Dinsdagavond laat hebben we de onderhandelingen voor het nieuwe college afgerond. Volgende week maandag gaat de nieuwe coalitie de resultaten presenteren en dan is ook voor mij de tijd aangebroken om het grote stilzwijgen te doorbreken. Nog even wachten dus.
Het einde van die onderhandelingen gaf mij gisteren de gelegenheid voor andere zaken. Zo was ik 's avonds bij de dodenherdenking bij 'De Dolfijn' in Almere Haven waar ik namens de provincie een krans mocht leggen bij de officiƫle herdenking van de gemeente. Ik was onder de indruk van de heel eigen manier waarop de mensen in Almere herdenken. Goede muziek, mooie zang, goed gekozen woorden van burgemeester Annemarie Jorritsma en een waardige herdenking.
Vanuit Almere ben ik naar Wageningen gegaan. Precies op middernacht, op de grens van 4 en 5 mei, wordt daar voor Hotel de Wereld het vredesvuur ontstoken. Daarmee gaat de herdenking van de slachtoffers over in het feest van de bevrijding. Het blijft een merkwaardig contrast maar bijzonder om mee te maken.
Samen met een groot aantal lopers uit mijn woonplaats Leiden ontvingen wij daar het vuur uit handen van de burgemeester van Wageningen. Vervolgens hebben we dat vredesvuur gedurende de rest van de nacht en ochtend in een estafetteloop naar de Sleutelstad gebracht. Een afstand van ruim 110 km. Het was voor mij de vierde keer en is daarmee een soort jaarlijkse traditie voor me geworden. Deze nachtelijke estafetteloop door midden Nederland is voor mij een goede manier om weer eens na te denken over het belang van vrijheid en hoe ik daar zelf aan kan bijdragen.
Tot ziens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten