NCB

Vanmiddag mocht ik mijn handtekening zetten onder een intentieovereenkomst met Museum Naturalis en de eigenaar van hun gebouwen, de Rijksgebouwendienst. De ondertekening vormt de start van een haalbaarheidsstudie voor een grootschalige ontwikkeling van de gebouwen van Naturalis in verband met de komst van het Nederlands Centrum voor Biodiversiteit (NCB) naar Leiden.

Met de drie partijen hebben we afgesproken dat we gezamenlijk een haalbaarheidsstudie gaan uitvoeren. De studie moet uitwijzen welke uitgangspunten er gaan gelden voor de nieuwbouw van het nieuwe instituut op het terrein van Naturalis in Leiden en hoe we dit inpassen in het omringende gebied.

Bij de ondertekening heb ik nog eens onderstreept dat de ontwikkeling goed past binnen het profiel van de stad. Naturalis wordt op termijn nog aantrekkelijker voor museumstad Leiden. En het nieuwe topinstituut past bij het grote biosciencepark en de gerenommeerde universiteit die Leiden al binnen haar grenzen heeft. Ik verwacht veel extra bezoekers voor de stad.

Bert Geerken, directeur Naturalis gaf aan dat de nieuwbouw toegankelijkheid en hoogwaardigheid moet uitstralen om de missie van NCB Naturalis te ondersteunen. Dat geldt voor het publiek en voor de internationale onderzoekers, die ook kunnen kiezen voor reeds bestaande instituten in London, Parijs, Washington en St. Petersburg.

Peter Jägers, directeur-generaal Rijksgebouwendienst was er trots op dat zijn dienst een bijdrage aan de ontwikkeling van het nieuwe topinstituut mocht bijdragen. Bij de ontwikkeling zal het duurzaamheidscriterium één van de centrale thema’s zijn."

Het Nederlands Centrum voor Biodiversiteit moet op het terrein van biodiversiteit internationaal een belangrijke rol gaan spelen. Daarvoor worden in Leiden de herbarium- en zoölogische collecties van de samenwerkende Universiteiten van Amsterdam, Leiden, Wageningen en Naturalis samengebracht. Inclusief de huidige collectie van Naturalis van
15 miljoen objecten, zal hierdoor een collectie ontstaan van 37 miljoen objecten. De collecties zijn van groot belang voor onderzoek naar en onderwijs over de eigenschappen, de evolutionaire relaties en de bescherming van planten en dieren en gaan een rol spelen bij publiekspresentaties.

Foto's van dit soort tekensessies zijn meestal te saai voor publicatie. Onderstaande foto die werd gemaakt door Hylko Kuipers is volgens mij een positieve uitzondering. Oordeel zelf.

Tot ziens.

Japan@Leiden

Onder de titel Japan@Leiden vinden er in onze stad het hele jaar activiteiten plaats in het kader van 400 jaar handelsrelaties tussen Nederland en Japan. Zo ook vandaag. Samen met Mr. Minoru Shibuya, de Japanse ambassadeur in Nederland was ik vandaag in de Leidse Hortus Botanicus om een Firmiana simplex te zaaien. Deze boom is ook wel bekend onder de naam Peace Tree (Vredesboom). De moederboom van het zaad dat wij vandaag hebben geplant doorstond in Hiroshima de aanval van de atoombom op zes augustus 1945. Het is de eerst keer dat zaden van die boom in Nederland worden uitgezaaid. Nadat de atoombom de Japanse havenstad had verwoest dacht men dat daar zeker 70 jaar lang geen bomen meer zouden groeien. Deze boom kreeg echter snel weer nieuwe bladeren en staat sindsdien bekend als de Peace Tree.

Na de ceremonie in de Hortus zijn we naar de Universiteitsbibliotheek aan het Rapenburg gelopen. Daar presenteerde Laurens van Rooijen de nieuwe release van zijn CD Rêverie. Alhoewel Van Rooyen vooral muziek maakt voor de Europese markt, bleek op een bepaald moment dat zijn nummer 'Imaginary Landscapes' in Japan buitengewoon populair was geworden. Op een of andere manier zat er iets in de muziek dat de Japanners erg aansprak. Op grond hiervan is het idee ontstaan om een CD uit te brengen die vooral op de Japanse markt gericht was. De ambassadeur mocht vanmiddag het eerste exemplaar in ontvangst nemen. Ik kreeg het tweede exemplaar. Ik ga er de komende dagen eens goed voor zitten.

Tot ziens.

Mooi

Terwijl het leven in de stad vandaag op goede vrijdag gewoon doorging, was ik eventjes van de wereld in de Pieterskerk tijdens de Matthäus Passion. Een gebeurtenis die zich voor mij elk jaar weer lastig laat beschrijven. Dit jaar maak ik het me makkelijk door te citeren uit het voorwoord van het programma boekje. Het is geschreven door de journalist Paul Witteman en hij weet volgens mij precies de kern te raken:

Het gaat natuurlijk om de muziek, maar de Matthäus passie in Leiden biedt meer dan Bach heeft opgeschreven. Het is een ervaring die steeds opnieuw gevoelens losmaakt die het genot van de esthetische ervaring overstijgen. Het is ook meer dan een optelsom van de rit naar Leiden langs de bollenvelden, de wandeling door de mooie stad, de schitterende Pieterskerk, de geur van het voorjaar, de hartelijke ontvangst, de mooie uitvoering, en het mooie glas wijn na afloop in het aanpalende café, hoewel die geneugten onlosmakelijk verbonden zijn aan Goede Vrijdag. De mensen horen erbij. Politici die ik op een ander moment in een of andere uitzending nog heb ondervraagd over zoiets triviaals als de kredietcrisis. Daar wordt geen aandacht aan besteed, zelfs niet tijdens de pauze in het stadhuis. Op Goede Vrijdag bepaalt alleen Bach de agenda en die kent geen actualiteit, integendeel, het is de agenda van de schoonheid en de liefde, het lijden en de verlossing. Van de eeuwigheid dus. Ik ben geen gelovig mens, maar op Goede Vrijdag in Leiden even wel.

Tot ziens.

DSTVLN/SEIKCVH

Met ingang van 1 januari 2008 is de gemeentelijke organisatie geheel vernieuwd in een operatie die onder de naam Anders Werken de geschiedenis is ingegaan. Over dat onderwerp is veel gesproken het afgelopen jaar, zowel binnen als buiten het stadhuis. Ik ben in deze periode steeds meer gaan geloven in de kwaliteit van onze 'nieuwe' organisatie. Ik zie en hoor de laatste tijd ook steeds meer positieve signalen. Dat wil niet zeggen dat we er al zijn. Een reorganisatie met deze omvang vraagt meer tijd om de voordelen prijs te geven. Met de gemeenteraad hebben we afgesproken dat we het eerste kwartaal van dit jaar een eerste evaluatie zullen houden. Dat is dus binnenkort. Gespannen, maar met overheersend gevoel van vertrouwen zie ik de uitkomsten tegemoet.

Over een ding twijfel ik sinds vanmorgen echter. Vanmorgen hadden zat ik weer bij een Leidse Lunch. Dat is een informele bijeenkomst van de gemeentesecretaris en de wethouder Personeel & Organisatie met een aantal willekeurige medewerkers uit de organisatie. Tijdens deze bijeenkomst zat ik naast een medewerker die op zijn naambordje de naam van zijn afdeling had staat. Er stond DSTVLN/SEIKCVH. Ik heb daar even heel diep over nagedacht. De betreffende medewerker was werkzaam binnen het aandachtsgebied Dienstverlening bij de afdeling Service & Informatie, de unit Klantcontacten waar hij de vergunningverlening voor de Horeca doet.

Het gebruik van afkortingen is naar mijn mening een manier om taal ontoegankelijk te maken voor buitenstaanders. Op Wikipedia lees ik daarover: 'Taaltekens hebben alleen betekenis als die betekenis door schrijver en lezer wordt gedeeld. Daaruit volgt dat men niet willekeurig afkortingen kan aanmaken; daarvan zullen de meeste immers geen ingang vinden in het taalgebruik van anderen; de taalgemeenschap neemt ze niet over.'

Naar mijn mening zou een overheid vooral het tegendeel moeten bewerkstelligen. Afdelingsnamen moet iederen kunnen begrijpen en afkortingen zijn daarbij wat mij betreft uit de boze. Voor mij een serieus actiepunt voor de komende periode.

Tot ziens

Steen

Namens het college van Burgemeester en Wethouders was ik vanmiddag weer even terug in mijn oude dorp Warmond. Ik was daar om getuige te zijn van de start van de 1e Warmondse kunstweek en de onthulling van een borstbeeld van Jan Steen. Het borstbeeld staat aan de Gemeentehaven in Warmond, tegenover het huis waar Jan Steen heeft gewoond.

Warmond profileert zich deze week als het enige echte kunstdorp van de regio. Naast de talrijke galleries in de romantische Dorpstraat waren ook de ramen van de woonhuizen voorzien van allerlei vormen van kunst. Leuk om te zien dat iedereen mee doet om er een succes van te maken. Collega wethouder Bert Homan van Teylingen schetste in het welkomstwoord zijn droom: een Jan Steen overzichtstentoonstelling in Warmond in 2012, het jaar dat het Jan Steen 333 jaar geleden overleed. Dat lijkt me een hele mooie ambitie.

Tot ziens.

Commissie Grote Projecten

Op 15 mei 2007 voerde ik naar aanleiding van een budgetoverschreiding bij de uitbreiding van de Stadsgehoorzaal een debat met de gemeenteraad. In dat debat heb ik de visie van het college op de toen geconstateerde problemen aan de gemeenteraad uit de doeken gedaan. De tekst van mijn toespraak van toen is nog na te lezen op de internetsite van de PvdA-fractie. Kern van mijn betoog was dat wij in Leiden te maken hebben met een bestuurscultuur waarin realiseren van grote ambities zo belangrijk was, dat de financiele haalbaarheid van alle plannen pas op de tweede plaats kwam. Om nieuwe projecten te kunnen starten werden plannen daardoor vaak veel te rooskleuring voorgesteld. Het debat van destijds was voor de gemeenteraad aanleiding om een commissie in het leven te roepen die e.e.a. moest gaan onderzoeken.

Tijdens de raadsvergadering van vanavond overhandigde de voorzitter van de Onderzoekscommissie Overschreiding Grote Projecten, Hans van Egdom, het eindrapport aan de burgemeester. De belangrijkste conclusies uit mijn toespraak van vorig jaar worden door de commissie onderschreven. Het is nu aan de gemeenteraad om de komende tijd een oordeel te vellen over de conclusies en aanbevelingen uit dit rapport. Daardoor past mij in dit stadium de nodige terughoudendheid.

Tot ziens.

Ontbijtgesprek

Vanmorgen was het hele college vroeg uit de veren voor een nieuw initiatief. We hadden een aantal regionale kamerleden uitgenodigd voor een ontbijtje in het stadhuis. Je ziet tegenwoordig steeds vaker dat 2e en 1e kamerleden zich in de Haagse politiek ook profileren als vertegenwoordiger van de regio waar ze zelf wonen. Voor ons was dat aanleiding om kamerleden uit Leiden en omgeving eens uit te nodigen voor een kennismakingsgesprek. Een aantal van hen had daar ook gehoor aan gegeven. Het werd een buitengewoon prettige ontmoeting. Deze kamerleden weten nu dat ze in de toekomst een beroep op ons kunnen doen wanneer daar aanleiding toe is. Andersom is het voor ons nu eenvoudiger om met hen contact te zoeken als dat nodig is. De eerste afspraken zijn gemaakt. Zo helpen we elkaar een beetje. Ook onze gasten waren van mening dat deze ontbijt-bijeenkomst voor herhaling vatbaar is. Gaan we dus ook doen.

Vanmiddag was ik in het Sieboldhuis voor de ontvangst van een grote groep Japanse ondernemers uit de farmaceutische industrie. Zij waren o.a. naar Leiden gekomen vanwege de interesse voor ons BioSciencepark. Dit bezoek was een gevolg van het bezoek dat mijn voorganger Filip van As vorig jaar bracht aan Japan. Het was overigens buitengewoon boeiend om deze mensen te ontmoeten in het Sieboldhuis. Ze zagen daar met veel bewondering delen van hun eigen geschiedenis die in Japan zelf niet bewaard gebleven zijn.

Tot ziens.

Onderzoekscommissie

15 mei 2007 heb ik voor de gemeenteraad een toespraak gehouden over de bestuurscultuur binnen de gemeente Leiden en de gevolgen daarvan voor grote projecten. Uiteindelijk was deze toespraak voor de gemeenteraad aanleiding om een onderzoekscommissie overschrijding grote projecten in te stellen. Vandaag is deze commissie begonnen met de openbare verhoren, die voor iedereen live via internet te volgen zijn. Bijna iedereen, want op mijn PC in het Stadhuis was de verbinding te traag voor een goede ontvangst. Het zou me niet verbazen als dat veroorzaakt werd door het feit dat op hetzelfde kantoornetwerk nog heel veel andere kijkers aanwezig waren. Gelukkig heeft de commissie gezorgd voor een 'uitzending gemist' site. Ik ga er dit weekend eens uitgebreid voor zitten.

Aanstaande maandagavond mag ik zelf naar de commissie.

Tot ziens.

Passie

Voor het 25e achtereenvolgende jaar was het Bachkoor Holland vandaag in de uitverkochte Pieterskerk voor een prachtige uitvoering van de Matthäus Passion.

Tot ziens

werkreces

Het is recesweek deze week. Normaal gesproken wil dat zeggen dat de dinsdagse collegevergadering niet door gaat en burgemeester en wethouders en weekje vrij zijn. Onlangs hebben we besloten om dat te veranderen. Daardoor kunnen de collegeleden die tijdens het reces aanwezig zijn de 'winkel' gewoon open houden. Deze week hebben we daardoor o.a. gewoon collegevergadering.

Vandaag mocht ik minister Ronald Plasterk ontvangen. Hij was naar Leiden gekomen voor een kennismaking met het Sieboldhuis. Dit museum is voor de financiering afhankelijk van een rijksbijdrage en om die reden wilde de minister zelf wel eens te zien wat daar precies mee gebeurt.

Vanavond zat ik op het provinciehuis voor een bestuurlijk overleg met betrekking tot de ontwikkeling van ons BioScience park.

Tot ziens.

Tweede huwelijk

Vanavond heeft de gemeenteraad in grote meerderheid besloten om voor het Rembrandt Cultuurfestival 2008 een subsidie te verstrekken. Het was tevens mijn laatste 'klus' als 'demissionair' en waarnemend wethouder van Cultuur.

Nadat de gewone raadsagenda was afgehandeld, volgde de installatie van het nieuwe college. Voor de tweede keer in krap 20 maanden moest ik met de andere kandidaat wethouders op het klapstoeltje wachten alvorens ik me aan de gemeenteraad kon presenteren. Het was wel apart om dit zo snel weer mee te maken. Alhoewel ik geen ervaringsdeskundige ben, denk ik dat het iets weg heeft van een feest bij een 2e huwelijk kort na een vervelende scheiding. Ik bedoel, het is wel een feestelijke bijeenkomst, maar het voelt toch anders dan de eerste keer.

De fractievoorzitter van de Socialistisch Partij, Antoine Theeuwen, bezorgde mij een teleurstelling door te verklaren dat se SP niet voor mijn benoeming zou stemmen. Uiteindelijk kreeg ik daardoor van de 38 aanwezige raadsleden 32 stemmen.

Alhoewel het in de meeste gemeenten geen gewoonte is om tegen bepaalde kandidaten te stemmen bij de installatie van een nieuw college, werkt dit in de Leidse cultuur blijkbaar nog steeds wel zo. Ook bij de installatie van het vorige college was dat het geval. Ik herinner me nog goed hoe ook de SP wethouders destijds hun teleurstelling uitspraken over het feit dat de toenmalige oppositiepartijen hetzelfde deden. Jammer dat de SP dat over het hoofd heeft gezien, ik denk dat ze daar een kans hebben laten liggen. Bovendien vraag ik me af of een partij die mij bij de installatie het vertrouwen niet heeft gegeven, dat vertrouwen in mij ooit nog kan opzeggen.

Van alle andere partijen kreeg ik dat vertrouwen wel en dus kan ik vanaf vandaag aan de slag als wethouder Economie, Sport en Personeel & Organisatie.

Tot ziens.

Hakken in het zand

Als wethouder die sinds een aantal weken ook Cultuur tot zijn portefeuille mag rekenen, voel ik me natuurlijk ook verbonden met al die mooie musea die Leiden rijk is. Daarom was ik vanavond met bijzonder veel genoegen te gast in het Rijksmuseum van Oudheden aan het Rapenburg waar de opening was van de nieuwe expositie 'Hakken in het Zand'.

'Hakken in het Zand' is een unieke tentoonstelling over de geschiedenis van de opgravingen van het Rijksmuseum van Oudheden in Sakkara, tegen de achtergrond van vier eeuwen Nederlands archeologisch onderzoek in Egypte. Persoonlijke notities, dagboekfragmenten, foto’s en natuurlijke objecten geven een boeiend beeld van het werk van de conservatoren die namens het museum de Egyptische woestijn introkken.

Na een introductie door de museumdirecteur Wim Weijland en de conservator Maarten Raven, opende de Egyptische ambassadeur de tentoonstelling. Aansluitend trad de zangeres Hind (foto) op met sfeervolle Arabische muziek.

Ik hoop dat het museum de komende tijd weer veel bezoekers mag verwelkomen.

Tot ziens.

Rembrandt

Het college van Burgemeester en Wethouders is nog steeds gevallen. Het wachten is op de onderhandelaars. Tot die tijd ‘passen wij op de winkel’. Dat mag echter geen reden zijn om nu alles wat niet goed loopt te wijten aan het gevallen college.

Sprak ik eerder al mijn onbegrip over de, in staatsrechterlijk opzicht, vreemde manier waarop de begrotingsbehandeling werd afgehandeld, nu lees ik dat het Rembrandtfestival 2008 bij gebrek aan gemeentelijke subsidie niet door kan gaan. De oorzaak hiervan zou liggen in het feit dat het college geen besluit kan nemen. Onzin wat mij betreft.

Als de gemeenteraad van mening is dat dit cultuurfestival in 2008 door moet gaan, dan kan zij dat gewoon besluiten. In de laatste commissie is door het college ook op deze mogelijkheid gewezen. Daar moet natuurlijk wel een meerderheid toe bereid zijn. Als waarnemer op de cultuurportefeuille zou ik er in ieder geval geen moeite mee hebben.

Tot ziens.

Kunsten

Vanmorgen zat ik in Arnhem voor overleg met mijn collega wethouders van de G27 gemeenten.

Vanmiddag was ik in het museum voor Communicatie in Den Haag. Daar nam ik op uitnodiging van het Ministerie van Binnenlandse zaken deel aan een lagerhuisdebat over het onderwerp 'Vertrouwen in de overheid'. Het debat was een onderdeel van een symposium over verbetering van dienstverlening en vermindering van regeldruk. Dat is zo'n onderwerp waar iedereen vind dat er iets moet veranderen zonder dat dit in de praktijk effect heeft. De voorbeelden uit de praktijk zijn zo af en toe schokkend zoals iemand met een ongeneeselijke ziekte die elk jaar opnieuw stapels formulieren moet invullen en verklaringen moet opsturen om aan te tonen dat ze nog steeds ziek is. Doet ze dat niet, dan verliest ze het recht op en uitkering.

Een van de conclusies was dat de politiek zich minder aan moet trekken van burgers die vragen om meer regels. Daar ben ik het wel mee eens ondanks het feit dat ook ik met grote regelmaat vragen om meer regels krijg. Gelukkig heeft ons college onder de noemer 'minder en beter' een omvangrijk programma lopen om een eind te maken aan onnodige Leidse regels en procedures waarmee al heel wat resultaten zijn bereikt.

Vanavond ben ik nog even langsgeweest bij het afscheid van Martine Glaser (foto). Zij was jarenlang de bevlogen directeur van woningcorporatie Ons Doel en heeft in die tijd veel voor de stad betekend. Daarom stond ze vanavond heel terecht in het middelpunt van de belangstelling tijdens een soort culturele afscheidsavond in Scheltema.

De dag eindigde voor mij in een discussiebijeenkomst over het Leidse Fonds der Kunsten. Dit fonds maakt onderdeel uit van mijn 'nieuwe' cultuurportefeuille. Voor dit nieuwe fonds heeft de gemeenteraad besloten jaarlijks 4 ton beschikbaar te stellen. Vervolgens heeft men een kwartiermaker aangesteld die voorstellen moet doen voor de besteding van dit geld. Vanavond wilde deze kwartiermaker met een aantal direct betrokken partijen overleg voeren over de manier waarop hij zijn opdracht gaat aanpakken. Na mijn ervaringen in Den Haag hoop ik dat deze werkwijze geen aanleiding zal zijn voor uitgebreid pakket aan nieuwe regels voor de verdeling van het geld uit dit fonds. Voor mij is vooral belangrijk dat we dit geld op zo'n manier inzetten dat het rendement maximaal is, met andere woorden, de inwoners van de stad er maximaal van profiteren.

Tot ziens.

Cultuur

Als gevolg van het aftreden van de twee SP collega's hebben we vandaag binnen het college een nieuwe taakverdeling afgesproken. Voor mij heeft dat tot gevolg dat ik de komende tijd ook de cultuurportefeuille mag behartigen. Een nieuwe uitdaging erbij zal ik dus maar zeggen, maar ook een extra belasting op de toch al volle agenda. De komende tijd betekent dat vooral scherpere keuzes maken voor dingen die ik wel en niet kan doen. Korter vergaderen en meer aandacht voor de mensen waar het echt om gaat is daarbij wat mij betreft uitgangspunt. Ik zal u hier verslag blijven doen van mijn culturele ontdekkingstocht, maar ik hoop ook dat het niet lang hoeft te duren.

Vanavond was er in het gebouw van de DZB een commissie vergadering over de voorgenomen vestiging van het asielzoekerscentrum in de wijk Roomburg. Mensen die in het kader van de lopende procedure bezwaar hebben gemaakt, mochten voor de commissie een toelichting geven, waarna de commissie in een onderlinge discussie probeerde een advies aan het college mee te geven. Dat de commissie had besloten tot het houden van deze avond was in mijn ogen een beetje vreemd. De gemeenteraad heeft het college op 11 juli jl. immers opdracht gegeven om de procedure vooral zorgvuldig af te handelen en daarna een besluit te nemen. Dat besluit hebben wij nog niet genomen. Dat de commissie vanavond toch tot een standpunt probeerde te komen zonder dat men bijvoorbeeld op de hoogte was van de toezeggingen die wij al tijdens de informatieavond van 31 augustus aan de buurt hadden gedaan, is in mijn ogen nauwelijks zorgvuldig te noemen.

Na afloop van de vergadering was er onduidelijkheid over het standpunt dat de verschillende partijen hadden ingenomen. Ik heb begrepen dat het college een brief tegemoet kan zien, dus die wacht ik maar even af. Wel jammer dat er op dit dossier toch weer zoveel verwarring is veroorzaakt.

Tot ziens.

Leiden kan anders!

Als wethouder Ruimtelijke Ordening en Wonen heb ik dagelijks te maken met tegengestelde belangen. Vaak gaat het daarbij om grote belangen van bewoners, gemeenteraad, projectontwikkelaars en allerlei andere ondernemers, organisaties en maatschappelijke partijen. De kunst is om bij je besluiten zoveel mogelijk rekening te houden met alle belangen, zonder dat het besluit aan effectiviteit verliest. Een balans zoeken tussen daadkracht en draagvlak. Om dat goed te kunnen doen moet je vooral integer en eerlijk zijn. Inwoners van de stad moeten op je integriteit kunnen rekenen. Ze moeten er vertrouwen in hebben dat ik hun belangen zorgvuldig weeg ten opzichte van andere belangen.

Als wethouder moet je er alles aan doen om te voorkomen dat je op dit gebied de schijn tegen krijgt. Daarom heb ik bijvoorbeeld de vaste gewoonte om geen feestelijke uitnodigingen aan te nemen van partijen waarmee ik nog onderhandel. Dat is een van de redenen dat ik bijvoorbeeld geen gehoor geef aan de uitnodiging voor het jaarlijkse Haring en Corenwijngala. Dit gala brengt in de aanloop naar de viering van Leidens Ontzet, de ondernemers van grote bedrijven bij elkaar zodat zij in contact kunnen komen met de vertegenwoordigers van de politiek. Ik begrijp uit de plaatselijke pers dat de organisatoren mijn afwezigheid op dit gala niet zo op prijs stellen. Maar hoe kunnen bijvoorbeeld inwoners van de stad die bezwaren hebben tegen bepaalde ruimtelijke ontwikkelingen, mij nog serieus nemen als ik met de ontwikkelaars van dezelfde projecten breedlachend en met en glas in de hand in de plaatselijke pers verschijn?

Wat natuurlijk voor mij geldt, geldt in bredere zin ook voor het bestuur van de gemeente. Als partijen op het gebied van integer handelen elkaar niet respecteren en serieus nemen, dan gaat dat ten koste van het vertrouwen dat onze inwoners in het bestuur hebben. Daarbij maken mensen geen onderscheid tussen verschillende partijen. Daar ligt dus een gezamenlijk belang van alle politieke partijen.

Toch denkt in Leiden niet iedereen daar het zelfde over. Zo trof ik onlangs op Sleutelstad.nl de volgende reactie van duoraadslid Joost van Breukelen van de Stadspartij Leiden Ontzet.

'Hoewel ik goed geciteerd ben, ging het wat mijn uitlatingen betreft wel over een ander onderwerp. Namelijk het door een PvdA-wethouder (Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Witteman, vriend van Koning Franssen, u weet wel- goed voor die leuke vaste baantjes voor gehorigen en andere provinciale vazallen) verkwanselen van uniek Leids cultureel-, sociaal-, en zonder enige subsidie draaiend en leuk voor Leidenaren-) vastgoed bij de Burcht'

Een ander voorbeeld kwam gisteravond uit een vergadering van de commissie Ruimte en Bereikbaarheid. Het ging om de behandeling van het bouwplan op het Bracolterrein aan de Rijnkade. Mijn visie op deze zaak kunt u nog teruglezen in mijn bijdrage van zondag 16 september. De fractievoorzitter van het CDA, Jan Jaap de Haan (zie foto) presteerde het al in zijn eerste termijn om mij te beschuldigen van onfrisse praktijken, vluggertjes, verdeel en heers-strategien en nog veel meer zonder dat hij het op basis van de feiten kon waarmaken.

Het afgelopen jaar is er veel gesproken over de bestuurscultuur binnen de Leidse politiek. Ik stel voor dat we de komende tijd de bestuurlijke normen en waarden ook maar weer eens uit de kast halen. Gewoon weer als volwassen mensen met elkaar omgaan in het belang van de stad en haar inwoners. Leiden kan anders!

Tot ziens.

Tierelier

Vanmiddag heb ik met Gerda van den Berg een rondje door de wijk Roomburg gefietst om zelf een aantal zaken te bekijken ter voorbereiding op de informatieavond die we komende week hebben. Aansluitend op die tocht mochten we het eerste exemplaar in ontvangst nemen van de cd Roomburg. Op de cd staat een protestlied tegen de mogelijke komst van het AZC naar deze wijk. Zanger Rudy Breedveld, alias de Tierelier, gebruikte de gelegenheid om eerst nog eens uit een te zetten waarom hij zoveel moeite heeft met de eventuele komst van dit centrum.

Volgens mij is het de eerste keer dat ik een gezongen zienswijze in ontvangst mocht nemen. Na alles wat er de afgelopen weken te doen is geweest over ons besluit was het goed om te zien dat er ook nog ruimte is voor zo'n ludieke actie.

De cd met het nummer Roomburg is vanaf volgende week te koop bij o.a. Sleutelstad aan de Koornbrugsteeg 3. Kosten: 2,50 euro. Ook zal de cd verkrijgbaar zijn tijdens de bewonersbijeenkomst op 30 augustus.

Kunst

Tijdens de raadsvergadering op 17 oktober 2006 waren twee schilders op de perstribune in de weer met verf en kwasten. Gijs Donker en Barthel Brussee hebben die vergadering op doek vereeuwigd. Vandaag kwam ik ergens de resultaten tegen. Volgens mij sta ik er ook op. Die wil ik u natuurlijk niet onthouden. Wilt u deze en nog veel meer schilderijen uit Leiden zien, klik dan naar www.donkerenbrussee.blogspot.com

Cultuur

Eind april schreef ik over alle problemen waar ik als wethouder mee te maken kreeg bij het Stadsgehoorzaalproject. De brief waarin ik toen de gemeenteraad op de hoogte stelde van de zoveelste nieuwe tegenvaller was nog niet de deur uit of ik kreeg de volgende mededeling over weer een nieuw en buitengewoon vervelend probleem. Die mededeling was het begin van een intensieve discussie met het college dat afgelopen nacht een verlopig einde kreeg in een spannend debat met de gemeenteraad.

Ons college kampt de laatste maanden met enige regelmaat met problemen bij de uitvoering van allerlei grote projecten. Daarbij ging het bijna altijd over overschrijding van budgetten, het uitlopen van planningen en een slechte informatievoorziening. In het begin leken het allemaal ongelukkige incidenten, maar naarmate de problemen zich vaker voor gingen doen, werd voor ons duidelijk dat we de oorzaak ergens anders moesten zoeken. Mede aan de hand van de problemen met de Stadsgehoorzaal hebben we de afgelopen tijd een grondige analyse kunnen maken van de oorzaak achter veel problemen.

Gisterenavond heb ik onze visie op de problemen aan de gemeenteraad uit de doeken gedaan. Ik zal op deze plaats niet mijn hele toespraak herhalen, u kunt de tekst ook nalezen op de internetsite van de PvdA-fractie. Kern van mijn betoog was dat wij in Leiden te maken hebben met een bestuurscultuur waarin realiseren van grote ambities zo belangrijk was, dat de financiele haalbaarheid van alle plannen pas op de tweede plaats kwam. Om nieuwe projecten te kunnen starten werden plannen daardoor vaak veel te rooskleuring voorgesteld.

Gisterenavond mocht ik namens het college het eind van die cultuur aankondigen. In een lang betoog heb ik uiteengezet op grond van welke analyse we tot onze conclusies zijn gekomen en welke oplossingen wij voorstellen om het voor de toekomst veel beter te gaan doen. Veel leden van de gemeenteraad, zowel vanuit coalitie- als oppositiefracties, lieten me na afloop weten zichzelf goed te herkennen in de geschetste problemen. Dat is mooi, want daarmee krijgt het college een stevige basis om aan oplossingen te gaan werken.

Aan het eind van het debat heeft de gemeenteraad een motie aangenomen waarin ze het voornemen uitspreekt om een onderzoek te doen naar de mogelijkheid om een raadsenquete te houden. Deze motie kwam van m'n eigen PvdA fractie, maar ondanks dat begrijp ik deze stap nog steeds niet helemaal. Wanneer een college alle problemen zo open op tafel legt en voorziet van een naar mijn mening heldere analyse en conclusies, als datzelfde college bovendien een groot aantal maatregelen aankondigt om deze problemen op te lossen, en als tenslotte een groot deel van de raad zich kan herkennen in onze visie, waarom heb je dan nog een uitgebreid onderzoek nodig. Ik denk dat we nu weten wat we moeten weten en dat we nu gewoon aan het werk moeten gaan. Ik houd u op de hoogte.

Tot ziens.