Teleurstelling

Het was een dag met veel emoties. De twee wethouders van de SP hebben vandaag tijdens de collegevergadering besloten op te stappen en hun ontslag in te dienen. Daarmee heb ik twee gewaardeerde collega's verloren en kan het college niet meer steunen op een meerderheid binnen de gemeenteraad. De fracties in de gemeenteraad zijn inmiddels aan het werk gegaan om een nieuw college te formeren dat weer de steun zal hebben van een meerderheid in de raad. Tot die tijd passen de overgebleven wethouders, waaronder ik, op de winkel.

Aanleiding voor deze breuk was de vraag hoe wij als college moesten omgaan met de dreiging van de provincie Zuid-Holland die de RijnGouwelijn tegen onze wil toch wil aanleggen door de binnenstad van Leiden. Daarbij is natuurlijk van belang dat bijna 70% van onze inwoners zich in maart jl. uitsprak tegen een trace door de binnenstad.

Persoonlijk ben ik van mening dat wij de dreiging van de provincie buitengewoon serieus moeten nemen. Medio volgend jaar wordt de nieuwe wet op de ruimtelijke ordening van kracht. Deze nieuwe wet biedt de provincie goede mogelijkheden om de bevoegdheden van de gemeente over te nemen, die het mogelijk maken om een dergelijk project te realiseren. Daarmee zal een RijnGouwelijn door de Breestraat dus een zeer realistische mogelijkheid worden. Willen we dat voorkomen dan zullen we moeten onderhandelen over alternatieve mogelijkheden, en dat is precies wat de SP wethouders niet wilden.

Gezien de uitslag van het referendum zijn de inwoners van Leiden in ieder geval tegen de aanleg van deze lijn door de Breestraat. Juist nu het risico dat de provincie dit doordrukt het grootst is, kiest de SP ervoor om uit het college te stappen. Ik denk dat ze meer hadden kunnen bereiken door met de andere collegepartijen samen te werken op dit punt. Helaas, dat zal niet meer lukken.

In plaats daarvan kiest de SP liever voor het dwarsbomen van de provinciale plannen. Ik geloof daar niet in. Ruzie maken met de provincie geeft alleen maar verliezers. Dat nog even los van het feit dat een jarenlange juridische strijd de belastingbetaler alleen maar onnodig veel geld zal kosten, terwijl er in de tussentijd helemaal niet meer wordt verbeterd aan het openbaar vervoer in de stad. Het geld daarvoor moet immers ook van de provincie komen.

Ik ging vanavond als een teleurgesteld man naar huis. We hadden nog zoveel mooie plannen met onze stad. Nu hebben we vooral een tijdje veel onzekerheid. Onzekerheid waar de inwoners tijdens het referendum van 7 maart zeker niet om gevraagd hebben.

Tot ziens.