Binnen het gemeentebestuur heeft de gemeentesecretaris een niet te onderschatten rol. Hij of zij staat aan het hoofd van de ambtelijke organisatie en is als zodanig voor het college van burgemeester en wethouders het belangrijkste aanspreekpunt. De secretaris ondersteunt het college in woord en daad en zorgt ervoor dat hun besluiten zorgvuldig en op tijd worden uitgevoerd. Om dit allemaal goed te doen krijgt de secretaris, als het goed is, redelijk veel ruimte om die organisatie naar eigen inzicht aan te sturen.
In verband met de komende fusie met Voorhout en Sassenheim werken wij momenteel hard aan het bouwen van een nieuwe gemeentelijke organisatie. Hierbij willen we de nieuwe gemeentesecretaris liefst zo vroeg mogelijk betrekken. Om dat te kunnen doen is deze vacature onlangs, vooruitlopend op de fusie, al opengesteld. Als burgemeester maak ik deel uit van de selectiecommissie voor deze nieuwe gemeentesecretaris. Vandaag ging een groot deel van mijn tijd op aan een eerste bespreking van een forse stapel ingekomen sollicitatiebrieven. De komende weken volgen er gesprekken met een aantal kandidaten waarna we uiteindelijk de beste kandidaat kunnen benoemen.
Bij dit soort procedures is het natuurlijk van groot belang dat alles zorgvuldig verloopt en dat de privacy van kandidaten gewaarborgd blijft. Het lijkt me daarom goed dat eventuele kandidaten niet in detail via dit dagboek hoeven te lezen hoe de procedure precies verloopt. Ik zal me dit keer dus beperken.
Vanmiddag voor de tweede keer dit jaar op bezoek geweest bij een gouden bruidspaar binnen de gemeente. Deze mensen wonen in de Zweilandpolder, een gebied in het zogenaamde Lage Land van Warmond. Ik was daar al eens eerder geweest (zie mijn dagboek van 15 april jl.) maar toen ging ik met de boot. Over het water is het slechts een kleine afstand. Dat ging toen redelijk snel, maar vandaag besloot ik de auto te nemen. Dat duurde aanmerkelijk langer, nu moest ik via Oegstgeest, Leiden en Leiderdorp rijden om op dezelfde plek te komen. Vervolgens moest ik aan het einde nog een stukje met de voetgangerspont voor ik mijn bestemming bereikte. Ik was 12,5 kilometer en ruim een half uur onderweg. Die tocht werd overigens wel weer beloond. Het uitzicht uit de woning van het bruidspaar was werkelijk fenomenaal en zeldzaam. Dit soort plekjes zijn binnen de randstad bijna niet meer te vinden. Als u dat zelf eens wilt ervaren, raad ik aan om deze zomer een keer de Warmondse pontjesroute te fietsen. Echt de moeite waard. Meer informatie bij onze VVV.
Overigens is dit zeker een van de aangename onderdelen van mijn functie. Dit soort bezoeken (50-jarig huwelijk, 100e verjaardagen etc.) zijn dankbare klusjes. Mensen hebben vaak zoveel te vertellen na al die jaren. Interessante dingen over zichzelf maar ook over de gemeente waarin ze al zo lang wonen. Zij leerden me weer veel over Warmond wat ik nog niet wist, maar wel belangrijk is bij het werk dat ik doe.
Tot morgen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten