Daarom hierbij een poging:
Ik heb in de praktijk gezien dat de huidige taakverdeling tussen de overheden oorzaak is van een slechte samenwerking. Doordat jeugdzorgtaken zowel bij de gemeente (preventie), als bij de provincie (zwaardere zorg), als bij het Rijk (strafrechtelijk) liggen, ontstaan in de praktijk grote problemen en geven we teveel geld uit. De komende overdracht van jeugdzorgtaken van de provincie aan de gemeenten kan daarbij een goede stap zijn.
Ik heb in de praktijk bevestiging gekregen van het feit dat vaak al bij de geboorte van een kind, op grond van diverse risicofactoren, een redelijk betrouwbare inschatting te maken is of het gezin c.q. het kind in de problemen gaat komen. Dat is de reden waarom gerichte preventie zo belangrijk is. In de praktijk zie je de neiging om pas in actie te komen wanneer de kosten teveel oplopen. Bovendien is de eigen verantwoordelijkheid van ouders zo belangrijk dat we pas durven in te grijpen als het al te laat is.
Ik heb gezien dat het met name kansarme groepen zijn die te maken hebben met zware problemen bij de opvoeding. Dus al of niet gescheiden ouders met een lage opleiding, laag inkomen, slechte huisvesting en/of een slechte woonomgeving. In veel gevallen gaat het om mensen van allochtone afkomst. Bovendien is er in veel gevallen sprake van ouders met een (lichte) verstandelijke handicap. Ouders van kinderen in de jeugdzorg hebben vaak zelf ook een verleden in de jeugdzorg. Een ding is zeker: de kinderen zelf vormen zelden oorzaak van de problemen.
De laatste conclusie vind ik zelf nog het moeilijkste te verteren. Zeker wanneer je ziet dat heel veel maatregelen die het huidige kabinet heeft bedacht, juist voor deze mensen slecht uitpakken. Elke eigen bijdrage die men in Den Haag bedenkt vergroot voor deze groep het risico dat ze helemaal geen beroep meer doen op zorg, waarvan de maatschappelijke kosten uiteindelijk veel hoger zijn. Bovendien gaat het kabinet fors bezuinigen op de jeugdzorg terwijl het aantal kinderen dat hiervan afhankelijk is nog steeds toeneemt. Ik blijf het gênant vinden dat wij in Nederland 500 Animal Cops aan het werk zetten terwijl we de veiligheid van kinderen nog niet eens goed geregeld hebben.
Tenslotte heb ik gezien hoe de medewerkers van onze jeugdzorgaanbieders dag in, dag uit klaar staan en keihard werken om kinderen en ouders te helpen bij allerlei problemen. Dit ondanks het feit dat ze soms geconfronteerd worden met de meest vreselijke crisissituaties. Bovendien moeten deze mensen hun werk doen in een situatie waarin de jeugdzorg met regelmaat in een kwaad daglicht staat als gevolg van een aantal tragische incidenten. Dat neemt niet weg dat ze heel veel goed werk doen voor al die duizenden gezinnen die prima geholpen worden.
Ik heb heel veel respect voor de werkers in de jeugdzorg.
Na mijn vakantie komt mijn gewone bestuurswerk weer op gang. Dan ben ik bijna dagelijks in gesprek met collega-bestuurders, Statenleden, Kamerleden, bewindslieden en/of werkers in de jeugdzorg. Die gesprekken kan ik nu voeren met de nieuwe ervaringen uit de zomerstages in het achterhoofd. Dat helpt mij om bij elke beslissing weer even na te denken waar het echt om gaat. De meest kwetsbare groep inwoners in onze provincie. Kinderen in de knel die moeten kunnen rekenen op de bescherming van de overheid. Ik ben er weer helemaal klaar voor.
Tot ziens.
Veel ouders pleiten voor het opdoeken van de 'jeugdzorg' zoals die nu is, ook prof. van de Acker betoogt het al jaren: 'Opdoeken jeugdzorg' schreef hij al jaren geleden. Tocht krijgt jeugdzorg steeds weer meer geld. politici slapen, luisteren niet naar ouders. De werkelijke hulp, die vaak heel goedkoop is, wordt niet gegeven aan ouders, wél de peperdure uit huis plaatsingen en opsluiten van kinderen.
BeantwoordenVerwijderenIk ben niet tégen 'jeugdzorg', maar wél voorstander van hulp waarbij er geluisterd wordt naar ouders, altijd GOED onderzoek verricht wordt door echte deskundigen in plaats van 'hulp' op basis van visies en indrukken van laag gekwalificeerden dan wel anonieme meldingen en bovenal hulp waarbij altijd de banden tussen kinderen met ouders en familie in stand gehouden worden in plaats van afgebroken!
Merkwaardig dat de goedkope hulp die ouders vragen en 'eigen kracht netwerken' worden tegengewerkt en de geldstromen naar dure hulp en uit huis plaatsingen dan wel opsluiten van kinderen wagenwijd open staan.
Jeugdzorg is een enorm zieke organisatie waar het kind nog nooit centraal heeft gestaan en nooit zal staan. Ze houden zich vooral bezig met uren schrijven en mediationgesprekken voeren met hoogopgeleide ouders die het niet eens kunnen worden over de bezoekregeling. De wijze waarop dit gaat en de tijd die hieraan wordt besteed... Honderden uren! Tijd die niet besteed wordt aan kinderen die hulp echt nodig hebben, omdat ze in een levensbedreigende situatie zitten. Maar ja, of je DAN goed af bent bij Jeugdzorg? ALs de commissie Samsom een SIreboodschap moet laten opstellen om kinderen op te roepen zich te melden als zij misbruikt zijn in een jeugdinstelling? Ik bedoel maar! Volkomen ziek en dat was het in de jaren '50 al. Over de periode daarvoor heb ik geen gegevens, anderen vast wel.
Echt goede jeugdzorg houdt in dat men de kinderen en ouders zodanig helpt dat de kinderen bij de ouders kunnen blijven en gezinnen in stand blijven. Bedroevend is het dat in Nederland de meeste kinderen uit huis geplaatst worden, alleen maar voor de 'pleegzorg-industrie'. Heeft u al eens gesproken met ouders wiens kinderen uit huis geplaatst zijn? Treurig dat de overheid an de ene kant reclamecampagnes subsidieert om pleegouder te worden en tevens reclamecampagnes om vooral anonieme meldingen te doen om meer kinderen uit huis te kunnen plaatsen op grond van 'signalen' en 'anonieme tips'.
Een UHP gaat sneller dan u denkt en heeft niets te maken met 'falende ouders' maar eerder met het opblazen van 'meldingen' en vooral geen hulp bieden!
Jeugdzorg... Erger dan de kwaal.
Alsof je een kankercel bestraalt met een atoombom.