Impulsus

'Veel mensen die werken in een kantooromgeving hebben te maken met een te hoge werkdruk, grote hoeveelheden (elektronische) informatie, chronisch tijdgebrek en stress. Graag zou men resultaten realiseren, het overzicht op en de regie over het werk willen houden om zo hun werk op een hoger peil te brengen om met meer plezier en voldoening te functioneren.'

Zo begint de tekst op de internetsite van Impulsus, een in 1992 opgericht Leids bedrijf, waar ik vanmiddag was voor een werkbezoek. Impulsus is gevestigd in een prachtig gerenoveerd voormalig bankgebouw van de Leidsche Spaarbank aan de Doezastraat. Ik werd daar ontvangen door de eigenaren van het bedrijf Gery Groen en Cees Ashmann.

De mensen van Impulsus zetten zich in om resultaatgericht werken blijvend te koppelen aan een positieve werkbeleving. Op de website van het bedrijf is daarover van alles terug te vinden, dus dat zal ik hier niet herhalen. Het heeft alles te maken met een visie op mensen en organisaties die Gery Groen als oprichter van Impulsus heeft ontwikkeld en steeds weer verder verbeterd. Ze kan er met veel enthousiasme over vertellen. Ook de resultaten die ik vandaag mocht zien liegen er niet om. Zowel bedrijven als individuele medewerkers die met de trainers van Impulsus gewerkt hebben zijn enthousiast over de positieve gevolgen binnen hun eigen werkomgeving.

Impulsus wijkt in een opzicht af van andere aanbieders in de markt. De 55 trainer/coaches zijn namelijk niet in dienst bij het bedrijf, maar werken als franchisenemers die op allerlei manieren ondersteuning krijgen vanuit de vestiging in Leiden. Feitelijk werken er dus 55 ondernemers bij dit bedrijf en dat is bijzonder. Hierdoor werkt Impulsus met gemotiveerde mensen die maximaal in staat zijn hun eigen werksituatie te beinvloeden. De relatie tussen het bedrijf en de fanchisenemers is een zakelijke, overigens zonder de menselijke aspecten uit het oog te verliezen.

Op het gebouw wil ik nog even terug komen. Je kunt hier echt zien dat dit met veel zorg in de huidige staat is gebracht. Volgens Cees Ashmann is het een monument van de toekomst. Op het terrein achter het pand tref ik een muurschildering aan die mij bekend voorkomt. Op 18 december 2007 schreef ik er al over op deze plaats.

Tot ziens.