donderdag 31 mei 2012

Crisis

Het was ver na middernacht toen ik thuiskwam na een hele lange en ingewikkelde vergaderdag. De vergaderdag begon gisterenochtend relatief rustig met het vaststellen van de Perspectiefnota. Na een uitwisseling van vriendelijke woorden, korte discussies en een stuk of 16 moties stelden Provinciale Staten het financieel perspectief voor de komende 4 jaar vast. Voor mij als portefeuillehouder financiën een mooi moment en het startsein om aan de slag te gaan met de begroting voor 2013.

De discussie zat vooral aan het einde van de vergaderdag toen er een besluit genomen moest worden over het vervolg van het Oostvaarderswold. Eerder schreef ik hier hoe binnen de coalitie de meningen uiteen liepen over een oplossing voor dit vraagstuk. De Partij van de Arbeid hield vast aan het uitwerken van een scenario van het bestaande plan, terwijl de andere partijen via een open planproces wilden komen tot een heel nieuw plan voor natuurontwikkeling in Flevoland. Na heel veel discussie hadden de partijen elkaar gevonden in een gezamenlijke tekst. Het was een echt politiek compromis, waarbij partijen tot het uiterste zijn gegaan om eruit te komen. Dat maakte het echter ook een breekbaar compromis.

Dat bleek even later toen er tijdens de Statenvergadering een discussie kwam over een bepaalde regel in de compromistekst. De tekst ging in essentie over de vraag of mogelijke financiële meevallers in het proces wel of niet zouden mogen worden gebruikt voor meer natuurontwikkeling. Volgens de PvdA zou dat wel moeten, de VVD vond van niet. De andere coalitiepartners sloten zich bij de VVD aan. Die tegenstelling escaleerde vervolgens. De combinatie van het late tijdstip en de lange vergaderdag zorgde vervolgens voor de rest. Toen er geen oplossing leek te komen, zag mijn partij zich genoodzaakt om haar steun aan de coalitie ter discussie te stellen. Daarmee werd het voortbestaan van het college uiterst onzeker.
Talloze schorsingen, veel emoties en veelvuldig crisisoverleg in achterkamers deden de politieke temperatuur in het provinciehuis tot grote hoogte stijgen. Toen VVD, CDA en ChristenUnie uiteindelijk de bereidheid uitspraken om de tekst aan te passen was de kou uit de lucht en kon er een besluit worden genomen.

Grote opluchting achter de collegetafel. Het college kan weer verder en bovendien kunnen we een vliegende start gaan maken met het open planproces voor nieuwe natuur in Flevoland. Daar gaat u zeker meer van horen.

We zijn door het oog van de politieke naald gekropen. De komende tijd zullen we flink moeten investeren in de persoonlijke relaties. Ik wil iedereen die gisteren zijn nek heeft uitgestoken om eruit te komen, vanaf deze plaats bedanken.

Tot ziens.

woensdag 30 mei 2012

Joram for President!

Tijdens de behandeling van de Perspectiefnota, vandaag in de Statenvergadering, voerde Statenlid en 2e Kamerlid Joram van Klaveren vanmorgen namens de PVV het woord. Ik reken Joram tot een van de betere sprekers als het gaat om de vorm waarin hij zijn betoog weet neer te zetten. Hij doet dat humoristisch, scherp, in korte zinnen en met de nodige charme. Bovendien maakt hij kwistig gebruik van goed doordachte frames. Die mooie vorm staat echter in schril contrast met de inhoud van zijn toespraken. Zo hoorden de aanwezigen hoe hij vandaag tijdens zijn eerste termijn terugviel in zodanig PvdA bashen (pesten) dat hij van zichzelf een karikatuur maakte. Voor mij als PvdA gedeputeerde had hij vanzelfsprekend weinig vleiende teksten in zijn verhaal opgenomen.

Alle landelijke politieke partijen zitten momenteel in het proces van kandidaatstelling voor de Tweede Kamer. De PVV heeft daarvoor een aparte procedure. Geert Wilders wijst zijn kandidaten aan. Omdat ik erop reken dat Joram straks weer in de Tweede Kamer terug wil keren, ontstond bij mij de indruk dat hij in onze statenzaal een poging deed om Geert Wilders nog een keer extra te behagen. Geert is immers gek op PvdA bashen.

Zoals ik al zei, Joram is een goed debater, een prima mens en bovendien van onbesproken gedrag. Dat laatste kunnen niet veel PVV-kamerleden zeggen. Ik eindigde mijn inbreng daarom met een aanbeveling aan Geert Wilders om Joram vooral heel hoog op de kandidatenlijst te zetten.

In zijn reactie, vroeg Joram zich vervolgens af of mijn aanbeveling hem wel zou helpen. Reden voor mij om het hier nog maar eens te herhalen.

Tot ziens.

zaterdag 26 mei 2012

Witte wijn en goede ideeën

Het was vanmiddag echt zo'n middag om met een koel glas witte wijn en een mooi boek de luwte op te zoeken. Het kwik kwam wederom tot zomerse temperaturen.

Toch zat ik vanmiddag met een paar honderd enthousiaste mensen in een donker studiocomplex in Utrecht om na te denken over meer dan 1000 ideeën die binnengekomen zijn voor het nieuwe PvdA verkiezingsprogramma. Het was een leuke middag met leuke mensen en goede ideeën. Goed om te zien dat zoveel mensen hun inbreng leveren op zo'n vernieuwende manier. Leuk om daarbij te zijn geweest. Met een goed boek in de tuin kan morgen vast ook nog wel.

Tot ziens.

maandag 21 mei 2012

Bloembollen

Voor degene onder u die het nog niet weten, ik ben geboren en getogen in Hillegom, een gemeente in de Bollenstreek tussen Haarlem en Leiden. Als zoon van een bollenkweker woonde ik de eerste 20 jaar van mijn leven tussen de bollenvelden. Na mijn middelbare school ging ik in Lisse naar de Rijks Middelbare Tuinbouwschool, met de hoofdvakken Bloementeelt en Bloembollenteelt. In die tijd ging ik er nog van uit dat ik mijn werkzame leven in de tuinbouwsector zou doorbrengen. Het was onder andere de ontdekking van de politiek wat mij later tot andere keuzes bracht.
Inmiddels zijn we heel wat jaren verder en ben ik in Flevoland beland. Hier merkte ik dat mijn hart sneller ging kloppen toen ik me verdiepte in de bloembollenteelt in de Noordoostpolder. Ik denk dat de overeenkomsten tussen dat gebied en mijn geboortegrond maakt dat ik me in deze provincie thuis voel.

Onlangs was ik in gesprek met een aantal agrariërs uit het gebied van het Oostvaarderwold. Zij vertelden me dat er voor de pachtgronden in het betreffende gebied een verbod van toepassing is voor de teelt van bloembollen en dat dit verbod bovendien het gevolg is van provinciaal beleid. U kunt zich voorstellen dat ze daarmee onmiddellijk mijn aandacht hadden. Van mijn ambtenaren weet ik inmiddels dat dit verbod alles te maken heeft met gebruik van bestrijdingsmiddelen in de bollenteelt en de gevolgen voor de betreffende gronden.

Laat ik nu in de veronderstelling verkeren dat de sector de afgelopen jaren enorme inspanningen heeft verricht om de milieubelasting die een gevolg is van deze teelt terug te dringen. Het simpele feit dat middelengebruik hoger ligt dan bij de teelt van andere gewassen zegt al lang niets meer over potentieel schadelijke effecten die zouden kunnen optreden. 


Bovendien is het voor een duurzaam gebruik van landbouwgrond juist van belang dat de agrariërs maximaal gebruik kunnen maken van de mogelijkheden van vruchtwisseling voor welke teelt dan ook (en dus ook voor bollen). De regelgeving met betrekking tot het gebruik van allerlei middelen is m.i. terecht streng, laat daar geen misverstand over bestaan. Door deze regels wordt in toenemende mate het over en weer gebruik van gronden door agrariërs onderling al moeilijker. Onnodige belemmeringen zoals het verbod op telen van bloembollen moeten dan ook zoveel mogelijk worden weggenomen. En bovendien, wat past meer bij Nederland dan bloembollen in een polderlandschap.

En daarmee kom ik tot het dilemma: Volg ik mijn roots en ga ik uitzoeken of het verstandig is het bestaande verbod in te trekken en daarmee de boeren een kans te gunnen op een rendabelere teelt. Of moeten we vanwege de milieueisen de huidige regels handhaven? En is dat dan te rijmen met mijn enthousiasme voor het feit dat bijvoorbeeld de Noordoostpolder hard op weg is om de nieuwe Bollenstreek van Nederland te worden? 

Ik ben erg benieuwd naar uw mening.

Tot ziens.

donderdag 10 mei 2012

Floriade

Ik moest vanmorgen vroeg uit de veren. Op uitnodiging van het college van Burgemeester en Wethouders van Almere ging er vandaag een flinke groep bestuurders, raads- en statenleden en mensen uit het bedrijfsleven naar de Floriade in Venlo. Die uitnodiging had alles te maken met het feit dat Almere de Floriade in 2022 naar de stad wil halen. De tuinbouwraad maakt nog dit jaar bekend of dat gaat lukken. De andere kandidaatsteden zijn Amsterdam en Groningen.

Om werkelijk gekozen te worden, moeten de steden deze zomer ieder een uitgebreid plan presenteren. Het beste plan maakt de meeste kans en dus investeren partijen fors in het opstellen van zo'n plan. In het geval van Almere gaat het om een gezamenlijke inzet van de gemeente en de provincie. Als Almere gekozen wordt, dan zal er straks heel fors geïnvesteerd moeten worden.

Om te kunnen beoordelen of het allemaal de moeite waard is om al dat gemeenschapsgeld te investeren, heb ik vandaag vooral gekeken wat de meerwaarde van de huidige Floriade is voor Venlo en Limburg. Ik was in eerste instantie wat sceptisch, maar daar is in de loop van vandaag toch wel verandering in gekomen. Ondanks de enorme kosten die in Limburg gemaakt zijn voor de organisatie, ziet het er naar uit dat de organisatie kostendekkend kan worden afgesloten. In dat geval zijn er twee miljoen bezoekers geweest als de poorten van de Floriade in oktober sluiten. 60% van deze bezoekers komt uit het buitenland en besteedt niet alleen een groot bedrag aan de Floriade zelf, maar ook aan verblijf elders in de provincie. Daar komt bij dat een enorme hoeveelheid bedrijven de Floriade gebruikt om buitenlandse klanten te ontvangen, symposia te organiseren etc. Voor de regio rondom Venlo betekende de start van de Floriade dat er in korte tijd enorme investeringen zijn gedaan in infrastructuurprojecten. Deze zouden zonder de komst van de wereldtentoonstelling nooit zo snel gerealiseerd zijn. Mijn Limburgse collega gedeputeerde Mark Verheijen, zei daarover: "Op een gegeven moment leek het wel of alles in Limburg voor april 2012 klaar moest zijn. Iedereen zette zich in om dit gezamenlijk doel te realiseren."
De Floriade 2022 in Almere, ik begin er in te geloven. Dit najaar zullen we weten of het door gaat.
Tot ziens.

woensdag 9 mei 2012

Open Planproces Oostvaarderswold

Open planproces, dat was vandaag tijdens de vergadering van Provinciale Staten zo ongeveer de meest besproken term.


Aan de orde waren de verschillende scenario's die het college had uitgewerkt voor de toekomst van het project Oostvaarderswold, nadat de Raad van State op 7 maart dit jaar het oorspronkelijke plan vernietigde. Er lag een voorkeur van het college, maar die werd door een meerderheid van de Staten niet gevolgd. De reden daarvoor is moeilijk precies te achterhalen. Het lijkt erop dat de uitgebreide discussie rondom het project allerlei nieuwe inzichten heeft gegeven met betrekking tot de vraag hoe nu verder. Tijdens die discussie kwamen alternatieven naar voren die tot nu toe nooit goed zijn onderzocht, gewoonweg omdat deze niet pasten in de oorspronkelijke opzet.
Alvorens we tot een keuze komen hoe we verder gaan, dienen alle partijen middels een open planproces in de gelegenheid te worden gesteld om nieuwe ideeën aan te dragen. Het is de bedoeling om via deze weg te komen tot een nieuw plan met een zo groot mogelijk draagvlak. Dat was althans de mening van de meerderheid in de Staten. En zo kan het gebeuren dat we nu, zeven jaar later, een nieuwe start gaan maken voor de natuurontwikkeling in Flevoland.

Alhoewel zich een meerderheid af lijkt te tekenen voor zo'n nieuwe start was mijn eigen partij het niet met die lijn eens. De Partij van de Arbeid is van mening dat gewoon ingezet moet gaan worden op natuurontwikkeling op de gronden die inmiddels zijn aangekocht en dat er alleen grond moet worden verkocht wanneer dat nodig is om binnen het afgesproken budget te blijven. Dit komt overeen met een scenario dat ook door het college was uitgewerkt. Bovendien is mijn partij van mening dat op basis van het coalitieakkoord eigenlijk geen andere oplossing acceptabel is.

U begrijpt het waarschijnlijk al, ik zit met een redelijk fors politiek probleem. Als ik de wens van, wat nu lijkt, een meerderheid van de Staten zonder meer ga uitvoeren, loop ik de kans om de steun van mijn eigen partij te verliezen. Die steun is essentieel voor mijn functioneren.
Woensdag 16 mei gaan Provinciale Staten een definitief besluit nemen over het vervolg van het project Oostvaarderswold. Tot dat moment moeten we alles op alles zetten om deze schijnbaar tegengestelde meningen in een besluit te verenigen. Of dat gaat lukken? De tijd zal het leren. Ik hoop dat beide partijen bereid zijn elkaar wat tegemoet te komen.
Tot ziens,

vrijdag 4 mei 2012

Airgunners

Er stonden een paar duizend mensen en toch was het twee minuten helemaal stil, vanavond op De Rede in het centrum van Dronten. Ik mocht de provincie Flevoland vertegenwoordigen een krans leggen bij een van de meest bijzondere dodenherdenkingen die ik tot nu toe meemaakte. De herdenking in Dronten is o.a. zo bijzonder vanwege de aanwezigheid van Airgunners. Dit zijn veteranen die tijdens de tweede wereldoorlog vanuit hun geschutskoepels probeerden de bommenwerpers te verdedigen tegen vijandelijk vuur. Ze zijn de eregasten van de gemeente Dronten. De Britse Airgunners hebben een speciale band met Dronten. Meer informatie daarover kunt u hier lezen op de site van het Nieuwland Erfgoedcentrum. Zij komen jaarlijks speciaal voor deze herdenking uit Groot-Brittannië. Vanavond waren er 18 mannen van gevorderde leeftijd de Noordzee overgestoken. De oudste was maar liefst 92 jaar.

Naast Airgunners waren in Dronten ook vertegenwoordigers van verschillende buitenlandse ambassades en vertegenwoordigers van de Nederlandse krijgsmacht aanwezig. Dat alles gaf de herdenking in deze gemeente een internationaal tintje.

Na twee minuten stilte en het zingen van het Wilhelmus kwamen er 4 vliegtuigen in formatie laag over het plein vliegen. Zij volgden na een flight pass van een oude Lancaster, eerder vandaag. De dodenherdenking eindigde met een Airgunnersgala in de Meerpaal. Zoals ik al zei, het was een bijzondere gebeurtenis.

Tot ziens.