Sligro

Op de 5e dag van mijn zomerstage was ik vandaag bij de Leidse vestiging van Sligro, een zelfbedieningsgroothandel voor de zakelijke afnemers, voornamelijk de professionele horecaondernemers. 5 sterrenhotel of snackbar om de hoek, allemaal komen zij aan de Rooseveltstraat hun professionele boodschappen doen. Als je een cafe, restaurant of hotel wilt beginnen kun je hier behalve het gebouw, zo'n beetje alles krijgen. Tafels, stoelen, keukenapparatuur, servies, en werkelijk bijna alles op het gebied van eten en drinken kun je hier krijgen. Ik heb werkelijk mijn ogen uitgekeken hoe vestigingsdirecteur Arno de Jong met zijn team van ruim 40 medewerkers de horeca in de Leidse regio weet te voorzien van ruim 70.000 artikelen in de food en nonfoodsector. Dit bedrijf is in veel opzichten anders dan andere bedrijven.

Daar waar de grote supermarkten elkaar momenteel beconcurreren door de winkels met steeds jonger personeel te bevolken, zijn het bij Sligro nog steeds de ervaren vakmensen die de klanten bedienen. In dit bedrijf zijn het bakkers, slagers, poeliers, groentenmannen, versspecialisten en slijters die elke dag weer hun waren aan de man brengen. Zij vormen de gesprekspartners voor de professionele horecaklanten die met minder geen genoegen nemen. Tijdens mijn zomerstage heb ik ze vandaag ook allemaal gesproken en mocht ik hier en daar een handje helpen.

Ook kent Sligro geen prijzenoorlog of recessie. Hier geen verkoop onder de kostprijs en geen dalende omzetcijfers. Anders dan ik vooraf had verwacht is de omzetgroei van deze Leidse vestiging de afgelopen jaren gewoon doorgegaan. Een opmerkelijk gegeven dat volgens mij ook een aardige graadmeter is voor de horeca in de regio waar Sligro immers zo'n 30% marktaandeel heeft.

Tussen alle bedrijven door kwam natuurlijk ook de relatie met de gemeente aan de orde. We spraken over zaken als ruimte voor toekomstige uitbreiding, problemen met bereikbaarheid, opknappen van het bedrijventerrein, samenwerking met toezichthouders en regels voor horecabedrijven.

De Sligrovestiging in Leiden maakt deel uit van een landelijke organisatie met zo'n 45 vestigingen, verdeeld over het gehele land. Het hoofdkantoor is gevestigd in Veghel. Eigenlijk had ik verwacht hier een sterk centraal aangestuurde groothandelsorganisatie aan te treffen, maar niets is minder waar. De lokale vestigingsdirecteuren hebben veel vrijheid om te ondernemen. In Leiden doet men dat vooral door veel verantwoordelijkheid te leggen bij de uitvoerders op de werkvloer. Ondanks alle computerplansystemen zijn het hier de medewerkers in de winkel die op grond van wat ze van hun klanten horen bepalen hoeveel biefstukjes of zalmfilets men voor de volgende dagen moet bestellen. In een slim systeem van onderlinge competitie hebben de medewerkers zonder uitzondering een drive om het de volgende keer nog beter te doen. Uiteindelijk levert dat tevreden medewerkers op (het ziekteverzuim ligt net boven de 3% en het verloop is minimaal) en mooie bedrijfsresultaten.

Die competitie speelt overigens in de onderneming een belangrijke rol. De verschillende vestigingsdirecteuren leveren een voortdurende strijd om de mooiste omzet per medewerker of per vierkante meter winkelvloeroppervlak. Want uiteindelijk gaat het in deze sector natuurlijk ook gewoon om geld verdienen. Een gat in het plafond van de vestigingsmanager met daarnaast de datum 23 december en een groot bedrag is een tastbaar bewijs voor dit alles. Het gat markeerde de plek waar ooit een champagnekurk door het dak ging om het zoveelste omzetrecord te vieren. Na een dag in deze vestiging weet ik zeker dat alle medewerkers erbij waren toen die kurk van de fles ging want bij Sligro werkt men samen en deelt men successen.

Aanstaande maandag ben ik te gast bij Hart voor de Zaak, marketing en communicatiespecialisten.

Tot ziens.