Confrontatie

Na mijn Haagse ontbijt en een bijeenkomst met de EZ wethouders van de G27 heb ik de trein naar Brussel genomen. Daar was ik vandaag op uitnodiging van Gedeputeerde Dwarshuis van de provincie Zuid-Holland voor een 09-09-09 special event. De bijeenkomst was georganiseerd door de Randstadprovincies en de G-4 (Amsterdam, Den Haag, Rotterdam en Utrecht) in het prestigieuze Concert Noble (zie foto). Partijen hadden zich tot doel gesteld de Randstad te presenteren aan Europese bestuurders en ambtenaren. Door nu indruk te maken op de beleidsmakers en beslissers in Brussel, hopen we in de toekomst meer (financiele) steun te krijgen voor onze projecten. Het feit dat de Leidse economie in toenemende mate afhankelijk is van geld uit Brussel was voor mij reden om deze wereld eens beter te verkennen. Het werd echter een middag waar werkelijk alles fout ging wat fout kon gaan.

Wat een flitsende randstadpresentatie had moeten worden aan de vooravond van 'a new EU era with a new EU mandate and a new EU partnership' werd een logistieke nachtmerrie. En uiteindelijk voor ons als publiek een soort comedy capers.

De voortdurend wisselende namen op de programma's (van de oorspronkelijke uitnodiging, de tussenzending en het in de zaal uitgereikte exemplaar) beloofden al niet veel goeds. Uiteindelijk bleken alle vier onze burgemeesters om uiteenlopende redenen verhinderd. Ook Jeremy Rifkin, de key-note speaker, bleek op het allerlaatste moment fysiek niet aanwezig te kunnen zijn. De gekozen oplossing, een videoverbinding met de VS, maakte het alleen maar erger. Door de slechte geluidskwaliteit was hij compleet onverstaanbaar en het gehannes om die boodschap over te brengen naar de andere kant van de oceaan was voor ons als publiek een slapstick in zichzelf. De versnelde overgang naar het panel maakte het niet beter. De uitgenodigde euro-parlementariers - druk bezig met het nieren proeven van de voorgestelde EU commissievoorzittter Barroso - kwamen pas op het oorspronkelijk afgesproken tijdstip binnen en zetten de Barrosodiscussie daar nog even voort. Van de overige bijdragen is me niet veel bijgebleven. Het afsluitende woord van wethouder Bolsius uit Rotterdam liet zien dat Rotterdam natuurlijk wel deel uitmaakt van de Randstadregio en de G4 maar vooral ook Rotterdam is.

Zie hier mijn eerste confrontatie met de Europese politiek. Ik hoop maar dat de manier waarop wij ons vandaag als Randstad presenteerde niet al te veel afbreuk heeft gedaan aan de manier waarop men in Brussel tegen de Randstad aankijkt. Dat zou niet best zijn want zoals ik al schreef, de Leidse economie is in toenemende mate afhankelijk van steun uit Europa. Met name in de Bio Science gaat het om vele miljoenen.

Tijdens de 2,5 uur durende terugreis (ook de trein had een half uur vertraging, volgens de stationsspeaker, wegens 'unexpexted absence of the traindriver') heb ik natuurlijk nagedacht over nut en noodzaak van dit soort evenementen. Uit gesprekken die ik vandaag in Brussel mocht voeren is mij in ieder geval duidelijk geworden dat de regio daar de kleinste schaal is. Als individuele gemeente hoef je in Brussel nergens aan te kloppen. Wanneer je als regio zaken wilt doen, dan werkt dat alleen als je een stevige regionale lobby hebt waardoor de belangrijkste Europese beslissers steeds goed op de hoogte zijn van de grote projecten in onze regio. De Brusselse lobby is dus een must, ook voor Leiden. Ik hoop wel dat een volgende bijeenkomst beter georganiseerd wordt.

Tot ziens.