Haagweg-Noord

Dat je als wethouder behoorlijk op de hoogte bent van zaken die binnen je portefeuille spelen, spreekt natuurlijk voor zich. Wanneer de pers werkt aan een artikel op mijn terrein dan krijg ik via onze persvoorlichters meestal wel even de gelegenheid om mijn reactie af te geven. Toch komt het zo af en toe nog voor dat ik 's morgens het Leidsch Dagblad opensla en verrast wordt met nieuws op mijn terrein. Vanmorgen was dat het geval. Een uitgebreid artikel over het feit dat een zeer gewaardeerde ondernemer uit onze stad 15 weken heeft moeten wachten op een bouwvergunning voor zijn nieuwe winkel. En dat terwijl deze ondernemer juist op verzoek van de gemeente ging verhuizen om plaats te maken voor het Aalmarktproject.

Voor mij was dat aanleiding om direct binnen de dienst te informeren naar de oorzaak van deze vertraging. Ik zal hier niet op de details ingaan, laat ik het een ongelukkige samenloop van omstandigheden noemen. Niet goed te praten en dus excuses voor het ongemak. Ondanks het feit dat heel veel vergunningen keurig binnen de beschikbare tijd worden afgegeven is dit verhaal voor mij een aanleiding om het proces van vergunningverlening nog eens kritisch te bekijken.

Vanavond was ik op uitnodiging van een aantal buurtbewoners aanwezig in de buurt Haagweg-Noord. Ze maakten zich ernstige zorgen over de situatie in de buurt en wilden daarover met me praten. Ik ben geschrokken van het verhaal dat ik te horen kreeg. Criminaliteit, geweld, bedreigingen, overlast, wietkwekerijen, handel in harddrugs, verpaupering van de buurt en ga zo nog maar even door. Ik kreeg een lijst mee met 32 punten waarover men zich in deze wijk ernstige zorgen maakt. In het verleden is er verschillende malen contact geweest met de gemeente en sommige politieke partijen, maar dat heeft in de ogen van deze mensen ook helemaal niets geholpen. Het vertrouwen in de politiek is tot een nulpunt gedaald. Dit is dus zo'n wijk waar minister Winsemius het de afgelopen week over had. Zo'n wijk waar de problemen echt gaan escaleren wanneer we niet snel iets gaan doen.

Ik heb veel respect voor de mensen die opnieuw de moeite namen om hun verhaal aan een wethouder te vertellen. Na afloop heb ik me echt kwaad gemaakt over het feit dat we dit soort problemen niet onder controle lijken te krijgen. Een ding weet ik zeker, vanuit het Stadhuis lossen we dit niet op. In het gesprek vanavond heb ik weer gemerkt dat de wereld van het Stadhuis zoveel anders is dan de wereld van Haagweg-Noord. Als we deze problemen op willen lossen dan kan dat alleen wanneer we dat samen met de bewoners gaan doen. Zij zijn bij uitstek deskundig in hun eigen wijk. Zij kunnen als geen ander de leiding nemen in het maken van een plan voor de wijk. De gemeente, politie, woningcorporaties en anderen kunnen daarbij op allerlei manieren helpen. De komende tijd gaan we aan het werk. Een ding is zeker, in Haagweg-Noord zijn ze nog niet van me af.

Tot ziens.