Ondanks
het feit dat het fusieproces van de drie provincies heel veel geld en energie
kost lijkt de kans klein dat minister Plasterk met dit project de eindstreep
gaat halen. Dat is jammer want daarmee lijken de kansen op een gewenste modernisering
van het middenbestuur voor lange tijd onmogelijk. De minister had zijn energie
ook kunnen steken in een Landsdeelwet.
Naast het
rijk kent de huidige wet alleen gemeenten en provincies. De taken en
bevoegdheden staan voor hen beschreven in de gemeentewet en de provinciewet.
Nadeel daarvan is dat wat je ook wilt veranderen aan het bestuur in Nederland,
je altijd weer terecht komt in de bestaande structuur. Je komt dus nooit tot
een optimale oplossing.
Als de
minister echt iets wil veranderen had zijn energie volgens mij beter kunnen
steken in een Landsdeelwet. Een nieuwe wet waarin de voorwaarden worden
beschreven op grond waarvan provincies zelf kunnen kiezen te fuseren tot een
Landsdeel. Een van die voorwaarden kan bijvoorbeeld zijn dat er een minimum
aantal inwoners moet zijn. Verder zou die wet een ruim pakket aan extra taken
en bevoegdheden moeten bevatten die duidelijk maken dat het landsdeelbestuur in
vergelijking met de huidige provincie een meerwaarde voor haar inwoners kan
leveren. Tenslotte zou de minister voor de Landsdelen een aparte
financieringstructuur moeten ontwerpen. Een goede Landsdeelwet komt naar mijn
mening moeiteloos door de eerste en tweede kamer.
Als de
wet de vorming van landsdelen mogelijk maakt verwacht ik dat provincies
vervolgens zelf vrijwillig aan de slag zullen gaan om de voordelen van
landsdeelvorming te onderzoeken. De meerwaarde voor de inwoners is dan immers
evident. Ik sluit zelfs niet uit dat in het geval van vrijwillige opschaling
Utrecht, Noord-Holland en Flevoland ook met elkaar in gesprek zullen gaan. Mijn
overtuiging is dat geen provinciebestuurder zich zal verzetten tegen een fusie
die in het belang van de inwoners is. Ik in ieder geval niet.
Tot ziens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten