woensdag 16 december 2015

Integraal veiligheidsplan


Vanavond heeft de gemeenteraad het nieuwe Integrale Veiligheidsplan 2016-2018 unaniem vastgesteld. Voor mij als burgemeester is dat een bijzonder moment omdat veiligheid in mijn portefeuille valt en het buitengewoon prettig is als de raad vertrouwen uitspreekt in de aanpak en de werkwijze.  De komende jaren gaan wij dus met volle kracht en vertrouwen verder met werken aan een veiliger Stichtse Vecht. 

Ik ben trots op wat we de afgelopen periode bereikt hebben. Iedereen heeft zijn of haar steentje bijgedragen aan het veiliger maken van onze gemeente. Vooral het ‘samen’ doen is belangrijk geweest voor de veiligheidsaanpak. Onder professionals is een netwerk gevormd waarbij soepel wordt samengewerkt en snel wordt opgetreden bij incidenten. Met inwoners is een netwerk opgebouwd waar met name via informatie direct uit de wijken en kernen mooie resultaten zijn en nog steeds worden geboekt. Professionals en inwoners vormen daarmee een veiligheidscoalitie waarmee wij misdaad bestrijden, een gemeente zijn waar inwoners zich veilig voelen en de pakkans voor criminelen groot is.

De afgelopen jaren waren er ook zeker problemen die we stevig moesten aanpakken, denk aan vernielingen en overlast van jeugd. Ook waren er incidenten die vroegen om snel ingrijpen. Met elkaar hebben we ervoor gezorgd dat de criminaliteit met 22% is gedaald ten opzichte van 2012 en dat 90% van de inwoners zich nooit of zelden onveilig voelt in de buurt.  Ik wil alle inwoners bedanken voor hun inzet en betrokkenheid bij veiligheid.  Onze signaleringsteams, Waaks en alle ogen en oren die wij mogen gebruiken voor het voorkomen en opsporen van criminele zaken zijn van grote waarde voor de aanpak die heeft geleid tot de goede resultaten.  Hetzelfde geldt voor alle mensen van politie, brandweer en gemeente.  Zonder iemand te kort te willen doen wil ik met name de wijkagenten in het zonnetje zetten vanwege de bindende kracht die zij elke dag weer vormen in de wijk.

De wereld verandert continu. Nieuwe veiligheidskwesties vormen aanleiding tot nieuwe maatregelen. Denk daarbij aan terrorisme, radicalisering, criminele motorclubs, oprukkende georganiseerde criminaliteit en ondermijning,  maar ook problemen met verwarde mensen die door het mijden of niet tijdig ontvangen van zorg voor zichzelf en anderen een gevaar vormen. Dit zijn kwesties waar direct moet worden gehandeld.  Het nieuwe Veiligheidsplan dat vanavond door de gemeenteraad is vastgesteld voorziet hierin en zorgt ook voor de nodige preventiemaatregelen en doorverwijzing naar de juiste instanties voor hulp die op dat moment nodig is.

Samen met inwoners en onze veiligheidspartners hebben we de afgelopen jaren een degelijke aanpak neergezet. Want één ding is zeker: voor het verhogen van de veiligheid heb je elkaar hard nodig!

Als iedereen op zijn eigen manier zorgt voor een veilige omgeving,  blijft Stichtse Vecht ook de komende jaren veilig en bijzonder aangenaam om te wonen.  Ik spreek uit eigen ervaring. 

Tot ziens.

zondag 13 december 2015

Ambtsketen gevonden

De kerstdagen komen langzaam dichterbij, al was daar in de agenda nog niet zoveel van te merken. Het was een drukke week die begon met een kort bezoek aan het echtpaar van Ginkel uit Maarssen. Ze zijn maar liefst 65 jaar geleden met elkaar getrouwd. Dat was dus in 1950, 5 jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog. Het blijft bijzonder om de verhalen uit die tijd te horen. Direct na dat feestelijke bezoek ging mijn aandacht naar commissievergadering van de volgende dag. Daar zou voor de eerste keer worden gesproken over de vraag of en waar wij vluchtelingen op kunnen vangen.

Achter de schermen is hard gewerkt om te zorgen dat we een veilig en inhoudelijk debat konden hebben over dit ingewikkelde onderwerp. We hadden voor dit doel een prima locatie gevonden. In het vergadercentrum van de gevangenis in Nieuwersluis hadden we een openbare vergadering voor bezoekers die zich vooraf hadden aangemeld. Gelukkig was de ruimte groot genoeg om iedereen die zich had aangemeld toe te laten.

Maar liefst 17 inwoners hadden zich gemeld voor het spreekrecht. Ik was onder de indruk van de inhoud en toon van zowel de voor- als tegenstanders. Uiteraard waren er hier en daar emoties te bespeuren, maar al met al was het een prima vergadering die maar een nadeel had. Hij duurde te lang. Daardoor kon de discussie niet afgerond worden en krijgt de commissievergadering deze week een vervolg.

Met het college van burgemeester en wethouders zijn we deze week begonnen met een lunchtoer langs de buurgemeenten. Afgelopen dinsdag hadden we een goed gesprek met onze collegabestuurders van de buurgemeente Woerden.

Woendagavond sprak ik met een 40-tal inwoners van Loenen aan de Vecht over de overlast die zij al heel lang ondervinden van een jongerengroep. Jongeren die veelal in het dorp zijn geboren en opgegroeid, maar die in hun gedrag niet altijd rekening houden met de andere inwoners. Een vraagstuk dat ik graag op wil lossen maar eenvoudig is dat niet. Toch hebben we wel ideeën meegekregen die mogelijk gaan helpen.

Vrijdagavond was ik in Vreeland voor de officiële afsluiting van Vreeland 750 jaar. Samen met de commissaris van de Koning en heel veel Vreelanders genoten we van een mooi programma dat eindigde met de onthulling van een monument. Op de site van Vreeland 750 vindt u er van alles over terug.
Uiteraard was er ook nog even tijd voor een foto met de aanwezige bestuurders.

Ter gelegenheid van dit mooie feest had ik een bijzondere ambtsketen omgehangen. De oude ambtsketen van de toenmalige gemeente Vreeland waar we het hele jaar naar hadden gezocht was twee weken eerder plotseling boven water gekomen. Vraag mij niet hoe, maar Sinterklaas overhandigde de keten toen hij twee weken geleden het college bezocht. We hebben het nog even stil gehouden, maar de afsluiting van Vreeland 750 leek me een goed moment om deze oude ambtsketen weer eens te dragen. Uiteraard nadat deze tot 1964 gebruikte keten flink was gepoetst. Het was geweldig om te zien hoe enthousiast de Vreelanders werden toen ze zagen dat de keten weer terecht was. Ik zal er goed op passen.


Dat  Kerstmis nu echt dichtbij komt, merkte ik zaterdag in Breukelen. Daar mocht ik het startschot geven aan meer dan 100 kerstmannen die de Santa Run gingen lopen voor het goede doel.

Uiteraard schoof ik ook deze week weer aan voor het avondeten. Maandag zat ik in Breukelen bij een culinair begaafde familie. Dinsdag was ik op uitnodiging van dominee Gert-Jan Codeé van de protestantse Ichtus gemeente bij een familie in Maarssen en vrijdag at ik bij een internationaal georiënteerde familie in Vreeland.

Tot ziens.

maandag 7 december 2015

Dijkhoff

Afgelopen week begon met een extra ledenvergadering van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten in Utrecht. Daar luisterde ik samen met een paar honderd gemeentebestuurders naar staatssecretaris Klaas Dijkhoff. Het ging over, hoe kan het anders, de vluchtelingenopvang. Dijkhof sprak duidelijke taal. In een redelijk overtuigende toespraak onderstreepte hij nog eens het belang van samenwerking tussen gemeenten op het gebied van vluchtelingenopvang.

Dinsdag werden we tijdens de wekelijkse collegevergadering verrast door een bezoek van de goed heilig man (foto). Hij sprak treffende woorden tot de individuele leden van het college en deelde en passant wat cadeautjes uit.

In de middag kreeg ik bezoek van Hester en Philip. Samen schrijven ze een eindscriptie voor hun VWO opleiding over het onderwerp vluchtelingen. Ze hebben de ontwikkelingen in de gemeente met veel interesse gevolgd en gaan daar nog even mee door. Twee dagen na de vergadering van de gemeenteraad op 15 december hopen ze hun scriptie af te ronden. Ze hadden een paar stevige vragen voor me.

Woensdag had ik mijn 4e naturalisatiebijeenkomst. Deze keer mocht ik aan bijna 20 nieuwe Nederlanders de papieren van hun nieuwe nationaliteit overhandigen. Na afloop mocht ik direct door naar Loenen aan de Vecht voor een extra vergadering van de gemeenteraad. Na een avondvullende vergadering kon de gemeenteraad instemmen met het bestemmingsplan Landelijk Gebied Noord.

Deze week mocht ik maar liefst 3 keer aanschuiven aan de eettafel van onze inwoners. Maandag was ik in Maarssen bij Judith en Pim en hun kinderen van 9, 5 en 4 jaar. Ze maakten me nog eens duidelijk hoe belangrijk veilige
schoolroutes zijn. Dinsdag was ik aan de Lange Gracht in Maarssen bij Rietje en Cees. In hun woning uit 1700 spraken we o.a. over de historie van Maarssen. Vrijdag gebruikte ik de middaglunch bij Ries en Tina in Maarssen. Daar spraken we over wonen in het buitengebied.

Tot ziens.

zondag 29 november 2015

Nieuwersluis

Afgelopen week maakten we drie locaties bekend welke geschikt lijken voor de opvang van vluchtelingen voor een langere periode. Het is de bedoeling dat de gemeenteraad uiterlijk 15 december gaat besluiten of, en zo ja op welke plek, vluchtelingen opgevangen gaan worden in Stichtse Vecht.

Een paar dagen later kreeg ik een e-mail van een mevrouw uit Maarssen. Ze was van mening dat onze gemeente niet mee zou moeten werken aan de huisvesting van deze mensen. Ze vroeg zich af waarom wij het leed van de hele wereld hier op moeten lossen. Naar aanleiding van haar e-mail ben ik maar eens met haar gaan bellen. Het werd een prettig telefoongesprek, waarin ze mij op rustige toon en met zorgvuldig gekozen woorden duidelijk maakte waarom de gemeente niet mee zou moeten werken aan de opvang van vluchtelingen. Ik was het niet eens met al haar argumenten, maar ik merkte wel dat haar zorgen oprecht waren.

Ze vertelde dat ze mij een e-mail stuurde omdat ze vond dat iemand het moest doen. Ze had nog even overwogen om in te spreken bij de commissievergadering van 8 december, maar zag daar vanaf. Ze vertelde mij dat ze het niet zag zitten om haar verhaal te doen tussen een groep primitieve schreeuwers.

Ik heb haar uitgelegd dat ik het als mijn verantwoordelijkheid zie dat de gemeenteraad op een goede en veilige manier tot een besluit komt. Uiteraard hoort daar ook bij dat inwoners tijdens die bijeenkomst een mening kunnen geven. Het mag niet uitmaken wat die mening is. Ik zal er alles voor doen om dat mogelijk te maken.

De gemeenteraad vergadert dus op 15 december over dit onderwerp. Een voorbereidende commissie buigt zich op 8 december over dit ingewikkelde vraagstuk. De vergaderingen worden gehouden in het vergadercentrum van het historische gevangeniscomplex in Nieuwersluis (foto). Wilt u bij deze bijeenkomsten aanwezig zijn, dan kunt u zich aanmelden via de website van de gemeente. Wacht niet te lang, want het aantal plaatsen is beperkt. Voor meer informatie kunt u terecht op
http://www.stichtsevecht.nl/opvanglocaties

Uiteraard heb ik de mevrouw uit Maarssen nadrukkelijk verzocht om langs te komen en haar mening te geven

Tot ziens.

woensdag 11 november 2015

Hard

29 januari van dit jaar kreeg ik als nieuwe burgemeester van Stichtse Vecht de ambtsketen omgehangen door Jaap Verkroost. Tot grote tevredenheid van velen had hij als 1e locoburgemeester de burgemeesterstaken waargenomen in de weken voor mijn komst. Sinds mijn installatie heb ik intensief met Jaap samengewerkt. Als eerste loco hielp hij mij in grote collegialiteit om mijn weg te vinden als nieuwe burgemeester in Stichtse Vecht. Vele uren zaten we bij elkaar in vergadering en bogen we ons over de vraagstukken die belangrijk zijn voor de inwoners van onze gemeente. Ook buiten de officiële vergaderingen was ik vaak met hem in gesprek, bijna altijd ging het over de vraag hoe wij de belangen van onze inwoners nog beter kunnen behartigen. Helemaal enthousiast kon Jaap worden wanneer het ging om de vraag hoe we de lokale gemeenschappen zover konden krijgen om vooral zelf initiatief te nemen. Jaap genoot van alle mooie plannen die door de inwoners werden bedacht. De gemeente Stichtse Vecht was alles voor hem. Jaap was iemand die vooral keek naar het effect van onze besluiten voor inwoners.

Gedwongen door de omstandigheden nam Jaap gisterenavond afscheid van zijn positie. Nadat zijn fractie deelname aan de coalitie had beëindigd zat er voor hem niets anders op dan hetzelfde te doen en ontslag te nemen uit een functie waar hij zo mee verknocht was. Het werd een dramatisch slot van een ontwikkeling waarbij ik als burgemeester de afgelopen maand intensief betrokken ben geweest. Het was een ontwikkeling waarbij ik opnieuw zag hoe complex de rol van burgemeester soms kan zijn. Aan de ene kant ontwikkel je een meer dan collegiale band en respect voor je medebestuurder. Aan de andere kant geef je leiding aan een proces waarbij integriteit en geloofwaardigheid van het openbaar bestuur boven elke twijfel verheven moeten worden. Dat die twee rollen keihard kunnen botsen werd mij de afgelopen dagen pijnlijk duidelijk.

Vandaag kan ik niets anders doen dan heel diep respect betuigen voor de moeilijke beslissing die Jaap heeft genomen. Ik wens hem voor de toekomst alle goeds toe na de moeilijke weken die nu achter ons liggen.

Tot ziens.

zondag 8 november 2015

Hondenpoep

Afgelopen week begon met een kop koffie bij de McDonalds in Breukelen. Daar had ik samen met wethouder Pieter de Groene een gesprek met een tweede kamerlid dat op onze uitnodiging naar de gemeente gekomen was. Aanleiding was het nieuws dat er een kamermeerderheid zou zijn om de maximum snelheid op de A2 door onze gemeente te verhogen naar 130 kilometer per uur. Binnen mijn gemeente wonen bijna 30.000 inwoners 'onder de rook' van deze belangrijke rijksweg en voor deze mensen maakt 100 km of 130 km per uur werkelijk het verschil. Ik daag alle kamerleden uit om ook eens achter de geluidswal van Maarssenbroek te komen kijken. Als je ziet hoe dicht de woningen daar langs de snelweg staan, kan ik me niet voorstellen dat je nog een voorstander bent van130 km per uur op dit wegvak.

Het was ook de week waarin wethouder Jaap Verkroost het nieuws haalde door een kwestie waarbij de schijn van belangenverstrengeling is ontstaan. Een lastige kwestie voor alle betrokkenen, waarbij ik als burgemeester een bijzondere verantwoordelijkheid heb. Daarbij sta ik voor de integriteit van het gemeentebestuur, maar voel ik me ook gewoon een collega die heel prettig met deze wethouder werkt. Komende week verwacht ik de rapportage van een extern onderzoek naar deze zaak. Op grond daarvan moet de gemeenteraad een oordeel vellen. Ik hoop dat het snel achter de rug is, want leuk is anders.

Het was ook de week waarin wij als een van de eerste gemeente van Nederland naar buiten kwamen met de uitkomsten van een draagvlakonderzoek onder onze inwoners met betrekking tot de huisvesting van vluchtelingen. Daaruit blijkt dat een meerderheid van onze inwoners van mening is dat de gemeente mag meewerken aan de huisvesting van vluchtelingen. Voor het gebied oostelijk van het Amsterdam-Rijnkanaal geeft het onderzoek een eenduidig beeld. Bijna tweederde (64%) van de ondervraagden vindt (in meer of mindere mate) wel dat er vluchtelingen in de gemeente mogen worden gehuisvest (of is neutraal). Een derde (36%) vindt dat niet. In het gebied westelijk van het Amsterdam-Rijnkanaal geeft 53% aan dat er vluchtelingen mogen worden gehuisvest. 47% vindt dat niet. Binnenkort zal de gemeenteraad mede op basis van dit onderzoek moeten bepalen of, en zo ja, hoeveel vluchtelingen onze gemeente kan opvangen. Ik zet me in om te zorgen dat we een respectvol debat over dit onderwerp kunnen voeren.

Het grootste deel van mijn tijd was ik deze week in gesprek met onze inwoners. Natuurlijk tijdens het avondeten waarvoor ik dinsdag aanschoof bij Agnes, haar zoon en haar vrienden in Breukelen.

Woensdag was ik bij Hanny, geboren Rotterdamse die al 30 jaar in Maarssenbroek woont.

Aansluitend was ik te gast bij een ledenbijeenkomst van de Rabobank in Breukelen. Daar mocht ik met zo'n 120 leden van de bank, uit de hele gemeente, in gesprek over m'n werk. Zaterdag was ik met het college in winkelcentrum Bisonspoor in Maarssenbroek. Daar deden we een ronde langs de standjes op de vrijwilligersmarkt en had ik een aantal leuke gesprekken met inwoners aan de 'keukentafel' die daar voor deze gelegenheid was neergezet. Opvallend was hier vooral het grote aantal inwoners die overlast ondervinden van honden in de wijk. Hondenpoep, alweer zo'n probleem waarvoor geen eenvoudige oplossingen lijken te zijn.

Tot ziens.

zondag 18 oktober 2015

Feesttent

In een feesttent op Sportpark De Heul in Loenen aan de Vecht brak zaterdagavond paniek uit toen eerst de stroom uitviel en direct daarna een zware explosie volgde. Toen het publiek daarna in paniek de tent uit probeerde te komen, stortte de tent gedeeltelijk in. Bij het ongeval vielen twee doden en een groot aantal gewonden. Tot zover het scenario van een rampenoefening waar loco-burgemeester Verkroost en ik afgelopen week bij betrokken werden. Onder leiding van de Veiligheidsregio Utrecht zaten wij het gemeentelijke beleidsteam voor dat de gang van zaken rondom de afwikkeling van deze ramp in goede banen moest leiden. Het werd een ingewikkelde ramp, waarbij de politie de feestgangers eerst wilde verhoren terwijl de andere hulpdiensten het gebied juist zo snel mogelijk wilde ontruimen. Het was een stevige oefening met een gedegen evaluatie. Belangrijk, want als zoiets in het echt mocht gebeuren dan moet de burgemeester of zijn vervanger de zaak wel onder controle zien te houden.

Verder vormde ook deze week de grote stroom vluchtelingen weer het hoofdthema van mijn agenda. Dinsdagochtend kwamen de burgemeesters uit de provincie Utrecht samen met de wethouders vluchtelingenzaken bijeen in het provinciehuis. We deden pogingen om zicht te krijgen op de opvangmogelijkheden die de Utrechtse gemeenten bij elkaar kunnen krijgen. Opnieuw konden we constateren dat de informatie uit Den Haag nog steeds veel te wensen overlaat.

Als eerste gemeente in Nederland begonnen wij afgelopen week met een peiling onder onze inwoners over de huisvesting van vluchtelingen. Op verzoek van de gemeenteraad heeft het college tot dit onderzoek besloten. Heeft u de enquête nog niet ingevuld en bent u afgelopen zaterdag geen interviewers op straat tegengekomen dan kunt u de enquete nog invullen op www.vluchtelingenstichtsevecht.nl

In het archief Eemland te Amersfoort mocht ik een inleiding geven over hoe ik als bestuurder om ga met digitale informatiestromen. Voor dat doel nam ik mijn publiek mee langs de veranderingen die ik als bestuurder sinds 1998 mocht beleven.

Donderdagochtend had ik een leuke kennismaking met het ambtenarennetwerk Vooruit. Dit netwerk van jonge ambtenaren (tot 37 jaar) schuift zo nu en dan aan bij mensen in de samenleving met een verhaal. We spraken o.a. over het belang van jonge mensen in een organisatie, over het belang van integriteit en over wat een gemeente kan doen om meer jonge ambtenaren aan zich te binden. In de huidige situatie zijn jonge ambtenaren namelijk flink ondervertegenwoordigd.

Uiteraard mocht ik ook deze week weer voor het avondeten aanschuiven bij inwoners. Maandag waren dat Piet en Marianne uit Kockengen. Samen hebben ze een veehouderij annex camping. Ze vertelden me hoe ingewikkeld de gemeentelijke regels soms in elkaar zitten. Dinsdag schoof ik aan bij Ellen, Helen en Lolita, drie vriendinnen die af en toe gezellig samen eten. Donderdag was ik in Villa Safari waar ik samen met de kinderen van de buitenschoolse opvang de maaltijd mocht bereiden, die we later samen gezellig hebben opgegeten (foto).

Een bijzonder moment was tenslotte vrijdagavond. Toen mocht ik in de brandweerkazerne van Kockengen een koninklijke onderscheiding uitreiken aan Paul Verhoeven. 31 jaar was hij actief als vrijwilliger bij de brandweer en zette hij zich in voor de veiligheid van Kockengen en omgeving. Paul Verhoeven is lid geworden in de Orde van Oranje Nassau.

Tot ziens.



dinsdag 13 oktober 2015

Donkere dagen

Nu de dagen weer korter worden en de donkere wintermaanden aanbreken, slaat het dievengilde vaker haar slag.  Reden voor mij om de politie te vragen om samen met de gemeente, juist in deze maanden extra actie te ondernemen om inbraken en overvallen te voorkomen. Dit gaan zij doen tijdens het zogeheten 'Donkere Dagen Offensief’.

Gemeente en politie steken dus extra energie in  verscherpt toezicht en intensievere surveillances (zichtbaar maar ook onopvallend)  op bepaalde tijdstippen en risicoplaatsen waar criminelen vaker toeslaan. Ook zijn er meer preventieve controles, bijvoorbeeld in het verkeer. Hierbij is niet alleen de verkeersveiligheid het doel; de politie krijgt ook een beter beeld van wie er zich ’s nachts op de weg begeeft.



Maar u als inwoners kunt ook zelf het een en ander doen om de kans te verkleinen dat er bij u wordt ingebroken. Zaterdag 31 oktober staat de politie met een voorlichtingskraam op de Markt in Breukelen. Vanaf 11.00 uur kunt u daar terecht voor adviezen en tips over preventiemaatregelen. Daarnaast kunt u een steentje bijdragen door lid te worden van Burgernet of van het Buurtsignaleringsteam bij u in de wijk. Meer informatie daarover leest u op www.stichtsevecht.nl

Tot ziens

zondag 11 oktober 2015

Provinciegrens

Afgelopen week had weer een hoog kennismakingsgehalte. Het begon met een goed gesprek met het bestuur van de stichting Vrijwilligerszorg Thuis Sterven. De vrijwilligers van deze stichting ondersteunen mensen die hun laatste levensfase thuis door willen brengen. Iets waar je normaal niet zo bij stil staat, maar deze mensen vervullen een belangrijke rol in onze samenleving. Ze zoeken nog vrijwilligers.

Ook had ik een ontmoeting met iemand die me alles kon vertellen over de relatie tussen Breukelen en Brooklyn. Een van de 5 stadsdelen van New York dankt zijn naam aan Breukelen. In het verleden zijn vaker pogingen gedaan om de banden met dit deel van de wereldstad verder aan te halen. Een van mijn voorgangers is daarvoor zelfs de oceaan overgevlogen. Om de relatie te benadrukken werd ooit de stichting BrooklynBridge Breukelen opgericht waarvan ik nog steeds de voorzitter ben. 

Donderdagavond maakte ik kennis met de Lionsclub Over Holland. Deze tak van de wereldwijde organisatie richt zich binnen onze gemeente op de kernen Breukelen, Loenen aan de Vecht en Vreeland. We hadden een mooi gesprek over de manier waarop mensen iets terug kunnen doen voor de samenleving en de rol van de gemeente daarbij. De Lions zijn nog op zoek naar een aantal goede doelen, waarvoor ze zich in kunnen zetten. Als u suggesties heeft dan hoor ik dat graag.

Uiteraard maakte ik ook deze week weer kennis met een aantal inwoners tijdens het avondeten. Maandag was ik in Vreeland bij de familie De Graaf. Dit jonge gezin kwam een jaar geleden naar onze gemeente om een nieuw boerenbedrijf te starten. De voorbereidingen lopen voorspoedig en binnen een paar weken gaat het vee de nieuwe stallen bevolken. Leuk om te zien dat jonge mensen hun nek uit steken om zo'n mooi bedrijf te starten. Dinsdag was ik bij Helga en Piet van den Akker in Loenen aan de Vecht. Piet is gepensioneerd arabist en beëdigd tolk in Arabische talen. Het laat zich raden waarover we gesproken hebben die avond.

Mijn laatste kennismaking was met de directie en leerlingen van de katholieke basisschool de Pionier in Maarssen. We spraken over de onderwijsvisie, de inzet van ICT en de toekomst van de school in een veranderende maatschappelijke context. Uiteraard had ik voor deze gelegenheid mijn ambtsketen om gedaan. Het blijft een geweldige ervaring om een schoolplein van een basisschool op te lopen met een ambtsketen om. 

Behalve alle kennismakingen was er natuurlijk veel meer te doen deze week. Mijn agenda was goed gevuld met allerlei vergaderingen en ontmoetingen. Zo was ik vrijdag weer eens terug op het provinciehuis van Noord-Holland. Daar sprak ik met oud collega en gedeputeerde Ralph de Vries over de grens tussen de provincies Noord-Holland en Utrecht. Een grens die voor een flink deel samenvalt met onze gemeentegrens.

Deze week eindigde op het voetbalveld van FC Breukelen. Zaterdagochtend was het hele college vroeg uit de veren voor een uitgebreid werkbezoek. Daarbij gingen we langs de verenigingen van sportpark De Heul en de volkstuinen in Loenen aan de Vecht. Verder namen we een kijkje bij de afvalscheiding in Breukelen alvorens we eindigden op het sportpark Broekdijk Oost.

Tot ziens.

zondag 4 oktober 2015

Kees de Tippelaar

Cornelis Dudok de Wit werd in 1843 geboren in Breukelen.
Hij kwam uit een vermogende  familie en woonde aan de Straatweg in Breukelen. Werken voor zijn geld hoefde hij niet en omdat hij erg avontuurlijk was ingesteld, besloot hij op z’n tweeëntwintigste om de wereld te gaan verkennen. Maanden bleef hij soms weg. Hij ondernam zijn reizen lopend wat hem al gauw zijn bijnaam Kees de Tippelaar opleverde.

Kees had de bijzondere gewoonte om op zijn verjaardag, 3 oktober, de jeugd uit het dorp op poffertjes te trakteren. En omdat hij verder geen gezin had, bepaalde hij in zijn testament dat na zijn dood er nog steeds rond zijn verjaardag poffertjes getrakteerd moesten worden aan de plaatselijke schooljeugd. Het geld dat hij daarvoor nagelaten heeft kwam in het Dudok de Wit fonds. De burgemeester van Breukelen is aangewezen als beheerder van dit fonds.

Na de dood van Dudok de Wit staat er sinds 1915 jaarlijks een poffertjeskraam voor het gemeentehuis van Breukelen. Daar krijgen de schoolkinderen uit Breukelen, Kockengen en Nieuwer ter Aa nog steeds elk jaar gratis poffertjes. Al 100 jaar worden die poffertjes gebakken door de familie Van der Steen. Toevallig of niet, de 3e generatie, Joop van der Steen is ook op 3 oktober jarig en werd dit jaar 65 jaar.

Om die reden was het zaterdag 3 keer feest in Breukelen. Tijdens de jaarlijkse Dudok de Wit herdenking mocht ik de gasten welkom heten en een defilé afnemen van schoolkinderen die meeliepen met de Dudok de Wit wandeltocht. Verder mocht ik Joop van der Steen feliciteren met zijn 65e verjaardag. Samen met zijn twee kleinkinderen hebben we bloemen gelegd bij het beeld van Dudok de Wit in Breukelen (foto)

De plechtigheden werden dit jaar gevolgd door Maarten van Rossum. Voor RTV Utrecht maakt hij een documentaire over wat misschien wel de meest excentrieke inwoner van Breukelen is geweest. 

Terwijl het publiek toekeek bij de toespraken stond hij op de achtergrond zijn script voor de laatste keer door te nemen (foto). De uitzending is op 22 oktober op RTV Utrecht. 

De activiteiten rondom Dudok de Wit waren een afsluiting van een drukke werkweek, die verder in het teken stond van het afscheid van de groep vluchtelingen uit de noodopvang in Kockengen.

Verder ging ik deze week o.a. uit eten bij de familie Bodt uit Loenen aan de Vecht en de familie Brouwer uit Breukelen. Op donderdag was ik met heel veel collega-burgemeesters aanwezig bij het jubileumcongres van het Nederlands Genootschap van Burgemeesters. Een mooie gelegenheid om kennis op te doen en bij te praten.

Tot ziens.

zondag 27 september 2015

Polderwachter

Uiteraard stond de afgelopen week vooral in het teken van de 115 vluchtelingen, die we 6 dagen lang hebben opgevangen in Kockengen. Inmiddels weet ik dat ze maandag gaan vertrekken uit onze gemeente. Ik bedank uiteraard iedereen die ons heeft geholpen om de noodopvang mogelijk te maken.

Maar er was meer deze week. Dinsdag gingen we met het hele college 'on tour' naar Tienhoven, de Bethunepolder en Maarsseveen/Molenpolder. Dit bezoek stond eigenlijk al voor de zomer gepland, maar kon toen op het laatste moment niet door gaan. Traditiegetrouw begonnen we die ochtend weer met een ontbijt met bewoners van het gebied. Tijdens het ontbijt werd weer eens duidelijk dat er spanning is tussen economische activiteiten en woongenot in dit gebied. Daarbij denk ik ook aan de evenementenfunctie van de Maarsseveense Plassen. Heel veel mensen genieten van de evenementen die daar plaats vinden, terwijl de omwonenden er liever vanaf zouden willen. Als gemeente staan we daar midden tussenin. Best lastig zo nu en dan.

De rest van de middag genoten we van het prachtige landschap onder leiding van Polderwachter Marcel Blekendaal (foto). Wat geweldig om aan zijn hand door de polder te wandelen. Ik kan het iedereen een keer aanraden. We brachten een bezoek aan het C-Fordt en namen een kijkje bij evenementenlocatie Inn Style aan de Maarsseveense Passen.

Met deze laatste collegetour kwam er een einde aan een serie interessante collegebezoeken langs alle kernen uit de gemeente. Naar verwachting gaan we het volgend jaar herhalen.

Woensdag en donderdag zat ik in de bossen rond Wolfheze. Met een groep nieuwe burgemeesters verdiep ik me daar in de 'geheimen' van het burgemeesterschap. Dat werkt goed met zo'n groep gelijkgestemde collega's, we leren veel van telkens wisselende gasten, maar ook van elkaar.

Vandaag heb ik mijn Stichtse Vecht hardloopshirt maar weer eens aangetrokken voor de grote loop tijdens de Skeelerronde in Maarssenbroek. De organisatie had mij in januari al uitgenodigd. De loop was goed georganiseerd en het was prima weer. In ruim een uur liep ik door alle wijken van Maarssenbroek.

Deze week schoof ik weer bij twee families aan voor het avondeten. Bij Olaf en Gerda Broers uit Maarssen spraken we o.a. over het werk, jeugzorg, en onderwijs. Een paar dagen later schoof ik aan bij de buren van het gemeentehuis in Breukelen. Jan en Patricia hadden voor die gelegenheid de buren Foek en Jeroen uitgenodigd. We spraken over het burgemeesterschap, Breukelen, De Vecht en de spanning tussen economische ontwikkeling en een hoogwaardig woonmilieu.

Tot ziens.

vrijdag 25 september 2015

Verlenging

Zojuist heb ik de vluchtelingen verteld dat zij nog tot maandag kunnen blijven. Volgens het oorspronkelijke plan zou de groep van 115 vluchtelingen vandaag vertrekken naar een volgende noodopvang voor 72 uur. Voor deze groep zou het de derde keer worden dat ze weer naar een andere plek moesten verhuizen. Van verschillende kanten kreeg ik de afgelopen dagen de vraag of de vluchtelingen om humanitaire reden niet langer konden blijven.

Dat was een lastig te beantwoorden vraag. Ik weet inmiddels hoeveel werk het is om 24 uur per dag een noodopvanglocatie open te houden. Naast een beroep op heel veel vrijwilligers vragen we als gemeente ook veel van onze eigen medewerkers en de inwoners van Kockengen.

Om die vraag toch te beantwoorden ben ik gisterenavond met alle betrokkenen om de tafel gaan zitten. Zorgvuldig hebben we afgewogen of het wel verantwoord is om door te gaan. Daarbij heb ik eerst gekeken naar de mening van professionele partijen zoals de GGD, Politie, Brandweer en de medewerkers uit de eigen gemeentelijke organisatie. Daarnaast wilde ik weten hoe de inwoners van Kockengen tegen zo'n verlenging aankijken. Daarom heb ik gisterenavond laat met een groep van zo’n twaalf  inwoners om de tafel gezeten. Zij vertegenwoordigden de dorpsraad, de kerk, sportverenigingen en ondernemers in het dorp. We hebben een goed gesprek gehad op grond waarvan ik aan het eind de conclusie kon trekken dat de inwoners van Kockengen een verlening steunen. Ik ben trots op de inwoners van Kockengen.

Natuurlijk vond ik het ook belangrijk om te weten of er politieke steun was voor dit besluit. Vanuit het college kreeg ik eerder die middag al groen licht om de gesprekken aan te gaan. Na een informatieronde langs de fracties van de gemeenteraad bleek dat ook in de raad meer dan voldoende steun was om onze inzet voor de vluchtelingen nog een tijdje door te zetten.

Dat alles was aanleiding om gisterenavond laat het besluit te nemen dat de noodopvang in Kockengen 72 uur langer open blijft. Dat wil zeggen dat de groep van 115 vluchtelingen tot maandag mag blijven. Ik heb ook met het COA afgesproken dat de mensen dan ook werkelijk vertrekken naar een volgende opvang locatie, waar ze bij voorkeur langere tijd kunnen blijven. Ze zijn maandag zes dagen in onze gemeente. 6x24 uur hebben we dankzij heel veel inzet van professionals en vrijwilligers een beetje medemenselijkheid kunnen tonen. Ik heb gezien dat we dat met heel veel liefde hebben gedaan, maar het heeft ons ook veel energie gekost. Het zou niet verantwoord zijn om maandag opnieuw te verlengen. Dat kan ik zeggen in de wetenschap dat er andere gemeenten klaar staan om het stokje over te nemen.

Tot ziens.

dinsdag 22 september 2015

Bedankt!

Nadat we gisteravond besloten hadden om medewerking te verlenen aan de noodopvang van 125 vluchtelingen was duidelijk dat vandaag een bijzondere dag zou worden. Vanuit het niets moesten we binnen krap 20 uur de sporthal in Kockengen geschikt maken voor de noodopvang.

Toen we vanmorgen vroeg aan de slag gingen, was het dus helemaal de vraag of het allemaal zou gaan lukken. Wat daarna gebeurde was werkelijk hartverwarmend. Van alle kanten kregen we spontaan hulp aangeboden. We ontvingen heel veel positieve reacties op ons besluit om noodopvang te organiseren. In kort tijdsbestek kwamen er tientallen aanmeldingen binnen van inwoners die als vrijwilliger aan de slag wilde gaan. Velen belden ons op het centrale telefoonnummer 14 0346. Naast alle vrijwilligers kwamen ook aanmeldingen van bijvoorbeeld medische professionals en tolk vertalers binnen. En er werd ook spontaan kleding, knuffels en ander speelgoed aangeboden. Op onze oproep voor handdoeken, ondergoed en andere kleding, ontvingen we in korte tijd heel veel bruikbare spullen.

In de loop van de middag ben ik zelf even in Kockengen gaan kijken. Vooral de grote betrokkenheid van de inwoners vielen mij in het bijzonder op. De leden van de vrijwillige brandweer, de scholen, ondernemers en vrijwilligers uit het dorp. Ik kreeg het gevoel dat het hele dorp was uitgelopen om onze 125 tijdelijke gasten te ontvangen.

Ik wil alle vrijwilligers en inwoners van de gemeente Stichtse Vecht, die hun hulp hebben aangeboden bedanken. Het is geweldig om te zien wat er in korte tijd allemaal gerealiseerd is!


Tot ziens.

zaterdag 19 september 2015

Gemeentelijk beleidsteam

Over het algemeen verlopen mijn werkdagen redelijk volgens de zorgvuldig opgestelde agenda, maar vandaag was een uitzondering. Dat kwam door een telefoontje van het Centrum Opvang Asielzoekers dat rond 14:45 uur vanmiddag binnenkwam op het gemeentehuis. Of wij per direct in staat waren om voor dezelfde nacht onderdak te bieden aan zo'n 400 vluchtelingen. Het ging om zowel gezinnen als een aantal alleenstaanden.

Zelf zat ik voor een bespreking in Zaandam, maar binnen een mum van tijd stond het verzoek op mijn telefoon. Na een telefoongesprek met mijn ambtenaren voor wat aanvullende informatie, deed ik telefonisch een ronde langs de collegeleden. Unaniem zijn we van mening dat het onze maatschappelijke verantwoordelijkheid was om hier een helpende hand te bieden. Er is hier immers sprake van een groot humanitair probleem. In ieder geval willen we voorkomen dat er mensen op stations moeten slapen.

Direct nadat duidelijk was dat ik kon rekenen op de steun van het college, heb ik de gemeentelijke organisatie opdracht gegeven om voorbereidingen te treffen. Vervolgens heb ik het gemeentelijk beleidsteam bij elkaar geroepen in Breukelen, waar ik zelf inmiddels ook gearriveerd was. Het bijeen roepen van het gemeentelijke beleidsteam is een bijzondere beslissing die je bijvoorbeeld ook neemt bij een grote crisis of ramp. In deze situatie deed ik het in verband met de operationele voorbereiding op de acute noodopvang. Het ging immers om een uitzonderlijke klus waarvoor alles uit de kast moest.

In het gemeentelijk beleidsteam namen we in vlot tempo besluiten over vragen als:
- welke locaties zijn geschikt en beschikbaar;
- wie gaan we vragen om te helpen met inrichting van die locaties;
- hoe komen we aan voldoende vrijwilligers voor de opvang;
- hoe gaan we de gemeenteraad informeren;
- hoe gaan we de buurt rondom de opvang locaties en de pers informeren;
- wie neemt welke activiteiten voor haar rekening;
- hoe lang zullen de vluchtelingen hier blijven;
- heeft de politie voldoende mensen om te ondersteunen;
- kan de brandweer helpen met de inrichting;
- wie gaat betalen;
- etc.

Aldus waren we zo'n twee uur bezig om ons in hoog tempo voor te bereiden op de komst van 400 vluchtelingen naar onze gemeente. Tot het volgende telefoontje kwam. Het COA liet ons weten dat ze bij nader inzien de aanvraag weer intrekken. Dat was een forse verandering van het plan, maar ik kan me goed voorstellen dat het maken van een juiste inschatting van de te verwachten asielzoekers een buitengewoon lastige klus is.

Voor ons was ook het niet doorgaan reden om de buitenwereld te informeren, veel af te bellen en de pers te informeren. Dat had ook te maken met de berichtgeving die inmiddels op sociale media was verschenen. Als eerste informeerde ik na afloop uiteraard de leden van de gemeenteraad. Verder kon de crisisorganisatie worden afgeschaald en heb ik de medewerkers vriendelijk bedankt voor het vele werk dat was verzet. Het was in ieder geval een goede oefening. Je weet in deze tijd maar nooit of er nog een keer een volgende aanvraag binnenkomt.

Voor mij was het vandaag mijn eerste ervaring met het gemeentelijk beleidsteam in Stichtse Vecht.

Tot ziens.

zondag 13 september 2015

Vaarparade

Het uitreiken van een koninklijke onderscheiding reken ik tot een van de meest bijzondere activiteiten van een burgemeester. Afgelopen maandag mocht ik bij Paul Fagel, inwoner van Vreeland en Nederlandse topkok, de versierselen opspelden die horen bij een ridder in de orde van Oranje Nassau. Hij kreeg de onderscheiding voor zijn niet aflatende inzet, vaak belangeloos, voor het culinaire vak. Dat alles gebeurde op een bijzondere plek: restaurant Het Arsenaal in Naarden. Het was voor mij de eerste keer dat ik buiten mijn eigen gemeente mijn ambtsketen mocht dragen. Uiteraard met toestemming van mijn collega-burgemeester van Naarden.

Maandag was in meer opzichten een bijzondere dag. Op onze universiteit Nyenrode werd het nieuwe academisch jaar geopend. Voor mij een goede gelegenheid om de band tussen gemeente en universiteit nog eens te onderstrepen met mijn aanwezigheid. De gastspreker bij die gelegenheid was de nationale kinderombudsman Marc Dullaert. Deze oud student van Nyenrode onderstreepte in een helder betoog nog eens het belang van kinderrechten in de hedendaagse samenleving. Daarbij wees hij natuurlijk ook op de belangrijke rol van gemeenten.

Dinsdag sprak ik met de raadscommissie Bestuur en Financiën over de voorstellen die ik eerder deed in mijn 100-dagenbrief. Van de 14 voorstellen die ik destijds in die brief deed, mag ik van de commissie met 13 punten aan de slag. Dat betekent dat ik de komende tijd flink aan de slag kan met de door mij voorgestelde verbeteringen. Ik kom daar zeker nog op terug.

Donderdag kregen we bezoek van Willibrord van Beek, de commissaris van de Koning in onze provincie. Hij brengt jaarlijks een bezoek aan alle gemeenten in de provincie. Daarbij laat hij zich informeren over de stand van zaken in de gemeente. Vanwege het mooie weer hadden wij het eerste deel van de ontmoeting verplaatst naar de achtertuin van het gemeentehuis in Breukelen. Terwijl er een grote hoeveelheid recreanten in hun bootjes voorbij kwamen, bespraken wij de toeristisch recreatieve potentie van de gemeente. Later vertrokken we naar Vreeland voor een gesprek over onze kernen en mooie voorbeelden van zelfwerkzaamheid van de inwoners.

Vrijdag besloot ik de dag met een training 'bedreiging en intimidatie'. Burgemeester zijn, betekent in de praktijk al heel lang niet meer dat je automatisch van iedereen respect krijgt. Het komt steeds vaker voor dat bestuurders te maken krijgen met vormen van (ernstige) bedreigingen vanwege besluiten die men genomen heeft. Ik hoop het geleerde voorlopig niet nodig te hebben.

Uiteraard schoof ik ook afgelopen week weer aan voor het avondeten. Woensdagavond zat ik bij Josien en Dick Zegers in Maarssen. We spraken over de gemeente, btw, holisme, letterologie, de toekomst en technologische ontwikkelingen.

De week eindigde met het nodige spektakel. Ter afsluiting van het vaarseizoen trok er een bonte vaarparade door Nieuwersluis, Breukelen en Maarssen. Als voorzitter van de jury stond ik voor de zware taak om tegen middernacht in Maarssen de prijzen uit te reiken aan de schippers van de mooiste boten. Een mooi en jaarlijks terugkerend evenement dat ondanks de regen duizenden toeschouwers trok.

Tot ziens.



zondag 6 september 2015

Leerorkest

Het Nederlands Genootschap van Burgemeesters (NGB) is de beroepsvereniging waarvan bijna alle burgemeesters lid zijn. Het Genootschap biedt o.a. een uitgebreid trainingsprogramma aan. Afgelopen woensdag en donderdag was ik in Wolfheze waar ik me, met een groep beginnende vakgenoten, verder heb verdiept in het ambt. Het programma was zonder meer de moeite waard, maar nog belangrijker was dat zo'n training mij in contact brengt met collega's die in dezelfde situatie zitten. Daardoor kun je ook van elkaar veel leren. Bovendien vergroot het je netwerk van mensen die je kunt bellen als dat eens nodig is. We gaan elkaar de komende tijd nog een paar keer zien.

Maar er was meer. Uiteraard schoof ik ook deze week voor het avondeten weer aan bij inwoners van Stichtse Vecht. Maandagavond was ik in Nigtevecht bij Mike en Marlies. Beide zijn ze, net als ik, geboren in de bollenstreek. Het dorpse karakter van Nigtevecht bevalt ze prima. Dinsdag was ik voor mijn avondeten in Breukelen bij Pierre Norbart, zijn vrouw Mariska en zoon Sjoerd. Ze wonen op een prachtige historische plek midden in Breukelen.

Afgelopen week kreeg ik de veiligheidscijfers over de eerste 6 maanden van dit jaar. Die zagen er goed uit. Een daling van 8% met betrekking tot het aantal gepleegde misdrijven en een daling van maar liefst 40% van het aantal gestolen fietsen. En dat terwijl het aantal gestolen fietsen in de hele regio met 12% toenam. Dat het aantal vernielingen wel toe nam, is te danken aan een drietal jeugdgroepen die de laatste tijd 'erg actief' zijn. Samen met de politie zitten we daar bovenop.

Het weekend was deze keer ook druk. Ondanks de regen ging de verenigingsmarkt in Breukelen zaterdag gewoon door, zodat ik nog uitgebreid kennis kon maken met het verenigingsleven binnen de gemeente. Zaterdagmiddag was ik in de wijk Pauwenkamp in Maarssenbroek voor de start van het wijkfeest. 'S avonds was ik in Kockengen voor de dorpsbarbecue.

Zondag was ik uitgenodigd om een kijkje gaan nemen in het koetshuis van kasteel Nyenrode. Daar genoot ik van een muzikale picknick van het LeerorkestHet Leerorkest Stichtse Vecht is een innovatief muziekeducatieproject met als doel, alle kinderen de kans te geven een muziekinstrument te leren bespelen. Hiermee biedt het Leerorkest vooral kansen aan kinderen, die zonder dit initiatief de weg naar muziekonderwijs niet vinden. 




Tot ziens.

zondag 30 augustus 2015

69e Vechtloop

Het was een bewogen week, met aan het begin het hele trieste nieuws van het overlijden van een 14-jarige jongen uit Utrecht in de Maarsseveense Plassen. Het feit dat hij niet kon zwemmen, is hem noodlottig geworden. Ik heb de familie maandag laten weten dat wij meeleven met het grote verlies.

Aan het zomerreces kwam deze week officieel een einde. Mijn zomerstages zijn afgerond, de agenda voor de wekelijkse collegeagenda is weer goed gevuld en ik heb mijn etentjes bij de mensen thuis weer opgepakt. Deze week schoof ik voor het avondeten aan bij bestuur en medewerkers van het C-Fordt in Maarsseveen. Dit soort verdedigingswerken van de Hollandse Waterlinie maken op mij altijd een bijzondere indruk. Met veel inzet hebben zij het C-Fordt gemaakt tot een broedplaats voor kunst, cultuur en recreatie die u echt eens moet gaan bezoeken. Voor een kop koffie kunt u er dagelijks tussen 10.00 en 17.00 uur terecht.    

Donderdagavond zat ik aan de eettafel bij Caroline en Rob Franse in Maarssen voor een empty-nesters diner. Rob nam de moeite om daarover zelf een weblog te schrijven die u hier kunt vinden.

Het was ook de week van de 69e editie van de Vechtloop in Maarssen. Dankzij de inzet van bestuur en 70 vrijwilligers een prachtig evenement. Ik mocht het startsein geven voor de 1,5 en 3 km. voor de kinderen en de 5 en 10 km voor de wat grotere lopers. Uiteraard had ik ook deze keer weer mijn eigen loopschoenen meegenomen.




Woensdagmiddag deed ik de beëdiging van 10 nieuwe Nederlanders. Een keer of 6 per jaar mag ik de papieren overhandigen die behoren bij de Nederlandse nationaliteit. Een gebeurtenis die meestal niet zo veel aandacht krijgt, maar voor de betrokkenen vaak van grote emotionele waarde is. Het is bijzonder om dat te mogen doen.

Het sluitstuk van deze week was het Middeleeuwse dorpsfeest in Vreeland. De Vreelanders vieren het hele jaar al feest in verband met het feit dat men 750 jaar geleden stads

rechten kreeg van de bisschop van Utrecht. Zaterdag was een soort kroon op het jubileumjaar. Reden voor wethouder Jaap Verkroost en mij om in vol ornaat af te reizen naar Vreeland aan de oude grens tussen Holland en Utrecht.

Daar was het jaarlijkse dorpsfeest omgetoverd tot een Middeleeuws dorpsfeest dat volledig in het teken van de Middeleeuwen stond compleet met ridders, wagenspel, roofvogels en -echt waar- heuse Middeleeuwers. Vreemdelingen van buiten de stad die in opstand kwamen toen de toespraak van de burgemeester een beetje te lang dreigde te worden. Gelukkig wisten de stoere herauten samen met veel inwoners uit Vreeland mij uit de handen van deze primitieve vreemdelingen te houden, zodat ik alsnog het feest kon openen met een daverend kanonschot. Het bleef nog heel lang prettig onrustig in het stadje.

Tot ziens.

vrijdag 14 augustus 2015

Zomerstage 8, Kantoorboekhandel Van Kralingen

Rond het middaguur arriveerde ik bij mijn laatste stageadres van deze week, kantoorboekhandel Van Kralingen aan de Herenstraat in Breukelen. Daar werd ik vriendelijk ontvangen door Martin van Kralingen en zijn medewerksters. Na de eerste kennismaking kreeg ik direct een naambadge opgespeld, waardoor er voor de klanten geen misverstand meer kon zijn over het feit dat ik een stagiaire was.

Wat volgde was een uitgebreide rondleiding door de winkel en een uitleg van de systemen waarmee de logistiek onder controle wordt gehouden. Van Kralingen is een moderne winkel als je kijkt naar het interieur en het aanbod, maar ouderwets als het gaat om de tijd die men neemt om de klant te helpen. Daar kan geen Bol.com tegenop. Over dat laatste hebben we wel veel gesproken vanmiddag. Het is helder dat de komst van internet voor de boekhandel grote gevolgen heeft gehad. Van Kralingen probeert het gemak van internet te compenseren met een uitstekende dienstverlening. Bovendien kun je via internet ook gewoon een boek bij deze winkel in Breukelen bestellen. Voor dezelfde prijs als de concurrentie steun je dan een lokale ondernemer en waarom zou je dat nou niet doen?

Mijn indruk is dat Van Kralingen op deze manier een volwaardige plaats heeft verworven naast de grote internetaanbieders.

Een groot deel van de middag was ik achter de balie te vinden. Mede dankzij de vrijdagmarkt voor de deur was het druk in de winkel, dus ik kon aan de bak. Daardoor weet ik ook weer hoe leuk het is om klanten tevreden weg te zien gaan. Wellicht kwam het door de aankondiging van mijn stage in de etalage, maar ik had behoorlijk wat aanspraak vanmiddag. Ik heb ervan genoten.

Uiteraard hebben we gesproken over wat er goed en wat er niet goed gaat in het winkelcentrum van Breukelen. Ideeën genoeg, dat is me na een middag in de winkel wel duidelijk. Nu nog de energie ontwikkelen om daar samen met ondernemers en overheid mee aan de slag te gaan.

Tot ziens.

Zomerstage 7, De Koet

Vanmorgen was ik voor mijn 7e zomerstage van deze week bij het openlucht zwembad De Koet in Kockengen. Als de vlag naast de entree in top hangt, dan weet iedereen in Kockengen dat het openlucht zwembad De Koet open  is. Daarom mocht ik vanmorgen vroeg als eerste klus de vlag hijsen. Onder de deskundige en enthousiaste leiding van de enige fulltime medewerker Ronald Schalkwijk, mocht ik de hele ochtend aan het werk. Na het hijsen van de vlag ging ik aan de slag met de waterkwaliteitscontrole. Drie keer per dag meet men zaken als  chloorniveau, zuurgraad, waterverbruik, temperatuur etc. Zeker na een drukke dag met meer dan 600 bezoekers is het belangrijk dat de waterkwaliteit goed blijft.





Daarna mocht ik assisteren bij de zwemlessen. Iedere ochtend tot 10:30 uur komen de allerkleinsten uit Kockengen zwemmen. Voor de kinderen is het vooral spannend of ze nog mogen afzwemmen voor het bad over vijf weken de deuren weer sluit. Mocht dat niet lukken, dan kunnen ze weliswaar naar een binnenbad elders, maar in het eigen dorp afzwemmen is natuurlijk veel leuker.

Na de zwemles ging ik verder naar het peuterbad. In alle drukte van gisteren was het hoog tijd voor de waterstofzuiger. Hiermee kon ik het zand dat door alle kindervoetjes naar binnen was gelopen weer uit het badje krijgen.

Precies op dat moment kwam de 25.000ste bezoeker door de poort naar binnen. Op zo'n moment is het handig dat de burgemeester toch in huis is, zodat ik direct in aktie kon komen. Namens het zwembad De Koet feliciteerde ik Charlotte en Maurits van 4 en 2 jaar, die samen met hun moeder Ingrid de gelukkigen waren. (foto)

Daarna nog even aan het werk in  de kassaruimte waar de snoepzakjes nog bijgevuld moesten worden.

Het was leuk om een ochtend in dit mooie openlucht zwembad te vertoeven. De Koet is niet zomaar een zwembad. Toen de gemeente al weer heel lang geleden het bad wilde sluiten, hebben de inwoners van Kockengen het bad overgenomen. Dankzij een paar betaalde krachten, maar ook heel veel vrijwilligers draait het bad inmiddels veel beter dan de gemeente ooit voor elkaar kon krijgen. Het is echt een bad van en voor de inwoners van Kockengen geworden. Bovendien komen de bezoekers bij mooi weer uit de hele regio.

Tot ziens.

donderdag 13 augustus 2015

Zomerstage 6, De Sirkel.

Vanmiddag was ik bij kringloopwinkel De Sirkel in Maarssen voor mijn 6e zomerstage van deze week. De medewerkers en vrijwilligers van deze stichting zetten zich dagelijks in om voor goede, maar afgedankte goederen een nieuwe eigenaar te zoeken. Dat ze dat niet onverdienstelijk doen, zag ik aan het grote aantal klanten dat ik, ondanks het warme weer vandaag, tegenkwam in de twee vestigingen van De Sirkel in Maarssen. In de winkel aan de Nassaustraat stonden de mensen zelfs een paar keer in de rij voor de kassa.

Alhoewel De Sirkel bijna 25 jaar geleden werd opgericht, is het nog steeds een winkel van deze tijd. Hergebruik van afval staat de laatste jaren steeds meer in de belangstelling, ook in de gemeentelijke beleidsnota's. Juist daarom was het goed voor mij om dit proces ook eens met eigen ogen te zien.

Voor mij hadden ze een mooi programma gemaakt waarbij ik als het ware de afvalstromen door de organisatie mocht volgen. Ik werd aan het werk gezet langs het hele traject van het sorteren van ingekomen goederen tot bij de kassa in de winkel. Daar zitten flink wat stappen tussen zoals repareren, taxeren, sorteren, opslaan en uitstallen. Ik maakte kennis met de vriendelijke medewerkers die graag bereid waren om mij een goede toelichting te geven op het werk, dat ze hier met veel plezier doen.

Nadat de winkel was gesloten en de kas was opgemaakt hebben we gezellig wat nagepraat. Ik kom hier vast nog wel eens terug, want als je ergens voor weinig geld leuke spullen kan kopen, dan is het wel bij De Sirkel.

Tot ziens.

Zomerstage 5, De Twijg

Voor mijn 5e zomerstage was ik vanmorgen bij dagverzorging De Twijg in De Driestroom in Breukelen. De Twijg is een dagopvang die voorziet in geestelijke, lichamelijke of sociale begeleiding aan ouderen en mensen met een beperking. De Twijg is mede afhankelijk van gemeentelijke financiering, een reden voor mij om juist daar eens te gaan kijken.

In de loop van de ochtend kwamen de circa 15 ouderen met enige vertraging binnen. De vervanging van de Breukeler Brug zorgde voor de nodige vertraging van de mensen die thuis werden opgehaald. Onder het genot van koffie en appeltaart hebben we met de hele groep de krant doorgenomen. Een gesprek over het actuele nieuws maakt standaard deel uit van de vaste routine. Niet alle deelnemers zijn nog in staat om zelf de krant te lezen.

Onder leiding van een van de deelnemers die vroeger leraar lichamelijke oefening was geweest, deden we vervolgens enige oefeningen. Het laatste deel van de ochtend was bestemd voor verschillende vormen van geheugentraining.

De Twijg is bedoeld voor ouderen voor wie elke dag thuis zitten geen optie meer is. Door middel van deze vorm van dagopvang kunnen mensen soms veel langer zelfstandig blijven wonen. Dat kost niet alleen minder gemeenschapsgeld, het is ook nog beter voor de mensen zelf. Ik heb vandaag met eigen ogen kunnen zien hoe goed dat werkt.

De Twijg werkt met twee professionele krachten die hulp krijgen van een flink aantal enthousiaste vrijwilligers. Allemaal mensen die heel goed werk doen.

Tot ziens.

woensdag 12 augustus 2015

Zomerstage 4, Luck Raeck - OVVO

De middag bracht ik vandaag door op sportpark Daalseweide. De tennisvereniging Luck Raeck (700 leden) en de korfbalvereniging OVVO (400 leden) hadden samen een voorstel ingediend om mij vandaag in te schakelen bij het beheer van de sportvoorzieningen. En zo liep ik vanmiddag met de fijne hark op een gravelbaan om hem klaar te maken voor de volgende wedstrijd. Ondertussen werd ik door beide besturen bijgepraat over het wel en wee van de verenigingen en alle voordelen van de samenwerking die beide organisaties zijn aangegaan.

Ten behoeve van het beheer van de accommodatie
hebben beide verenigingen 1 beheerder aangesteld. Door de kosten van beheer samen te delen, behalen de verenigingen grote voordelen. Naast de personele voordelen hebben ze bijvoorbeeld ook gezamenlijk een terreintrekker aangeschaft, waardoor de velden professioneel onderhouden kunnen worden.

In het geval van OVVO en Luck Raeck gaat het om hele oude verenigingen. OVVO (Op Volharding Volgt Overwinning) bestaat sinds 1934 en Luck Raeck sinds 1960. Respectabele clubs dus, maar dat wil niet zeggen dat men niet continue op zoek is naar manieren om te vernieuwen.

Tot morgen.




Zomerstage 3, Snavelenburg

Vanmorgen moest ik me voor mijn derde stagedag al vroeg melden aan de balie van Careyn Snavelenburg. Snavelenburg is een sinds 1996 gevestigd verpleeghuis in Maarssen. Het centrum biedt zorg aan 60 psychogeriatrische en 60 lichamelijk hulpbehoevende ouderen.

Na een vriendelijke ontvangst met een kop koffie kreeg ik een uitgebreide rondleiding. Daarna mocht ik de handen uit de mouwen steken bij de afdeling Somatiek en heb ik een kijkje genomen bij de dagbehandeling. Daarna mocht ik voor een aantal bewoners voorlezen  uit het boek 'Bekende oude volksverhalen' (foto). Het spannende verhaal maakte grote indruk om mijn gehoor.

Tussendoor voerde ik leuke gesprekken met de bewoners. Het feit dat de burgemeester vandaag op visite was, leverde voor de meeste mensen meer dan voldoende gespreksstof op.

Aan het einde van de ochtend sprak ik met de eindverantwoordelijke regiomanager van Careyn. Zij vertelde me wat er allemaal komt kijken bij de organisatie van deze vorm van zorg en tegen welke dilemma's men daarbij aanloopt.

Het was alweer een tijdje geleden dat ik de gelegenheid had om eens op deze manier een kijkje achter de schermen te nemen van de ouderenzorg. Het was voor mij weer een bevestiging van het grote respect dat ik heb voor het werk dat de verzorgenden elke dag opnieuw met veel inzet doen. Belangrijk werk dat niet altijd even makkelijk zal zijn. Laat ik daarbij vooral de vrijwilligers niet vergeten. Veel mensen zetten zich belangeloos in om de bewoners van dit centrum iets extra's te geven. Complimenten daarvoor.

Tot ziens.

dinsdag 11 augustus 2015

Zomerstage 2, rederij De Tijd

De rivier De Vecht en de economische ontwikkeling gaan van oudsher goed samen. Vandaag de dag is dat nog steeds het geval, al is de aard van de bedrijvigheid in de loop der tijd flink veranderd. De gemeente zet tegenwoordig vooral in op bevordering van de recreatieve en toeristische functie van de rivier, die de meeste kernen van Stichtse Vecht met elkaar verbindt.

Het kwam dus goed uit dat ik voor mijn zomerstage vandaag aan de slag mocht bij rederij De Tijd uit Maarssen. Arjan en Sheri van den Hoek, de eigenaren van de rederij, verzorgen allerlei activiteiten op het water van grote party's tot exclusieve diners. Vandaag mocht ik de bemanning aan boord een handje helpen met een activiteit van de laatste categorie. Op uitnodiging van Stan Huygens journaal/De Telegraaf kwam er rond het middaguur een selecte groep geslaagde ondernemers en bekende Nederlanders uit o.a. de wereld van PR, Marketing, Architectuur, de Uitzendbranche aan boord om bij te praten, de laatste nieuwtjes uit te wisselen, te netwerken en zaken te doen. Uiteraard werden er onderweg foto's, veel foto's, gemaakt tegen de achtergrond van de mooiste buitenplaatsen die onze gemeente rijk is. De gastheer namens de Telegraaf was Jan Roeland, een van de PR goeroes van Nederland.

Mijn rol was uiteraard om te zorgen dat het de gasten aan niets ontbrak. Ik weet niet of dat helemaal is gelukt. Het zou kunnen zijn, dat ik uiteindelijk toch wat meer aandacht had voor de promotie van onze gemeente en de mogelijkheden die De Vecht te bieden heeft. Hoe het ook zij, als ik mijn gasten mag geloven, en waarom zou ik dat niet doen, gingen zij tegen het eind van de middag zeer tevreden naar huis. Voor een uitgebreider verslag van de reis en mijn optreden verwijs ik u naar het Stan Huygens Journaal.

Voor mij was vandaag vooral een buitengewoon prettige kennismaking met deze vorm van recreatie en toerisme rondom De Vecht.

Tot morgen.



maandag 10 augustus 2015

Zomerstage 1, Nyenrode

Sinds 6 jaar maak ik er een gewoonte van om tijdens het zomerreces een week uit te trekken voor mijn zomerstages. In die week trek ik, meer dan gewoonlijk, tijd uit om kennis te maken met bedrijven en instellingen binnen de gemeente. Toen ik begin juni een oproep deed om suggesties te doen, kreeg ik maar liefst 30 stagevoorstellen binnen. Uit deze stuk voor stuk mooie voorstellen, heb ik een selectie gemaakt. Deze week kunt u elke dag een kort verslag van me tegemoet zien.                  

Mijn eerste stagedag stond volledig in het teken van de universiteit Nyenrode. Zij hadden een bijzonder programma opgesteld, dat niet alleen in het teken stond van het onderwijs. Ook de instandhouding van het landgoed en de monumentale gebouwen en het studentenleven op de campus kregen ruim aandacht.

Voor het geval u mocht twijfelen of ik tijdens mijn zomerstage ook mijn handen uit de mouwen steek, wil ik die twijfel maar direct wegnemen. De dag begon al direct met het voeren van de struisvogels, de herten en de pauwen die van oudsher een plek in het landgoed hebben. Later op de dag werd dat gevolgd met een opdracht om een handje te helpen bij het snoeien in de rozentuin. Uit gesprekken later op de dag werd me duidelijk op welke manier het landgoed en de universiteit elkaar versterken. Dankzij het landgoed weet men op Nyenrode een unieke en inspirerende omgeving te bieden, waar het goed werken en leren is. Voor veel studenten is die omgeving een belangrijke reden om juist voor deze universiteit te kiezen.

Behalve het werk buiten mocht ik vandaag ook aanzitten bij een vergadering van de 'University Board' (foto). Daar kreeg ik een aardige indruk van wat er zoal aan de orde komt bij het besturen van deze enige private universiteit van Nederland. Zo kreeg ik o.a. te horen waarom sport een steeds belangrijkere plaats inneemt in het programma en spraken we over de relatie tussen de gemeente en de universiteit.

Samen met de 'dean of campus' en de vice-voorzitter van de studentenvereniging kreeg ik vervolgens een interessante rondleiding op de campus en in de verschillende voorzieningen van de vereniging. Uiteraard mochten de barvoorzieningen niet ontbreken. Bijzondere plekken waarover veel sterke, mooie en soms ook verzonnen verhalen de ronde doen. O
ok in dat opzicht is Nyenrode een volwaardige universiteit.

Ter afsluiting van mijn eerste dag mocht ik een kijkje nemen op de werkplek van de beiaardier van Nyenrode, helemaal boven in de kasteeltoren. Het oude carillon is van uitzonderlijk hoge kwaliteit, zo wist de beiaardier me te vertellen. Mooi om te zien dat men het op Nyenrode belangrijk vindt om ook deze voorziening te behouden. Bovendien was het uitzicht over de gemeente vanaf de kasteeltoren adembenemend. (foto)

Vlak voor mijn vertrek ben ik nog even binnengelopen bij Misa Dzoljic, de rector van Nyenrode. Met hem sprak ik de dag nog even door en bedankte ik hem voor deze inspirerende stagedag. Als burgemeester ben ik trots op het feit dat we Nyenrode binnen de gemeente hebben.

Tot morgen.



maandag 13 juli 2015

Zomerreces




Het was de laatste werkweek voor het zomerreces en dus was het dinsdag voorlopig de laatste keer dat het college van burgemeester en wethouders voltallig aanwezig was. Tot half augustus komen de aanwezigen bestuurders op dinsdag even bij elkaar om urgente zaken te bespreken.

De agenda was deze week nog wel goed gevuld. Woensdagmiddag zat ik samen met wethouder Jaap Verkroost in de raadzaal van de gemeente Veenendaal voor een training incidentmanagement. We spraken met veel collega's uit de regio over wat er allemaal fout kan gaan bij de nieuwe taken die de gemeenten erbij gekregen hebben op het gebied van zorg. Of het nu gaat om de zorg voor ouderen of de zorg voor jeugd, er kan altijd iets vreselijk fout gaan. Het is dan zaak om snel en goed te reageren. We hebben besproken hoe dat kan en wat daarbij de rolverdeling zou moeten zijn tussen de burgemeester en de betrokken wethouder. Het was een leerzame bijeenkomst.

Donderdagavond besprak ik voor de eerste keer mijn 100-dagenbrief met een aantal leden van de commissie bestuur. Voor mij persoonlijk was het een geslaagde bespreking. Veel leden namen de tijd om te vertellen dat ze behoorlijk tevreden over me zijn. Het was mooi om dat te vernemen. Interessant was de discussie daarna waarin een aantal inhoudelijke onderwerpen aan de orde kwamen, welke ik in mijn brief had opgenomen. Op veel punten kreeg ik steun, maar niet op alles. Zo merkte ik dat de raad minder ambitie heeft met betrekking tot de samenwerking met Weesp en Wijdemeren dan ik zelf had. Ik kon mijn teleurstelling daarover niet helemaal onderdrukken. Na de vakantie gaan we verder praten.



Vrijdagavond was ik op bezoek bij de brandweerpost in Kockengen. De gemeente Stichtse Vecht heeft 7 brandweerposten, die ik allemaal ga bezoeken. Kockengen was de eerste en dat is me goed bevallen. De avond begon met een stevige oefening in een leegstaande woning in de omgeving. Als toeschouwer zag ik een zorgvuldig opgezet oefenprogramma uitrollen. Het was een prima oefening met uitstekende inzet van de brandweerlieden. Na afloop heb ik in de kazerne nog wat na kunnen praten. Het werd een gezellige ontmoeting.





Tot zover de laatste week voor mijn vakantie. De komende 4 weken zult u mijn blog even missen. Begin augustus ben ik weer terug.

Tot ziens.