Afgelopen week maakten we drie locaties bekend welke geschikt lijken voor de opvang van vluchtelingen voor een langere periode. Het is de bedoeling dat de gemeenteraad uiterlijk 15 december gaat besluiten of, en zo ja op welke plek, vluchtelingen opgevangen gaan worden in Stichtse Vecht.
Een paar dagen later kreeg ik een e-mail van een mevrouw uit Maarssen. Ze was van mening dat onze gemeente niet mee zou moeten werken aan de huisvesting van deze mensen. Ze vroeg zich af waarom wij het leed van de hele wereld hier op moeten lossen. Naar aanleiding van haar e-mail ben ik maar eens met haar gaan bellen. Het werd een prettig telefoongesprek, waarin ze mij op rustige toon en met zorgvuldig gekozen woorden duidelijk maakte waarom de gemeente niet mee zou moeten werken aan de opvang van vluchtelingen. Ik was het niet eens met al haar argumenten, maar ik merkte wel dat haar zorgen oprecht waren.
Ze vertelde dat ze mij een e-mail stuurde omdat ze vond dat iemand het moest doen. Ze had nog even overwogen om in te spreken bij de commissievergadering van 8 december, maar zag daar vanaf. Ze vertelde mij dat ze het niet zag zitten om haar verhaal te doen tussen een groep primitieve schreeuwers.
Ik heb haar uitgelegd dat ik het als mijn verantwoordelijkheid zie dat de gemeenteraad op een goede en veilige manier tot een besluit komt. Uiteraard hoort daar ook bij dat inwoners tijdens die bijeenkomst een mening kunnen geven. Het mag niet uitmaken wat die mening is. Ik zal er alles voor doen om dat mogelijk te maken.
De gemeenteraad vergadert dus op 15 december over dit onderwerp. Een voorbereidende commissie buigt zich op 8 december over dit ingewikkelde vraagstuk. De vergaderingen worden gehouden in het vergadercentrum van het historische gevangeniscomplex in Nieuwersluis (foto). Wilt u bij deze bijeenkomsten aanwezig zijn, dan kunt u zich aanmelden via de website van de gemeente. Wacht niet te lang, want het aantal plaatsen is beperkt. Voor meer informatie kunt u terecht op
http://www.stichtsevecht.nl/opvanglocaties
Uiteraard heb ik de mevrouw uit Maarssen nadrukkelijk verzocht om langs te komen en haar mening te geven
Tot ziens.
zondag 29 november 2015
woensdag 11 november 2015
Hard
29 januari van dit jaar kreeg ik als nieuwe burgemeester van Stichtse Vecht de ambtsketen omgehangen door Jaap Verkroost. Tot grote tevredenheid van velen had hij als 1e locoburgemeester de burgemeesterstaken waargenomen in de weken voor mijn komst. Sinds mijn installatie heb ik intensief met Jaap samengewerkt. Als eerste loco hielp hij mij in grote collegialiteit om mijn weg te vinden als nieuwe burgemeester in Stichtse Vecht. Vele uren zaten we bij elkaar in vergadering en bogen we ons over de vraagstukken die belangrijk zijn voor de inwoners van onze gemeente. Ook buiten de officiƫle vergaderingen was ik vaak met hem in gesprek, bijna altijd ging het over de vraag hoe wij de belangen van onze inwoners nog beter kunnen behartigen. Helemaal enthousiast kon Jaap worden wanneer het ging om de vraag hoe we de lokale gemeenschappen zover konden krijgen om vooral zelf initiatief te nemen. Jaap genoot van alle mooie plannen die door de inwoners werden bedacht. De gemeente Stichtse Vecht was alles voor hem. Jaap was iemand die vooral keek naar het effect van onze besluiten voor inwoners.
Gedwongen door de omstandigheden nam Jaap gisterenavond afscheid van zijn positie. Nadat zijn fractie deelname aan de coalitie had beƫindigd zat er voor hem niets anders op dan hetzelfde te doen en ontslag te nemen uit een functie waar hij zo mee verknocht was. Het werd een dramatisch slot van een ontwikkeling waarbij ik als burgemeester de afgelopen maand intensief betrokken ben geweest. Het was een ontwikkeling waarbij ik opnieuw zag hoe complex de rol van burgemeester soms kan zijn. Aan de ene kant ontwikkel je een meer dan collegiale band en respect voor je medebestuurder. Aan de andere kant geef je leiding aan een proces waarbij integriteit en geloofwaardigheid van het openbaar bestuur boven elke twijfel verheven moeten worden. Dat die twee rollen keihard kunnen botsen werd mij de afgelopen dagen pijnlijk duidelijk.
Vandaag kan ik niets anders doen dan heel diep respect betuigen voor de moeilijke beslissing die Jaap heeft genomen. Ik wens hem voor de toekomst alle goeds toe na de moeilijke weken die nu achter ons liggen.
Tot ziens.
Gedwongen door de omstandigheden nam Jaap gisterenavond afscheid van zijn positie. Nadat zijn fractie deelname aan de coalitie had beƫindigd zat er voor hem niets anders op dan hetzelfde te doen en ontslag te nemen uit een functie waar hij zo mee verknocht was. Het werd een dramatisch slot van een ontwikkeling waarbij ik als burgemeester de afgelopen maand intensief betrokken ben geweest. Het was een ontwikkeling waarbij ik opnieuw zag hoe complex de rol van burgemeester soms kan zijn. Aan de ene kant ontwikkel je een meer dan collegiale band en respect voor je medebestuurder. Aan de andere kant geef je leiding aan een proces waarbij integriteit en geloofwaardigheid van het openbaar bestuur boven elke twijfel verheven moeten worden. Dat die twee rollen keihard kunnen botsen werd mij de afgelopen dagen pijnlijk duidelijk.
Vandaag kan ik niets anders doen dan heel diep respect betuigen voor de moeilijke beslissing die Jaap heeft genomen. Ik wens hem voor de toekomst alle goeds toe na de moeilijke weken die nu achter ons liggen.
Tot ziens.
zondag 8 november 2015
Hondenpoep
Afgelopen week begon met een kop koffie bij de McDonalds in Breukelen. Daar had ik samen met wethouder Pieter de Groene een gesprek met een tweede kamerlid dat op onze uitnodiging naar de gemeente gekomen was. Aanleiding was het nieuws dat er een kamermeerderheid zou zijn om de maximum snelheid op de A2 door onze gemeente te verhogen naar 130 kilometer per uur. Binnen mijn gemeente wonen bijna 30.000 inwoners 'onder de rook' van deze belangrijke rijksweg en voor deze mensen maakt 100 km of 130 km per uur werkelijk het verschil. Ik daag alle kamerleden uit om ook eens achter de geluidswal van Maarssenbroek te komen kijken. Als je ziet hoe dicht de woningen daar langs de snelweg staan, kan ik me niet voorstellen dat je nog een voorstander bent van130 km per uur op dit wegvak.
Het was ook de week waarin wethouder Jaap Verkroost het nieuws haalde door een kwestie waarbij de schijn van belangenverstrengeling is ontstaan. Een lastige kwestie voor alle betrokkenen, waarbij ik als burgemeester een bijzondere verantwoordelijkheid heb. Daarbij sta ik voor de integriteit van het gemeentebestuur, maar voel ik me ook gewoon een collega die heel prettig met deze wethouder werkt. Komende week verwacht ik de rapportage van een extern onderzoek naar deze zaak. Op grond daarvan moet de gemeenteraad een oordeel vellen. Ik hoop dat het snel achter de rug is, want leuk is anders.
Het was ook de week waarin wij als een van de eerste gemeente van Nederland naar buiten kwamen met de uitkomsten van een draagvlakonderzoek onder onze inwoners met betrekking tot de huisvesting van vluchtelingen. Daaruit blijkt dat een meerderheid van onze inwoners van mening is dat de gemeente mag meewerken aan de huisvesting van vluchtelingen. Voor het gebied oostelijk van het Amsterdam-Rijnkanaal geeft het onderzoek een eenduidig beeld. Bijna tweederde (64%) van de ondervraagden vindt (in meer of mindere mate) wel dat er vluchtelingen in de gemeente mogen worden gehuisvest (of is neutraal). Een derde (36%) vindt dat niet. In het gebied westelijk van het Amsterdam-Rijnkanaal geeft 53% aan dat er vluchtelingen mogen worden gehuisvest. 47% vindt dat niet. Binnenkort zal de gemeenteraad mede op basis van dit onderzoek moeten bepalen of, en zo ja, hoeveel vluchtelingen onze gemeente kan opvangen. Ik zet me in om te zorgen dat we een respectvol debat over dit onderwerp kunnen voeren.
Het grootste deel van mijn tijd was ik deze week in gesprek met onze inwoners. Natuurlijk tijdens het avondeten waarvoor ik dinsdag aanschoof bij Agnes, haar zoon en haar vrienden in Breukelen.
Woensdag was ik bij Hanny, geboren Rotterdamse die al 30 jaar in Maarssenbroek woont.
Aansluitend was ik te gast bij een ledenbijeenkomst van de Rabobank in Breukelen. Daar mocht ik met zo'n 120 leden van de bank, uit de hele gemeente, in gesprek over m'n werk. Zaterdag was ik met het college in winkelcentrum Bisonspoor in Maarssenbroek. Daar deden we een ronde langs de standjes op de vrijwilligersmarkt en had ik een aantal leuke gesprekken met inwoners aan de 'keukentafel' die daar voor deze gelegenheid was neergezet. Opvallend was hier vooral het grote aantal inwoners die overlast ondervinden van honden in de wijk. Hondenpoep, alweer zo'n probleem waarvoor geen eenvoudige oplossingen lijken te zijn.
Tot ziens.
Het was ook de week waarin wethouder Jaap Verkroost het nieuws haalde door een kwestie waarbij de schijn van belangenverstrengeling is ontstaan. Een lastige kwestie voor alle betrokkenen, waarbij ik als burgemeester een bijzondere verantwoordelijkheid heb. Daarbij sta ik voor de integriteit van het gemeentebestuur, maar voel ik me ook gewoon een collega die heel prettig met deze wethouder werkt. Komende week verwacht ik de rapportage van een extern onderzoek naar deze zaak. Op grond daarvan moet de gemeenteraad een oordeel vellen. Ik hoop dat het snel achter de rug is, want leuk is anders.
Het was ook de week waarin wij als een van de eerste gemeente van Nederland naar buiten kwamen met de uitkomsten van een draagvlakonderzoek onder onze inwoners met betrekking tot de huisvesting van vluchtelingen. Daaruit blijkt dat een meerderheid van onze inwoners van mening is dat de gemeente mag meewerken aan de huisvesting van vluchtelingen. Voor het gebied oostelijk van het Amsterdam-Rijnkanaal geeft het onderzoek een eenduidig beeld. Bijna tweederde (64%) van de ondervraagden vindt (in meer of mindere mate) wel dat er vluchtelingen in de gemeente mogen worden gehuisvest (of is neutraal). Een derde (36%) vindt dat niet. In het gebied westelijk van het Amsterdam-Rijnkanaal geeft 53% aan dat er vluchtelingen mogen worden gehuisvest. 47% vindt dat niet. Binnenkort zal de gemeenteraad mede op basis van dit onderzoek moeten bepalen of, en zo ja, hoeveel vluchtelingen onze gemeente kan opvangen. Ik zet me in om te zorgen dat we een respectvol debat over dit onderwerp kunnen voeren.
Het grootste deel van mijn tijd was ik deze week in gesprek met onze inwoners. Natuurlijk tijdens het avondeten waarvoor ik dinsdag aanschoof bij Agnes, haar zoon en haar vrienden in Breukelen.
Woensdag was ik bij Hanny, geboren Rotterdamse die al 30 jaar in Maarssenbroek woont.
Aansluitend was ik te gast bij een ledenbijeenkomst van de Rabobank in Breukelen. Daar mocht ik met zo'n 120 leden van de bank, uit de hele gemeente, in gesprek over m'n werk. Zaterdag was ik met het college in winkelcentrum Bisonspoor in Maarssenbroek. Daar deden we een ronde langs de standjes op de vrijwilligersmarkt en had ik een aantal leuke gesprekken met inwoners aan de 'keukentafel' die daar voor deze gelegenheid was neergezet. Opvallend was hier vooral het grote aantal inwoners die overlast ondervinden van honden in de wijk. Hondenpoep, alweer zo'n probleem waarvoor geen eenvoudige oplossingen lijken te zijn.
Abonneren op:
Posts (Atom)