Politieke vrienden

Vandaag, ruim na middernacht, heeft de gemeenteraad de begroting voor 2007 vastgesteld. Met gemeenteraad bedoel ik overigens niet alle leden van de raad. De leden van de oppositie konden zich met de voornemens van dit college niet verenigen en stemde dus tegen de begroting. Nadat deze partijen bij de installatie van dit college op 18 april dit jaar al tegen de benoeming van de individuele wethouders stemden, laten ze het college nu dus ook weten dat ze het te voeren beleid in het komende jaar niet wensen te ondersteunen.

Ik moet zeggen dat ik niet helemaal weet hoe ik om moet gaan met dit stemgedrag. Hoewel ik uit overtuiging lid ben van de Partij van de Arbeid heb ik als wethouder wel altijd het gevoel gehad dat ik er juist wil zijn voor alle leden van de gemeenteraad. Daardoor zie ik het als een sport tijdens een debat niet alleen de coalitiepartijen, maar ook de oppositie achter mijn voorstellen te krijgen. Als daarvoor een aanpassing van het voorstel nodig is heb ik dat er meestal wel voor over. Het zal wel niet goed zijn, maar op een of andere manier verwacht je dan wel iets terug.

Ik begrijp natuurlijk ook wel dat de oppositie in de begroting een aantal keuzes ziet die zij zelf anders zouden maken. Via een lange lijst aan moties en amendementen heeft men dit in ook buitengewoon duidelijk gemaakt. Daarvoor was het wat mij betreft niet nodig om tegen de hele begroting te stemmen.

Met dezelfde energie als altijd en in ieder geval met steun van mijn politieke vrienden in de raad, ga ik morgen weer gewoon aan het werk. Maar ik weet nu ook dat ik voor een deel van de raad de wethouder blijf die ze niet wilden en voer ik het beleid uit waar ze tegen zijn. Ik geef niet op.

Tot ziens.