Over het algemeen verlopen mijn werkdagen redelijk volgens de zorgvuldig opgestelde agenda, maar vandaag was een uitzondering. Dat kwam door een telefoontje van het Centrum Opvang Asielzoekers dat rond 14:45 uur vanmiddag binnenkwam op het gemeentehuis. Of wij per direct in staat waren om voor dezelfde nacht onderdak te bieden aan zo'n 400 vluchtelingen. Het ging om zowel gezinnen als een aantal alleenstaanden.
Zelf zat ik voor een bespreking in Zaandam, maar binnen een mum van tijd stond het verzoek op mijn telefoon. Na een telefoongesprek met mijn ambtenaren voor wat aanvullende informatie, deed ik telefonisch een ronde langs de collegeleden. Unaniem zijn we van mening dat het onze maatschappelijke verantwoordelijkheid was om hier een helpende hand te bieden. Er is hier immers sprake van een groot humanitair probleem. In ieder geval willen we voorkomen dat er mensen op stations moeten slapen.
Direct nadat duidelijk was dat ik kon rekenen op de steun van het college, heb ik de gemeentelijke organisatie opdracht gegeven om voorbereidingen te treffen. Vervolgens heb ik het gemeentelijk beleidsteam bij elkaar geroepen in Breukelen, waar ik zelf inmiddels ook gearriveerd was. Het bijeen roepen van het gemeentelijke beleidsteam is een bijzondere beslissing die je bijvoorbeeld ook neemt bij een grote crisis of ramp. In deze situatie deed ik het in verband met de operationele voorbereiding op de acute noodopvang. Het ging immers om een uitzonderlijke klus waarvoor alles uit de kast moest.
In het gemeentelijk beleidsteam namen we in vlot tempo besluiten over vragen als:
- welke locaties zijn geschikt en beschikbaar;
- wie gaan we vragen om te helpen met inrichting van die locaties;
- hoe komen we aan voldoende vrijwilligers voor de opvang;
- hoe gaan we de gemeenteraad informeren;
- hoe gaan we de buurt rondom de opvang locaties en de pers informeren;
- wie neemt welke activiteiten voor haar rekening;
- hoe lang zullen de vluchtelingen hier blijven;
- heeft de politie voldoende mensen om te ondersteunen;
- kan de brandweer helpen met de inrichting;
- wie gaat betalen;
- etc.
Aldus waren we zo'n twee uur bezig om ons in hoog tempo voor te bereiden op de komst van 400 vluchtelingen naar onze gemeente. Tot het volgende telefoontje kwam. Het COA liet ons weten dat ze bij nader inzien de aanvraag weer intrekken. Dat was een forse verandering van het plan, maar ik kan me goed voorstellen dat het maken van een juiste inschatting van de te verwachten asielzoekers een buitengewoon lastige klus is.
Voor ons was ook het niet doorgaan reden om de buitenwereld te informeren, veel af te bellen en de pers te informeren. Dat had ook te maken met de berichtgeving die inmiddels op sociale media was verschenen. Als eerste informeerde ik na afloop uiteraard de leden van de gemeenteraad. Verder kon de crisisorganisatie worden afgeschaald en heb ik de medewerkers vriendelijk bedankt voor het vele werk dat was verzet. Het was in ieder geval een goede oefening. Je weet in deze tijd maar nooit of er nog een keer een volgende aanvraag binnenkomt.
Voor mij was het vandaag mijn eerste ervaring met het gemeentelijk beleidsteam in Stichtse Vecht.
Tot ziens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten