KZ Leiden

Vanavond was ik in het clubgebouw van korfbalverening KZ Leiden in de Montgomerystraat. Daar vierde de vereniging het heugelijke feit dat het 75 jaar geleden was dat de voorloper van de huidige vereniging was opgericht. Alle reden voor een jubileumfeestje dus.

KZ Leiden is meer dan alleen een korfbalvereniging. Het actieve bestuur en de grote groep vrijwilligers organiseren behalve de sportactiviteiten ook nog een groot aantal sociale activiteiten voor hun leden en de buurt. In mijn korte toespraak heb ik nog maar eens gewezen op het belang van dit alles voor onze stad en heb ik namens het gemeentebestuur mijn dank daarvoor uitgesproken. Ik mocht daarvoor een enveloppe met inhoud overhandigen, te besteden aan een sportief doel.

Feliciaties aan KZ Leiden dus.

Tot ziens.

Hulde

Biurakn Hakhverdian, Mieke Cabout, Noeki Klein, Iefke van Belkum en Femke Dekker, het zijn allemaal olympische kampioenen en hebben op een of andere manier iets met Leiden te maken. Biurakn, Mieke, Noeki en Iefke maakten deel uit van het nationale dameswaterpoloteam en kwamen met goud terug. Femke Dekker maakte deel uit van het roeiteam van de dames 8 en kwam met een zilveren medaille thuis.

Toen eind vorige week duidelijk werd dat er zoveel Leidse kampioenen onderweg naar huis waren, heb ik besloten dat deze thuiskomst niet ongemerkt voorbij mocht gaan. Vanaf dat moment is er binnen het stadhuis samen met de betrokken sportverenigingen hard gewerkt om een passende ontvangst voor te bereiden. En vandaag was het dus zover.

Na een rondrit door de stad kwamen de kampioenen rond vijf uur aan bij het bordes in de Breestraat. Veel mensen hadden gehoor gegeven aan de oproep om de kampioenen bij het stadhuis te komen begroeten. Als trotse wethouder Sport en voor deze gelegenheid ook loco-burgemeester, mocht ik de dames toespreken en namens de gemeente Leiden hen een presentje en bloemen aanbieden. Voor de winnaars van goud was er vervolgens de mededeling dat het college van burgemeester en wethouders had besloten om hun de 'gedenkspeld der gemeente Leiden in goud' toe te kennen wegens het leveren van een bijzondere sportprestatie. Een speld die wij eerder toekenden in 1988 aan Ronald Florijn en Nico Rienks die in 1988 in Seoul goud wonnen in de dubbel twee. In 1996 ontving hockeyer Tycho van der Meer de speld omdat hij met de heren hockeyselectie goud won in Atlanta. Na afloop van de bijeenkomst was er veel tijd voor felicaties en foto's.

Het was een geweldige gebeurtenis, 5 zulke kanjers ontvangen is uiteindelijk natuurlijk de droom van elke wethouder Sportzaken. Ik hoop dat ze de komende dagen ontzettend genieten van alle feestelijkheden en aandacht. Ze hebben het echt verdiend. Daarna is er natuurlijk weer de sport en ik weet zeker dat we van deze meiden nog veel meer gaan horen. Ik blijf ze in ieder geval volgen.

De bovenste foto ontving ik van de overbuurman in de Breestraat, waarvoor mijn hartelijke dank. Hij maakte de foto uit zijn zolderraam.

Tot ziens.

Amorphophallus titanum

Leiden heeft er voor 2 dagen een attractie van formaat bij. In de Hortus Botanicus staat de Reuzearonskelk of Amorphophallus titanum in bloei. Deze grootste bloem ter wereld was voor de laatste keer in 2003 te zien in 'onze' Hortus. Na afloop van de collegevergadering ben ik samen met de collega's een kijkje gaan nemen bij deze bijzondere gast van de Hortus.

Tot ziens.

4-daagse

Voor 4 en en halve euro vier avonden zwemmen en daarmee nog een medaille verdienen ook. Dat kan in Leiden. Vanavond was ik daarvoor in ons openluchtzwembad De Vliet. Daar ging voor de 33ste keer de Leidse zwemvierdaagse van start en dit keer mocht ik het startpistool ter hand nemen. Gedurende vier avonden wordt door de deelnemers een afstand van 500 meter per avond afgelegd. De vierdaagse komt tot stand dankzij de inzet van een groot aantal vrijwilligers, waarvan de meeste ook al 33 jaar meedraaien. Complimenten daarvoor en veel succes aan alle deelnemers van dit jaar. Dat zijn er de laatste jaren maar liefst zo'n 800 per keer.

Tot ziens.

Marathonnacht

Op uitnodiging van Leiden Atletiek zat ik vanmorgen om 01.30 uur in hun clubhuis in de Leidse Hout. Samen met zo'n 75 atletiek enthousiasten heb ik daar op een groot scherm de Marathon in Beijing kunnen volgen. Aanleiding voor deze nachtelijke bijeenkomst was het feit dat Kamiel Maase voor Nederland uit kwam. Alhoewel Kamiel al heel lang niet meer in Leiden woont, is hij altijd lid gebleven van Leiden Atletiek waardoor hij vele fans in Leiden heeft.

Het is niet mijn gewoonte om mijn nachtrust voor dit soort activiteiten te onderbreken, maar deze keer moest ik een uitzondering maken. Ik heb Kamiel in 2006 al eens in Leiden ontmoet (zie mijn weblog van 7 september 2006). Voor hem vormde deze Olympische Spelen een afsluiting van een mooie internationale sportcarriere. Alhoewel hij zelf misschien niet helemaal tevreden was met zijn resultaat, (hij eindigde op een 36e plaats in 2 uur, 20 min. en 30 seconden) kan ik alleen met veel respect kijken naar deze atleten. Kom ik als amateur loper met moeite boven de 12 km per uur, deze mannen slagen er in om meer dan 2 uur een snelheid van bijna 20 km per uur vast te houden. En dat bij een temperatuur van 26 graden, dat is echt geweldig.

De foto links kreeg ik van Leiden Atletiek en is gemaakt door Nico Plaatzer. Bedankt daarvoor. Meer foto's zijn te vinden via de site van Leiden Atletiek.

Zo rond 04. 00 uur ging ik weer naar huis. Het was een leuke ervaring.

Tot ziens.

City Hall

Na mijn omzwervingen binnen de Leidse economie kwam ik vandaag voor mijn laatste stageadres bij café restaurant City Hall. Deze uitgaansgelegenheid was mij welbekend, niet in de laatste plaats omdat het gevestigd is in het stadhuis. Dicht bij huis dus.

Ruim vijf jaar geleden is dit deel van het stadhuis verbouwd tot een sfeervol café en restaurant. Inmiddels is het bedrijf zo succesvol dat het ook een echte uitgaansgelegenheid is geworden. Daarnaast is er een aparte zaal waar borrels en recepties gegeven kunnen worden. Ideaal voor bruidsparen die even ervoor in de bovengelegen trouwzaal van het stadhuis in de echt verbonden zijn.

Zoals de meeste Leidse bedrijven kan City Hall altijd goede mensen gebruiken. Het vinden van goed personeel is moeilijk. Mensen die zich aanmelden moeten niet alleen enthousiast, maar ook zeker flexibel zijn wat werkuren betreft. Momenteel werken er ruim vijftig mensen, waarvan tien in de keuken en de rest in de bediening. De dagelijkse leiding is in handen van drie bedrijfsleiders, waarvan mijn stagebegeleider Cleo Lalopua er een is.

Ik maakte gelijk een slechte beurt bij Cleo door te laat te komen op mijn eerste werkdag. Ze had gelukkig begrip voor mijn uitleg: ik wilde graag Olympische waterpolofinale zien tussen Amerika en Nederland, omdat drie van de Nederlandse speelsters uitkomen voor de Leidse sportclub ZVL. Ik was natuurlijk ongelofelijk blij toen de waterpolosters goud wonnen! Wat mij betreft reden om vandaag alvast alles in het werk te stellen om voor volgende week een huldiging voor te bereiden.

Nadat ik met Cleo de finale had doorgenomen, vertelde ze mij iets over de geschiedenis van het bedrijf en de werkzaamheden die ik vandaag mocht doen. Gehuld in een zwart shirt en een lang schort mocht ik 'luiklopen', namelijk bestellingen van de bar of keuken naar de tafels brengen en de tafels na afloop leegruimen en schoonmaken.

Vanaf een uur of vier kwamen alle directies van de bedrijven waar ik de afgelopen twee weken heb meegelopen langs om na te praten en met elkaar kennis te maken. Ik werd toen gepromoveerd van luikloper naar wijkloper: ik mocht ook bestellingen van mijn gasten opnemen. Op een enkel foutje na ging het bedienen me volgens mij wel aardig goed af, ik mag in ieder geval terugkomen bij City Hall!

Tijdens de borrel voor de directies van de verschillende bedrijven heb ik iedereen uiteraard ontzettend bedankt voor de bereidwilligheid mij een dag als stagiair te laten meelopen. Ook de ambtenaren die mij de afgelopen weken hebben geholpen bij de organisatie van deze bezoeken heb ik nog eens apart genoemd. Dankzij al deze mensen heb ik de Leidse economie van een andere kant leren kennen en hebben deze acht mooie Leidse bedrijven de kans gekregen op een informelere manier met hun wethouder Economische zaken van gedachten te wisselen. Ik ga de komende tijd zeker (met mijn collega-wethouders) kijken hoe we bij onze besluiten nog beter rekening kunnen houden met de belangen van de ondernemers in de stad zodat we de Leidse economie nog meer kunnen stimuleren.

Een kleine stap heb ik in ieder geval al gemaakt: tijdens de borrel zijn er al heel wat visitekaartjes over en weer uitgereikt, dus wie weet gaan mijn stagebegeleiders in de toekomst met elkaar zaken doen!

Vanaf volgende week gaat het normale werk weer langzaam beginnen. Aan mij om de ervaringen uit de stages van de afgelopen weken te gebruiken bij het werk in het komende jaar. Ik heb de aanwezige ondernemers opgeroepen me daarbij te volgen en zo nu en dan eens te laten weten wanneer het niet goed gaat. De ondernemers hebben mij vervolgens bedankt voor de aandacht die ik de afgelopen weken had voor de bedrijven in de stad.

Volgend jaar is er weer een zomerreces. Of ik dan weer stages ga lopen weet ik nu nog niet. Mocht u suggesties hebben dan hoor ik dat graag.

Tot ziens.

W.P. Hartwijk & Zn. BV

Mijn één na laatste stage in de stad bracht mij vanmorgen naar misschien wel de leukste winkel van Leiden, W.P. Hartwijk en Zn. De firma Hartwijk is eigenlijk niet in één of twee woorden te vatten. Ze zijn gespecialiseerd in de verkoop, aanleg en onderhoud van gas, water, licht en cv, maar ze verkopen in de winkel aan de Nieuwe Beestenmarkt ook alle denkbare producten die ook maar iets met het huis en de tuin te maken hebben. De winkel ligt werkelijk van onder tot boven vol met schroefjes, lampen, koelkasten, kachels, tuinslangen, kettingen, etc. En in het zeldzame geval dat ze een gewenst artikel niet op voorraad hebben, dan weten ze wel bij wie ze het voor u kunnen bestellen. Kortom, Hartwijk is dé “winkel van sinkel” in Leiden en omgeving!

Zoals de toevoeging “en zoon” al doet vermoeden, is de firma Hartwijk een echt familiebedrijf. Grootvader Hartwijk is ooit een winkel begonnen om de boeren die naar de beestenmarkt kwamen te voorzien van de nodige agrarische producten en gereedschappen. Ruim tachtig jaar later zit de familie nog steeds op dezelfde locatie aan de Nieuwe Beestenmarkt, maar hebben enorm uitgebreid, zowel qua assortiment als bedrijfsruimte.

Deze uitbereiding is niet ten koste gegaan van het karakter van het bedrijf. Zodra je bij de winkel naar binnen loopt, lijk je terug in de tijd te stappen. Ik moest zelf ineens terugdenken aan de tijd dat ik als vijfjarig jongetje aan de hand van mijn vader op zoek ging naar net dat ene type vleugelmoertje dat hij nodig had. En die kon je dan per stuk kopen. Ook bij de firma Hartwijk zijn de spijkers nog steeds per stuk te koop.

De firma Hartwijk is daarmee de enige winkel in zijn soort die in de regio is overgebleven, dus de klanten komen van heinde en verre, nog steeds voor dat ene, specifieke vleugelmoertje. En dat is nu precies de kracht van het bedrijf geworden.

Natuurlijk mocht ik vandaag ook meehelpen in de zaak. Na een korte introductie door eigenaren kreeg ik een mooie blauwe polo aan en mocht ik in de winkel assisteren bij de verkoop. Het mooie van deze stageplek is dat ik niet alleen medewerkers, maar ook klanten kon spreken. Grappig genoeg gingen niet al hun vragen over zwanenhalzen en koppelstukken, maar ook over politieke onderwerpen zoals het Aalmarktproject. Mensen konden mij vandaag direct “aan de toonbank” aanspreken en ik had weer eens de kans om over de toonbank uit te leggen waarom dingen gaan zoals ze gaan. Zo'n toonbank zouden we als bestuur ook in het stadhuis moeten hebben.

De stage bij Hartwijk en Zn. was een hele leuke, leerzame en zelfs nostalgische ervaring. Het is mooi om te zien hoe een familiebedrijf van generatie op generatie wordt doorgegeven en blijft floreren in een tijd waarin de groothandel de markt overneemt. Dit is natuurlijk ook te danken aan het trouwe klantenbestand dat inmiddels over de hele regio verspreid zit. Het is me goed bevallen en wanneer het nodig is mogen ze me best nog eens een keer terugvragen. Goed winkelpersoneel kan men bij Hartwijk overigens heel goed gebruiken. De advertentie voor winkelmedewerker hangt alweer vele maanden aan het raam, tot nu toe zonder succes...

Morgen is mijn afsluitende stage bij café restaurant City Hall. Hier heb ik ook al mijn stagebegeleiders uitgenodigd om met mij terug te blikken op de afgelopen twee weken en vooruit te kijken naar de toekomst. Morgen spelen overigens ook de Nederlandse dames waterpolo in de finale bij de Olympische Spelen in Beijing. 3 spelers uit de nederlandse ploeg zijn afkomstig uit de succesvolle damesploeg van ZVL die ik in januari van dit jaar mocht feliciteren als Leidse sportploeg van het jaar 2007. Het zijn dus goede bekenden uit Leiden. Veel succes meiden!

Tot ziens.

Du Prie

Vandaag begon de dag met een interessant gesprek met het bestuur van het Leidse ondernemersfonds. Het ondernemersfonds is een door alle ondernemers in Leiden gesteund fonds. In een voor Nederland unieke constructie dragen alle ondernemers in de stad Leiden er aan bij. We hebben gesproken over de resultaten over 2007 en de toekomst van het fonds.

Daarna was het tijd voor mijn 6e stageadres. Vanmiddag was dat Du Prie bouw & ontwikkeling. Du Prie is een echt familiebedrijf, de leiding van het bedrijf is in handen van 2 generaties Du Prie. Het gaat om een zogenaamde ontwikkelende bouwer; naast het bouwbedrijf doet men zelf ook aan de ontwikkeling van bouwlocaties. Bij het bedrijf werken zo'n 100 mensen en zo'n 70% van de opdrachten komen uit de eigen stad. Een echt Leids bedrijf dus.

Juist door die combinatie van bouwen en ontwikkelen heeft Du Prie veel te maken met de gemeente en het politieke bestuur. Behalve allerlei contacten op het gebied van vergunningverlening heeft het bedrijf bij de projectontwikkeling ook veel te maken met de ontwikkelingen die bijvoorbeeld aanpassing van bestemmingsplannen vereisen. Daarbij zijn contacten met de Leidse politiek van groot belang. Het toverwoord is daarbij geduld, het gaat vaak om lange en ingewikkelde procedures. Daardoor kan het jaren duren voor een plan uiteindelijk gebouwd kan worden.

Na de smakelijke lunch, waarin ik met de heren Du Prie over deze zaken van gedachte gewisseld heb, was het tijd voor een rondleiding door het bedrijf en mocht ik ook zelf het gereedschap ter hand nemen.

Du Prie levert nog veel maatwerk. Daarbij is het van belang dat veel werk in eigen werkplaats kan worden voorbereid. In de timmerwerkplaats maakt men zaken als deuren en kozijnen daarom vaak nog helemaal zelf. Daarvoor is natuurlijk personeel nodig die het vak goed beheersen. Ik mocht zelf ook meehelpen met het in elkaar zetten van een houten raamkozijn en ik moet zeggen, als je zo’n stukje vakmanschap af hebt, voel je toch wel een soort trots.
Het vervullen van vacatures is niet eenvoudig. Goede mensen kunnen bij Du Prie dus altijd terecht. Dat neemt niet weg dat de huidige werknemers zich sterk verbonden voelen met het bedrijf en daar vaak al lang en met veel plezier werken.

Na dit staaltje vakmanschap mocht ik met directeur Joop du Prie mee naar het Noordmanterrein. Ditmaal niet om de vetput van restaurant Woods te legen, maar om te zien wat men hier momenteel aan het bouwen is aan woningen en kantoren.

Op deze locatie is ervoor gekozen om de bedrijvigheid te vervangen door woningbouw, waardoor de ruimte voor bedrijven in de stad weer een stukje verder is afgenomen. Toch pleit Du Prie er voor om er vooral voor te zorgen dat er in Leiden naast ruimte voor wonen, voldoende ruimte blijft voor bedrijven. In het verleden is hier wel eens te weinig aandacht voor geweest. Net als een aantal andere stagebedrijven is men van mening dat Leiden moet blijven zoeken naar mogelijkheden voor een nieuw bedrijventerrein aan de rand van de stad. Het is heel belangrijk voor bedrijven die nu al in Leiden gevestigd zijn om de mogelijkheid tot uitbereiding te hebben en natuurlijk moet het ook aantrekkelijker worden voor nieuwe bedrijven om zich juist in Leiden te komen vestigen.

Ook morgen ga ik op bezoek bij een typisch Leids familiebedrijf: Hartwijk en Zn., de “winkel van sinkel” aan de Nieuwe Beestenmarkt.

Tot ziens

De Bink

Mijn vijfde economische stage in Leiden bracht me vandaag naar Drukkerij De Bink aan de Rooseveltstraat. De drukkerijwereld is mij niet helemaal onbekend. Voor ik wethouder werd heb ik zelf een aantal jaren leiding gegeven binnen het toenmalige grafische bedrijf van de KLM. Ook bij De Bink was ik eerder geweest, omdat ik vorig jaar als loco burgemeester aanwezig mocht zijn bij de toekenning van het predicaat hofleverancier (zie mijn dagboek d.d. 6 december 2007). Dat bezoek was vooral heel formeel, terwijl vandaag erop gericht was op een informele manier kennis te maken met Drukkerij De Bink.

Ik werd welkom geheten door commercieel directeur Jan Eradus en algemeen directeur Johan Schoonderwoerd. Onder het genot van een cappuccino en later ook een stuk taart (vanwege de verjaardag van Johan) vertelden ze mij wat over het bedrijf, hun producten, hun opdrachtgevers en de knelpunten waar zij als bedrijf mee te maken hebben.

Binnen de productie valt al snel op dat de overheid een grote opdrachtgever is. Zo drukken ze bij De Bink personeelsbladen voor Defensie, uitnodigingen voor Prinsjesdag en de welbekende geelzwarte rampeninstructiefolders (zie http://www.crisis.nl/). Paradoxaal genoeg levert dezelfde overheid hun een aantal problemen op. Een recent voorbeeld is de verpakkingsbelasting die ook van toepassing is op drukwerk. Over iedere doos, plastic wrapping en enveloppe moet belasting worden betaald en vervolgens ook bij de klant in rekening worden gebracht. Daarmee veroorzaakt deze maatregel een enorme hoeveelheid extra administratieve lasten voor dit bedrijf en haar klanten.

Ook op gemeentelijk niveau ziet De Bink nog wel wat verbeterpunten, met name op het gebied van bereikbaarheid en huisvesting. Het bedrijf kijkt uit naar de ontwikkeling van de Oostvlietpolder als bedrijventerrein. Doordat groei op de huidige locatie niet meer mogelijk is, moet men zich nu behelpen met uitbreiding op verschillende locaties in de stad of brengt men voorraad onder bij toeleveranciers. Logistiek is dat natuurlijk lastig en bovendien veroorzaakt dit weer allerlei extra vervoersbewegingen in de stad. Een grote nieuwbouwvestiging op een locatie zou daarvoor in de toekomst een oplossing kunnen zijn.

Na de koffie en taart kreeg ik een rondleiding door de verschillende hallen, waar het druk-, snij- en verpakkingswerk plaatsvindt. Daarna was het tijd om de handen vuil te maken en de (voornamelijk) heren een handje te helpen. Volledig integrerend met een 'Drukkerij De Bink t-shirt' aan heb ik folders gesneden, gevouwen en ingepakt. Tegelijkertijd heb ik kennisgemaakt met de gemotiveerde medewerkers van het bedrijf.

Directeur Johan vertelde mij het opmerkelijke feit dat er al jarenlang een wachtlijst bestaat van mensen die graag bij De Bink willen werken. Door een goede reputatie, goed salaris en voldoende opleidingsmogelijkheden binnen het bedrijf staan mensen letterlijk in de rij om hier te mogen werken! Dat is een zeldzaamheid binnen de Leidse economie, waar De Bink met recht trots op mag zijn.

Wat drukkerij De Bink gemeen heeft met een aantal andere bedrijven, waar ik tot nu toe stage heb gelopen, is dat ze een hoge kwaliteitsstandaard nastreven, langzaam maar stabiel groeien en tevreden en enthousiaste werknemers hebben. Dat lijkt toch wel de kern te zijn van een succesvolle onderneming in onze mooie stad.

Morgen ga ik stage lopen bij Du Prie Bouw & Ontwikkeling. Uiteraard krijgt u ook van deze stage een uitgebreid verslag.

Tot ziens.

't Huis op de Waard

Ik heb vandaag kennisgemaakt met een aantal bewoners en medewerkers van woon- en zorgcentrum ’t Huis op de Waard. Een woon- en zorgcentrum is natuurlijk een heel ander bedrijf dan een makelaar of een rioleringsbedrijf, maar de zorgsector is niettemin een van de belangrijkste werkgevers in onze stad en vormt daarmee een belangrijk onderdeel van de Leidse economie. Daarom past deze organisatie goed in het rijtje stageadressen waar ik, deze keer ook letterlijk, een kijkje in de keuken ga nemen.

’t Huis op de Waard bestaat als zodanig sinds de jaren zeventig van de vorige eeuw, maar de betreffende stichting is al sinds 1783 in Leiden actief. Sinds die tijd is er veel veranderd in de samenleving, maar gelukkig is ’t Huis op de Waard met deze veranderingen meegegroeid. Ook op dit moment staan er weer een aantal veranderingen op stapel, met als belangrijkste inzet de wensen van de bewoners nog meer tegemoet te komen.

Zo zijn er plannen om het activiteitenprogramma aan te passen, het restaurant op te knappen en een bruin café in te richten. Per afdeling wordt er gekeken wat er verbeterd kan worden. Dit varieert van het verhogen van het opleidingsniveau van de verpleegkundigen tot het tweemaal per dag gaan aanbieden van warme maaltijden vanuit de keuken.

Na een warm onthaal en een korte introductie door de directeur van de instelling, mocht ik in de hoedanigheid van stagiair op de verpleegafdeling meekijken bij de dagelijkse werkzaamheden van de verpleegkundige zoals wondverzorging, het aanbrengen van sondevoeding en het geven van medicijnen. Daarna mocht ik een kopje koffie drinken met een aantal bewoners van ’t Huis op de Waard, waarbij het gesprek al snel over vroeger ging. Op de achtergrond draaide een CD met liedjes van toen.

Vervolgens kreeg ik een uitgebreide rondleiding door de keuken en het restaurant, waar ik natuurlijk niet ontkwam aan de hygiëne voorschriften: ik mocht een plastic schort voor en een papieren hoed op! Met buitengewoon veel enthousiasme kreeg ik van de chef kok uitleg over de gang van zaken binnen zijn keuken. Tot slot vertelde de verpleegkundige specialist over de zorg, die er aan de bewoners wordt geboden en de mogelijkheden voor studenten van het ROC om hier in de praktijk te worden opgeleid.

Ik heb vandaag een goed beeld gekregen van wat er allemaal achter de schermen gebeurt in een zorginstelling. Vooral het personeel, dat een ongelofelijke warmte uitstraalt naar de bewoners, hebben indruk op mij gemaakt. Het is niet makkelijk om te werken in een omgeving waar je regelmatig te maken krijgt met vraagstukken van leven en dood geconfronteerd wordt, maar deze mensen doen dat met veel toewijding en enthousiasme. Daar heb ik het grootste respect voor.

Helaas kon ik niet blijven voor de warme lunch, maar ik heb de bewoners beloofd zeker een keer mee te komen eten.

Volgende week ga ik weer verder met mijn economische stages, met op maandag als eerste Drukkerij De Bink. Natuurlijk zal ik ook van deze stages verslag uitbrengen.

Tot ziens

Barnhoorn

De overall van Riool.nl is weer veilig opgeborgen en het gebruikelijke pak met stropdas mocht vandaag de kast weer uit voor mijn derde stage. Vanmiddag heb ik namelijk stage gelopen bij Bedrijfsmakelaardij Barnhoorn aan de Schipholweg.

Barnhoorn Bedrijfsmakelaardij is een jong, maar dynamisch bedrijf dat voor zakelijke en particuliere opdrachtgevers bedrijfsruimte zoekt, huurt, verhuurt en/of verkoopt. Ze spelen een belangrijke rol bij het vinden van goede bedrijfshuisvesting voor de ondernemers in de stad. Om dat ruimte voor bedrijven vooral in Leiden schaars is, vervullen ze hiermee een belangrijke rol in de stad.

Barnhoorn krijgt ook regelmatig te maken met de gemeente, omdat er natuurlijk altijd rekening gehouden moet worden met bestemmingsplannen en/of bouwvergunningen. Deze samenwerking verloopt echter prima.

Na een heerlijke welkomslunch met de medewerkers en een introductie door directeur Aad Barnhoorn (op de foto links), ben ik op pad gegaan om een te verhuren kantooretage in winkelcentrum de Stevensbloem te gaan bekijken. Op dit moment is het hoofdkantoor van AMREF Flying Doctors nog in dit bedrijfspand gevestigd, maar zij gaan naar een grotere ruimte aan de Plesmanlaan, aldus de directeur van AMREF Nederland Jacqueline Lampe.

Ik mocht daarom de 'te huur' posters aan de ramen plakken en een wervende tekst schrijven die binnenkort op de website van Barnhoorn gepubliceerd zal worden om dit pand onder de aandacht van potentiële huurders te brengen. Zo’n tekst moet natuurlijk wel aansprekend zijn, maar kan natuurlijk ook niet teveel worden opgeleukt, want dan val je bij de bezichtiging gelijk door de mand.

Net als de afgelopen twee dagen, was het ook vandaag een zeer leuke en vooral nuttige stagedag. Het is echt heel interessant om te zien waar bedrijven uit verschillende takken van sport (ICT, riolering, makelaardij) dagelijks mee te maken krijgen en welke rol de gemeente daarin vervult.

Daarnaast had ik vandaag uitgebreid de gelegenheid om eens wat door te praten over het vestigingsklimaat in de gemeente en de manier waarop de gemeente daar een rol in kan spelen. Een makelaar weet als geen ander uit te leggen hoe de markt voor bedrijfshuisvesting in elkaar zit en van die kennis moeten we als gemeente flink gebruik zien te maken. Dat is immers ook van belang voor de bedrijven in onze stad.

Morgen ga ik wederom een heel andere kant van de Leidse economie bekijken, namelijk de kant van de gezondheidszorg. Ik mag ’s ochtends meelopen bij woon- en zorgcentrum 't Huis op de Waard. Natuurlijk volgt ook van deze stage een uitgebreid verslag.

Tot ziens.

Riool.nl

Na gisteren veilig in pak met stropdas op kantoor bij Interpulse stage gelopen te hebben, was het vandaag tijd om letterlijk de handen vuil te maken bij Riool.nl met het legen van vetafscheiders, repareren van rioleringen en het ontstoppen van dakgoten.

Riool.nl (voorheen Barthen Rioolbeheer) is het grootste rioleringsbedrijf uit de regio en specialist in afvalverwerking en het ontstoppen, renoveren en inspecteren van rioleringen. Ze werken zowel voor particulieren als grote bedrijven en werken bovendien veel samen met de gemeente.

Riool.nl heeft zich in twintig jaar ontwikkeld van een kleine onderneming met drie werknemers naar een groot bedrijf met 140 man personeel. Gelukkig is deze expansie niet ten koste gegaan van de kwaliteit of inzet van het bedrijf en de medewerkers. Riool.nl steekt bijvoorbeeld veel tijd en energie in het binnenhalen, binnenhouden en opleiden van enthousiaste mensen, maar besteedt ook veel geld aan het aankopen van de modernste apparatuur om het werk mee uit te voeren. Voor mij reden genoeg om een dagje met Riool.nl mee te lopen.

De dag begon op het hoofdkantoor van Riool.nl aan de Hallenweg, waar directeur Ernst Barthen mij de geschiedenis van het familiebedrijf en de ontwikkelingen tot op heden vertelde. Daarna kreeg ik mijn werkkleding aangereikt om vervolgens mee te gaan naar het leegzuigen van een vetafscheider bij restaurant Woods. Al het afvalwater uit de keuken van een restaurant wordt gefilterd, zodat er geen vetresten het riool ingaan die de buizen kunnen verstoppen. Eens in de zoveel weken moet de put waarin het gescheiden vet zich opslaat geleegd worden en die eer was vandaag aan mij. Het vet wordt opgeslagen in de wagen van Riool.nl en door hen verder verwerkt. De foto onder de houtzaagmolen ontving ik van Hielco Kuipers, waarvoor natuurlijk mijn dank.

Nadat de vetafscheider van Woods weer schoongespoten was, ging ik mee naar de volgende klus: het inspecteren van een stuk gemeentelijk riool. Een veel schonere klus waarbij je dankzij de modernste apparatuur bijna de auto niet meer uit hoeft te komen. Je kan vanaf een computerscherm in de auto kijken naar wat er zich ondergronds afspeelt. Er hoeven dus geen mensen het riool in, alleen een moderne camera!

Na de lunch was het tijd om bij een aantal particulieren langs te gaan om hun rioleringsproblemen op te helpen lossen. De eerste klus was een reparatie aan de huisriolering in de kruipruimte bij iemand thuis en de tweede klus was het ontstoppen van een dakgoot. Nadat beide problemen waren verholpen zat mijn stage bij Riool.nl erop.

Wat mij vandaag vooral heel erg is opgevallen is het enthousiasme waarmee de medewerkers hun werk doen. Zelfs tijdens het repareren van een rioolbuis in een nauwe kruipruimte was er tijd voor een geintje en plezier. Ook merk je dat deze mensen er trots op zijn dat ze concreet iets voor de mensen kunnen betekenen, dat ze hun problemen kunnen oplossen. En daar krijgen ze natuurlijk ook veel waardering van de klanten voor terug.

Trots zijn op het afgeleverde werk, dat is iets dat de medewerkers van Riool.nl en Interpulse Automatisering, het bedrijf waar ik gisteren stage liep, met elkaar gemeen hebben. Ook zijn beide bedrijven klein begonnen en inmiddels uitgegroeid tot grote ondernemingen, maar zonder hun oogmerk voor kwaliteit de verliezen. Het is voor mij als wethouder Economische Zaken erg interessant om te zien hoe twee bedrijven die ogenschijnlijk niets met elkaar gemeen hebben, toch dezelfde doelstellingen nastreven, namelijk kwaliteit en goede dienstverlening leveren naar hun klanten.

Morgen ga ik naar Barnhoorn Bedrijfsmakelaardij. Uiteraard zal ik u daar ook een uitgebreid verslag van doen.

Tot ziens.

Interpulse

Als wethouder van (onder andere) Economische zaken vind ik het belangrijk te weten wat er allemaal binnen de Leidse economie speelt: wat gaat er goed en belangrijker nog, welke punten kunnen we als gemeente nog verbeteren om het ondernemersklimaat in de stad te verbeteren. Om hierachter te komen ga ik de komende twee weken stage lopen bij diverse bedrijven in de stad en doe ik daarvan op deze plaats verslag.

De aftrap van mijn stagereeks vond vandaag plaats bij Interpulse Automatisering. Interpulse is een jong en dynamisch ICT-bedrijf, dat voornamelijk werkt voor het midden- en kleinbedrijf in de regio Rijnland. Ze zijn gevestigd in een klassiek en prachtig in originele staat gerestaureerd herenhuis aan de Zoeterwoudsesingel. Dat pand past qua uitstraling eigenlijk heel goed bij de visie van het bedrijf op degelijkheid, kwaliteit en betrouwbaarheid.

Het eerste dat me bij binnenkomst opviel, waren de foto's van alle medewerkers in de centrale hal. Ze stralen een warm welkom uit. Dat zie je vaker bij dit soort jonge en klantgerichte organisaties. Op die manier zie je direct dat de toegevoegde waarde van dit bedrijf vooral zit in de mensen die er werken.

Na deze warme ontvangst maakte ik kennis met de jonge en enthousiaste directeur van Interpulse, Martijn van Pelt. Hij gaf een uitgebreide introductie over het bedrijf dat in 2000 op een zolderkamertje begonnen was, maar inmiddels een sterk en bloeiend bedrijf is geworden met achttien werknemers in vaste dienst. Vandaag de dag biedt het bedrijf een volledig pakket aan automatiseringsdiensten voor het midden- en kleinbedrijf. Ze specialiseren zich daarbij vooral in webdesign, systeemontwikkeling en beheer van netwerken. Ze steken veel tijd en energie in het opbouwen van een goede relatie met hun klanten en dat heeft resultaat: men werkt met heel veel trouwe opdrachtgevers die al jaren vele jaren aan Interpulse Automatisering verbonden zijn.

Ook onder de werknemers is er nauwelijks verloop. Veel van de jonge werknemers komen via een stage of direct na hun opleiding bij Interpulse binnen en blijven, mede dankzij de goede sfeer die ik ook tijdens mijn bezoek ervaar, ook jaren bij het bedrijf zitten. De medewerkers groeien als het ware met het bedrijf mee.

Tijdens de rondleiding binnen het bedrijf vertelde Martijn mij ook tegen welke problemen hij soms aanloopt. Daarbij gaat het over de matige bereikbaarheid van de stad, maar ook over de kwaliteit van dienstverlening van de gemeente Leiden aan haar ondernemers. Het zijn geluiden die ik vaker hoor en waar ik de komende tijd echt iets mee moet gaan doen.

Naar aanleiding van mijn bezoek schreef het bedrijf zelf ook een reactie op de website van het bedrijf. Klik hier om dit bericht te lezen.

Interpuls is een commercieel bedrijf, maar dat niet alles om geld hoeft te draaien blijkt bijvoorbeeld uit het feit dat men ook een aantal sponsoropdrachten doet voor niet commerciele afnemers. Deze zijn ook op de site van het bedrijf terug te vinden. Het bedrijf en haar directeur gaven tijdens het bezoek naast een zakelijke instelling ook blijk van een grote maatschappelijke betrokkenheid bij de stad. Mijn complimenten daarvoor.

Morgen ga ik ondergronds, als ik een bezoek ga brengen aan Barthen Rioleringen. Uiteraard krijgt u daar ook een uitgebreid verslag van.

Tot ziens.

Terug

Na 3 weken was ik vandaag weer terug op het Leidse stadhuis voor mijn eerste werkdag na de vakantie. Als gevolg van restauratiewerkzaamheden moest ik eerst mijn tijdelijk kamer op de 3e etage zoeken. Daarna wat bijgepraat met de nog aanwezige collega wethouders om vervolgens een stapel ingekomen post en uitnodigingen door te nemen. Tenslotte vanavond een afspraak gehad met een afvaardiging van de Leidse PvdA voor mijn jaarlijkse functioneringsgesprek. Het was een prettig gesprek.

Terwijl het zomerreces, en de bijbehorende bestuurlijke rust, nog een paar weken doorgaat ben ik vanaf vandaag dus weer helemaal aan het werk (en bereikbaar). De bestuurlijke rust geeft me als wethouder Economie de gelegenheid om de Leidse economie eens op een andere manier te verkennen. Morgen start ik daarom met de eerste van 8 werkstages binnen de Leidse economie. Op deze plaats zal ik daarvan uitgebreid verslag doen. Morgen ben ik bij Interpulse Automatisering.

Tot morgen.