Oprichter André America en echtgenote Anita ontvingen ons in het opvallende pand van Studio America in de Merenwijk. Het ligt mooi, langs het spoor naast de brandweerkazerne. 33 jaar geleden samen begonnen met een zeefdrukkerij in de Leidse binnenstad. Langzaam maar zeker specialiseerden ze in digitaal printwerk en nu zijn er 12 mensen in dienst, die allemaal trots kunnen zijn op de mooie producten die ze maken.
Gisteren noemde ik Studio America een bedrijf uit de grafische sector. Dat klopt wel, maar ik weet nu ook dat dit bedrijf veel meer is dan een gemiddeld grafisch bedrijf. Ze zijn vooral erg vindingrijk in het aanbrengen van kleur, beeld of tekst op de meest uiteenlopende materialen of dragers. Ze zijn eigenlijk ondernemers in idee-realisatie. Als je binnenloopt bij Studio America waan je meteen in een soort ‘reclameland’. Overal liggen, staan of hangen voorbeelden van displays. Zelf mocht ik vandaag meewerken aan een mooie opdracht van het ministerie van Financiën. We maakten een perswand, een soort achtergrond waar de minister vóór staat als hij wordt geïnterviewd voor tv. (zie foto boven)
Studio America is een van die bedrijven die wel degelijk flink last heeft van de economische recessie. In de hele marketing- en reclamesector is dat immers het geval. Aan de andere kant zijn ze door hun creativiteit en eigen stijl van werken in staat om een meerwaarde te bieden in vergelijking met andere aanbieders. Dat is in deze tijd veel waard. De grote groep vaste klanten heeft daar zeker voordeel bij.
Onder het motto ‘wie niet sterk is moet slim zijn’ nam Studio America het initiatief een samenwerkingsverband aan te gaan met zo'n 20 gelijksoortige bedrijven in economische centra in de hele wereld. Ze noemen zich de GIGA-group. Een slimme manier om als relatief klein bedrijf met hulp van internationale GIGA-collega’s toch grote internationale klanten te kunnen bedienen.
Over een ding verbaasde ik me vandaag. Studio America heeft aan de voorgevel een lichtreclame met de naam van het bedrijf. Men vertelde me dat hiervoor per jaar 450 euro precariobelasting aan de gemeente verschuldigd is. Dat heeft te maken met het feit dat de letter een paar centimeter uitsteken. Hier ga ik toch nog eens naar kijken.
Morgen, vrijdag, loop ik de laatste stage van deze week bij groothandel in eten en drinken: Sligro. Die heeft een slordige 70.000 artikelen in het assortiment. Aan het eind van de stagedag mag ik een kleine proeve van warenkennis afleggen op de Wijn en Spijsafdeling. Dat wordt nog een hele kluif.
Tot ziens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten