woensdag 23 november 2005

Risicocommunicatie

In mijn werk kan wat extra lichaamsbeweging zo nu en dan helemaal geen kwaad. Daarom probeer ik twee a drie keer per week te beginnen met een uurtje hardlopen.Zo ook vanmorgen. Daarna ben ik naar Warmond gereden om mijn post weg te werken en wat te praten.

Vanmiddag ben ik met de trein naar Rotterdam gegaan voor een symposium over risicocommunicatie dat door de provincie was georganiseerd voor de Zuid-Hollandse burgemeesters. Risicocommunicatie, ofwel wat vertel ik tegen inwoners over bepaalde risico's binnen de gemeenten en op welke manier doe ik dat. Het lijkt allemaal heel eenvoudig. Ook in dit soort zaken pleit ik graag voor absolute openheid voor iedereen die daar interesse voor heeft en op een manier die iedereen ook kan begrijpen. Mensen zijn over het algemeen heel goed in staat om vervolgens zelf te bepalen wat ze met die informatie willen doen.

In de praktijk lijkt het allemaal wat ingewikkelder. Zo is de AIVD (de vroegere binnenlandse veiligheidsdienst) van mening dat gemeenten op dit punt terughoudend moeten zijn omdat potentiele terroristen met deze informatie wel eens op ideeen kunnen worden gebracht. Ik heb daar zo mijn twijfels bij. Volgens mij kunnen deze lieden ook zonder deze informatie wel de kwetsbare plekken in onze samenleving vinden. Het zou voor mij in ieder geval geen reden zijn om risico's voor onze inwoners verborgen te houden.
Een ander dilemma op dit punt doet zich voor wanneer een gemeente kans ziet om een mooi bedrijf met veel werkgelegenheid aan te trekken. In hoeverre vertel je dan eerlijk de risico's die zo'n bedrijfsvestiging met zich meebrengt voor je eigen inwoners?

Over dit soort zaken hebben we vanmiddag gesproken tijdens dit symposium dat overigens niet echt boeide. Mijn mening is dan ook onveranderd. Als overheid hoor je maatregelen te nemen om risico's voor de mensen zoveel mogelijk te beperken. Daarnaast moet je absoluut open zijn over de manier waarop je dat hebt gedaan zodat inwoners dat zelf kunnen controleren als ze dat willen.

De locatie was overigens wel goed gekozen. We zaten in Rotterdam in het gloednieuwe gebouw (zie foto) van het Scheepvaart en Transportcollege. In het centrum van het meest risicovolle gebied van Nederland.

Overigens valt het in Warmond reuze mee met grote risico's. De spoorbaan en de A44 vormen de grootste aanleiding voor een groot ongeval. Ook voor De Kaag hebben we een calamiteitenplan, maar dat heeft alleen te maken met de moeilijke bereikbaarheid van plaatsen op het water.

Tot morgen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten