Zomerstage (3)

Er zit veel variatie in het zomerstageprogramma dit jaar. Stond ik gisterenavond nog pizza's te bakken, vandaag moest ik me om 09:00 uur melden voor een ochtendstage bij De Greef Coatings in Breukelen, een echt industrieel productiebedrijf. Bij De Greef voorzien ze alle materialen die stroom geleiden van een mooie en duurzame bescherm- en kleurlaag of te wel coating. De nadruk ligt daarbij op complete winkelinrichtingen, onderdelen, liften of stalen meubilair. Voor mij stond er een aluminium stoeltje klaar om te voorzien van een blauwe coating (foto).

Ik werd ontvangen door Albert en Linda de Greef. Als derde generatie nam Albert het familiebedrijf in 2003 van zijn vader over. Samen met zijn vrouw heeft hij het uitgebouwd tot wat het nu is. Een solide bedrijf met een mooie en stabiele klantenkring en een groep trouwe medewerkers waar ze goed voor zorgen. Mijn ervaring is dat dit soort familiebedrijven vaak oprecht betrokken zijn bij de mensen die er werken. Dat vertaalt zich in tevreden medewerkers en een laag ziekteverzuim. Uiteraard heb ik mijn best gedaan om het geheim achter dit succes goed te analyseren en daarvan te leren.

Vanmiddag zat ik bij een ander soort productieproces, de jaarlijkse huttenbouw door de kinderen van Vreeland. Onder toezicht van een aantal ouders en het camerateam van RTV Stichtse Vecht zijn de Vreelandse kinderen druk aan het werk om van veel oude pallets en heel veel nieuwe spijkers de mooiste bouwwerken te maken. Daarbij valt mij vooral de werkwijze op die typisch is voor kinderen: eerst bouwen en daarna gaan denken. Het leidt niet altijd tot het beste resultaat, maar de creativiteit is bijzonder groot. Leuk om te zien hoe deze jonge mensen ontdekken dat alleen werken misschien sneller gaat, maar dat je met samenwerken veel verder komt.

Op verzoek van Eva en haar vriendin heb ik een kapiteinsstuur gemaakt voor hun piratenschip. Verder deed ik wat een burgemeester altijd doet bij deze leeftijdsgroep, heel veel vragen beantwoorden.

Tot zover mijn stagedag van vandaag. Morgen doe ik verslag van mijn bezoek aan het Senioren Computercafé en het Hoveniersbedrijf Boonzaaijer.















Tot ziens.

Ambtsketen gevonden

De kerstdagen komen langzaam dichterbij, al was daar in de agenda nog niet zoveel van te merken. Het was een drukke week die begon met een kort bezoek aan het echtpaar van Ginkel uit Maarssen. Ze zijn maar liefst 65 jaar geleden met elkaar getrouwd. Dat was dus in 1950, 5 jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog. Het blijft bijzonder om de verhalen uit die tijd te horen. Direct na dat feestelijke bezoek ging mijn aandacht naar commissievergadering van de volgende dag. Daar zou voor de eerste keer worden gesproken over de vraag of en waar wij vluchtelingen op kunnen vangen.

Achter de schermen is hard gewerkt om te zorgen dat we een veilig en inhoudelijk debat konden hebben over dit ingewikkelde onderwerp. We hadden voor dit doel een prima locatie gevonden. In het vergadercentrum van de gevangenis in Nieuwersluis hadden we een openbare vergadering voor bezoekers die zich vooraf hadden aangemeld. Gelukkig was de ruimte groot genoeg om iedereen die zich had aangemeld toe te laten.

Maar liefst 17 inwoners hadden zich gemeld voor het spreekrecht. Ik was onder de indruk van de inhoud en toon van zowel de voor- als tegenstanders. Uiteraard waren er hier en daar emoties te bespeuren, maar al met al was het een prima vergadering die maar een nadeel had. Hij duurde te lang. Daardoor kon de discussie niet afgerond worden en krijgt de commissievergadering deze week een vervolg.

Met het college van burgemeester en wethouders zijn we deze week begonnen met een lunchtoer langs de buurgemeenten. Afgelopen dinsdag hadden we een goed gesprek met onze collegabestuurders van de buurgemeente Woerden.

Woendagavond sprak ik met een 40-tal inwoners van Loenen aan de Vecht over de overlast die zij al heel lang ondervinden van een jongerengroep. Jongeren die veelal in het dorp zijn geboren en opgegroeid, maar die in hun gedrag niet altijd rekening houden met de andere inwoners. Een vraagstuk dat ik graag op wil lossen maar eenvoudig is dat niet. Toch hebben we wel ideeën meegekregen die mogelijk gaan helpen.

Vrijdagavond was ik in Vreeland voor de officiële afsluiting van Vreeland 750 jaar. Samen met de commissaris van de Koning en heel veel Vreelanders genoten we van een mooi programma dat eindigde met de onthulling van een monument. Op de site van Vreeland 750 vindt u er van alles over terug.
Uiteraard was er ook nog even tijd voor een foto met de aanwezige bestuurders.

Ter gelegenheid van dit mooie feest had ik een bijzondere ambtsketen omgehangen. De oude ambtsketen van de toenmalige gemeente Vreeland waar we het hele jaar naar hadden gezocht was twee weken eerder plotseling boven water gekomen. Vraag mij niet hoe, maar Sinterklaas overhandigde de keten toen hij twee weken geleden het college bezocht. We hebben het nog even stil gehouden, maar de afsluiting van Vreeland 750 leek me een goed moment om deze oude ambtsketen weer eens te dragen. Uiteraard nadat deze tot 1964 gebruikte keten flink was gepoetst. Het was geweldig om te zien hoe enthousiast de Vreelanders werden toen ze zagen dat de keten weer terecht was. Ik zal er goed op passen.

Dat  Kerstmis nu echt dichtbij komt, merkte ik zaterdag in Breukelen. Daar mocht ik het startschot geven aan meer dan 100 kerstmannen die de Santa Run gingen lopen voor het goede doel.

Uiteraard schoof ik ook deze week weer aan voor het avondeten. Maandag zat ik in Breukelen bij een culinair begaafde familie. Dinsdag was ik op uitnodiging van dominee Gert-Jan Codeé van de protestantse Ichtus gemeente bij een familie in Maarssen en vrijdag at ik bij een internationaal georiënteerde familie in Vreeland.

Tot ziens.

69e Vechtloop

Het was een bewogen week, met aan het begin het hele trieste nieuws van het overlijden van een 14-jarige jongen uit Utrecht in de Maarsseveense Plassen. Het feit dat hij niet kon zwemmen, is hem noodlottig geworden. Ik heb de familie maandag laten weten dat wij meeleven met het grote verlies.

Aan het zomerreces kwam deze week officieel een einde. Mijn zomerstages zijn afgerond, de agenda voor de wekelijkse collegeagenda is weer goed gevuld en ik heb mijn etentjes bij de mensen thuis weer opgepakt. Deze week schoof ik voor het avondeten aan bij bestuur en medewerkers van het C-Fordt in Maarsseveen. Dit soort verdedigingswerken van de Hollandse Waterlinie maken op mij altijd een bijzondere indruk. Met veel inzet hebben zij het C-Fordt gemaakt tot een broedplaats voor kunst, cultuur en recreatie die u echt eens moet gaan bezoeken. Voor een kop koffie kunt u er dagelijks tussen 10.00 en 17.00 uur terecht.    

Donderdagavond zat ik aan de eettafel bij Caroline en Rob Franse in Maarssen voor een empty-nesters diner. Rob nam de moeite om daarover zelf een weblog te schrijven die u hier kunt vinden.

Het was ook de week van de 69e editie van de Vechtloop in Maarssen. Dankzij de inzet van bestuur en 70 vrijwilligers een prachtig evenement. Ik mocht het startsein geven voor de 1,5 en 3 km. voor de kinderen en de 5 en 10 km voor de wat grotere lopers. Uiteraard had ik ook deze keer weer mijn eigen loopschoenen meegenomen.




Woensdagmiddag deed ik de beëdiging van 10 nieuwe Nederlanders. Een keer of 6 per jaar mag ik de papieren overhandigen die behoren bij de Nederlandse nationaliteit. Een gebeurtenis die meestal niet zo veel aandacht krijgt, maar voor de betrokkenen vaak van grote emotionele waarde is. Het is bijzonder om dat te mogen doen.

Het sluitstuk van deze week was het Middeleeuwse dorpsfeest in Vreeland. De Vreelanders vieren het hele jaar al feest in verband met het feit dat men 750 jaar geleden stads

rechten kreeg van de bisschop van Utrecht. Zaterdag was een soort kroon op het jubileumjaar. Reden voor wethouder Jaap Verkroost en mij om in vol ornaat af te reizen naar Vreeland aan de oude grens tussen Holland en Utrecht.

Daar was het jaarlijkse dorpsfeest omgetoverd tot een Middeleeuws dorpsfeest dat volledig in het teken van de Middeleeuwen stond compleet met ridders, wagenspel, roofvogels en -echt waar- heuse Middeleeuwers. Vreemdelingen van buiten de stad die in opstand kwamen toen de toespraak van de burgemeester een beetje te lang dreigde te worden. Gelukkig wisten de stoere herauten samen met veel inwoners uit Vreeland mij uit de handen van deze primitieve vreemdelingen te houden, zodat ik alsnog het feest kon openen met een daverend kanonschot. Het bleef nog heel lang prettig onrustig in het stadje.

Tot ziens.

Koningsdag

Afgelopen week was de week van mijn eerste Koningsdag in Stichtse Vecht. Ik heb flink m'n best gedaan om op zoveel mogelijk plekken een kijkje te nemen. Dat begon al vroeg in de ochtend met een middeleeuws ontbijt met Oranjebitter in Vreeland. Nadat ik de inwoners kort mocht toespreken, gingen daar de feestelijkheden van start.

Na Vreeland volgde Kockengen waar inwoners aan lange tafels zaten en luisterden naar Nederlandstalige meezingers die vanaf een vrachtauto/podium ten gehore werden gebracht. Ik hield een korte toespraak waarna we het Wilhelmus zongen. Het was een mooie gelegenheid om ook nog even langs te gaan bij de familie Scherpenzeel die hun 60-jarig huwelijksfeest vierden. Na afloop direct door naar Breukelen waar in de tuin van Boom en Bosch een grote Oranjevrijmarkt werd gehouden. Samen met de gemeenteraad en de Oranjevereniging schoven we als college van burgemeester en wethouders aan voor de lunch. Voor de Oranjevereniging was het dubbel feest.
Omdat ze als eerste over de streep kwamen bij de traditionele roeiwedstrijd, mocht ik ze de felbegeerde Oranjetoeter overhandigen.

In de middag ging ik naar Maarssen, nam ik een kijkje bij de feesttent in Tienhoven en genoot ik van de gemeenschapszin tijdens het touwtrekken in Nigtevecht. Mijn eerste Koningsdag eindigde dit jaar in Nieuwer ter Aa, waar ik na de prijsuitreiking voor de hardloopwedstrijden mocht aanschuiven voor de feestelijke dorpsbarbecue. Uiteraard was ook hier de gelegenheid om de aanwezigen toe te spreken.

Feestvieren kunnen de inwoners van Stichtse Vecht wel, zoveel is me duidelijk na deze Koningsdag. Dankzij de inzet van heel veel vrijwilligers en de hulp van de politie was het een groot feest zonder een enkele wanklank. Dat was anders in de nacht na Koningsdag. In Loenen aan de Vecht vond er een laffe inbraak plaats in de feesttent. Apparatuur en andere eigendommen werden daarbij weggenomen. Schandalig dat er mensen zijn die op deze manier het werk van vele vrijwilligers proberen te bederven. Ik hoop echt dat de politie ze snel op het spoor komt.

Dinsdag even langs geweest bij de familie Methorst-Te Water die in het weekend hun 60-jarig huwelijk hadden gevierd. In de middag was ik bij de rechtbank in Utrecht waar ik beëdigd werd als buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand. Ik ben nu bevoegd om
huwelijken en geregistreerde partnerschappen te sluiten.

Deze week mocht ik maar liefst 3 keer aanschuiven bij het avondeten. Op dinsdag bij Hans Peek en Saskia van den Bosch die met hun drie kinderen in de monumentale boerderij Oostwaard wonen. Mooi om te zien met hoeveel liefde en toewijding ze dit historisch plekje verder ontwikkelen. Op woensdag bij Teun en Marry Muur, de buren van Boom en Bosch in Breukelen. Na afloop kreeg ik van Teun nog een film mee over Breukelen in de oorlog. U kunt hem hier zelf zien. Mijn laatste bezoek was deze week aan de familie Schulp (foto) aan het Zandpad. Samen met vader, moeder en tien kinderen hadden we een leuke discussie.

Ik heb de week afgesloten na een uitstapje met de fractie van Streekbelangen. Het was alweer de 9e fractie uit de gemeenteraad waarmee ik op stap ging. Ze brachten me langs zwembad de Koet in Kockengen waar we met Adrie de Lange spraken over het bijzondere initiatief dat hij 20 jaar geleden nam. Hij zorgde ervoor dat het toen verliesgevende zwembad door de gemeente werd overgedragen aan de gemeenschap van Kockengen. Sinds die tijd is het bezoekersaantal verdubbeld en draait het zwembad dankzij de inzet van heel veel vrijwilligers prima. Vanuit Kockengen gingen we door naar het Streekmuseum Vredegoed in Tienhoven. Hier was ik al eens geweest, maar Theo Schouten, oud postbode van Tienhoven en grondlegger van het museum, had ik nog niet ontmoet. Aan de hand van de collectie wist hij me te boeien met prachtige verhalen over de geschiedenis van de streek.

Na het streekmuseum gingen we door naar het landgoed 'Groot Kantwijk' van Cor van Zadelhoff. Het landgoed ligt in een prachtige omgeving, vlakbij Vreeland. Een bijzondere plek. Dit landgoed is o.a. de thuisbasis van de Polo Club Vreeland, een van de 5 poloclubs in Nederland. Deze club beschikt over twee volwaardige wedstrijdvelden en bijbehorende accommodaties voor de paarden en het publiek. En als dat niet al bijzonder is, ook het enige Healy museum ter wereld is op deze locatie binnen Stichtse Vecht te vinden (foto). De door en door Engelse collectie door Donald Healy ontworpen sportauto's, is werkelijk uniek in de wereld. Een leuk kleinschalig museum voor de echte liefhebber.

Na zoveel moois vertrok ik met de fractieleden naar alweer een bijzondere plek. Het was een soort gezellig ingerichte voormalige bouwkeet midden in het polderlandschap, ver van de bewoonde wereld. De toiletten staan buiten in de tuin en met de auto kun je er niet komen. 'Eiland in het weiland' is alleen voor voetgangers bereikbaar via een wandelpad over een dijk en een gammele loopbrug over het water. Het was het restaurant waar we de dag gingen afsluiten. Zelden zag ik zo'n bijzondere plek. Het eten was goed en de zaak zat helemaal vol. Kijkt u maar eens op de site.

Dank aan de fractie van Streekbelangen voor de verrassende ontdekkingstocht door de gemeente.

Tot ziens.