vrijdag 27 april 2007

Tegenvaller

De uitbreiding en renovatie van de Stadsgehoorzaal blijft me een beetje achtervolgen. Had ik in januari nog een stevig debat met de gemeenteraad over de vorige financiele overschrijding op dit project, vandaag heb ik na de jaarlijkse lintjesregen bekend gemaakt dat ik opnieuw te maken krijg met een groot financieel probleem. Naar nu is gebleken zijn de kosten van dit project nog verder gestegen zodat ik weer terug moet naar de raad voor een extra krediet. Dit keer voor een bedrag van 650.000 euro.

De oorzaak zit vooral in de hoge kosten die het gevolg zijn van alle vertragingen waar we het afgelopen jaar mee geconfronteerd werden. Bijkomend probleem is verder dat deze extra kosten pas nu bekend geworden zijn. Omdat met de aannemer al bindende afspraken zijn gemaakt over de uitvoering, kunnen we op de plannen zelf niet meer bezuinigen. Behalve het extra tekort weten we sinds kort ook dat de doorlooptijd definitief een half jaar langer zal worden. Hierdoor kan de oplevering van de 'nieuwe' stadsgehoorzaal pas in maart 2009 plaats vinden.

Het Aalmarktproject is en blijft een buitengewoon ingewikkeld project. Een stadsvernieuwingsplan op deze schaal, midden in onze historische binnenstad is nu eenmaal geen eenvoudige opdracht. Tijdens de uitvoering kun je tegen veel onvoorziene zaken aanlopen. Een dergelijk project stelt hoge eisen aan de betrokkenheid en vaardigheid van bestuurders en ambtenaren. Juist om ook dit soort ingewikkelde projecten in de toekomst beter te kunnen besturen, hebben wij de afgelopen week een aantal organisatorische maatregelen aangekondigd. Voor de huidige overschrijdingen was dat te laat, maar wellicht kunnen we de volgende er mee voorkomen.

Voor het Aalmarktproject ben ik de verantwoordelijk wethouder. Inmiddels heb ik begrepen dat de gemeenteraad met mij over dit onderwerp wenst te spreken en daar kan ik me wel iets bij voorstellen.

Tot ziens.















donderdag 26 april 2007

Tuinparken

In een stad waar de ruimte schaars is vervullen volkstuinen een belangrijke functie. In Leiden hebben we er zo'n 1600. Het gebruik van deze tuinen is in de loop der jaren wel veranderd. Waren het vroeger vooral 'nutstuinen' waar de mensen groente teelden voor eigen comsumptie, tegenwoordig vervullen dit soort tuintjes vaak een belangrijke recreatieve functie. Vooral de kleinbehuisde stadgenoten zijn hier vaak te vinden.

Ondanks deze belangrijke functie hebben gemeenten zo nu en dan de gewoonte om deze tuingronden vooral te zien als goedkope bouwgrond. Hierdoor zijn er in de loop der jaren flink wat tuinen verdwenen. Een van de manieren om hier iets aan te doen is ervoor te zorgen dat veel meer mensen gebruik gaan maken van deze groene ruimte.

In Amsterdam hebben ze daar een oplossing voor gevonden. Daar zijn op een aantal plaatsen aantrekkelijke tuinparken verschenen. Volkstuinen in een parkachtige omgeving met speelplekken, picknickplaatsen, waterpartijen etc. Het zijn prachtige plaatsen geworden, waar het voor iedereen goed toeven is. De stadsbestuurders laten het wel uit hun hoofd om hiervoor nog bouwplannen te maken.

Vandaag ben ik naar Amsterdam geweest om het resultaat met eigen ogen te aanschouwen. We waren te gast in het tuinpark 'Klein Dantzig'.
In het wijkontwikkelingsplan voor Leiden-Noord werken we aan een herinrichting van de 'tuin van Noord'. Ook dat gebied grenst aan een volkstuincomplex. Wat mij betreft is dat een uitgelezen kans om daar het eerste tuinpark van Leiden van te maken.

Tot ziens

woensdag 25 april 2007

Koppenhinksteeg

Deze week hebben we na een lange tijd van voorbereiding een besluit genomen over de toekomst van de panden in de Koppenhinksteeg. De tegenstellingen tussen de verschillende partijen in de buurt zijn de afgelopen maanden eerder groter dan kleiner geworden, zodat verder overleg tussen hen zinloos was. Daarom waren alle ogen de afgelopen tijd op de gemeente gericht.

Gezien de grote tegenstelling en de lange voorgeschiedenis hebben we veel tijd nodig gehad om tot een besluit te komen. Onderdeel van deze voorbereiding waren twee bewonersavonden. Op de eerste avond heb ik een uiteenzetting gegeven van de gemeentelijke dilemma's. De tweede avond was vooral om de belanghebbende partijen in de gelegenheid te stellen hun mening te geven.

In het besluit proberen we zoveel mogelijk rekening te houden met alle partijen. Voor de gebruikers gaan we door met legaliseren van de activiteiten en zullen we de panden aan woningcorporatie Ons Doel verkopen, waardoor de renovatie nu echt van start kan gaan. Voor de omwonende zullen we paal en perk stellen aan de horeca-functie, de openingstijden en het verbieden van een terrasfunctie. Een evenwichtig besluit gezien de juridische beperkingen die wij hebben.

Vanavond hebben we de verschillende partijen over ons besluit geinformeerd. De uitkomst was redelijk voorspelbaar. Voor de gebruikers gaan de besluiten te ver, en voor de bewoners niet ver genoeg. Dat is vaak zo bij ruimtelijke vraagstukken. Ik ben van mening dat we het juiste besluit hebben genomen.

Tot ziens.

zaterdag 21 april 2007

Vijfhoven

Vandaag was ik in De Vijfhoven, een van de 16 speeltuinen in Leiden, die momenteel in het kader van een groot Deltaplan worden aangepakt om te kunnen voldoen aan alle moderne eisen. Dat was nodig ook, want deze speeltuin behoorde nog niet zo lang geleden tot een van de meest onveilige speeltuinen van Leiden. Door de inzet van vele vrijwilligers, fondsen en wat geld van de gemeente, is deze speeltuin inmiddels weer helemaal opgeknapt en voldoet hij aan de nieuwste eisen op het gebied van veiligheid.
Als wijkwethouder van Leiden Zuid-West mocht ik vandaag temidden van heel veel kinderen de officiele ingebruikname kracht bij zetten met het hijsen van een vlag.

Tot ziens.

vrijdag 20 april 2007

Singelloop

Het is volgens mij het leukste evenement op sportief gebied in Leiden, de jaarlijkse Singelloop. Vanavond was het weer zover. Bijna 4000 deelnemers aan de start onder de rook van de EON-schoorsteen aan de Langegracht in Leiden. Iedereen die het eens proberen wil, kan meedoen. De snelheid is niet belangrijk, meedoen veel meer.

Samen met een aantal medewerkers van DZB Re-integratie hebben collega wethouder Paul Jonas en ondergetekende de 6,1 kilometer langs de Leidse singels binnen het half uur gelopen.

Tot ziens.

woensdag 18 april 2007

Verjaardag

Vandaag is het precies 1 jaar geleden dat ik wethouder werd in de gemeente Leiden. Voor het Leidsch Dagblad was dat vanmorgen reden om eens de balans op te maken in een buitengewoon kritisch artikel op de regiopagina. Gevoed door met name een aantal leden van de Leidse oppositie beschrijft de krant vooral over onderwerpen die het afgelopen jaar niet goed zijn gegaan. Een aantal wethouders krijgt daarbij forse kritiek te verwerken.

Ik wil al die kritiek natuurlijk niet van tafel vegen. Achteraf bezien zijn er inderdaad een aantal zaken die we beter hadden kunnen doen. En natuurlijk liet de presentatie op een aantal punten te wensen over. Allemaal dingen die we moeten verbeteren en daar werken we als college hard aan.

Maar er zit ook een andere kant aan deze zaak. Doordat we aan de slag zijn gegaan met een nieuw en relatief onervaren team, hebben we ook af kunnen rekenen met een aantal ingesleten gewoontes en een oude bestuurscultuur. We zijn begonnen met een hele nieuwe manier van besturen. We zijn onze inwoners, veel meer dan in het verleden gaan betrekken bij het besturen van de stad. Het afgelopen jaar hebben alle collegeleden met grote regelmaat in zaaltjes gestaan om met mensen te praten over dingen die zij belangrijk vinden. Honderden inwoners maakten gebruik van het spreekuur met de wethouders en vele, vele e-mails van onze inwoners hebben we voorzien van een rechtstreekse reactie.

De reacties die ik met grote regelmaat krijg vanuit de stad zijn op dat punt veelal positief. Ook de journalisten van het Leidsch Dagblad kennen deze kant van ons college. Vaak zijn ze zelf aanwezig bij de vele bijeenkomsten met inwoners van de stad. Dat was bijvoorbeeld maandagavond toen er ruim 150 inwoners van het Boerhaavedistrict naar een informatiemarkt waren gekomen om zich te informeren over de ruimtelijke ontwikkelingen in de wijk. Maar blijkbaar is het geen nieuws als inwoners tevreden zijn met de werkwijze van hun nieuwe stadsbestuur.


Vandaag was ook de dag waarop we als college onze ombuigingsplannen hebben gepresenteerd onder de titel 'Ruimte voor Nieuw Beleid'. We gaan de raad een structureel bezuinigingsprogramma voorstellen met een omvang van 12 miljoen euro per jaar. Dat geld is nodig om alle wensen uit het collegeprogramma te kunnen betalen. Daarnaast hebben we ook plannen bekend gemaakt om de gemeentelijke organisatie kleiner, beter en slagvaardiger te maken. Hiermee willen wij een organisatie neerzetten die veel meer dan in het verleden in staat is tegemoet te komen aan de wensen van onze inwoners. De komende tijd gaan we met allerlei partijen in gesprek over deze plannen.

Tot ziens.

dinsdag 17 april 2007

Gele kaart


Vanavond vergaderde de gemeenteraad. Nadat de raad na een rumoerig debat een nieuwe Algemene Plaatselijke Verordening had vastgesteld, veranderde de sfeer even na 22.00 uur plotsklaps in een ijzingwekkende stilte. De kersverse fractievoorzitter van de VVD, Arend-Jan Sleijster (foto), onderwierp wethouder Paul Jonas tijdens een scherp interpellatiedebat aan een aantal kritische vragen over kostenoverschrijdingen bij de verbouwing van het Scheltemacomplex. Op grond van de feiten kon Paul Jonas dit keer niet veel anders doen dan de gemaakte fouten bekennen en beterschap beloven.

Voor de VVD was dit voldoende en Arend-Jan maakte een stijlvolle afsluiting van het debat. Het CDA viel daarna een beetje uit de toon door op het laatste moment nog even mee te liften op het VVD initiatief en een heuse politieke gele kaart uit te delen.


Een collega die op zo'n manier onder vuur ligt terwijl je erbij zit en helemaal niets kunt doen. Ik verzeker u, dat hoop ik voorlopig niet meer mee te maken.




Tot ziens.

zaterdag 14 april 2007

50 miljoen

Als wethouder Ruimtelijke Ordening krijg ik met grote regelmaat bezoek van projectontwikkelaars. Als ik het simpel uitdruk zijn dat mensen die grond of onroerend goed binnen de gemeente kopen, dit vervolgens met veel geld ontwikkelen tot iets hoogwaardigers, om het daarna weer met winst te verkopen. Omdat voor het ontwikkelen van dergelijke projecten vaak een wijziging van het bestemmingsplan nodig is, hebben ze de gemeente nodig om zo'n plan te realiseren. Dat is ook het geval wanneer ze grond willen kopen die eigendom van de gemeente zelf is.

Het aantal plannen dat we op die manier op ons bordje krijgen is groot en omdat de tijd van onze ambtenaren kostbaar is, beoordelen we vooraf of een plan interessant genoeg is om er energie in te steken. Daarbij is een aantal zaken van belang. Zo moet het plan passen binnen het beleid van de gemeente en moeten we het gevoel hebben dat we met een partij aan de tafel zitten die ook werkelijk in staat is dat plan te realiseren. Zo zullen wij een plan voor grootschalige kantorenontwikkeling niet snel steunen wanneer we in de praktijk te maken hebben met een overschot aan kantoren. Ook heb ik meer dan eens meegemaakt dat een ontwikkelaar een plan om onduidelijke reden terugtrekt, terwijl de gemeente er veel energie in heeft gestoken. Dat soort dingen willen we natuurlijk voorkomen.

Om die reden kunnen we niet alle initiatieven die op ons bordje komen honoreren. Dat is 'all in the game' en de meeste ontwikkelaars accepteren dat ook gewoon. Ze proberen het later gewoon nog eens een keer of passen een plan zodanig aan dat het voor ons wel interessant kan zijn.

Dat niet iedereen begrip heeft voor die werkwijze bleek vanmorgen weer eens toen ik het Leidsch Dagblad onder ogen kreeg. De voorpagina opende met de kop 'Leiden laat 50 miljoen euro lopen'. In het artikel waren de uitlatingen te lezen van een ontwikkelaar die de gemeente niet had kunnen overtuigen van de kwaliteit van zijn plan. Beetje jammer dat hij dit via de krant meent te moeten spelen.

Inmiddels heeft de CDA fractie schriftelijke vragen gesteld aan het college naar aanleiding van deze artikelen. Dat geeft ons de kans om eens haarfijn uit te leggen waarom dit allemaal zo is gelopen. Ik doe mijn best om de antwoorden zo snel mogelijk bij de raad te krijgen.

Tot ziens.

donderdag 12 april 2007

Poppe



Vanavond voor het eerst in mijn leven naar een echte SP bijeenkomst geweest. Onder de titel 'De oude Kooi moet blijven' organiseerden onze coalitiegenoten vanavond een goedbezochte bijeenkomst in het buurthuis aan de Driftstraat. Als speciale gast en avondvoorzitter was het bekende kamerlid Remi Poppe aanwezig.

Doel van de avond was het onderstrepen van het belang van behoud van deze historische arbeidersbuurt. Alhoewel Remi Poppe op de hem bekende manier van start ging met een aantal kritische uitlatingen in de richting van de woningcorporatie en de gemeente, werd ook hem in de loop van de avond duidelijk dat er weinig verschil van mening was over de noodzaak tot behoud van de wijk en de sterke sociale structuur. Hij moest duidelijk wennen aan het feit dat de SP in Leiden ook gewoon in het college zit. Het werd een prettige en informatieve avond.


De woningcorporatie gaat de komende tijd samen met de buurtbewoners plannen maken voor de toekomst van de oude Kooi. Daarbij gaat het niet in de eerste plaats over stenen, maar vooral over mensen. Vanuit de gemeente zullen we dit proces nauwgezet blijven volgen en waar nodig gaan we samen om de tafel.

Een verslag van deze avond kunt u terugvinden op de site van de SP.

Tot ziens

donderdag 5 april 2007

Greenport

Gisterenavond was ik in de Keukenhof. Niet om naar de bloemen te kijken, maar als deelnemer aan het eerste Congres Greenport Duin- en Bollenstreek. Als voormalig voorzitter van de stuurgroep Pact van Teylingen bekijk ik van een afstand met buitengewoon veel interesse naar de economische en ruimtelijke ontwikkelingen in de Bollenstreek. Bovendien heeft ook de stad Leiden het Pact van Teylingen ooit ondertekend. Centraal deze avond stond de herstructurering van de Greenport Duin- en Bollenstreek.


De Duin- en Bollenstreek is en blijft een gebied met buitengewoon veel potentie. Het landschap is uniek in de wereld en levert bovendien een behoorlijke bijdrage aan de nationale economie. Van hoeveel agrarische landschappen kun je dat tegenwoordig nog zeggen. Door dit gebied aan te wijzen als greenport onderstreepte het vorige kabinet het nationale belang van dit gebied.


Om deze potentie goed te benutten is het wel van belang dat allerlei partijen in zo'n gebied het eens zijn over de manier waarop het gebied zich verder moet ontwikkelen. En daar zat de afgelopen jaren vaak het probleem. Doordat te veel partijen (overheden, bedrijven en inwoners) te veel deelbelangen nastreven, komt er niet zo veel terecht van een centrale visie op de toekomst van het gebied.


Hilde Blank, directeur bij BVR (foto), gaf gisteren een bevlogen presentatie over de manier waarop de Ruimtelijke Ordening van de Duin- en Bollenstreek zich de komende jaren moet gaan ontwikkelen. (Ik kom niet zoveel mensen tegen die de kunst van het presenteren goed beheersen, maar dit was er wel een!) Qua inhoud was er niet veel nieuws, over de toekomst van dit gebied zijn al veel nota's geschreven, waar ongeveer hetzelfde in stond. Het probleem van deze regio is het ontwikkelen van voldoende uitvoeringskracht om nu echt eens te gaan doen, wat er allemaal opgeschreven is.


Nieuw is dat men nu de oplossing gaat zoeken in de oprichting van een regionale ontwikkelingsmaatschappij. Een bedrijf dat door middel van het voeren van een actieve grondpolitiek ontwikkelingen op gang weet te brengen. Het middel van een regionale ontwikkelingsmaatschappij is ook in andere regio's met succes toegepast. Ik geloof daar wel in.


Zo'n regionale ontwikkelingsmaatschappij kan overigens alleen werken als de gemeenteraden in dat gebied bereid zijn iets van hun eigen autonomie in te leveren voor het belang van de hele streek. De ontwikkelingsmaatschappij moet immers in staat zijn om geld wat ze in een gemeente kan verdienen weer in een andere gemeente te investeren. De gemeenteraden moeten daarvoor hun eigen belang ondergeschikt maken aan het regionale belang en dat is niet eenvoudig. Lukt dat wel, dan heb ik er vertrouwen in dat we een flinke stap vooruit hebben gezet in de Greenport Bollenstreek.


Voor een impressie van het congres kunt u terecht op de site van de regio Holland Rijnland.


Tot ziens.

woensdag 4 april 2007

Compensatieboom

fb
Het komt niet zo vaak voor dat ik als wethouder van Ruimtelijke Ordening een boom mag planten. Mijn 'core business' is meer het slaan van 1e palen. Toch was het vandaag wel het geval. Samen met Inger Lansen van de Rijnlandse Bomenbond mocht ik een Krimlinde planten aan de Boisotkade, tegenover het Gemeentearchief.


Het planten van deze boom is een regelrecht gevolg van het Aalmarktproject. In dit gebied moest een monumentale Krimlinde wijken voor de uitbreiding van de Stadsgehoorzaal. De Bomenbond maakte hier destijds ernstig bezwaar tegen. Dat was voor mij aanleiding om met de Bomenbond te komen tot een aantal nieuwe afspraken over de manier waarop wij in dit soort projecten omgaan met de schaarse bomenvoorraad. De basis van die afspraken is dat wij als gemeente zoveel mogelijk proberen te voorkomen dat dit soort bomen moeten verdwijnen als gevolg van ruimtelijke ontwikkelingen. In die gevallen waar het niet anders kan, gaan we in de toekomst meer aandacht besteden aan compensatie.


Dankzij het Aalmarktproject groeit er nu een prachtige boom voor het Gemeentearchief.


Tot ziens.

maandag 2 april 2007

Pilgrim Fathers

Over 2 jaar is het 400 jaar geleden dat de Pilgrim Fathers zich tijdelijk in Leiden vestigden. De Vrouwenkerk en het aanliggende plein hebben een belangrijke rol gespeeld in deze gemeenschap en naar verwachting zullen op dat plein in 2009 ook verschillende festiviteiten plaatsvinden. Omdat dit plein in het centrum van Leiden er momenteel niet echt florisant bij ligt, diende de ChristenUnie vorig jaar een motie in om het College te manen het plein over 2 jaar te hebben opgeknapt. De motie werd bijna unaniem (alleen Jan Boer van de Stadspartij Leiden Ontzet was tegen) door de raad aangenomen. Voor mij was dat een opdracht om hard aan het werk te gaan en ervoor te zorgen dat er nog voor de komende zomer een plan van aanpak bij de raad ligt.

Vanavond hebben we in het museum Boerhave, een voorlopig ontwerp van dit plan besproken met de buurt. Er waren zo'n dertig buurtbewoners naar deze bijeenkomst gekomen. Zelden heb ik zo'n eensgezinde groep mensen aangetroffen als het gaat om een ruimtelijk plan. Zonder uitzondering was iedereen het eens met de voorstellen van de gemeente. Daarnaast kregen we een aantal zinvolle suggesties mee voor het vervolgproces. Een leuke avond dus. Ik kan nu met een gerust hart en binnen de afgesproken tijd, de voorstellen voorleggen aan de raad. Wanneer de raad ook akkoord gaat kunnen we de plannen verder uitwerken en is dit plein ruim voor de festiviteiten in 2009 klaar.

Tot ziens.

zondag 1 april 2007

Mooi


Vandaag vanuit mijn nieuwe woning in de Merenwijk weer eens op zoek gegaan naar een mooie route om mijn conditie een beetje op peil te houden. In een loop van pakweg 12 kilometer liep ik achtereenvolgens langs prachtige bollenvelden met bloeiende hyacinten, door het Groene Hart met zicht op de uitgestrekte veenweidegebied, langs de Kagerplassen, door het bos rond Huys te Warmont en door het beschermd dorpsgezicht van mijn oude ambtsgebied in Warmond. Zoveel prachtige landschappen bij elkaar, wat hebben we toch een geweldige regio.

Tot ziens.