donderdag 17 november 2011

Theater

Als vader van drie kinderen weet ik hoe ingewikkeld de rol van opvoeder soms kan zijn. Daar komt bij dat wij in een cultuur leven waarin het niet direct vanzelfsprekend is om hulp te vragen wanneer je als ouder met problemen geconfronteerd wordt. Het voelt voor veel ouders toch een beetje als falen wanneer je hulp van buiten gaat inroepen. Tijdens mij zomerstages in de jeugdzorg heb ik zelf kunnen zien hoe belangrijk het is dat ouders die dat nodig hebben tijdig hulp krijgen. Om dat voor elkaar te krijgen moeten we de drempel naar de hulp zo laag mogelijk maken. Als provincie zijn we samen met de gemeenten voortdurend op zoek naar nieuwe methoden.

Vanavond was ik in een tot theaterzaal omgebouwde
Statenzaal in het provinciehuis om een try-out bij te wonen van een stuk van theatergroep Thot met de titel: 'Buurvrouw, voed je kind eens op'. De zaal was gevuld met professionals uit het onderwijs en de jeugdzorg. De theatergroep heeft speciaal voor ouders een programma gemaakt waarin ze, aan de hand van gespeelde situaties in een gezin, in discussie gaan met het publiek over de dilemma's van een opvoeder. Ze deden dat vanavond met zoveel gedrevenheid, enthousiasme en humor dat de mensen in de zaal echt gegrepen werden door het programma.

In opdracht van de provincie gaat de theatergroep dit programma de komende tijd nog 8 keer uitvoeren op scholen in onze provincie. Als deze uitvoeringen succesvol zijn kunnen gemeenten besluiten deze vorm van preventie over te nemen.

Theatergroep Thot met 'Buurvrouw, voed je kind eens op'. Wat mij betreft een aanrader voor iedereen die net als ik vind dat kinderen opvoeden best wel ingewikkeld kan zijn.

De site van de theatergroep is te vinden via www.thot.nl

Tot ziens.

Location:Lelystad

1 opmerking:

  1. Mooi! Ik neem aan dat de theatershow an sich geen preventie is? Maar ik kan me voorstellen dat het nuances en context biedt voor dialoog over opvoeding. Ik hoop dat het mensen (profs en 'gewone' burgers) uitnodigt om niet meteen hulpverlening aan te bieden of te melden bij een Meldpunt. Maar te praten met elkaar over opvoeding. En dat dat vaak moeilijk is. Niet meteen te oordelen over een ander. Maar eerst in gesprek te gaan. Een hand op een schouder van een vader of moeder die het even niet meer ziet zitten en daardoor te hard gestraft heeft. Niet nawijzen. Maar proberen in gesprek te gaan.
    Verbeter de wereld begin bij jezelf. Ik hoop dat de theatervoorstelling gericht is op die nuancering.
    Zou het leuk vinden de voorstelling eens te zien.
    Mirjam Faber

    BeantwoordenVerwijderen