vrijdag 16 december 2016

Naturalisatie


Onlangs schreef ik in deze column over de naturalisatiebijeenkomsten die de gemeente periodiek organiseert. Tijdens zo’n bijeenkomst mag ik de Nederlandse nationaliteit uitreiken aan inwoners - volwassenen en kinderen - van onze gemeente. Daarna mogen zij zich Nederlander noemen. Deze bijeenkomsten hebben altijd een feestelijk karakter. De mensen die genaturaliseerd worden, zijn er zo trots op dat ze officieel als Nederlander deel uitmaken van onze samenleving. Voor hen is verkrijgen van het Nederlanderschap een bijzonder en soms emotioneel moment in hun leven. Ze hebben er bewust voor gekozen om Nederlander te willen worden en daar ook veel moeite voor moeten doen.



Tijdens de ceremonie begin ik altijd met een gesprek over het belang van onze grondwet. Bij het afleggen van de eed zweert men immers trouw op de grondwet. Ik leg o.a. uit waarom vrijheid van meningsuiting of het verbod op discriminatie voor ons zo belangrijk is. Daarna sta ik stil bij andere normen en waarden in ons land en de Nederlandse gewoonten. Daarna neem ik de eed af, overhandig ik de officiële documenten en feliciteer ik de aanwezigen met hun nieuw verkregen nationaliteit.

De naturalisatieceremonie is de laatste verplichte stap op de weg naar het Nederlanderschap. Na deze bijeenkomst kunnen de kandidaten hun Nederlands paspoort of identiteitskaart aanvragen. De volwassenen, vanaf 18 jaar, kunnen ook meteen op woensdag 15 maart volgend jaar gaan stemmen voor de verkiezing van de Tweede Kamer. Ik spreek de hoop uit dat zij van die gelegenheid gebruik zullen maken. Aan het Nederlanderschap zijn rechten en plichten verbonden, en die worden voor een groot deel door de Tweede Kamer bepaald in de wetten van ons land. Door hun stem uit te brengen werken onze nieuwe landgenoten daar aan mee.

Door de eeuwen heen zijn mensen van heinde en verre naar Nederland gekomen om er een nieuw bestaan op te bouwen. Omdat ze vervolgd werden, om economische redenen of omdat de liefde van hun leven hier woonde. Dat is al eeuwen zo. Zij en wij màken de samenleving. Wij hebben actieve inwoners nodig, ook onze nieuwbakken landgenoten. ‘Meedoen’ is het parool in Stichtse Vecht.  

Ik heb onze nieuwe landgenoten bij de naturalisatiebijeenkomst van vorige week woensdag verteld dat ik er trots op ben dat zij ervoor hebben gekozen om in Stichtse Vecht te wonen. Ik heb hen opgeroepen om lid te worden van een vereniging of zich aan te melden als vrijwilliger. Zo worden zij actief deelgenoot van onze lokale samenleving en kunnen zij daar met de achtergrond uit hun vaderland een waardevolle bijdrage aan leveren.

De laatste tijd hebben we bij onze naturalisatiebijeenkomst met een opmerkelijke verandering te maken. Het aantal inwoners met een Britse nationaliteit is aanzienlijk toegenomen. Dat heeft alles te maken met het voornemen van het Verenigd Koninkrijk om de Europese Unie te verlaten. “Door het aannemen van de Nederlandse nationaliteit, kies ik ervoor om Europeaan te blijven” zo vertelde een vrouw met een Engels accent me vorige week.

vrijdag 9 december 2016

Vlam in de pan


Het kan ons allemaal overkomen: je staat achter het fornuis en ineens slaat de vlam in de pan. Doven lukt niet en je kan nog maar één ding doen en dat is jezelf in veiligheid brengen. Daarna wil je dat de brandweer zo snel mogelijk komt om de brand te blussen.

Vorige week in Maarssen-Dorp duurde het langer dan we gewend zijn voor de brandweer arriveerde.  Het alarmbericht was door de meldkamer namelijk in eerste instantie doorgezet  naar een brandweerpost die op dat moment te krap in de bezetting zat om te kunnen uitrukken. Dat had niet mogen gebeuren, zeker omdat er verspreid over onze gemeente voldoende brandweerposten zijn om zo’n melding over te nemen.

Ik was zeer verbaasd en eigenlijk ook wel een beetje ontstemd dat men in de meldkamer niet wist dat er onderbezetting was. Hierdoor is kostbare tijd verloren gegaan.

De brandweerposten in Stichtse Vecht leunen zwaar op vrijwilligers. Dat zijn enorm betrokken inwoners die niets liever doen dan u te hulp schieten als uw veiligheid in het geding is. Zij offeren daarvoor wekelijks vele uren vrije tijd op. Hun opleiding, training, motivatie of optreden is gelijk aan die van een beroepsbrandweerman. Het enige verschil is dat bij een melding de vrijwilligers hun dagelijkse bezigheden moeten achterlaten om naar de brandweerpost te gaan. Zolang een brandweerman in dezelfde gemeente werkt, is dat geen probleem. Dat wordt anders als men buiten de gemeentegrenzen werkt. Om die reden zijn er vaste afspraken gemaakt. Als een brandweerpost op een bepaalde dag te weinig bezetting binnen de gemeentegrenzen heeft, dan dient dat vooraf te worden aangegeven. Deze post komt dan op de aangegeven tijden niet in aanmerking voor meldingen. Er is immers een vastgestelde basisbezetting nodig om het werk goed en veilig te kunnen doen.

Maar goed, er is lering getrokken uit dit voorval. De afspraken staan  weer scherp op het netvlies en er wordt gewerkt aan het oplossen van de krappe bezetting overdag op de posten Maarssen en Nieuwer Ter Aa. Ik vind het als burgemeester belangrijk dat wij de veiligheid blijven waarborgen en dat alle brandweerposten in Stichtse Vecht op volle sterkte zijn. Daarom zijn beide posten op zoek naar nieuwe collega’s, zowel vrouwen als mannen tussen de 18 en 45 jaar, die zich willen inzetten voor de veiligheid van hun woon- of werkomgeving.

Schuilt in jou een hulpverlener die graag zijn handen uit de mouwen steekt, en die samen met collega’s soms letterlijk door het vuur wil gaan om menselijk leed te helpen beperken en levens te redden? Meld je dan aan als brandweervrijwilliger. Stuur mij een e-mail via[IdC2]  marc.witteman@stichtsevecht.nl. Dan zorg ik ervoor dat de aanmelding op de juiste plek terecht komt.

Brandweerman is tenslotte een prachtig vak. Ook mij ligt het na aan het hart. 

Tot ziens. 




vrijdag 2 december 2016

Burgernet


Vorige week hoorde ik dat dankzij Burgernet een man is aangehouden die via een babbeltruc geld afhandig had gemaakt van een inwoner uit Oud-Zuilen. Deze had geld had gegeven aan de man die zei dat hij pech had met zijn auto. Aangezien de inwoner het niet vertrouwde, ging hij zoeken op internet. Daar zag hij dat de man een oplichter was. Het ging om een gering bedrag, maar de inwoner vond het toch belangrijk om het te melden bij de politie.

Na zijn telefoontje startte de politie een Burgernetactie. Na enkele minuten al belde een Burgernet-deelnemer. Hij vertelde dat hij de man net was tegengekomen. De politie ging naar de bewuste plek toe en trof de gezochte in de omgeving aan. Hij werd aangehouden en ingesloten op het bureau. Later bleek dat de man eerder die dag nog een poging tot oplichting had gedaan. De politie onderzoekt de zaak verder.



Deze succesvolle actie laat zien dat we met Burgernet sneller personen opsporen. In Stichtse Vecht mag bijna 10% van de inwoners zich ‘Burgernetter’ noemen. Dat vind ik echt geweldig! Het toont aan dat onze inwoners zeer betrokken zijn bij de eigen omgeving. Hun ogen en oren helpen de politie bij het terugvinden van vermiste en verdachte personen. Zo worden ook inbraken tegengegaan. Uiteindelijk leidt dat tot een veilige woonomgeving. Juist daarom blijf ik het belangrijk vinden om Burgernet onder de aandacht te houden.



Het succes van Burgernet schuilt in de samenwerking van gemeente, politie en inwoners. Door samen te werken versterken we elkaar. Inwoners kennen de buurt en zien snel als er iets niet in de haak is. De politie heeft opsporingsmiddelen en de gemeente kan daarbij ondersteunen. Alle partijen dragen zo bij aan de veiligheid in de wijken. Inwoners doen graag mee, heb ik gemerkt. Dat is niet zo verwonderlijk. Het geeft toch een mooi gevoel als je iets hebt kunnen bijdragen aan een opsporingsactie?



Momenteel telt Stichtse Vecht 6.170 burgernetdeelnemers; dat is circa 9,6% van de totale bevolking. Hoe meer inwoners lid zijn van Burgernet des te groter is de kans dat bijvoorbeeld inbraken, overvallen en vermissingen worden opgelost. Ik maak al jaren gebruik van Burgernet en ik wil u allen aansporen om ook mee te doen.



Ik zou het mooi vinden als eind 2016 minimaal 10% van de inwoners deelnemer is. Daarom loven we een prijs uit. De 6.300ste burgernetdeelnemer zetten we in het zonnetje. Ik nodig hem uit voor een kop koffie. Hij mag een dienst met de politie meedraaien. En hij mag mee op surveillance en krijgt een kijkje achter de schermen op het politiebureau. Voorwaarden zijn wel dat de winnaar minimaal 18 jaar is en – uiteraard - van onbesproken gedrag.



Wilt u zich aanmelden voor Burgernet? Ga snel naar www.burgernet.nl.

Tot ziens.




vrijdag 25 november 2016

Maatwerk


U zult inmiddels wel gemerkt hebben dat ik een groot voorstander ben van openheid en klantvriendelijkheid. In dat kader is donderdag 17 november één van mijn lang gekoesterde wensen in vervulling gegaan. We hebben een online nieuwsbrief gelanceerd die alle inwoners die zich via onze site aanmelden, op maat bedient.

Als gemeente voeren we veel verschillende taken uit. Soms zijn dat hele concrete diensten. We helpen u bijvoorbeeld aan reisdocumenten, halen het afval op, waken over uw veiligheid, onderhouden lokale wegen en zorgen ervoor dat mensen die een steuntje in de rug nodig hebben hulp krijgen. Daarnaast zijn we ook bezig met minder ‘zichtbare’ zaken, die pas later effect hebben op de samenleving of uw omgeving, of die een heel specifieke groep inwoners betreft. Denk bijvoorbeeld aan het actualiseren van bestemmingsplannen. Ons nieuws daarover is lang niet voor alle inwoners interessant. Omdat we iedereen toch zo volledig mogelijk willen informeren hebben we een online nieuwsbrief gemaakt die er rekening mee houdt dat mensen nu eenmaal andere interesses hebben.

Het is een nieuwsbrief waarbij u zelf kunt aangeven over welke onderwerpen u gemeentenieuws wilt ontvangen. Over uw eigen dorp bijvoorbeeld, of over sport, duurzaamheid of (weg)werkzaamheden. Mensen met kinderen vinken bijvoorbeeld ‘kinderen, jeugd en onderwijs’ aan en misschien wel ‘hulp en zorg voor jong en oud’. Wie geïnteresseerd is in democratie en de gemeentepolitiek geeft aan nieuws te willen ontvangen over ‘politiek, college B&W en de gemeenteraad’.

U hoeft zelf niet meer op zoek te gaan naar het gemeentenieuws. Wie zich abonneert op de online nieuwsbrief ontvangt wekelijks het belangrijkste nieuws èn het nieuws van zijn/haar keuze in zijn mailbox. Makkelijker kan het niet. Nu we steeds minder gebruik maken van informatie in het huis aan huisblad is de nieuwsbrief een mooi middel om u zo goed mogelijk te blijven informeren.

Maar het betekent overigens niet dat we niet meer op andere manieren met u communiceren. Dat doen we gedeeltelijk online, via onze website, Facebook en Twitter, en met verschillende handige apps zoals de AfvalWijzer. Maar we informeren u over belangrijke zaken ook nog steeds per brief of u ontvangt een wijkbericht van ons als er ontwikkelingen zijn in uw wijk. We blijven informatiebijeenkomsten organiseren waar u over specifieke plannen of ontwikkelingen vragen kunt stellen aan onze deskundigen. Bij alles wat we doen, blijven we goed kijken naar de beste manier om u te bereiken. De online nieuwsbrief is een extra service.

Hoe werkt het?

Als u de nieuwsbrief wilt ontvangen, meldt u zich aan via www.stichtsevecht.nl/nieuwsbrief. Daar vult u uw e-mailadres in en vinkt u aan over welke onderwerpen u geïnformeerd wilt worden. Na aanmelding ontvangt u via het opgegeven e-mailadres een bevestigingslink. Pas als u uw aanmelding heeft bevestigd, ontvangt u voortaan op donderdag de nieuwsbrief in uw mailbox. Uw voorkeuren kunt u altijd aanpassen. U kunt zich ook zelf weer afmelden.

Veel leesplezier met de online nieuwsbrief!
Tot ziens.

vrijdag 18 november 2016

Kindermishandeling

Tot en met 20 november vindt de Week tegen Kindermishandeling plaats. Afgelopen maandag heb ik bij de ingang van het gemeentekantoor twee speciale stickers geplakt met de tekst ‘Doorbreek de cirkel van geweld’. Met deze stickers vraag ik aandacht voor kindermishandeling en laat ik weten dat kinderen die het slachtoffer zijn van geweld in het uiterste geval bij mij terecht kunnen. Kindermishandeling is een serieus onderwerp. Ik breng dit onder de aandacht; niet omdat kindermishandeling in Stichtse Vecht meer voorkomt dan in de rest van Nederland, maar omdat ik vind dat elk kind dat in de knel zit aandacht verdient.
Jaarlijks worden in Nederland 119.000 kinderen mishandeld. Dat is net zoveel als een volle Amsterdam Arena en de Rotterdamse Kuip samen. Gemiddeld telt elke schoolklas één slachtoffer. Daarbij gaat het niet alleen om fysieke mishandeling, maar ook om emotionele en fysieke verwaarlozing, seksueel misbruik, getuige zijn van huiselijk geweld en het slachtoffer zijn van vechtscheidingen.

Als voorzitter van de Taskforce kindermishandeling en seksueel misbruik deed de Amsterdamse burgemeester Eberhard van der Laan een oproep aan zijn collega’s in de bres te springen voor kinderen die te maken hebben met mishandeling. Hij riep ons op alle krachten in onze gemeenten aan te spreken om dit probleem aan te pakken. Burgemeesters spelen volgens hem een belangrijke rol bij het vergroten van de veiligheid van kinderen. Van der Laan vroeg hen de deuren van de gemeentehuizen in noodgevallen open te zetten voor jeugdige slachtoffers van mishandeling, die vastlopen en hun verhaal kwijt moeten. Juist thuis, op de plek waar kinderen veilig zouden moeten zijn, vindt het meeste geweld plaats.

Kinderen die slachtoffer zijn van huiselijk geweld of misbruik kunnen er hun hele leven last van blijven houden. Zo vroeg mogelijk ingrijpen en de cirkel van geweld doorbreken is van groot belang.  Daarom steun ik het initiatief van mijn Amsterdamse collega van harte. Het sluit naadloos aan op de nieuwe verantwoordelijkheden van gemeenten voor de zorg, hulp en ondersteuning van kinderen en gezinnen.

Ik zet graag de deuren van het gemeentekantoor open voor jeugdige slachtoffers van mishandeling, die daar via de normale weg niet mee naar buiten komen. Bijvoorbeeld omdat ze niet weten bij wie ze terecht kunnen of waar ze veilig zijn of waarbij de reguliere hulpverlening niet langer werkt.  Kinderen moeten ook kunnen rekenen op hun burgemeester die zich in noodsituaties over hen ontfermd.

Verder is het belangrijk dat kinderen het gevoel hebben dat het echt veilig is om bij de burgemeester aan te kloppen. Zij moeten in het gemeentehuis een veilige plaats vinden. Ik wil de kinderen een luisterend oor bieden en op weg helpen bij het vinden van de juiste hulpverlening. Onze medewerkers aan de receptie hebben instructies gekregen hoe te handelen als er een kind op het raam klopt.

Tot ziens

vrijdag 11 november 2016

Samen werken aan veiligheid



Openbare orde en veiligheid is misschien wel het belangrijkste onderdeel van mijn werk. Daarom schrijf ik er met enige regelmaat over. Zeker in deze tijd van het jaar waarin de dagen korter en de nachten langer worden. Dat is ook de tijd waarin het inbrekersgilde het meest van zich laat horen. Dat betekent dus extra waakzaam zijn met z’n allen.

Tijdens de donkere dagen neemt het aantal inbraken toe. Wist u dat de meeste woninginbraken in de wintermaanden plaatsvinden aan het eind van de middag en het begin van de avond? Veel mensen eten rond die tijd. Als er in de woning op dat moment geen licht brandt, wijst dat vaak op afwezigheid van de bewoners. Bovendien zijn er minder mensen op straat, waardoor verdachte situaties minder snel worden opgemerkt. Een dief kan op dat moment eenvoudig zijn slag slaan.

Misschien vraagt u zich nu af of het dan zo slecht gesteld is in Stichtse Vecht met de veiligheid? Het antwoord is: nee, helemaal niet! Voor het vijfde jaar op rij is het misdaadcijfer in onze gemeente namelijk gedaald. Dat zeg ik met enige trots, want het laat zien dat het sinds 2012 ingezette veiligheidsbeleid zijn vruchten afwerpt.

Wat we wel eens vergeten, is dat iedere inbraak en ieder incident slachtoffers kent. Deze mensen hebben een ingrijpende gebeurtenis te verwerken, die er flink inhakt, en daar helpen cijfers niet bij, hoe mooi ze ook zijn. Wat wel helpt is de steun van de omgeving. Dat hoorde ik de afgelopen maanden van politieagenten die ik sprak. De slachtoffers krijgen vaak steun uit de directe omgeving - de buurt  of  straat - en uit het eigen dorp. Ik kan u zeggen: dat helpt hen enorm! We tonen daarmee dat we een solidaire gemeenschap vormen.


Veiligheid - en zeker het veiligheidsgevoel! - bevorderen we alleen  als we er samen aan werken. Dat doen we bijvoorbeeld vanuit de gemeente met preventietips en de inrichting van de (woon)omgeving. Hulpdiensten en politie leveren een bijdrage door via 112 snel bereikbaar te zijn bij verdachte situaties. De buurtpreventieteams hebben een belangrijke rol door onder andere te surveilleren in de buurt of de wijk en de bijzondere opsporingsambtenaren van de gemeente maken extra uren in december. En als bewoner bent u onmisbaar door alert te zijn, uw oren en ogen open te houden en verdachte situaties direct te melden via 112. Als solidaire gemeenschap geven we zo met elkaar een duidelijk signaal af richting mensen met minder goede bedoelingen.

U kunt zelf ook helpen aan de veiligheid in uw wijk. Meldt u aan voor de BuurtWhatsApp bij u in de buurt of wijk. Een BuurtWhatsApp is een WhatsApp-groep die zich richt op het signaleren van verdachte situaties in een bepaalde wijk, buurt, dorp of stad. Het is een burgerinitiatief en werkt als een moderne vorm van buurtwacht. In Stichtse Vecht hebben inmiddels meer dan 45 buurten een dergelijke WhatsApp-groep!

U kunt zich aanmelden voor een BuurtWhatsApp door een mail te sturen naar samenwerkenaanveiligheid@stichtsevecht.nl.

Tot ziens.



 

donderdag 3 november 2016

Stichtse Vecht in Dialoog

Van 4 tot 13 november is het de nationale Week van de Dialoog. Deze week is een initiatief van de stichting Nederland in Dialoog (zie ook www.nederlandindialoog.nl). Deze stichting wil  de sociale samenhang in de samenleving versterken door mensen te stimuleren met elkaar in gesprek te gaan. Steeds meer steden en gemeenten in Nederland doen er aan mee. Stichtse Vecht ook.

Het idee van de Dag van de Dialoog is simpel en doeltreffend: mensen komen samen en wisselen in kleine kring ervaringen uit over een van tevoren bepaald thema.  Dat levert dikwijls, naast persoonlijke ervaringen en inspiratie, nieuwe initiatieven op die de onderlinge binding versterken.

Het thema voor dit jaar is ‘respect’

In het verleden was ik al eens betrokken bij dit mooie initiatief. Toen ik onlangs een vraag kreeg om ook in Stichtse Vecht een dialoogtafel te ondersteunen, heb ik direct mijn werkkamer in Goudestein aangeboden. Met elkaar in dialoog kunnen gaan, is immers belangrijk in onze samenleving.

Het thema dit jaar is ‘respect’. We gaan hierover met elkaar in gesprek, aan de hand van de volgende vragen: Wanneer heb je respect voor anderen, hoe merk je dat anderen je respecteren?  Hoe ga je om met mensen die anders denken, leven, werken en geloven dan jij? Geeft u uw oordeel ook als dat een ander kwetst? Luistert u naar een ander om te onderzoeken wat de ander bezielt? Wat betekent respect in uw contacten, de zorg voor elkaar, de manier waarop we samenleven en -werken? Hoe gaat u respectvol om met huisgenoten, vrienden, familie, collega’s en buurtgenoten in het dagelijks leven en op sociale media? Wat is uw ideaal als het gaat om respect en wat kun je doen om dit te realiseren?


Meedoen?

Wilt u graag meedoen aan een dialoog over het thema ‘respect’, dan nodig ik u bij deze uit om deel te nemen aan een ontbijt-dialoog op mijn werkkamer in Goudestein op woensdag 9 november van 8.00 tot 10.30 uur. Eerst gaan we samen ontbijten en kennismaken, en daarna met elkaar respectvol in dialoog. Marijke Zoetelief (foto) zal als getrainde tafelbegeleider het gesprek leiden. Oud en jong, iedereen kan meedoen. Opgeven kan door een e-mail te sturen naar marc.witteman@stichtsevecht.nl (onderwerp: dialoog) met uw leeftijd en in drie zinnen waarom u graag mee wilt doen. Wilt u wel meedoen aan een dialoog, maar kunt  u niet op deze datum en tijdstip, dan kunt u alsnog een e-mail sturen. Maar zet u daar dan wel in wanneer u wel kunt.  Als er later een vervolg komt, nodigen we u alsnog uit.

Ik zie u graag op woensdag 9 november om 8:00 uur in buitenplaats Goudestein te Maarssen.

Tot ziens.



vrijdag 28 oktober 2016

Vrijheid van meningsuiting


Onlangs publiceerde RTV Stichtse Vecht een anonieme ingezonden brief met kritiek op het gemeentebestuur. Bij het lezen vroeg ik me af waarom mensen tegenwoordig zo vaak anoniem willen blijven.

 

Gek genoeg moest ik daarbij denken aan de naturalisatiebijeenkomsten die de gemeente vier keer per jaar organiseert. Tijdens zo’n bijeenkomst mag ik de Nederlandse nationaliteit uitreiken aan inwoners van onze gemeente. Voor de meeste mensen is het verkrijgen van die nieuwe nationaliteit een bijzonder moment in hun leven. Ze hebben bewust gekozen Nederlander te willen worden. Tijdens zo’n bijeenkomst vertel ik iets over de grondwet. Een belangrijk onderdeel daarvan is  natuurlijk de vrijheid van meningsuiting. In veel van de landen waar de mensen vandaan komen, is juist die vrijheid helemaal niet vanzelfsprekend. In Nederland mag je zeggen en schrijven wat je denkt zonder daar eerst toestemming voor te vragen.

 

De tekst uit de grondwet dateert van 1848. Sinds die tijd zijn de mogelijkheden om je mening te kunnen geven fors toegenomen. Daardoor heeft nu bijna iedereen de mogelijkheid berichten te verspreiden of zijn mening over allerlei onderwerpen te geven. Dat kan via sociale media als Twitter, Facebook en Snapchat en ook via digitale sociale platforms of door te reageren op nieuwsberichten in de pers. Het mooie is dat we daarna met elkaar in gesprek kunnen gaan.

 

Ook als gemeentebestuur maken we gebruik van deze media om in contact te treden met  inwoners, organisaties en ondernemers.  Wij krijgen zo een goed inzicht van wat er leeft in de gemeente, en kunnen inwoners naar aanleiding van berichten op sociale media of in de pers, uitnodigen voor een gesprek of informatie toesturen. Het is helemaal niet erg om met elkaar van mening te verschillen of kritiek te uiten op het gemeentebestuur. Integendeel, het democratische proces, onze besluiten en ons handelen als bestuur kan daar alleen maar beter van worden.

 

Wanneer mensen anoniem laten weten het ergens niet mee eens te zijn, is dit allemaal niet mogelijk en komt er geen dialoog tot stand. Dat vind ik een gemiste kans.  Als een anonieme criticaster op de man speelt, vind ik dat ronduit kwalijk. Daarmee ga je het echte gesprek uit de weg en dat draagt niet bij aan het oplossen of verbeteren van zaken.

 

Hoewel ik de vrijheid van meningsuiting een groot goed vind die we echt moeten koesteren, vind ik het jammer als media kritiekloos ruimte geven aan een anonieme inwoner die onder een pseudoniem zijn gal spuwt. In mijn ogen heeft anonieme kritiek niets  te maken met de vrijheid van meningsuiting. Niemand zou daaraan ruimte moeten willen geven, ook de pers niet.

 

Normaal gesproken reageer ik niet op anonieme berichten, maar in dit geval wil ik een oproep doen aan  mevrouw of meneer Criticaster: meld je bij mij, dan kunnen we een goed gesprek hebben.

Tot ziens.

vrijdag 21 oktober 2016

Vechtwandelingen


Begin dit jaar las ik dat de Vechtplassencommissie 5 kenniswandelingen ging organiseren voor mensen die geïnteresseerd zijn in de geschiedenis van de Vecht. Ik was direct enthousiast en ik heb me aangemeld. Dus liep ik de afgelopen maanden onder leiding van deskundige gidsen 5 zaterdagochtenden in het gebied langs de Vecht vanaf de monding in het IJsselmeer bij Muiden tot aan Breukelen. Het resterende deel van de Vecht naar Utrecht is misschien goed voor een volgende reeks wandelingen?
Begin dit jaar las ik dat de Vechtplassencommissie 5 kenniswandelingen ging organiseren voor mensen die geïnteresseerd zijn in de geschiedenis van de Vecht. Ik was direct enthousiast en ik heb me aangemeld. Dus liep ik de afgelopen maanden onder leiding van deskundige gidsen 5 zaterdagochtenden in het gebied langs de Vecht vanaf de monding in het IJsselmeer bij Muiden tot aan Breukelen. Het resterende deel van de Vecht naar Utrecht is misschien goed voor een volgende reeks wandelingen?
De Vecht is onlosmakelijk verbonden met onze gemeente. De rivier stroomt door 7 van de 12 dorpen. Deze dorpen zijn ontstaan aan de oevers van De Vecht. Daardoor is de meest historische en interessante bebouwing daar terug te vinden. De Vecht en de omliggende dorpen zorgen voor een uniek en hoogwaardig landschap waar veel inwoners trots op zijn en waar veel bezoekers naar komen kijken.
De Vechtplassencommissie zet zich in om de kwaliteiten van het landschap, de natuur en cultuur te behouden en te versterken. Die doet dat met oog voor het verleden, maar nadrukkelijk óók vanuit de wetenschap dat eigentijdse ontwikkelingen mogelijk moeten zijn. Zo speelde de Vechtplassencommissie een belangrijke rol bij de totstandkoming van Op Buuren.  De commissie introduceerde het zogeheten ‘Vechts Bouwen’, waarbij de cultuur- en natuurhistorie van de Vechtstreek wordt benut bij woningbouwprojecten. 
Meer informatie vindt u op de site van de Vechtplassencommissie.
Met een flinke groep geïnteresseerde deelnemers kwam ik bij het historische sluizencomplex in Muiden, leerde ik van alles over de oude porselein-industrie in Weesp en ontdekte ik de geweldige tuin van Slot Loenersloot. In Breukelen leerde ik van alles over de geschiedenis van de Pieterskerk en genoot ik van het geweldige uitzicht vanaf de toren van dit oudste gebouw van Breukelen. Wist u dat dit kerkgebouw op de lijst staat van de 100 meest bijzondere kerken van Nederland? Afgelopen zaterdag was ik voor de laatste wandeling in Loenen aan de Vecht. Onder de enthousiaste en deskundige leiding van Juliette Jonker doorkruisten we het oude dorp in het gebied tussen molen De Hoop en de locatie van het voormalige kasteel Kronenburg.
Wat mij tijdens de wandelingen uit de verhalen van de gidsen al was opgevallen, werd in Loenen aan de Vecht opnieuw bevestigd. Als het gaat om ons erfgoed maakte de gemeente in de vorige eeuw,  vanuit de noodzaak om  werkgelegenheid en economie te stimuleren, vaak keuzes die geen recht deden aan het behoud van het erfgoed. Het waren keuzes waar de inwoners het niet mee eens waren. Al die mooie historische plekken zijn vooral bewaard gebleven dankzij de grote inzet van de inwoners van het gebied. Dat is dus vooral een groot compliment aan onze inwoners, nu en in het verleden. Gelukkig zijn er ook vandaag de dag nog veel mensen die zich inzetten voor het behoud van ons cultureel erfgoed.
Tot ziens.

vrijdag 14 oktober 2016

Grote brand

Ruim een jaar geleden brandde in Stichtse Vecht een monumentale boerderij tot de grond toe af. De inwoners verloren al hun bezittingen. Sinds die tijd hebben we binnen de gemeente geen grote brand meer meegemaakt, tot het vorige week dinsdag weer gebeurde.

Om 05:00 uur ’s ochtend ging mijn telefoon. Aan de lijn was een officier van dienst van de Veiligheidsregio Utrecht. Terwijl ik nog wat slaperig op de rand van mijn bed zat, vertelde hij me dat er een grote brand uitgebroken was bij een plastic verwerkend bedrijf aan de Merwedeweg in Breukelen. Er was sprake van hevige rookontwikkeling. Dankzij een gunstige windrichting ging de zware rookpluim gelukkig niet over het bewoonde gebied van Breukelen, maar richting het spoor en de snelweg A2. De treinen reden vanwege de rook met beperking. Ook vertelde hij me dat het incident inmiddels was opgeschaald naar Grip 1, een technische term, wat betekent dat er verschillende hulpdiensten betrokken zijn bij het incident. In zo’n situatie wordt het werk gecoördineerd via een zogeheten Commando Plaats Incident. Eén van de hulpdiensten heeft de leiding over de hele uitvoering.

De burgemeester heeft het opperbevel over de brandweer, maar dat betekent niet dat ik direct op weg ben gegaan naar de brand. Branden blussen is immers een taak voor de specialisten van de brandweer, die daar lang voor hebben getraind. Het laatste waar ze tijdens zo’n brand op zitten te wachten is een burgemeester die in de weg loopt. Ik bleef dus thuis en wachtte daar de ontwikkeling af. Voortdurend werd ik op de hoogte gehouden van de voortgang van de bluswerkzaamheden en de gevolgen die de brand voor de omgeving had. Daardoor had ik als het nodig was geweest direct in actie kunnen komen. `

Naast de inzet van brandweer en politie kwamen ook medewerkers van de gemeente meteen in actie. De gemeente is in zo’n situatie verantwoordelijk voor de ‘bevolkingszorg’. Daarbij kijken we bijvoorbeeld of er hulp nodig is voor omwonenden die tijdelijk hun woning niet meer in kunnen. Bij deze brand zijn 13 omwonenden uit voorzorg ondergebracht in een hotel. Ook zijn medewerkers van de gemeente naar het aangrenzende bedrijventerrein gegaan om de mensen die daar werken te informeren over de mogelijke gevolgen van de brand voor hun omgeving. Metingen gaven aan dat de rook niet zodanig gevaarlijk was dat het bedrijventerrein gesloten moest worden.

Omdat verder blussen door rookontwikkeling te veel hinder zou veroorzaken voor het trein- en wegverkeer, besloot de brandweer in de loop van de ochtend om de brand gecontroleerd uit te laten branden. Rond 15:30 uur werd het sein brand meester gegeven. Hulpdiensten uit de hele regio waren op dat moment bijna 12 uur in actie geweest.

Na afloop kijk ik terug op een geslaagde operatie. Gelukkig zijn er geen slachtoffers gevallen. Brandweer en Politie hebben samen met de gemeente weer laten zien dat men in moeilijke situaties weet wat er gedaan moet worden. Respect!


Tot ziens.

vrijdag 30 september 2016

Nationale ouderendag 2016

Vrijdag 7 oktober is het Nationale Ouderendag. Ouderen zijn een groeiende en steeds vitalere doelgroep, ook in Stichtse Vecht. Het klassieke beeld van ouderen als kwetsbare, hulpbehoevende bevolkingsgroep verandert snel. De meeste 55-plussers (dat is de definitie die tegenwoordig gehanteerd wordt voor ‘ouderen’) zijn gezond en mondig, en staan met beide benen in de maatschappij. Terwijl ik dit schrijf realiseer ik me dat ik tegenwoordig ook tot de doelgroep behoor.  

Onder leiding van wethouder Jacqueline Koops zijn we in Stichtse Vecht volop bezig om ouderen te helpen om zo lang mogelijk zelfstandig thuis te kunnen wonen en mee te kunnen blijven doen in de maatschappij.

Ook bij kwetsbare inwoners die hulp nodig hebben, wordt vooral gekeken naar wat men nog zélf kan doen. Niet betuttelen, maar mensen helpen en stimuleren op eigen benen te staan, waarbij ze hun eigen keuzes kunnen maken en hun eigen leven leiden. Om dit goed te kunnen doen werken we samen op verschillende terreinen.
En we merken dat het werkt, want ouderen worden steeds vitaler.

Toch is het niet voor iedereen altijd even makkelijk om ouder te worden. Vooral als vrienden wegvallen, familie ver weg woont en de mobiliteit minder wordt. Sommige ouderen overvalt dan een gevoel van eenzaamheid. Daarom is het goed dat een initiatief als de Nationale Ouderendag er is. Op deze dag zetten we ouderen extra in het zonnetje. Vrijwilligers zetten zich in om persoonlijke wensen van ouderen te vervullen: dingen die een oudere graag doet, maar die hij of zij lastig alleen kan uitvoeren. Het effect daarvan reikt verder dan het vervullen van de wens. Er worden contacten gelegd tussen jong en oud, waardoor ook ouderen nog meer betrokken worden bij de samenleving en het gevoel van eenzaamheid wordt teruggedrongen.

Stichtse Vecht doet ook mee aan de Nationale Ouderendag. Deze wordt georganiseerd door het Nationale Ouderendag Comité Maarssen en het Nationale Ouderendag Comité Breukelen en Loenen en omgeving. Iedereen kan deelnemen door een wens van een oudere te vervullen op de eerste vrijdag van oktober. Het kost u maximaal een paar uurtjes, maar levert de oudere en uzelf een bijzondere dag en een heel goed gevoel op. Ik doe vrijdag 7 oktober zeker mee als vrijwilliger. U ook?

Wilt u zich opgeven als vrijwilliger voor ouderendag of wilt u meer informatie? Kijk dan op www.stichtsevecht.nl/ouderendag2016. Daar vindt u de contactgegevens van de beide Ouderencomités die het vervullen van de wensen coördineren. 


Bent u toevallig niet beschikbaar om op 7 oktober een handje te helpen, maar heeft u wel belangstelling voor het vrijwilligerswerk en u wilt  uw kennis en kunde inzetten? Meldt u zich dan aan bij de Vrijwilligerscentrale. U kunt dat doen door een e-mail te sturen naar vrijwilligerscentrale@welzijnsv.nl. U kunt ook bellen: (0346) 29 07 10. Uw hulp is alle dagen welkom.

Tot ziens.

vrijdag 23 september 2016

Fazantenkamp


Als ik schrijf over veiligheid is dat meestal goed nieuws. Dat wil niet zeggen dat het nooit onveilig is in onze gemeente. Zo liep het anderhalve week geleden uit de hand in de wijk Fazantenkamp in Maarssenbroek. In de nacht van vrijdag op zaterdag maakte een grote groep jongeren lawaai bij de skateboardbaan in die wijk. De overlast was dusdanig dat een van de buurtbewoners zijn bed uit kwam om de jongeren te vragen of het wat rustiger kon. De jongeren accepteerden dat niet en de buurtbewoner werd met grof geweld tegen de grond gewerkt. Terwijl hij daar lag gingen een aantal jongeren door met schoppen en slaan, onder andere tegen zijn hoofd. Het slachtoffer werd met zware verwondingen in het ziekenhuis opgenomen.

 

Toen de politie mij hierover informeerde, kreeg ik eerst kippenvel. Daarna gevolgd door boosheid over deze uitbarsting van grof en ongemeen hard geweld. En dat in onze gemeente waar we met zoveel partijen hard werken aan onze veiligheid.  Uiteraard is se politie direct een onderzoek gestart en ik vertrouw erop dat de daders gepakt gaan worden en hun straf niet zullen ontlopen. Ik zal de zaak kritisch blijven volgen.

Opvallend is de jonge leeftijd van sommige verdachten. De jongste was 14 jaar. Tijd voor een serieus gesprek met de ouders was mijn conclusie. De rechter-commissaris heeft inmiddels, tot de zaak voor de rechter komt,  de jongeren in de avonduren vier maanden huisarrest opgelegd.

Apart is de aandacht die de pers gaf aan het incident. Zij brachten een buurtbewoner in beeld, die vertelde dat de wijk al 20 jaar kampt met jongerenoverlast en dat daar niets aan wordt gedaan. Dat verhaal werd  verder opgeklopt, de pers maakte zelfs vergelijkingen met de recente gebeurtenissen in Zaanstad. Vervolgens vroeg men zich openlijk af waarom de burgemeester nog geen noodverordeningen had vastgesteld om de rust in de wijk te  herstellen.  Fazantenkamp kwam daarmee onterecht in een kwaad daglicht te staan.

Gemeente en de politie spreken regelmatig met de bewonerscommissie, de wijkagent, het jongerenwerk en het buurt signaleringsteam dat ‘s avonds door de wijk loopt en een oogje in het zeil houdt. Met deze mensen hebben we het voorval besproken. Natuurlijk zijn ze allemaal kwaad over wat er gebeurd is, maar ze laten ons ook weten dat Fazantenkamp een prima wijk is waar bewoners goed met elkaar omgaan, zonder echte overlastproblemen. Dat blijkt ook uit  de aangiftecijfers van de politie over de afgelopen 4 jaar.  

Afgelopen week was ik op bezoek bij het slachtoffer. Het gaat inmiddels weer beter met hem. Het  voorval heeft hem behoorlijk aangegrepen. Hij vertelde me hoe hij al bijna 20 jaar met veel plezier in de wijk woont en dat de jongeren goed aan te spreken zijn op hun gedrag. De mishandeling  ervaart hij als een verschrikkelijk incident. Hij zei, “Natuurlijk moeten de daders gestraft  worden, maar de manier waarop de wijk nu in het nieuws komt is niet terecht.” Ik ben het volledig met hem eens.

vrijdag 2 september 2016

Politiek Actief

Afgelopen week was het zover, de cursuskrant ‘16/’17 van Samen Werken in Breukelen (SWIB) plofte op de mat van inwoners uit heel Breukelen en wijde omgeving. Heeft u deze krant niet ontvangen, bijvoorbeeld omdat u elders in de gemeente woont? Geen nood, ook op de site van SWIB kunt u het nieuwe cursusaanbod op uw gemak doorlezen en uw keuze maken.

Dat ik op deze plaats aandacht besteed aan dit cursusprogramma heeft alles te maken met het feit dat ik dit jaar aan twee activiteiten van het SWIB zelf een bijdrage mag leveren. Het gaat om de volgende activiteiten.

Op de eerste plaats kunt u zich inschrijven voor ‘De burgemeester vertelt’. Dit is een avondvullende  activiteit waar mijn voorganger, Mirjam van ’t Veld, ooit mee is begonnen. Dat bleek een succes te zijn en daarom hebben de mensen van het SWIB mij gevraagd om voor een vervolg te zorgen. Volgens de beschrijving die het SWIB in haar cursuskrant heeft opgenomen, vormt deze activiteit een uitgelezen kans om (nader) kennis te maken met uw burgemeester. Wat mij betreft is dat wederzijds, ik zie het als een uitgelezen kans om met inwoners die deze activiteit bezoeken in gesprek te gaan. Het is de bedoeling dat ik op die avond meer ga vertellen over de gemeente in het algemeen en in het bijzonder over mijn werk. Uiteraard beantwoord ik ook vragen van de aanwezigen.

De tweede bijdrage die ik mag leveren, zit in de cursus Politiek Actief. Tijdens zes avonden kunt u leren hoe de gemeente werkt, wat de taken van de gemeenteraad zijn en hoe je als inwoner de besluitvorming van de gemeenteraad kunt beïnvloeden. Ik zal tijdens deze avonden een centrale rol spelen bij de cursus, maar ik krijg daarbij de steun van een aantal interessante sprekers.
Het programma staat nog niet helemaal vast, omdat ik dat ook in samenspraak met de cursisten wil doen. Natuurlijk staan we kort stil bij de theorie van de staatsinrichting en gaan we kijken hoe een gemeenteraad precies besluiten neemt. Daarbij gaan we ook in gesprek met leden uit de gemeenteraad. Uiteraard is er aandacht voor de rol die sociale media tegenwoordig hebben bij de besluiten van de gemeenteraad. De laatste avond bezoeken we een vergadering van de gemeenteraad, nadat we samen de verschillende agendapunten vooraf hebben doorgesproken.

De cursus kan een opstapje zijn naar een actieve politieke carrière, maar dat hoeft niet. Op de website www.swib.nl leest u meer informatie en is de mogelijkheid tot inschrijven.

Zie ik u bij de cursus? Of wellicht de volgende periode als gemeenteraadslid?

Tot ziens.

dinsdag 30 augustus 2016

70e Vechtloop

Complimenten aan de organisatoren van de 70e editie van de Vechtloop in Maarssen. Vanavond liep ik voor het tweede jaar mee met deze loop door Maarssen. Mede dankzij de uitstekende organisatie, het mooie weer en het publiek langs de route werd het een mooi en sportief evenement. Ik liep mijn 10 kilometer in 53 minuten en 35 seconden. Dat was precies 2 seconden (!) sneller dan vorig jaar.




Tot ziens.

vrijdag 26 augustus 2016

Zomerstages terugblik

Aan de oproep om stageplaatsen die ik dit voorjaar deed, heeft u flink gehoor gegeven. Er kwamen bijna 30 voorstellen voor verschillende stageplaatsen binnen. Daaruit kon ik een mooi en gevarieerd programma samenstellen dat mijn agenda vorige week, maar liefst zes dagen vulde. Achtereenvolgens ging ik aan de slag bij een uitvaartondernemer, een bank, een kinderkledingwinkel, een volkstuincomplex, een bistro, een coatingbedrijf, een timmerdorp, een computercafé, een hoveniersbedrijf, een kaasboerderij en een natuurgroep.

Volgens de Van Dale is een stage een periode van praktische oefening als onderdeel van een opleiding. Voor het geval dat u nu gaat denken dat mijn zomerstages vooral als doel hebben nieuwe vaardigheden aan te leren omdat ik misschien een carrièreswitch overweeg, dan lijkt het me goed dat ik dat misverstand nu uit de wereld help.

Voor mij hadden die zomerstages afgelopen week vooral tot doel om eens heel goed te luisteren naar de mensen waarmee ik aan het werk ging. Goed luisteren in combinatie met heel serieus de tijd nemen. Ik heb gemerkt dat als je echt de tijd neemt om bijvoorbeeld een halve dag met iemand op te trekken, er ook een sfeer kan ontstaan om te praten over onderwerpen waar je normaal niet zo snel aan toe komt. Door alle leuke, serieuze, interessante en ook vertrouwelijke gesprekken die daarvan het gevolg waren, hoop ik nu een beetje beter te begrijpen wat er leeft onder de inwoners, ondernemers en organisaties binnen de gemeente. Ik ga het komende jaar proberen om de kennis die ik heb opgedaan en de de informatie die mij is toevertrouwd te gebruiken bij mijn werk in het komende jaar.

Wat me tijdens mijn stageweek dit jaar extra opviel was ook de grote aandacht van de media. Naast de vertrouwde journalisten van de Vechtstroom, VARNWS en RTV Stichtse Vecht was er ook veel belangstelling van bijvoorbeeld het AD/Utrechts Nieuwsblad en de Telegraaf. Het SBS programma Hart van Nederland had zelfs een cameraploeg naar Loenen aan de Vecht gestuurd om opname te maken van mijn stagewerkzaamheden bij Bar Bistro Paolo’s. Daarmee kwam mijn stageweek deze keer zelfs landelijk in de belangstelling. Dat leverde veel leuke reacties op, maar het zette me ook aan het denken waarom dit nu eigenlijk precies nieuws is. Of zou het toch gewoon komkommertijd zijn?

Met voldoening kijk ik terug op mijn zomerstage. Ik wil iedereen die een stageplaats heeft aangeboden nog eens heel erg bedanken voor alle moeite die ze hebben gedaan en de tijd die ze hebben vrijgemaakt om mij te begeleiden. Helaas kon ik ook dit jaar niet alle voorstellen honoreren, een week is daarvoor nu eenmaal te kort, maar ik ben vast van plan om volgend jaar weer op zomerstage te gaan. Misschien wel bij u.


De verhalen over de afzonderlijke stagedagen kunt u elders op deze weblog nog doorlezen.

Tot ziens.

zaterdag 20 augustus 2016

Zomerstage (6)

Voor alweer de laatste dag van mijn week zomerstages, ging ik vanmorgen de natuur in. Samen met een groep vrijwilligers van de Natuurgroep Kockengen ging ik aan het werk in het rietland nabij het dorp. Ik heb me laten uitleggen dat juist dit rietland een perfecte biotoop is voor rietvogels zoals de blauwborst (foto) en de rietgors.

Behalve riet groeien er ook bomen en struiken in het gebied. Zonder menselijk ingrijpen zouden die het gebied langzaam overnemen, het rietland zou dan verbossen en de unieke functie voor de rietvogels kwijt raken. Dat is de reden waarom de leden van de natuurgroep elke zomer terugkomen om bomen en struiken uit het gebied om te zagen. Dat doen ze juist in de zomer, omdat dan de kans dat de bomen en struiken weer uitlopen het kleinst is.

'Gewapend' met handzagen, snoeischaren, een kettingzaag en de nodige persoonlijke beschermingsmiddelen trokken we in bootjes het gebied in. Best spannend om daar tussen het manshoge riet een weg te banen op zoek naar de volgende boom en tegelijk uit te kijken dat je niet wegzakt in de drassige bodem.

De natuurgroep Kockengen bestaat inmiddels ruim 40 jaar en heeft rond de 140 leden. Allemaal mensen die zich druk maken over de instandhouding van de natuur in en om het dorp Kockengen. Naast onderhoud in de natuur geeft men ook cursussen zoals de cursus 'Vogels herkennen voor de Jeugd', die dit voorjaar met veel enthousiasme werd afgerond. Meer informatie over deze natuurgroep is te vinden op www.natuurgroepkockengen.nl

Vrijwilligers zijn belangrijk binnen onze gemeente. Ook in het kader van natuurbeheer. Zonder deze inzet zouden bijzondere stukjes natuur zoals de rietlanden bij Kockengen niet kunnen bestaan. Vanmorgen mocht ik persoonlijk meemaken met hoeveel enthousiasme men zich hiervoor inzet.

Tot zover het verslag van mijn laatste zomerstage. Het zomerreces is voorbij en vanaf maandag hervat ik mijn gewone werkzaamheden. De afgelopen week heb ik veel mensen gesproken, veel indrukken op gedaan. Kennis die mij de komende tijd weer kan helpen in mijn dagelijkse werk.

Tot ziens.



vrijdag 19 augustus 2016

Zomerstage (5)

Toen ik vanmorgen even voor acht uur het boerenerf op kwam rijden, stond boerin Coby al op me te wachten. Kaas maken is niet voor uitslapers, zo merkte ik. Even later stond ik over een bak met 600 liter verse melk gebogen te kijken hoe de kaas en de wei van elkaar werden gescheiden. In tegenstelling tot gewone kaas komt de ambachtelijke kaas van melk die rechtstreeks zonder verdere bewerking van de koe komt.

Bij kaasboerderij De Willigen maken ze kaas voor in de eigen winkel, maar het ambachtelijk proces is op zichzelf ook een soort bezienswaardigheid. Ik stond versteld van het grote aantal toeristen, dat later vandaag langs kwam voor een rondleiding. Het gaat om mensen die een fietsvakantie van Brugge naar Amsterdam hebben geboekt en 's nachts gaan slapen op een passagiersschip dat mee vaart langs de route. Ze hadden de nacht in Breukelen doorgebracht. Alleen vandaag al kwamen er zeven van zulke groepen een kijkje nemen. Per groep ging het om ruim 20 toeristen. Ze komen vooral uit landen als de Verenigde Staten, Duitsland, Australië en Nieuw-Zeeland. Na de rondleiding leidt de boerin deze mensen door de winkel, waarbij flink wordt ingekocht.

Samen met de Bed & Breakfast vormt het 'kaastoerisme' een welkome aanvulling op de inkomsten uit het oorspronkelijke veehouderijbedrijf. Het stelt het boerenbedrijf in staat om ook met de huidige melkprijzen een verantwoorde bedrijfsvoering in stand te houden. Dat is mooi, want daarmee is men ook in staat het bijzonder gebied aan de oever van de Vecht in stand te houden.

Terwijl het erf nog vol toeristenfietsen stond, vertrok ik begin van de middag om me voor te bereiden op mijn volgende stage van vandaag. Enige tijd later mocht ik me namelijk melden bij de Lawn Tennisclub Maarssen (LTCM). Het bestuur had me uitgenodigd voor een bijzondere stage. Ik mocht vanavond de toernooicommissie assisteren bij het LTCM Open 2016, een regionaal toernooi met een uitgebreid spelersveld. Onder deskundige leiding van de vrijwilligers mocht ik me bekwamen in het inspecteren van de velden, het ontvangen van de spelers en het toewijzen van de banen. Gelukkig was er tussendoor voldoende tijd om op het sfeervolle terras met uitzicht op baan 1 te praten met bestuur, vrijwilligers en leden. Dat gaf een mooie indruk van wat er allemaal komt kijken bij de organisatie van zo'n toernooi en te genieten van de mooie ambiance rondom de velden.

Morgenochtend ga als laatste zomerstage op stap met de Natuurgroep Kockengen. Uiteraard kunt u het verslag na afloop weer op deze plaats lezen.

Tot ziens.

Molenpolder

Anderhalf jaar geleden op de receptie na mijn installatie als burgemeester, kwam ik Marijke tegen. Zij is natuurgids bij IVN, het Instituut voor Natuureducatie en duurzaamheid. Ik vroeg haar toen waar ik de mooiste natuurplek in de gemeente kon vinden. Een vraag waar ze lang over na moest denken. Niet dat ze het niet wist, maar wel omdat er volgens haar heel veel mooie plekken zijn in Stichtse Vecht

Een tijdje geleden kreeg ik het antwoord, het was de Molenpolder. Een gebied waar in het verleden veel veen is weggestoken, waardoor een landschap is ontstaan met veel waterpartijen en smalle stroken land er tussen. Een uniek gebied, zo liet Marijke me weten, dat ik echt een keer moest zien. Mede namens haar collega André kreeg ik een uitnodiging voor een safari door het gebied.  

Vorige week maandag  stapten we aan de Westbroekse Binnenweg in een bootje en boomden we door het stiltegebied alsof we in Venetië waren. Wat een rust en prachtige wolkenpartijen die weerkaatsten in het water. Naast Marijke en André was ook Christa van streekmuseum Vredegoed aan boord gekomen om onderweg foto’s te maken.

Bij een privé-eilandje (de eigenaar was op de hoogte) zijn we aan land gegaan, waar we uiteindelijk  4,5 uur hebben vertoefd.  We hebben bramen geplukt voor het toetje, eetbare kruiden verzameld voor de kruidenboter (van hondsdraf, klaver, paardenbloemblad en madeliefjes). De laarzen die ik op advies van Marijke had meegenomen, had ik daarna nodig voor onze tocht over het drassige trilveen.  Als we deinden, ging het hele pakket veenmos op en neer. Dit pakket is een meter dik en drijft op het water. Hier vonden we ook het zeldzame vleesetende plantje zonnedauw. Door de zuurbolletjes op de blaadjes kan een insectje verteerd worden en zo komt dit plantje aan zijn eiwitten. Voor de rest leven veenmos en zonnedauw van regenwater.

Met een schepnet zijn we kleine waterbeestjes gaan vangen. Hiervan hebben we alleen watervlooien en haftenlarven gevangen; dit zijn larven van het ééndagvliegje. Wat we wel veel vingen was de Amerikaanse rivierkreeft. Deze exoot is sinds een aantal jaren een plaag in dit gebied.  De kreeft eet alles op wat mals is , zowel waterplanten als onze kleine waterbeestjes en  woelt  de bodem om waardoor het water er heel troebel en bruin uitziet.   Bij gebrek aan natuurlijke vijanden groeit de populatie snel.  Ik snap nu waarom deze Amerikaanse rivierkreeft echt een ecologisch probleem is in dit gebied.
 
Na het houthakken en een verfrissende duik, zijn we het kampvuur gaan aanmaken. Onze maaltijd bestond uit salade, kreeftjes, noten, stokbrood met zelfgemaakte kruidenboter en daslookpesto, met daarbij een glaasje vlierbloesemsap! We spraken over de natuur en onderwerpen van het leven. Het was zo’n relaxte sfeer, dat we de tijd vergaten. Maar ja de muggen kwamen en de zon ging bijna onder. Na de afwas en het opruimen zijn we weer in het bootje terug gevaren. Het was een bijzondere dag met leuke mensen van IVN op, volgens Marijke, de mooiste natuurplek die onze gemeente rijk is.


Het IVN organiseert allerlei natuuractiviteiten, zie hiervoor www.ivn.nl. De eerstvolgende is de vleermuizentocht door Vechtenstein op 26 augustus.

donderdag 18 augustus 2016

Zomerstage (4)

Geduld, heel veel geduld. Dat is zo ongeveer de kernkwaliteit van de vrijwilligers van het Senioren Computer Café (SCC) in Breukelen. Vanmorgen meldde ik me om half tien in kamer 2086 van dienstencentrum De Driestroom. In een net iets te klein lokaal staat een batterij pc's opgesteld waar de seniore medemens een computercursus kan volgen. Belangrijker dan die pc's is misschien wel de centrale koffietafel in de ruimte. Daar schoven in de loop van de ochtend heel wat mensen aan met vragen op het gebied van thuisautomatisering, maar ook om gewoon een praatje te maken. Ik merkte dat het SCC daardoor ook een belangrijke sociale functie heeft.

Je zal maar 80 zijn en je computer roept steeds dat de beveiliging niet op orde is. Dan zet je hem uit, maar dan mis je dus ook de email van je kinderen. Voor deze mevrouw was het SCC een uitkomst. Samen hebben we een oplossing gevonden.

Ik merk dat de oudere medemens zich tegenwoordig goed bewust is van het belang van digitale communicatie. Dat bleek ook wel uit de verhalen van mensen die op hoge leeftijd nog een instapcursus gaan volgen. Het beeld van de oudere medemens die niets heeft met automatisering is voor mij vanmorgen toch wat genuanceerd.

Vanmiddag ging ik aan de slag bij hovenier Boonzaaijer in Breukelen. Weer zo'n mooi familiebedrijf. Ooit begonnen in de aannemerij heeft men zich nu toegelegd op het ontwerp, aanleg en onderhoud van tuinen. Daarbij gaat het voor een belangrijk deel om particuliere klanten in Breukelen en wijde omgeving. De hoveniers van Boonzaaijer nemen desnoods het complete onderhoud van uw tuin uit handen.

Na een uitgebreide kennismaking met de familie en een interessante inkijk in het hovenierswerk kreeg ik mijn werkkleding en gingen we op pad. Onder toezicht van een ervaren hovenier mocht ik een heg knippen, gras maaien en onkruid verwijderen. Van een tevreden klant kregen we zelfs koffie aangeboden.

Morgen ga ik aan de slag op een kaasboerderij en bij een tennisclub.

Tot ziens.


woensdag 17 augustus 2016

Zomerstage (3)

Er zit veel variatie in het zomerstageprogramma dit jaar. Stond ik gisterenavond nog pizza's te bakken, vandaag moest ik me om 09:00 uur melden voor een ochtendstage bij De Greef Coatings in Breukelen, een echt industrieel productiebedrijf. Bij De Greef voorzien ze alle materialen die stroom geleiden van een mooie en duurzame bescherm- en kleurlaag of te wel coating. De nadruk ligt daarbij op complete winkelinrichtingen, onderdelen, liften of stalen meubilair. Voor mij stond er een aluminium stoeltje klaar om te voorzien van een blauwe coating (foto).

Ik werd ontvangen door Albert en Linda de Greef. Als derde generatie nam Albert het familiebedrijf in 2003 van zijn vader over. Samen met zijn vrouw heeft hij het uitgebouwd tot wat het nu is. Een solide bedrijf met een mooie en stabiele klantenkring en een groep trouwe medewerkers waar ze goed voor zorgen. Mijn ervaring is dat dit soort familiebedrijven vaak oprecht betrokken zijn bij de mensen die er werken. Dat vertaalt zich in tevreden medewerkers en een laag ziekteverzuim. Uiteraard heb ik mijn best gedaan om het geheim achter dit succes goed te analyseren en daarvan te leren.

Vanmiddag zat ik bij een ander soort productieproces, de jaarlijkse huttenbouw door de kinderen van Vreeland. Onder toezicht van een aantal ouders en het camerateam van RTV Stichtse Vecht zijn de Vreelandse kinderen druk aan het werk om van veel oude pallets en heel veel nieuwe spijkers de mooiste bouwwerken te maken. Daarbij valt mij vooral de werkwijze op die typisch is voor kinderen: eerst bouwen en daarna gaan denken. Het leidt niet altijd tot het beste resultaat, maar de creativiteit is bijzonder groot. Leuk om te zien hoe deze jonge mensen ontdekken dat alleen werken misschien sneller gaat, maar dat je met samenwerken veel verder komt.

Op verzoek van Eva en haar vriendin heb ik een kapiteinsstuur gemaakt voor hun piratenschip. Verder deed ik wat een burgemeester altijd doet bij deze leeftijdsgroep, heel veel vragen beantwoorden.

Tot zover mijn stagedag van vandaag. Morgen doe ik verslag van mijn bezoek aan het Senioren Computercafé en het Hoveniersbedrijf Boonzaaijer.















Tot ziens.

dinsdag 16 augustus 2016

Zomerstage (2)

Het midden- en kleinbedrijf speelt een belangrijke rol binnen de gemeente. Dat merkte ik gisteren bij de Rabobank, maar vanmorgen zag ik het van dichtbij. Bij Dapper kinderkleding & kado's in Breukelen stond ik rond een uur of tien de nieuwste collectie kinderkleding te vouwen, terwijl ik in gesprek was met eigenaresse Julia en haar medewerker Pauline. De kunst is om elk seizoen precies dat in te kopen wat de klanten graag willen hebben. En dat is lastig, zo zag ik. Bovendien is het hard werken om een flinke vaste klantenkring op te bouwen. Hard werken, niet om heel rijk te worden, maar wel om eigen baas te zijn en een eigen winkel te hebben. Op een of andere manier heb ik een zwak voor mensen die zo hun eigen werk organiseren. 




Daarna was het omkleden voor een middag bij moestuin 'Eigen Teelt' in Loenen aan de Vecht. Een volkstuin waar het onderlinge contact met de andere tuinders eigenlijk net zo belangrijk is als de oogst. De sociale functie van zo'n tuin moet niet worden onderschat. Het was dus vooral een middag voor een goed gesprek over het leven, de politiek, de natuur en natuurlijk hoe snel de woningbouw rondom de tuinen dichterbij komt. Dat laatste is een zorg bij veel volkstuinen. Maar toch heb ik ook de handen uit de mouwen gestoken. Bij het wieden en prei planten kwamen mijn agrarische roots goed van pas. Met een tas vol groenten en een pot honing van het eigen bijenvolk ging ik door naar mijn volgende stageadres.

Voor mijn laatste stage van vandaag was ik te gast bij de gloednieuwe Bar Bistro Paolo's van Anne-Marije en Paul Zuidervaart. Twee prachtige ondernemers uit Loenen aan de Vecht, die me vol vuur vertelden over hun visie achter gastvrijheid voor een eerlijke prijs. Eigenlijk is het simpel, ze zijn pas tevreden als de klanten tevreden zijn. In mijn rol als pizzabakker had ik een drukke avond. Ik leerde niet alleen pizza's bakken, maar ik heb vooral veel opgestoken van de mensen die in deze sector werkzaam zijn. Binnenkort gaan we binnen het gemeentehuis weer in gesprek over aanpassingen in het horecabeleid. Mijn ervaringen van vandaag helpen me straks om mijn werk beter te kunnen doen. 

Morgen ga ik aan de slag bij een poedercoatbedrijf in Breukelen en ga ik hutten bouwen met de kinderen in Vreeland.

Tot ziens.