Ongetemde uitdaging

Het was een bijzondere dag vandaag. Dat begon al met de opening van het academisch jaar vanmorgen in de Pieterskerk. Als gastspreker was deze keer Pieter Winsemius uitgenodigd. Ik schreef op deze plaats vaker in positieve zin over deze man. Dat beeld heeft hij wat mij betreft vandaag nog eens bevestigd. Zijn inleiding boeide van begin tot eind. Ik zal het niet allemaal herhalen want de tekst is integraal op de site van de Universiteit Leiden terug te vinden. Zijn verhaal ging over, wat hij noemde, ongetemde uitdagingen. Grote belangrijke vraagstukken van deze tijd die er werkelijk toe doen maar waarvoor we de oplossing nog niet hebben gevonden. Als voorbeeld noemde hij o.a. de klimaatverandering en de problematiek in de achterstandswijken. Hij sprak over de rol die de Universiteit zou moeten spelen in het opleiden van mensen die in de toekomst de oplossingen voor dit soort ongetemde uitdagingen kunnen bedenken. Het is de moeite waard om zijn tekst er nog eens op na te lezen. Of zelfs terugkijken in streaming video.

Voor mij was het overigens de eerste keer dat ik de Pieterskerk van binnen zag zonder de steigers onder het plafond. Deze zijn recent weggehaald waardoor nu het zicht op het gerestaureerde plafond helemaal zichtbaar is geworden. Het ziet er werkelijk prachtig uit.

Vanavond was ik in Leiden zuid-west voor de eerste informatieavond over een bouwplan op de hoek van de Zoeterwoudseweg en de Vrijheidslaan, de zogenaamde 'Sanderslocatie'. SLS Wonen heeft voor deze locatie een plan gemaakt voor de bouw van 126 woningen voor jonge starters of studenten. Driekamerwoningen met een huur tot 500 euro. Dat zijn de doelgroepen waarvoor we in de stad veel woningen tekort hebben. Wat dat betreft kunnen we niet genoeg van dit soort plannen binnen krijgen.

Vanavond bleek dat de direct omwonenden daar toch heel anders over dachten. Zij kijken op dit moment tegen een vestiging van de Praxis aan van een meter of 10 hoog en dat is heel wat anders dan woonbebouwing die pakweg 3 keer zo hoog is. Veel protest uit de zaal tegen de realisatie van dit plan dus waarbij ik het zo nu en dan zwaar te verduren kreeg. Dat het om mooie architectuur gaat die op 30 tot 40 meter afstand van de woningen komt te staan doet daar niets aan af.

Het dilemma is helder. Als we deze bebouwing doorzetten maken we heel veel startende woningzoekenden die eindelijk een woning kunnen krijgen heel gelukkig, maar zullen de omwonende dat mij absoluut niet in dank afnemen. Doen we helemaal niets, dan is het precies andersom. Dat is vaak het lot van de bestuurder. Het lijkt een ongetemde uitdaging.

Vanavond hebben we goed geluisterd naar de wensen die in de wijk leven met betrekking tot dit bouwplan. De komende tijd gaan we ons best doen om te kijken of we een compromis kunnen vinden, waardoor we beide partijen gelukkig maken. Of dat helemaal lukt weet ik niet. Ik weet wel dat die vrouw in het publiek die riep dat we alles toch al besloten hadden, en dat het plan wel gewoon door zou gaan, geen gelijk zal krijgen.

Tot ziens