mijn zomerstages. De resultaten? Die zijn nu natuurlijk eigendom van de krant. Als de hoofdredactie er geen stokje voor steekt dan kunt u ze binnenkort lezen in uw regionale dagblad.

Tussen alle bedrijven door had ik vandaag interessante gesprekken over o.a. de journalistiek, de toekomst van de regionale krant en het samenspel tussen pers en politiek. Bovendien weet ik inmiddels alles over de tijgermug. Het gevaarlijke diertje, dat nu ook in de Noordoostpolder gesignaleerd is, was het onderzoeksonderwerp van de dag op de redactie.

Tenslotte spraken we natuurlijk over de afhankelijkheid van moderne techniek. De computerstoring was bij mijn vertrek vanmiddag namelijk nog steeds niet opgelost en dreigt nu de geschiedenis in te gaan als de grootste storing die het Wegener concern ooit meemaakte. Als gevolg van dat alles zullen enige honderdduizenden klanten van het Wegener concern morgen een noodkrant op de deurmat aantreffen. Kenmerk van zo'n noodkrant is dat de ruimte voor regionieuws zeer beperkt is. Als gevolg daarvan zult u naar verwachting in ieder geval tot vrijdag moeten wachten om mijn werk te bewonderen. Het is niet anders, maar wat mij betreft doet het niets af aan het feit dat ik een interessante dag heb gehad.

Tot ziens.

Zomerstage 5, Brands Fundraising & Consultancy.

In gesprek met de stichtingen Urker Botter
en Urker Toal.
Vandaag was ik voor mijn zomerstage op Urk bij de firma Brands Fundraising & Consultancy. Dit bedrijf begeleidt ondernemers bij het aanvragen van subsidies en het verzorgen van de subsidieadministratie. Daarnaast werft men fondsen en vordert men energiebelasting terug voor stichtingen, kerken en verenigingen.

Aangekomen bij het bedrijf werd ik door firmant Pieter Brands bijgepraat over de nog korte historie van het jonge bedrijf. Daaruit valt al snel de conclusie te trekken dat ik te gast ben bij een bijzonder bedrijf. De, op Urk niet ongebruikelijke, combinatie van goed ondernemerschap, geloofsovertuiging en gemeenschapszin vormt als het ware de basis onder de bedrijfsvoering. Het is waarschijnlijk ook die combinatie van factoren die maakt dat het bedrijf met name op Urk zo succesvol is bij de zoektocht naar klanten.

Na een uitgebreide kennismaking op kantoor hebben we een rondgang gemaakt langs een aantal klanten van het bedrijf. Daarvoor kwam ik o.a. bij de Ichthusgemeente alwaar men grote ambities heeft om het mooie en gloednieuwe kerkgebouw te vervolmaken met een omvangrijk maar ook kostbaar kerkorgel. Men heeft Brands gevraagd om mee te denken over fondsenwerving.

Een ander mooi project is de speelfilm 'De bende van Urk'. Momenteel worden de opnames voor deze film gemaakt. Het gaat om een project van student Wouter de Vries dat mede tot stand gekomen is dankzij een door Brands georganiseerde 'crowdfunding'.

Kennismaking met kandidaat wethouder
Louwe Post (R)
Daarnaast heb ik gezien wat men heeft gedaan voor de stichting Midscheeps, die momenteel op Urk een woonvoorziening realiseert voor mensen met een geestelijke beperking. Verder heeft men ook buitengewoon goed werk gedaan voor de stichting Urker Botter en de stichting Urker Toal die zich inzet voor cultuurhistorie van het voormalig eiland. En tenslotte zijn we langs gegaan bij ECMR, een bedrijf dat een zeer innovatieve methode heeft ontwikkeld om gebruikte schoonmaakmachines te recyclen. Dankzij Brands hebben ze voor dit project een Europese subsidie gekregen.

Mijn stage eindigde vandaag met een bezoek aan een goede samenwerkingspartner van Brands, t.w. Advies- en Administratiekantoor Post Consultancy. Daar trof ik de trotse eigenaar Louwe Post, die toevallig ook kandidaat is om de vertrekkende wethouder Ben Visser op te volgen. Het werd een prettige kennismaking.

Morgen zit ik voor mijn laatste stage van deze zomer op de redactie van de Stentor. Wat ik daar precies ga doen, leest u na afloop weer op mijn weblog.

Tot ziens.

vrijdag 9 augustus 2013

Zomerstage 4, Centrum voor Jong Ondernemerschap

Voor mijn vierde stagedag was ik vandaag te gast bij het Centrum voor Jong Ondernemerschap (CvJO) in Emmeloord. Deze organisatie biedt startende ondernemers een professionele werkomgeving met collega ondernemers. Doordat de kersverse ondernemers kennis, netwerk en ervaring actief met elkaar delen kunnen ze, als het goed is, een vliegende start maken.

De ondernemers die binnen het centrum werkzaam zijn doen dat voor eigen rekening en risico, maar daar was voor mij vandaag niet zoveel van te merken. Sterker nog, ik sprak vandaag met individuele ondernemers die juist hun kracht halen uit collegiale samenwerking. Het zijn dus collega ondernemers die mij ervan wisten te overtuigen dat ze het succes van een collega net zo belangrijk vinden als het eigen succes.

Het was geen toeval dat ik juist vandaag was uitgenodigd. Het was vandaag namelijk CoworkFriday. Op de site van het CvJO staat over deze dag: Spontaan, ontmoeten, leuk, energie, samenwerken, open, inspiratie en niets moet, alles mag. CoworkFriday is een dag voor mensen die zich graag laten inspireren door een nieuwe werkomgeving met nieuwe mensen. Er is wifi, koffie/thee en ruimte om te werken en het is open voor iedereen. Je kunt tussen 09.30 en 1630 uur op elk moment van de dag binnenkomen.

Wat mij betreft begon die inspiratie al tijdens de uitgebreide voorstelronde toen ik hoorde hoeveel variatie in talent, creativiteit, kennis en ervaring hier aan tafel zat. Dat leverde al direct leuke discussies op over modern ondernemerschap, de kracht van platte netwerken en de rol van de overheid.

Na een gezamenlijke lunch hebben we de middag gebruikt voor een soort intervisiegesprek voor jonge ondernemers. Daarbij konden de verschillende deelnemers vraagstukken voorleggen of nieuwe commerciële ideeën toetsen bij de andere aanwezigen. Juist door de gevarieerde samenstelling van de groep, leverde dat boeiende gesprekken op met interessante adviezen en tips voor de aanwezige ondernemers.

Als deelnemer aan deze Coworkfriday kreeg ook ik de gelegenheid om een vraagstuk voor te leggen. Na een boeiende discussie leverde dat een aantal suggesties op voor de communicatie rondom het dossier van de provinciefusie, die ik dankbaar in ontvangst heb genomen.

Ik heb genoten van mijn stagedag tussen deze creatieve jonge ondernemers. Daarbij viel me op dat we niet veel over geld hebben gesproken. De focus van deze mensen is vooral de meerwaarde die ze aan de samenleving kunnen leveren. Hulde!

Mijn volgende zomerstage loop ik volgende week bij Brands Fundraising
& Consultancy op Urk. Wat ze daar precies doen, hoort u volgende week van mij.

Tot ziens.

woensdag 7 augustus 2013

Zomerstage 3, Dop en Erwt

Zo nu en dan krijg je als bestuurder de kans om iemand te helpen een droom te verwezenlijken. Mijn zomerstage van vandaag viel in die categorie.

Vandaag was ik te gast bij Aafke en Jaap Draaijer uit Swifterbant, mensen met een passie voor alles wat met natuur en tuinen te maken heeft. Een passie die ze zelf ook weer hebben proberen over te  brengen op hun eigen kinderen. Op een gegeven moment merkten ze dat dit niet voor alle kinderen vanzelfsprekend was. Vanaf dat moment hebben ze zich ingezet om kinderen in hun eigen taal uit te leggen dat groente niet uit een diepvries komt.

Ze maakten daarvoor een tijdschrift voor kinderen, stelden lespakketten samen en gingen langs scholen om kinderen te vertellen over de natuur. Centraal bij dat alles staan Dop en Erwt, twee door Jaap zelf getekende figuurtjes. Ze beleven allerlei avonturen in de natuur en weten op die manier kinderen te interesseren voor alles wat groeit en bloeit. Dop en Erwt werden heel succesvol, maar Aafke en Jaap willen meer. Zo ontstond hun droom om een echte Dop en Erwt tuin aan te leggen waar kinderen zelf aan de slag kunnen met de natuur. Zelf aardbeien plukken, onkruid wieden en bonen zaaien. Een plek waar kleuterklassen een middag langs kunnen komen om te ervaren wat natuur precies is.

Een poging om in Swifterbant een geschikte locatie te vinden, liep op niets uit. Via via kwamen Jaap en Aafke terecht in Lelystad bij Werfsjob, een leer-werkbedrijf waar mensen werken met een verstandelijke sociale beperking. Op het terrein van Werfsjob aan de Bronsweg kregen zij gratis en voor niets een mooie en grote tuin tot hun beschikking. Vanaf vandaag gaan ze twee dagen per week daar aan het werk om hun droom te realiseren en daarbij mocht ik ze een handje helpen. Samen hebben we de basisinrichting van de tuin uitgezet en geëgaliseerd.

Vanaf vandaag zijn de kinderen natuurlijk ook van harte welkom. Dankzij de regen liep dat natuurlijk nog geen storm, maar ik twijfel er niet aan dat dit de komende tijd gaat veranderen.

Jaap en Aafke kunnen wel wat hulp gebruikten bij het verwezenlijken van hun droom. Zou u samen met uw kinderen ook een keer willen helpen, dan bent u natuurlijk van harte welkom. Via www.dop-en-erwt.com kunt u meer informatie vinden.

Morgen geen stage maar vrijdag ben ik te gast bij het centrum voor jong ondernemerschapin Emmeloord.

Tot ziens.

dinsdag 6 augustus 2013

Zomerstage 2, stichting Welzijn

Op de tweede dag van mijn zomerstage was ik vandaag bij de stichting Welzijn Lelystad. In tegenstelling tot de andere dagen was het vandaag eigenlijk een soort 'luisterstage'. Als verantwoordelijk gedeputeerde voor Jeugdzorg heb ik vandaag weer veel interessante praktijkinformatie meegekregen.

Het was vooral luisteren naar mensen met klinkende functienamen zoals vrijetijds-coach, jongeren-coach, talentmanager, multidisciplinair teamleden en mantelzorgondersteuner. Deze sector blijft er sterk in om functienamen te bedenken die je uit moet leggen. Behalve de directeur dan, die heet overal directeur.

Ik heb vandaag weer eens gemerkt met hoeveel gedrevenheid men aan het werk is om de sociale samenhang in de stad te bevorderen. Zij zorgen ervoor dat ook de mensen die het wat minder hebben een eerlijke kans krijgen in onze samenleving. Men doet dat niet door problemen van mensen over te nemen, maar wel door mensen te helpen eigen problemen op te lossen. Daarbij krijgen ze gelukkig veel steun, niet in de laatste plaats van de gemeente.

Bijzonder was een kijkje dat ik kreeg bij de Summer 's Cool. Een activiteit waar kinderen gedurende een week samen de dag doorbrengen en allerlei sport- en spelactiviteiten doen. Het gaat om kinderen waarvan de ouders geen geld hebben voor een vakantie. Jammer genoeg zijn er zoveel aanmeldingen voor deze activiteit dat niet alle kinderen die dat nodig hebben geplaatst kunnen worden.

Tenslotte, heb ik uitgebreid gesproken met Teresa Sarkani en Annica Bijma. Het gesprek ging over jonge mantelzorgers, kinderen die zonder dat ze daar zelf om gevraagd hebben belast worden met de zorg voor een zieke ouder of ander familielid. Je staat daar niet elke dag bij stil, maar er zijn kinderen voor wie de jeugd vooral bestaat uit het naar school gaan en de zorg voor een ziek familielid. Daardoor is er soms weinig tijd over voor dingen die jongen mensen normaal doen, zoals het onderhouden van sociale contacten. Juist deze jonge mensen kunnen voor ondersteuning, maar ook voor af en toe een blijk van waardering, terecht bij de medewerkers van Welzijn Lelystad zoals Teresa en Annica. Hulde!

Na afloop van ons gesprek zijn we nog even op de foto gegaan waarna ik mijn tweede stagedag kon afsluiten.

Morgen ben ik voor mijn stage bij www.dop-en-erwt.com. Wat ik daar precies ga doen leest u hier morgen.

Tot ziens.

maandag 5 augustus 2013

Zomerstage 1, het provinciaal steunpunt

Heeft u zich ooit wel eens afgevraagd wie de meeuwen van de Markerwaarddijk haalt nadat ze met een auto in aanrijding zijn gekomen, of wie de dader probeert te achterhalen van illegaal in de berm achtergelaten restanten van een barbeque of wie een verkeersbord laat repareren na een aanrijding?

De provincie Flevoland beheert 580 kilometer wegen, 350 kilometer fietspaden, 14 bruggen en sluizen en meer dan 80 vaste bruggen en tunnels. Om dat beheer in goede banen te leiden hebben we een aantal mensen die, verdeeld over 3 steunpunten 24 uur per dag paraat zijn om te zorgen dat de provinciale infrastructuur veilig en volgens de regels gebruikt kan worden. Deze mensen vormen als het ware  de ogen en oren van de provinciale organisatie. In het kader van mijn zomerstage ben ik vandaag een dag op stap geweest met de medewerkers van het steunpunt Dronten.

Het beheer van de provinciale infrastructuur is een belangrijke taak waar bovendien veel gemeenschapsgeld in om gaat. Als portefeuillehouder financiën staan deze kosten tijdens mijn normale werk vaak centraal. Juist daarom was het goed vandaag de andere kant ook eens te zien. Nu weet ik ook hoe deze provinciale medewerkers dag en nacht klaar staan om op een verstandige en creatieve manier de provinciale infrastructuur veilig en betrouwbaar te houden.

Morgen ben ik als stagiair te gast bij de Stichting Welzijn Lelystad. Een stichting die zich volgens hun website inzet om de betrokkenheid van inwoners met elkaar te versterken. Hoe zij dat doen, dat hoop ik u morgen op deze plaats te kunnen vertellen.

Tot ziens.

zondag 4 augustus 2013

Zomerstages

Het zomerreces is voor voor mij bij uitstek een periode om de provincie in te trekken en op een andere manier dan normaal te zien wat er allemaal in Flevoland gebeurt. De oproep die ik eerder op deze plaats deed, heeft een uiteenlopend programma opgeleverd.

In de komende twee weken loop ik zes dagen bij verschillende organisaties een dag stage. Het programma bevat onder andere een bezoek aan de Flevoland-redactie van De Stentor in Dronten, een dag meelopen bij Welzijn Lelystad en bij Brands Fundraising en Consultancy op Urk. Verder ga ik een dag aan de slag als toezichthouder van wegen bij het provinciaal Steunpunt Dronten en ga ik een dag tuinieren en knutselen met kleuters in Lelystad.

Ik heb zin in mijn stageweek. Het is ieder jaar weer bijzonder. Bij deze stages bij verschillende organisaties ontmoet je doorgaans veel mensen die zich op een professionele wijze, vaak met hart en ziel inzetten. Door pak en stropdas thuis te laten, krijg ik echt een ander beeld van wat zich zoal afspeelt in onze provincie.

Ik zal, net als voorgaande jaren, via de sociale media verslag doen van mijn ervaringen tijdens de stageweek.

Tot ziens.