zaterdag 31 januari 2015

Mag ik even aanschuiven?

Normaal gesproken probeer ik voor het avondeten altijd even naar huis te gaan. Het is een goede gelegenheid om thuis de dag door te praten. Zolang ik echter nog niet naar mijn nieuwe gemeente verhuisd ben, gaat dat niet elke dag lukken.

Dat bracht mij op het idee om de inwoners van de gemeente Stichtse Vecht te vragen bij wie ik eens een keer aan mag schuiven voor het avondeten. Het lijkt mij een mooie gelegenheid om de inwoners en de gemeente wat beter te leren kennen.

Heeft u interesse om mij een keer tussen 17:30 en 19:00 uur aan tafel uit te nodigen voor een goed gesprek bij een hapje eten, stuur dan een bericht aan aantafel@stichtsevecht.nl

Ik zal bij de ingekomen uitnodigingen ook kijken naar een mooie spreiding over de verschillende kernen van de gemeente. Bovendien stel ik het op prijs om in uw bericht te lezen waarom ik juist uw aanmelding bovenop de stapel zou moeten leggen.

Ik hoop snel tot ziens!

donderdag 29 januari 2015

Bijzonder

Het was een bijzondere dag vandaag. Rond een uur of vijf vanmiddag kwamen mijn vrouw en ik aan bij het prachtige middeleeuwse Slot Zuylen in mijn nieuwe gemeente. De plek waar ooit de schrijfster Belle van Zuylen woonde. Tegenwoordig is het een museum met ruimte voor concerten en evenementen. In het bijbehorende koetshuis werden wij opgewacht door een ontvangstcomité met inwoners uit de 12 kernen uit de gemeente Stichtse Vecht. Het was mijn eerste echte kennismaking met de inwoners. Onder het genot van soep en broodjes hoorden we de bewoners vertellen over wat de gemeente Stichtse Vecht zo bijzonder maakt.

Rond 19:00 uur vertrokken we naar de 'Glazen Zaal' in Maarssen voor het officiële programma. Het was druk binnen toen we daar aankwamen. Op het laatste moment waren er toch meer mensen gekomen dan vooraf was ingeschat.

Precies om half acht opende de voorzitter Frank van Liempdt de vergadering. De eerste speech was van de commissaris van de Koning in Utrecht, Willibrord van Beek. Bij hem mocht ik vervolgens ook de eed afleggen, waarna we samen de bijbehorende documenten ondertekenden.

Daarna volgde loco-burgemeester Jaap Verkroost, die na zijn speech de ambtsketen mocht overdragen (foto).

Annette van Hussel en Maarten Divendal, respectievelijk gemeentesecretaris van Stichtse Vecht en burgemeester van de buurgemeente De Ronde Venen sloten de rij van sprekers af met mooie woorden in mijn richting.

Daarna kreeg ik zelf de gelegenheid om mijn installatiespeech te houden. Ik had het gedegen voorbereid.  Het was voor mijn doen een ongebruikelijk lange tekst geworden, maar elk woord was zorgvuldig gekozen. Bovendien was dit het moment bij uitstek om mijn visitekaartje af te geven. Na afloop kreeg ik veel mooie en positieve reacties.

De tekst van mijn speech treft u hieronder aan. Voor wie niet wil lezen, is mijn speech ook terug te zien op de site van RTV Stichtse Vecht via deze link.

Na afloop volgde een drukke receptie. De tijd was helaas tekort om alle bezoekers de hand te schudden, maar de mensen kwamen gelukkig ook om elkaar te ontmoeten. Het was een geanimeerde bijeenkomst. Waar het vandaag niet lukte om iedereen te spreken, heb ik de toezegging gedaan dat we elkaar in de toekomst nog zullen ontmoeten.

Het was een bijzondere dag vandaag.

Tot ziens.


'Geachte commissaris van de Koning, leden van de gemeenteraad en van het college, gewaardeerde inwoners van Stichtse Vecht, oud-collega’s, familie, vrienden en bekenden.

Voorzitter,

‘een burgemeester zijn voor alle inwoners’
‘beloven om een flinke tijd te blijven’
‘oprecht luisteren en betrokken zijn bij de mensen en organisaties’
‘doorgaan met mijn zomerstages’
‘de vrouwelijke stem vertegenwoordigen in het herencollege’
Dat zijn zomaar een paar voorbeelden uit de vele suggesties die ik kreeg naar aanleiding van het twitter-bericht dat ik heb gestuurd ter voorbereiding op deze speech. Dit is wat een aantal inwoners van Stichtse Vecht van me vragen. Ik zal proberen om daar zoveel mogelijk aan tegemoet te komen. Al moet ik over die vrouwelijke stem nog even nadenken. Veel suggesties die ik kreeg, heb ik kunnen verwerken in mijn tekst. Dus ik zou zeggen, luister goed of die van u erbij zit.

Dank
Maar eerst wil ik benadrukken hoe geweldig ik het vind dat ik hier vanavond mag staan! Ik heb enorm uitgekeken naar het moment dat ik hier in de hoedanigheid van de nieuwe burgemeester van gemeente Stichtse Vecht mag spreken. Ik vind het fijn dat jullie hier naartoe zijn gekomen om mijn installatie bij te wonen. Dank alvast voor de warme belangstelling! Ook mijn dank aan Zijne Majesteit Koning Willem Alexander,  de minister van Binnenlandse Zaken en aan de Commissaris van de Koning van de provincie Utrecht voor mijn benoeming.

Commissaris, dank dat u gekomen bent om mij de eed af te nemen. Ik heb  begrepen dat de oude traditie om dit ten overstaan van de gemeenteraad te doen weer helemaal terug is. Ik stel het zeer op prijs dat ik deze integriteitsverklaring op deze manier kan afleggen.  Integer handelen is tenslotte de basis van de vertrouwensrelatie met onze inwoners. Het is wat mij betreft voor iedereen hier een opdracht, of eigenlijk zelfs een verplichting, om mij aan te spreken als er twijfels zijn over de integriteit van het gemeentebestuur.

Naast de Commissaris uit Utrecht heet ik uiteraard ook zijn collega uit Flevoland, Leen Verbeek, en leden uit maar liefst drie colleges van GS van harte welkom. Ik realiseer me natuurlijk hoe bijzonder het is om hier vandaag zoveel provinciebestuurders op de gastenlijst te hebben. Zo zie je maar weer dat we heel goed kunnen samenwerken, zolang we daar maar zelf voor kiezen.

Een speciaal woord van welkom ook aan mijn voorganger Mirjam van ’t Veld. Beste Mirjam, jij hebt veel werk verzet om Stichtse Vecht te vormen en een eerste gezicht te geven. Je bent daar heel goed in geslaagd.  Dank daarvoor! Ik kan daarop voortbouwen. Liesbeth Spies kon vanavond helaas niet aanwezig zijn. In een gesprek dat ik twee weken geleden met haar had heb ik ook haar bedankt voor het waarnemen van het burgemeesterschap.

Voorgedragen
Op 9 december belde Linda Hogeveen me. Als voorzitter van de vertrouwenscommissie vertelde ze me het fantastische nieuws dat ik werd voorgedragen als  burgemeester van de gemeente Stichtse Vecht. Ik heb genoten van alle reacties die daarop volgden. Zowel van mensen die mij persoonlijk benaderden als van de reacties die op de sociale media rondgingen. Het nieuws was zelfs even ‘trending’ op twitter die avond. Dat maak je niet zo vaak mee met gemeentelijke besluiten.

De reacties die ik zelf kreeg, vielen grofweg uiteen in twee soorten. Zo waren daar de positieve en hartverwarmende reacties, waarbij men nog eens benadrukte in wat voor een prachtige gemeente ik terecht zou komen. De mensen, die niet direct positief reageerden, vroegen zich vooral af waar Stichtse Vecht eigenlijk lag.  Als ik dan vertelde dat het de gemeente is, die ontstond na een samenvoeging van de gemeenten Maarsen, Breukelen en Loenen dan viel direct het kwartje en volgde alsnog een enthousiaste reactie. Als ik vervolgens vertelden dat de dorpen Kockengen, Loenersloot, Maarssenbroek, Nieuwersluis, Nieuwer Ter Aa, Nigtevecht, Oud-Zuilen, Tienhoven en Vreeland ook onderdeel van de gemeente zijn, zag ik de verbazing over zoveel moois in een gemeente.  Aan de naamsbekendheid van de gemeente kan nog gewerkt worden, lijkt me. Laat ik hier overigens niet vergeten om de inwoners van Vreeland te feliciteren met het feit dat zij 750 jaar geleden stadsrechten kreeg.

Sollicitatie
Voor de mensen die me goed kennen, was het feit dat ik weer burgemeester zou worden niet echt een verrassing. Zij weten dat het ambt mij al heel lang aanspreekt.  Het burgermeesterschap van Warmond was me zo goed bevallen, dat ik mijn ambitie om nog eens terug te keren in dit mooie ambt, nooit onder stoelen of banken heb gestoken. Dat het uiteindelijk nog tot vandaag zou duren, heeft te maken met het feit dat er op een of andere manier steeds iets tussen kwam. Dat was trouwens geen onprettig oponthoud, integendeel zelfs.

Toen ik na mijn periode in Warmond zocht naar een nieuw burgemeesterschap, liep ik tegen een wethouderschap van de stad Leiden aan.  Toen ik 4 jaar later opnieuw ging zoeken naar een mooie burgemeesterspost, liep het weer anders. Ik werd gedeputeerde in Flevoland. Het werden 8 interessante jaren. De ervaringen die ik op deed, kan ik nu in het voordeel  van Stichtse Vecht gaan gebruiken.

U ziet, mijn carrière liet zich tot nu toe niet echt heel goed sturen. Deze keer koos ik daarom voor een wat meer planmatige aanpak en besloot ik niet te wachten met zoeken tot mijn termijn in Flevoland voorbij was. Het nieuws dat Mirjam van ’t Veld naar Amstelveen zou vertrekken was voor mij direct aanleiding om eens wat beter naar uw gemeente te gaan kijken. Ik sluit niet uit dat mijn interesse was ingegeven door het feit dat ik in het verleden verschillende malen getuige was van het enthousiasme, waarmee mijn voorganger haar gemeente wist te verkopen.

Stichtse Vecht
Wat ik daarna las, hoorde en zag over Stichtse Vecht beviel me en dus was het spannend of er vervolgens ook een profielschets zou komen, waarin ik me zou herkennen. Toen dat het geval was, heb ik mijn sollicitatiebrief aan de koning geschreven. De rest van de procedure speelde zich natuurlijk in het grootste geheim af. Dat komt nu goed uit want mijn speech zou veel te lang gaan duren als ik al mijn indrukken uit die gesprekken hier aan u over zou willen brengen. Naarmate ik de gemeente beter leerde kennen, herkende ik steeds meer dingen, waar ik in mijn bestuurlijk leven eerder mee te maken kreeg en die mij goed van pas kunnen komen.

Zo doen de historische kwaliteit en de aanwezigheid van universiteit Nyenrode me denken aan mijn tijd in de stad Leiden. Het karakter van de dorpse gemeenschappen in Stichtse Vecht, doen me weer terugdenken aan mijn tijd in de gemeente Warmond. Ik zie verder overeenkomsten tussen mijn geboortestreek, de Duin- en Bollenstreek, en de kwaliteit van het agrarische cultuurlandschap in deze gemeente.

En als ik naar het noorden kijk, zie ik daar die ingewikkelde grens tussen de provincies Utrecht en Noord-Holland met de vele bevriende gemeenten aan de overkant van die bestuurlijke grens. Dat doet me denken aan dat plan van die superprovincie. Het onderwerp dat me in Flevoland veel meer heeft bezig gehouden dan me lief was, maar waardoor ik de samenhang in de Randstad wel veel beter ben gaan begrijpen. Daar heb ik leren denken in samenwerking over provinciegrenzen heen. Dat zou me hier nog goed van pas kunnen komen. U begrijpt, aanknopingspunten genoeg. Ik voel me nu al verbonden met uw gemeente.

Voor de gesprekken met de vertrouwenscommissie heb ik me  grondig voorbereid. Naast het lezen van stapels bestuurs- en beleidsprogramma’s en een paar avonden googlen en youtube-filmpjes bekijken, wilde ik natuurlijk ook heel graag in gesprek gaan met inwoners. En daar zit een probleem in de huidige sollicitatieprocedure. Je kunt er immers met bijna niemand openlijk over praten. Dat zou de kans dat mijn naam vroegtijdig op straat kwam te liggen veel te groot maken. Je moet dus vooral creatief zijn in de onderzoeksmethode. Mijn methode kan ik hier nu wel verklappen: de Open Huizen Route van de NVM.
Die gaf me de gelegenheid om de woningmarkt beter te bekijken, maar vooral ook om bij de betreffende bewoners een door te vragen over hun gemeente. Ik kan het elke kandidaat aanraden.

Vertrouwenscommissie
Alle kennis die ik had opgedaan, kon ik goed gebruiken in de gesprekken met de vertrouwenscommissie. Deze vonden op een open en ontspannen wijze plaats. Het waren voor mij de eerste voortekenen van een interessant politiek en bestuurlijk klimaat dat ik kan verwachten in de gemeente Stichtse Vecht. Ik wil alle leden van de vertrouwenscommissie, onder leiding van Linda Hogeveen en met de geweldige ondersteuning van griffier Jelle Hekman, vanaf deze plaats hartelijk bedanken. Jullie hebben je werk met grote toewijding en zorgvuldigheid gedaan!

Eigenschappen
Tijdens de gesprekken met de vertrouwenscommissie kreeg ik de gelegenheid nader in te gaan op een aantal eigenschappen die mij hebben gemaakt tot wat ik ben en die ik wil inzetten voor Stichtse Vecht. Ik noem u er een paar.

De meesten van u is het niet ontgaan dat u een burgemeester krijgt, die actief is op sociale media. Het is inmiddels alweer 10 jaar geleden dat ik begon met het bijhouden van een eigen weblog. Dat ging destijds zo goed dat ik er mee door ben gegaan. Aan de manier van werken is niet veel veranderd, alleen de techniek veranderde steeds. Zo hebben twitter en facebook de functie van mijn weblog gedeeltelijk overgenomen.

Er zijn verschillende meningen over de rol van de burgemeester op sociale media. Ik sluit me in dat opzicht graag aan bij Bas Eenhoorn, de door de regering aangestelde digicommissaris. Hij schreef onlangs op zijn weblog dat gemeenten sociale media nog te veel gebruiken voor alleen de bekendmaking van besluiten en voor de marketing van gemeentelijke projecten. Hij vroeg zich af of we ons niet veel meer moeten aansluiten bij de manier waarop veel burgers zich online al verenigen en mobiliseren. De kracht van sociale media is al groot en wordt nog groter. Online is een werkelijkheid ontstaan, die gemeenten serieus zullen moeten nemen en waar ze niet omheen kunnen.

Je kunt proberen om onvermijdelijke ontwikkelingen als Airbnb in de hotelwereld of Uber in de taximarkt tegen te houden, maar dat gaat op termijn toch niet lukken. Je kunt ook de oude regels aanpassen om ruimte te geven voor verbetering en innovatie. Als we een bereikbare en transparante gemeente willen zijn, past daarbij naar mijn mening ook een constante aanwezigheid op sociale media. Hoe ik dat precies ga doen, zal ik de komende tijd samen met u verder uitwerken. Volg me alvast op twitter en u bent de eerste die het leest.

De nieuwe media zijn voor mij ook een uitstekende manier om contact te houden met de jonge generatie in de gemeente. Ik ben ooit de politiek ingegaan, omdat ik vond dat de bestuurders te weinig aandacht hadden voor de belangen van jonge mensen in de samenleving. Als er in het lokaal bestuur een groep ondervertegenwoordigd is dan zijn dat onze jongeren. Zij vormen wel de toekomst van Stichtse Vecht en kunnen daarom altijd op mijn bijzondere belangstelling rekenen. Dat de gemeente onlangs van alle Nederlandse gemeenten 2e werd voor de Jong Lokaal Bokaal, maakt mij dus nu al een hele trotse burgemeester.

Decentralisaties
Nu ik het toch over jonge mensen heb, zij vormen een belangrijke doelgroep binnen de taken die de gemeenten er per 1 januari jl. bijgekregen hebben. Ook die verandering maakt het voor mij een goed moment om opnieuw de stap naar de gemeente te zetten. Er is immers op 1 januari veel  veranderd voor de gemeenten in Nederland en dus ook voor de  inwoners van  Stichtse Vecht. Als gevolg van de decentralisatie van rijks- en provinciaal beleid hebben de gemeenten er een hele belangrijke rol en verantwoordelijkheid bij gekregen.

Meer dan in het verleden zijn we het eerste aanspreekpunt geworden als het gaat om zorg en werk. Ik was een groot voorstander van de overdracht van deze taken naar de gemeenten. De gemeenten staan dichterbij de inwoners, weten beter wat er nodig is en kunnen meer maatwerk leveren. Dat is nu precies de bedoeling van de wijziging. We moeten daar dus niet bang voor zijn, maar het juist omarmen.

Lange termijn
In de lokale pers hebt u kunnen lezen dat ik me voor de lange termijn aan uw gemeente wil verbinden. De mensen die mijn CV hebben gelezen, zullen zich afvragen of ik dat wel echt meen. Ik begrijp dat en ik zal het uitleggen.

Nadeel van elke 4 jaar naar een andere functie is wel dat je ook elke 4 jaar moet verhuizen. Dat nam mijn gezin me niet altijd in dank af en dus maakten we thuis alweer een tijdje geleden de afspraak dat we nog 1 keer zouden verhuizen. Ik moest dus zorgvuldig kiezen en dat gaat nu dus een verhuizing worden naar Stichtse Vecht. Daarbij gaat het strikt genomen dus over een binding aan uw gemeente als woonplaats en dat zegt niets over de lengte van het dienstverband. Dat bepaal ik uiteindelijk niet zelf. Het is aan u, leden van de gemeenteraad om daar in de toekomst uw oordeel over te geven. Alhoewel, ik begrijp dat er ook  hier mensen zijn die denken dat de gekozen burgemeester er snel komt. In dat geval is het te zijner tijd misschien wel aan de inwoners om een oordeel over mijn functioneren uit te spreken. Ik kan daar eigenlijk best enthousiast van worden.

Boven de partijen en tussen de inwoners
Als reactie op mijn twitter-bericht kreeg ik overigens ook een suggestie om binnen het college de portefeuillehouder van de oppositie te worden. Beste leden van de gemeenteraad laat er geen misverstand over bestaan. Ik ben er voor u allemaal, dus ook voor de oppositie!  Als burgemeester sta ik boven de partijen en als het aan mij ligt tussen de inwoners. Uw besluit geeft mij meer dan voldoende mandaat om mijn functie op die manier uit te voeren.

Als voorzitter van uw gemeenteraad zal ik actief het politieke debat bevorderen. Een debat dat wordt gevoerd met heldere argumenten. Ik zal mijn uiterste best doen om uw raad passend, prikkelend, soms streng maar ook  rechtvaardig  voor te zitten. Zo  hoop ik bij te dragen aan een goed politiek debat. Een debat dat duidelijk maakt waar de verschillende fracties voor staan, maar dat ook leidt tot zorgvuldige en efficiënte besluitvorming.

Sprekers
Voorzitter, ik wil graag de sprekers bedanken.
Mijnheer de voorzitter, beste Frank van Liempdt, dank voor uw vriendelijke verwelkoming en aanmoedigende woorden.
Wethouder Verkroost, beste Jaap, de afgelopen anderhalve maand nam je naast je eigen zware portefeuille het loco-burgemeesterschap met verve op je. Jouw kennis van Stichtse Vecht en je uitgebreide netwerk, zullen mij zeker goed van pas komen om hier ingeburgerd te raken. Dank voor je hartelijke woorden.

Collega Divendal, dank voor je vriendelijke woorden van welkom in de kring van burgemeesters. Ik kijk uit naar de ontmoetingen over de gemeentegrens waarvoor de meest afspraken inmiddels zijn gemaakt. In Flevoland heb ik geleerd dat provinciegrenzen daarbij nooit een belemmering mogen zijn. Bovendien kom ik niet alleen om te halen, maar ook met de wetenschap dat de gemeente Stichtse Vecht een wereld te bieden heeft voor de dorpen en steden om haar heen.

Samenwerking met de ambtelijke organisatie
Ik kijk uit naar de samenwerking met de ambtelijke organisatie.  Gemeentesecretaris Annette van Hussel, dank voor je stimulerende woorden en de hartelijke wijze waarop je mij hebt verwelkomd. Ik verheug me op de samenwerking met jou en je mensen. Als bestuurders bouwen wij op de kennis, kunde en inspiratie van onze medewerkers. Er is sinds de fusie al veel bereikt. Samen met de organisatie wil ik me sterk maken om dit verder uit te bouwen. Ik herken me erg in de cultuurwaarden van de organisatie:

verbindend vermogen,
ondernemerschap,
betrokken,
aanspreekbaar,
klantgericht.
Veiligheid
Als het gaat om de portefeuille openbare orde en veiligheid wil ik veel tijd en energie steken in de contacten met de hulpdiensten en onze signaleringsteams.  Maar ook de inwoners krijgen via NL-Alert en programma’s zoals Waaks! een steeds belangrijkere rol als het gaat om onze veiligheid. Samenwerken aan veiligheid staat hoog op mijn agenda. Ook de andere partners die betrokken zijn bij de sociale veiligheid in onze gemeente kunnen rekenen op mijn warme belangstelling. Op een heel open manier wil ik met hen in verbinding staan en wil ik gezamenlijk borg staan voor de veiligheid in Stichtse Vecht. 

Samenwerking met de inwoners
Ik kijk bovenal uit naar de samenwerking met de inwoners van deze gemeente.  De komende weken en maanden trek ik erop uit om met veel inwoners kennis te kunnen maken en de gemeente goed te leren kennen. Waar dat niet persoonlijk kan, zal ik mijn best blijven doen om ook in deze functie de bereikbare bestuurder te blijven die ik de afgelopen jaren was. 

Aanspreekbaar en benaderbaar
Voorzitter,
Ik vat samen. Ik wil een burgemeester zijn die aanspreekbaar en benaderbaar is, zowel online als offline. Een burgemeester die boven de partijen en tussen de bevolking staat.  Ik hecht aan integriteit. Ik zie het als mijn rol om de onderlinge verbinding tussen mensen te bevorderen. Ik zal oprecht luisteren. Ik ga me inzetten voor de identiteit van de dorpen in onze gemeente, maar ik kijk ook met veel interesse over onze grenzen heen. Ik houd bijzondere aandacht voor de aansluiting van de jonge generatie bij het bestuur. En voorzitter, ik kan u verzekeren dat mocht de situatie daarom vragen,  ik ook de daadkracht en vastberadenheid zal tonen die noodzakelijk is. Alles natuurlijk in het belang van onze inwoners.

Ik ga me vanaf nu inzetten voor een duurzame en succesvolle samenwerking met uw gemeenteraad, het college en de inwoners van mijn nieuwe gemeente.

Voorzitter,
Ik geloof dat ik alle suggesties, die ik via twitter binnen kreeg, wel heb verwerkt in mijn tekst. Bij een suggestie aarzelde ik wat, maar ik kan het toch niet laten. Theaterschool ‘De Rest’ in Maarssen geeft volgende week gratis proeflessen en vroegen mij daarover iets te zeggen in mijn speech.

Aan het werk
De tijd van praten is voorbij. Ik ga aan het werk. Ik dank u voor uw aandacht.'

woensdag 28 januari 2015

Flevoland was geweldig



Overdracht aan Jan Nico Appelman 
Vandaag was het mijn laatste dag in functie als gedeputeerde van de provincie Flevoland. De provincie waar ik een beetje van ben gaan houden in de afgelopen 4 jaar en 5 maanden. 

Na 16 jaar aan verschillende collegetafels heb ik inmiddels wat ervaring opgedaan met afscheid nemen. Daardoor weet ik dat het afscheid nemen van de functie op zichzelf niet zo zwaar valt. Ik ga hier wel weg, maar aanstaande dinsdagochtend zit ik weer gewoon in een collegevergadering. Komend weekend zit ik na mijn rondje hardlopen weer gewoon thuis de stukken te lezen voor volgende week. Wat dat betreft kent het vak van bestuurder ook veel routine.

Overdracht aan Jaap Lodders
Het zijn echter vooral de mensen die de provincie maken. Het zijn vooral die mensen die ik zal missen. De afgelopen dagen waren in dat opzicht hartverwarmend. Bij verschillende gelegenheden hebben we teruggekeken op wat we allemaal hebben bereikt. Al die enthousiaste, professionele, hardwerkende humoristische, lieve, collegiale en creatieve mensen uit de polder, wat zal ik ze gaan missen.

Overdracht aan Bert Gijsberts
Mijn laatste activiteit vandaag was het verantwoordingsdebat met provinciale staten. Direct daarna werd ik toegesproken door de commissaris van de Koning, collega Leen Verbeek en door Peter Pels, de fractievoorzitter van de PvdA. Hun woorden ontroerde me.

Na mijn laatste toespraak tot de staten (zie tekst hieronder) kon ik de overdracht tekenen (zie foto's).

Morgen vertrek ik naar de gemeente Stichtse Vecht, terug naar het oude land. Flevoland was geweldig.

Tot ziens.

 
Bij mijn afscheid sprak ik de volgende woorden:


Voorzitter,



Het verantwoordingsdebat is achter de rug en de verkiezingen staan voor de deur. Toen ik aan het eind van de zomer mijn sollicitatiebrief aan de majesteit stuurde kon ik nog niet vermoeden hoe mooi de aansluiting zou zijn. Morgen word ik geïnstalleerd als burgemeester van de mooie gemeente Stichtse Vecht.



Als gevolg daarvan zal dit voorlopig wel mijn laatste politieke toespraak worden. Ik weet zeker dat er hier mensen zijn bij wie dat als muziek in de oren zal klinken, maar voor mij zal het toch even wennen zijn als ik morgenavond mijn rol boven de partijen zal innemen. Ik zal mijn huidige politieke rol zo nu en dan best gaan missen.



Mijn laatste politieke toespraak en het verantwoordingsdebat zijn net achter de rug. Dat is natuurlijk een geweldige kans om op dit podium nog een laatste keer flink los te gaan. Een laatste kans om de politieke verschillen in dit huis nog eens fors uit te vergroten en uit te leggen waarom de tegenstanders geen gelijk hebben en dat ook nooit zullen krijgen.


Voorzitter,



Hoe aantrekkelijk het misschien ook lijkt, ik ga het niet doen. 4 jaar en 5 maanden besturen in Flevoland heeft mij ook geleerd dat politiek bedrijven soms ook betekent dat je even achterover moet gaan zitten. De tijd dat mijn hartslag bij het aanhoren van de 1e termijn van de PVV de 120 slagen per minuut overschreed heb ik nu wel achter me gelaten. Dank aan iedereen die me daarbij heeft geholpen. Niet in de laatste plaats de PVV fractie zelf.



Na 16 jaar aan verschillende collegetafels heb ik inmiddels wat ervaring opgedaan met afscheid nemen. Daardoor weet ik dat het afscheid nemen van de functie op zichzelf niet zo zwaar hoeft te vallen. Ik ga hier wel weg, maar aanstaande dinsdagochtend zit ik weer gewoon in een collegevergadering. Komend weekend zit ik na mijn rondje hardlopen weer gewoon thuis de stukken te lezen voor volgende week. Wat dat betreft kent het vak van bestuurder ook veel routine.



Dat ik Flevoland toch flink ga missen weet ik zeker en dat komt vooral doordat een afscheid van de provincie ook een afscheid is van de mensen in die provincie. Op de eerste plaats natuurlijk de inwoners, die prachtige mensen met hun pioniersmentaliteit, hun doorzettingsvermogen, de no nonsens aanpak en de trots over de provincie waar ze wonen, ook al zijn ze zelf nog steeds afkomstig uit alle mogelijke windstreken. Flevoland is in dat opzicht een uniek gebied, je kunt er Groningse, Drentse, Brabantse, Zeeuwse, Marokkaanse, Surinaamse of Urker accenten door elkaar horen terwijl de mensen hier over het algemeen toch dezelfde taal spreken.



Wat ik ook ga missen zijn onze ambtenaren. Al die enthousiaste, professionele, hardwerkende, humoristische, lieve, collegiale en creatieve mensen maken met elkaar de provincie tot wat hij is. Het is dankzij deze mensen dat ik uw complimenten in ontvangst kon nemen voor het op orde brengen van onze financiën, voor het inzichtelijk maken van de risico's voor het wegwerken van wachtlijsten, voor de uitstekende samenwerking met de gemeenten op het gebied van de jeugdzorg, voor het behoud van de provinciale zelfstandigheid, ja zelfs voor de start van De-on. Zelfs nu zijn ze nog hard aan het werk om ervoor te zorgen dat uw motie breedband in het buitengebied binnen de afspraken wordt uitgevoerd en dat het rijk haar verantwoordelijkheid voor Lelystad op het gebied van de rijksvastgoedstrategie blijft waarmaken.



Voorzitter, ik ben hartstikke trots op wat ik samen met onze mensen heb bereikt en bedank vanaf deze plaats al die medewerkers die ik de komende tijd zo ontzettend zal gaan missen. Twee mensen wil ik in dat opzicht nog even apart noemen. Astrid van Helden en Jacobien Kamphof. Zij waren de afgelopen 4 jaar mijn maatjes. Samen vormden we een geweldig team. We hebben gelachen, we hebben gehuild, door dik en dun hebben jullie me gesteund en geholpen wanneer dat nodig was. Bedankt.



Wat is ook ga missen zijn mijn collega's in het college. Leen, Jaap, Jan-Nico, Bert en Tjeerd, excuses voor het feit dat ik jullie de komende pakweg 3,5 maand alleen achterlaat. Mijn excuses dat jullie in de drukte van de campagnetijd nog opgezadeld worden met extra werkzaamheden vanuit mijn portefeuille. Het is natuurlijk in strategisch opzicht een prima zet van de PvdA om de top van de VVD lijst een beetje van de straat te houden. Wij hebben eerder deze week al de gelegenheid gehad om elkaar toe te spreken dus dat zal ik nu allemaal niet herhalen. Wat ik wel wil doen is nog een keer onderstrepen dat alles wat wij de afgelopen jaren hebben gezegd over onze collegiale verhoudingen 100% waar is. De eenheid in het college stond hoog op de agenda. Hoe ingewikkeld de vraagstukken ook waren, we kwamen er altijd uit. Soms zelfs tot irritatie van de coalitiepartijen. Ik zou zeggen koester die samenwerking en collegialiteit. Het is belangrijk, zeker deze tijd waarin respect voor elkaar in de politiek niet altijd vanzelfsprekend meer is.



Wie ik ten slotte ook ga missen bent u, de leden van Provinciale Staten van Flevoland. De afgelopen jaren hebben wel elkaar veel mogen ontmoeten en gingen we in debat. Samen waren we het snel eens maar regelmatig toch ook niet. Soms wist ik u namens het college te overtuigen van ons gelijk, maar soms toch ook niet. Over het algemeen gingen we heel respectvol met elkaar om, maar soms toch ook gewoon niet. Hoe het ook zij, het was voor mij een grote eer om u 4 jaar en 5 maanden te mogen dienen.



Ik zal u missen, dat weet ik nu al. Ik zal die ontwapenende interrupties van Melissa Bax van de Partij van de Dieren missen net als die herinnering aan mijn jeugd, wanneer ik de kenmerkende radiostem van Erik Boshuizen van 50 plus hoorde. Nooit meer de verkleinwoordjes uit de debatten met de PVV, nooit meer het waardengedreven leiderschap van de fractievoorzitter van het CDA. Ik zal die altijd betrouwbare fractieleden van de ChristenUnie missen, maar ook Arie Stuijvenberg, de man die ik zo respecteer en van wie ik genoot als hij het waarnemend voorzitterschap weer eens op zich mocht nemen.



Voorzitter, laat ik vooral mijn eigen PvdA fractie niet vergeten. Daar zitten die 6 mensen, mijn rode vrienden en vriendinnen aan wie ik mijn plaats in het college te danken had. We hadden steeds genoeg afstand om duaal te opereren maar waren dichtbij genoeg om elkaar steeds goed te begrijpen. Dankzij jullie loyaliteit aan mij, maar ook het hele college hebben we veel bereikt in de afgelopen 4 jaar. Ik dank jullie voor het feit dat jullie me altijd zijn blijven steunen, ook wanneer dat soms moeilijk was.





Voorzitter,



Ik ga afronden. Vijf jaar geleden was Flevoland voor mij nog onbekend gebied. In de ontdekkingsreis die volgde ben ik het gebied gaan begrijpen en waarderen. Samen met u en onze inwoners zijn we de strijd om de zelfstandigheid aangegaan en hebben we (voorlopig) gewonnen. We hebben de buitenwereld laten zien wat van waarde is in dit gebied, wat de waarde is van onze nieuwe Wildernis.



De discussie over de toekomst van deze provincie is daarmee niet afgerond. Ik ben er van overtuigd dat het onderwerp de komende jaren op de Haagse agenda zal terugkeren. Ik spreek hier de wens uit dat het een discussie zal zijn die gaat over het versterken van onze Flevolandse waarden en die uitgaat van de kracht van deze kleine provincie. Ik spreek de wens uit dat het volgende kabinet samen met u en vanuit betrokkenheid met de provincies zoekt naar oplossingen om de nadelen van de huidige inrichting van het middenbestuur te doorbreken. Ik moet constateren dat dit er de laatste jaren aan heeft ontbroken.



Voorzitter, de verkiezingen staan voor de deur. Nu het verantwoordingsdebat achter de rug is kan de campagne echt beginnen. Ik wens iedereen een fantastische campagne toe. Dat geldt uiteraard in het bijzonder voor mijn eigen Partij van de Arbeid. Mede dankzij de PvdA staat de zelfstandige provincie Flevoland er goed voor. Als de kiezers dat weten te waarderen ben ik er van overtuigd dat het goed komt op 18 maart aanstaande. Ik wens u allemaal een sterke en sociale provincie toe.



Het was voor mij een eer en genoegen om 4 jaar en 5 maanden te werken aan de toekomst van deze mooie provincie.



Dank voor uw aandacht en wie weet tot ziens.



dinsdag 20 januari 2015

Afscheidsinterview

Met nog ruim 1 week te gaan in mijn huidige functie is het tijd voor de afscheidsinterviews. Zoals bijvoorbeeld vanmorgen in de nieuwsbrief van het IPO waar ik terug keek op 4 jaar als portefeuillehouder Jeugdzorg voor de 12 provincies en 3 stadsregio's.


“Wachtlijsten in de jeugdzorg zijn funest. De gemeentelijke focus op preventie is ook daarom zo belangrijk”

20 januari 2015
“Binnen de regels en wetten waar we als provincie mee te maken hadden, hebben wij het maximale eruit gehaald. We hebben enorme verbeteringen gerealiseerd. De gemeenten krijgen nu binnen de nieuwe wet de mogelijkheid het nog beter te doen.” In een notendop is dat kern van de terugblik van IPO-bestuurder Marc Witteman op ruim twintig jaar provinciale jeugdzorg. Zijn eigen timing loopt gelijk met het afronden van zijn bestuurdersportefeuille: met de decentralisatie van de jeugdzorg per 1 januari verruilt Witteman de provincie Flevoland voor de burgemeesterspost in de gemeente Stichtse Vecht. “De provincie zonder jeugdzorg is niet meer hetzelfde. Het was de laatste taak waarvoor je als het ware bij de mensen thuis kwam. De gemeente staat dichter bij de mensen en dat spreekt mij erg aan. Het burgemeesterschap komt precies op het goede moment”.
Terug naar de jeugdzorg stelt Witteman dat de provincies met gepaste tevredenheid terug mogen kijken. “De provincies hebben een start gegeven aan de aanpak in het gezin. Met het nieuwe wettelijk kader – alles bij één overheidslaag -  kan veel meer ingezet worden op preventie.” De zorgportefeuilles zijn bij de gemeenten qua budget groot. “Ik zie dat er stevige wethouders op deze portefeuille zitten. Dat geeft vertrouwen. Ik hoop wel dat ze niet alleen financieel op het beleid zullen sturen, maar ook juist oog hebben voor de praktijk. Dat ze gevoel krijgen met de doelgroep.” In zijn periode als IPO-bestuurder ging Witteman ook geregeld naar buiten. “Je hebt geen flauw idee waar je over praat als je dat niet doet. Een bezoek aan een gezinshuis, een medisch kinderdagverblijf, een jeugdinrichting. Je ziet daar dat het vaak gaat om heel kwetsbare kinderen die soms voor hun veiligheid afhankelijk zijn van de overheid. Dat motiveert om politiek te gaan voor de inhoud. Wethouders moeten dat ook doen.”

Het belang van de doelgroep heeft voor Witteman altijd voorop gestaan. Ook toen de eerste ideeën voor decentralisatie naar buiten kwamen. “De provincies verschilden toen nog van mening over een eventuele taakoverdracht, maar regering en Tweede Kamer hadden een duidelijke visie. Het was voor de doelgroep, de betrokkenen, veel beter als we zouden meewerken in plaats van toen de hakken in het zand te zetten. Daardoor hebben we actief mee kunnen doen aan de vormgeving van de decentralisatie en werd van ons geaccepteerd dat we kritisch waren  ten opzichte van de kwaliteit”. In dit kader roemt Witteman de instelling van de Transitiecommissie Stelselherziening Jeugd (de TSJ). “De TSJ was onafhankelijk en kritisch, niet altijd populair. Het heeft de afgelopen periode zeker tot spanningen geleid tussen de opdrachtgevers (red: rijk, IPO en VNG). Vaak werd het IPO als een bondgenoot van de TSJ gezien. De TSJ heeft inderdaad zorgpunten geuit die wij ook al hadden aangekaart. Ik weet niet of je dat een bondgenoot maakt, of dat er simpelweg een kern van waarheid in onze vroege zorgen zat?”

Natuurlijk vindt ook Witteman dat elk kind in de jeugdzorg er één teveel is. “Er is nog veel verbetering nodig.” Maar blind zijn voor de geboekte vooruitgang vindt hij ook niet verstandig. Hij wijst op de structurele daling van kinderen op wachtlijsten in de afgelopen jaren. “Wachtlijsten in de jeugdzorg zijn funest, het probleem wordt alleen maar groter als een kind op een wachtlijst staat. De gemeentelijke focus op preventie is ook daarom zo belangrijk.” Een tweede voorbeeld noemt hij de daling van het aantal uithuisplaatsingen. Volgens Witteman laten de cijfers zien dat er de afgelopen jaren “meer zorg zonder budget” is gerealiseerd. De decentralisatie van de jeugdzorg bestempeld hij als een “belangrijke volgende stap”.

“Jeugdzorg is een onderwerp dat mensen bindt, ambtelijk en bestuurlijk. In ons portefeuillehouders overleg van de provincies waren bijna alle politieke stromingen vertegenwoordigd. Wij gingen gezamenlijk voor de inhoud”. Met trots vertelt hij dat ‘zijn’ bestuurlijke adviescommissie het allerhoogste opkomstpercentage heeft en dat alle jeugdzorg-gedeputeerden aanwezig waren op de afscheidsbijeenkomst. Witteman vond het prettig dat er ook een goede samenwerkingsrelatie was met de woordvoerders in de Kamer. Af en toe hekelde hij wel dat de “Kamerpolitiek niet altijd in het belang van de doelgroep stond”.

Zijn kennis over de jeugdzorg kan zeker van pas komen in zijn nieuwe functie. Met zijn benoeming tot burgemeester komt ook – net voor de Statenverkiezingen – een eind aan zijn lidmaatschap van het IPO-bestuur. Hij heeft naar eigen zeggen veel plezier gehad in de samenwerking. “Een kleine vijf jaar geleden lagen de loopgraven tussen de provincies nog half open. Nu zijn ze zeker dicht. De focus ligt op de kerntaken van de provincies en we richten ons op de gezamenlijke belangenbehartiging”. Als “vertegenwoordiger van een kleinere provincie” heeft Witteman de afgelopen tijd ervaren “hoe afhankelijk we van elkaar zijn. Bijvoorbeeld in de discussie over de vorming van de superprovincie, dan merk je hoe belangrijk het is dat we samen optrekken. En soms ook moet je schikken naar elkaars standpunt, dat hoort er ook bij. Het IPO zijn we samen en we kunnen niet zonder elkaar."

maandag 5 januari 2015

Kinderrechten

Traditioneel is de provinciale nieuwjaarsreceptie op de eerste maandag van het nieuwe jaar. Dat was ook vandaag het geval. Altijd een aangename bijeenkomst waar veel inwoners, volksvertegenwoordigers, ondernemers en bestuurders elkaar ontmoeten en plannen voor het nieuwe jaar uitwisselen. Toch was het deze keer voor mij anders dan de afgelopen jaren en dat kwam niet alleen omdat het mijn laatste nieuwjaarsreceptie was als gedeputeerde in Flevoland. Het was ook het moment waarop ik formeel mijn portefeuille Jeugdzorg mocht overdragen aan de Flevolandse gemeenten.

Daarmee was het voor mij ook de afsluiting van een periode van 4 jaar waarin ik samen met de flevolandse wethouders en ambtenaren mocht werken aan de voorbereiding van deze overdracht. De opdracht van provinciale staten was duidelijk, er mochten geen kinderen tussen wal en schip komen. Wat mij betreft is dat dankzij een uitstekende samenwerking met de gemeenten en de grote betrokkenheid van de betreffende bestuurders goed gelukt.

Met deze overdracht is nu de zorg voor de meest kwetsbare kinderen in onze provincie in goede handen gekomen van de gemeenten. De basis voor de bescherming van (kwetsbare) kinderen is vastgelegd in de internationale Verdrag inzake de Rechten van het Kind. Dat blauwe boekje heeft de afgelopen jaren steeds een prominente plaats in mijn kantoor gehad. Het hielp mij om steeds weer te herinneren waar het in de Jeugdzorg eigenlijk om ging, de kinderen.

Met de overhandiging van dit blauwe boekje heb ik symbolisch de Jeugdzorg overgedragen aan de gemeenten. Daarmee is een definitief einde gekomen aan vele jaren van provinciale Jeugdzorg. Een bijzonder moment.

Tot ziens.
 

donderdag 1 januari 2015

De beste wensen voor 2015

2014 was een bewogen jaar. De zelfstandige provincie blijft, de provinciale jeugdzorg gaat naadloos over naar de gemeenten, de provinciale financiën zijn op orde, de bezuinigingen zijn gerealiseerd, we beheersen onze risico's en DE-on is van start gegaan. Niet allemaal enorme nieuwsfeiten in vergelijking met het nationale en internationale nieuws, maar Flevoland is wel weer een stukje beter geworden.

Ik bedank iedereen met wie ik in 2014 samen mocht optrekken voor een beter Flevoland. En voor het geval u vindt dat dit onvoldoende is gelukt, laten we dan in 2015 nog eens kijken wat we kunnen doen.

Oh ja, eind 2014 kwam het nieuws dat ik per 29 januari 2015 aan de slag kan als de nieuwe burgemeester van de gemeente Stichtse Vecht. Het begint al lekker druk te worden met de voorbereidingen. Zo brengt 2015 voor mij in ieder geval veel veranderingen met zich mee. Ik kijk uit naar de komende samenwerking met de inwoners van mijn nieuwe gemeente.

Ik wens iedereen het beste toe voor 2015.

Tot ziens.