Bloemen

Even na 8 uur vanmorgen zat ik opnieuw aan tafel met de mensen van het Bracol-Zitman comite. De laatste commissievergadering was aanleiding geweest om hen toch nog een keer uit te nodigen voor een gesprek over het bouwplan op het Bracol terrein. Ik heb nog eens goed de tijd genomen om te luisteren naar de argumenten die zij inbrengen tegen bepaalde onderdelen van het bouwplan. Ik heb respect voor het feit dat deze mensen zich in blijven zetten voor de belangen van hun buurt. Van mijn kant heb ik geprobeerd te laten zien hoe ik als wethouder soms klem kom te zitten tussen de belangen van de buurt, de gemeente en de ontwikkelaar.

Als ik als wethouder alleen maar plannen kan realiseren waarover ik met de buurt volledige overeenstemming heb bereikt, zal de productie van woningen drastisch teruglopen. Terecht zullen dan de woningzoekenden en de gemeenteraad mij ook aanspreken op het feit dat dit college onvoldoende oog heeft voor de belangen van deze groep. Mijn opdracht is om in deze een evenwicht te zoeken tussen alle betrokken belangen. Het Bracolterrein is een beetje een symbool geworden voor allerlei andere locaties zoals het Crispijnterrein en de Sanderslocatie. Dat maakt de uitkomst van dit debat ook zo interessant. De vraag is of de raad kiest voor het openhouden van schaarse ruimte in de stad of voor het voldoen aan de vraag om extra (betaalbare) woningen.

Met betrekking tot het Bracolterrein dacht ik het evenwicht bereikt te hebben. Onduidelijk is of een meerderheid van de raad het met me eens is. Dat zal volgende week dinsdag blijken als de raad en besluit gaat nemen over dit plan. Voor die tijd zal ik de raad nog verslag uitbrengen van het gesprek van vanmorgen. Ik hoop dat er in dit verslag voor sommige fracties in de raad nog aanknopingspunten te vinden zijn om hun mening te herzien.

Als wethouder 'volkstuinen' mocht ik vanavond de prijsuitreiking doen van de bloemschikwedstrijd van volkstuinvereniging Ons Buiten. Gezellige mensen, geweldige bloemstukken en blije prijswinnaars.

Tot ziens.