Zwarte tulp

De dag begon vanmorgen met een vergadering van het Dagelijks Bestuur van de regio Holland Rijnland. We hebben o.a. gesproken over de te voeren strategie voor de financiering van grote projecten, de gevolgen van de komende herindelingen voor het regiobestuur en last but not least de naam van de regio. Sinds de huidige regio in het najaar van vorig jaar tot stand kwam is dit een onderwerp van discussie geweest. Een aantal gemeenten kunnen niet leven met de naam Holland Rijnland en zijn van mening dat de naam Bollenstreek terug moet komen in de naam. Tot nu toe zijn er onvoldoende gemeenten bereid mee te werken aan een verandering van deze naam. Zeker voor buitenstaanders is dit een merkwaardig schouwspel aan het worden. Soms krijg je de indruk dat de naam van de regio belangrijker is dan het oplossen van de echte problemen op het gebied van bijvoorbeeld mobiliteit, wonen en werken. Maar ja, een naam bollenstreek raakt zozeer aan de eigen identiteit van een groep inwoners van dit gebied dat we voorlopig nog niet van deze discussie af zijn.

Tussen de middag was ik even in Warmond om de post door te kijken.

Vanmiddag zat ik in museum de Zwarte Tulp in Lisse. Ik was daar op uitnodiging van het Netwerk Architectuur en Stedenbouw. We zaten daar in de prachtige stijlkamer die afkomstig is uit de voormalige kantoorgebouwen van kalkzandsteenfabriek van Herwaarden te Hillegom. Bij de sloop van deze gebouwen is het complete interieur overgebracht naar dit museum in Lisse. Zes jaar geleden zat ik in Hillegom in deze zelfde ruimte voor overleg met de toenmalige directie over de sloop en nieuwbouw te praten. We waren het er toen beide over eens dat het interieur behouden moest blijven. Dat is dus uiteindelijk gelukt.

De groep bestond voornamelijk uit directieleden van woningcorporaties uit het land. Men had mij verzocht een inleiding te geven over de dilemma's waar bestuurders in deze regio tegen aanlopen wanneer het gaat om woningbouw in een gebied met zoveel landschappelijke kwaliteit als de Bollenstreek. De discussie ging uiteindelijk over de vraag of wij in dit gebied ook op lange termijn in staat zullen zijn om grootschalige woningbouw op bollengrond tegen te gaan. Mijn stelling is dat dit zal lukken, maar daar denken 'volkshuisvesters' van Nederland nog wel eens anders over. Wanneer ik kijk naar de ervaring van de afgelopen 10 jaar, heb ik gelukkig het gelijk nog aan mijn kant.

Tot morgen.