Vanmiddag werd nog eens duidelijk gemaakt dat Nederland het veiligste land ter wereld is. Nederlanders zijn ook nog eens het best verzekerde volkje ter wereld. Risicomanagement zit bij ons blijkbaar in de genen. Bij elk incident dat ons overkomt, treffen wij als een soort reflex maatregelen om herhaling te voorkomen. Zelfs wanneer die maatregelen op zichzelf schadelijker zijn, dan het onheil waardoor ze veroorzaakt werden. Bovendien is daardoor een beeld ontstaan dat de overheid zich werkelijk overal verantwoordelijk voor voelt.
En dat is waar bestuurders in beeld komen. De commissaris van de Koningin in Noord Holland, hield ons voor dat politici op dit vlak de afgelopen jaren veel meer hebben beloofd dan ze waar kunnen maken. Daarmee hebben ze de basis gelegd voor een falende overheid. Maar, zo vervolgde hij, wie bungy-jumpt loopt nu eenmaal meer risico, die moet niet direct naar de overheid kijken.
De vraag is hoe we aan die situatie een einde kunnen maken. Hoe voorkomen we dat elk incident in de toekomst opnieuw aanleiding is voor nieuwe regels? Hoe voorkomen we dat inwoners voor alles wat fout gaat de overheid aansprakelijk houden.
Duidelijk is dat er een rol ligt bij bestuurders om op zoek te gaan naar een nieuwe balans. We moeten af van de ' Risico-regelreflex' en op zoek naar wat ik maar noem een 'Realistische Risicoreductie'. Daarvoor zullen we meer moeten accepteren dat risico's nu eenmaal bestaan. We moeten niet voor elk probleem een oplossing willen zoeken. Daarbij hoort wel dat we helder communiceren over deze risico's en doortastend optreden als het een keer fout gaat. Lessen uit het verleden leren immers dat wanneer communicatie faalt na een calamiteit, de roep om nieuwe regels veel luider is.
Tot ziens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten