zondag 30 december 2007

Nieuw jasje

Een nieuw jaar, een nieuw college, een nieuwe portefeuille en dus ook maar eens tijd voor een nieuw jasje voor mijn weblog. Ik was het blauwe luchtje een beetje zat geworden en bovendien bleek dat mijn weblog provider sinds ik 3 jaar geleden op deze site begon, heel wat nieuwe technische ontwikkelingen mogelijk had gemaakt. Het leek me een goed moment om mijn oude homepage op http://www.marcwitteman.nl/ maar eens te integreren in mijn weblog waardoor nu alles in een scherm te zien is. Bovendien kunt u zich vanaf nu ook abonneren op een webfeed vanaf mijn site.

Het resultaat ziet u hier. Ik realiseer me dat het zwart een beetje depri oogt, maar ik vond het ook wel stijlvol en de plaatjes komen er zo mooi in uit. Zoek er dus niets achter.

Wat mij betreft ben ik helemaal klaar voor het nieuwe jaar. Ik wens al mijn lezers een hele prettige en veilige jaarwisseling toe.

Tot ziens in 2008.


vrijdag 21 december 2007

Constituerend beraad

De eerste bijeenkomst van de leden van een nieuw bestuursorgaan heet het constituerend beraad. Ons gloednieuwe college heeft vandaag een rustige plaats buiten het stadhuis uitgezocht om eens goed met elkaar kennis te maken en een aantal afspraken te maken over de manier waarop we de komende periode met elkaar aan het werk gaan. Vooral voor de kennismaking hebben we flink de tijd uitgetrokken. Voor de samenwerking binnen het college is het van groot belang dat we snel een goed team vormen en dat lukt alleen als je elkaar door en door kent. De sfeer is in ieder geval goed en we willen allemaal aan de slag om er echt iets van te maken.

Voor mij persoonlijk is duidelijk dat er naast mijn portefeuillewisseling nog veel meer gaat veranderen. Ik ga binnen het stadhuis naar een andere kamer verhuizen en ook de mensen met wie ik de afgelopen periode het meest direct heb samengewerkt gaan wisselen. Jolanda, Suzanne en Floor, achtereenvolgens mijn bestuursadviseur, secretaresse en woordvoerder gaan voor collega Pieter van Woensel werken. Met z'n drieen vormden zij een geweldig team en stonden ze altijd voor me klaar om me bij mijn werk te ondersteunen.

De komende twee weken zijn voor het kerstreces. Op 7 januari ga ik helemaal fris beginnen aan mijn nieuwe functie als wethouder Economie en Sport. Mocht u sugesties hebben met betrekking tot de onderwerpen waarmee ik volgens u vanaf 7 januari direct aan de slag moet gaan, stuur mij dan even een email.

Rest mij niets anders meer dan iedereen hele bijzondere feestdagen toe te wensen.

Tot 2008.

donderdag 20 december 2007

Tweede huwelijk

Vanavond heeft de gemeenteraad in grote meerderheid besloten om voor het Rembrandt Cultuurfestival 2008 een subsidie te verstrekken. Het was tevens mijn laatste 'klus' als 'demissionair' en waarnemend wethouder van Cultuur.

Nadat de gewone raadsagenda was afgehandeld, volgde de installatie van het nieuwe college. Voor de tweede keer in krap 20 maanden moest ik met de andere kandidaat wethouders op het klapstoeltje wachten alvorens ik me aan de gemeenteraad kon presenteren. Het was wel apart om dit zo snel weer mee te maken. Alhoewel ik geen ervaringsdeskundige ben, denk ik dat het iets weg heeft van een feest bij een 2e huwelijk kort na een vervelende scheiding. Ik bedoel, het is wel een feestelijke bijeenkomst, maar het voelt toch anders dan de eerste keer.

De fractievoorzitter van de Socialistisch Partij, Antoine Theeuwen, bezorgde mij een teleurstelling door te verklaren dat se SP niet voor mijn benoeming zou stemmen. Uiteindelijk kreeg ik daardoor van de 38 aanwezige raadsleden 32 stemmen.

Alhoewel het in de meeste gemeenten geen gewoonte is om tegen bepaalde kandidaten te stemmen bij de installatie van een nieuw college, werkt dit in de Leidse cultuur blijkbaar nog steeds wel zo. Ook bij de installatie van het vorige college was dat het geval. Ik herinner me nog goed hoe ook de SP wethouders destijds hun teleurstelling uitspraken over het feit dat de toenmalige oppositiepartijen hetzelfde deden. Jammer dat de SP dat over het hoofd heeft gezien, ik denk dat ze daar een kans hebben laten liggen. Bovendien vraag ik me af of een partij die mij bij de installatie het vertrouwen niet heeft gegeven, dat vertrouwen in mij ooit nog kan opzeggen.

Van alle andere partijen kreeg ik dat vertrouwen wel en dus kan ik vanaf vandaag aan de slag als wethouder Economie, Sport en Personeel & Organisatie.

Tot ziens.

dinsdag 18 december 2007

Illegaal schilderij

Onlangs werden wij gewezen op de aanwezigheid van een flinke muurschildering die was aangebracht op een zijmuur van een particulier parkeerterrein ergens in het centrum van onze stad. Een aardig voorbeeld van een stukje amateurkunst dat deze grijze parkeerplaats mooi opfleurde.



Maar helaas, voor zo'n schildering is een vergunning nodig en die was door de betrokken schilder niet aangevraagd. Het betrof dus een illegaal schilderij en dat was een aantal buurtbewoners ook opgevallen. Zij keken via de achterzijde van hun woning op het parkeerterrein en vonden een grijs parkeerterrein blijkbaar mooier. Daardoor kreeg ik de vraag of de gemeente handhavend zou moeten optreden.

Omdat de schildering was aangebracht op een wand die voor monumentale huisjes stond hebben we advies ingewonnen bij de betreffende rijksdienst. Deze liet weten geen probleem te hebben met de aanwezigheid van deze schildering. Anders was het advies van onze eigen Adviescommissie voor Ruimtelijke Kwaliteit (ARK). In tegenstelling tot de rijksdienst adviseerde zij negatief vanwege het feit dat de muurschildering naar hun mening onvoldoende professioneel was.

Maar moet je dan, eventueel met behulp van de sterke arm, een dergelijke muurschildering op een particulier terrein gaan verwijderen. Ik stelde me de commentaren in de krant en locale sites alweer voor. Hoeveel mensen in de stad zouden van mening zijn dat het een taak van de gemeente is om dit stukje volksvlijt te verwijderen?

Vandaag heeft het college besloten dat we een vergunning afgeven en de schildering dus mag blijven zitten. Wanneer de buurtbewoners het daarmee oneens zijn, dan mogen ze tegen dit besluit bezwaar maken en zal door de bezwarencommissie, of uiteindelijk zelfs de rechter, onafhankelijk worden geoordeeld of ons college in alle redelijkheid tot dit besluit heeft kunnen komen.

Tot ziens.

maandag 17 december 2007

Nieuw college

Precies 2 maanden na de val van het college hebben de onderhandelaars van VVD, CDA, GroenLinks en Partij van de Arbeid vanavond overeenstemming bereikt over de vorming van een nieuw college. Aanstaande donderdag zal het nieuwe college worden geinstalleerd. Daarmee komt dan een einde aan de 'demissionaire' status van het college en kan er in Leiden weer echt bestuurd gaan worden.

Als wethouder ben je op de achtergrond betrokken bij het onderhandelingsproces dat verder vooral een zaak is van de raadsfracties. Als zulke processen veel tijd in beslag nemen dan heeft dat vaak te maken met het feit dat de standpunten van de verschillende partijen ver uit elkaar liggen. Partijen hebben dan als het ware de tijd nodig om naar elkaar toe te groeien. Een dergelijk proces leent zich niet om dagelijks op een weblog bij te houden. Vandaar dat ik wat stil was met betrekking tot dit onderwerp.

De inhoud van het nieuwe collegeakkoord is wat mij betreft een prima resultaat van dit proces. Voor mij persoonlijk was daarbij ook van belang dat partijen de intentie hebben uitgesproken om de komende tijd na te denken over verandering van de bestuurscultuur in onze stad. Over de overeengekomen portefeuilleverdeling heb ik daarentegen wel wat langer moeten nadenken.

Dat kwam doordat het belangrijkste deel van mijn oude portefeuille Ruimtelijke Ontwikkeling over gaat naar de nieuwe VVD wethouder Pieter van Woensel (foto). Gezien de energie die ik de afgelopen periode in deze portefeuille heb gestoken, zal het me veel moeite kosten om daarvan afscheid te nemen. Dat geldt ook voor al die geweldige mensen binnen en buiten het stadhuis met wie ik de afgelopen 20 maanden binnen dit beleidsterrein heb mogen samenwerken. Ik had met de opgedane ervaring en mijn nieuwe netwerk graag wat langer op dit terrein door willen gaan. Dit zijn van die momenten waarop ik me weer realiseer wat het betekent om in een openbare functie te werken. Binnen mijn werkterrein bepalen politieke krachten soms dat veranderingen belangrijker zijn dan bestuurlijke continuiteit. Dat hoort zo in een democratie en dat moet vooral zo blijven. Overigens wens ik Pieter van deze plaats alvast veel succes. Hij is met mij de tweede wethouder in het Leidsch college die van buiten de gemeente is aangetrokken. Hij en Jan Jaap de Haan kunnen rekenen op mijn volle steun. Ik hoop dat we snel een hecht team zullen worden.

Daar staat tegenover dat ik vanaf donderdag wethouder ben voor Economische Zaken, Sport, Personeel & Organisatie. Daarnaast draag ik zorg voor de ontwikkeling van parkeervoorzieningen in de stad. De ruimtelijke ontwikkeling van het Bio Sciencepark en het vorige week gepresenteerde Huis van de Sport kan ik tenslotte ook blijven behartigen.

Grote veranderingen in mijn portefeuille dus, maar wel een pakket waar ik me volgens mij goed in thuis kan gaan voelen. Voor de komende tijd betekent het voor mij in ieder geval veel inwerken en kennis gaan maken met nieuwe mensen in het veld. Kortom een nieuwe uitdaging. Bovendien kan ik daarbij vanaf donderdag weer rekenen op de steun van de meerderheid van de raad. En dat is, na twee maanden, eigenlijk wel het beste nieuws van vandaag. De afgelopen 2 maanden hebben mij weer eens geleerd hoe belangrijk deze steun is voor het werk dat wij binnen het college doen.

Tot ziens.

donderdag 13 december 2007

Koopgarant

Sinds vandaag hebben we er op het gebied van de volkshuisvesting iets nieuws bij in Leiden. Vandaag was ik aanwezig bij de sleuteloverdracht aan een aantal kersverse eigenaren van een nieuwe woning die ze hadden gekocht met behulp van Koopgarant.

Koopgarant is kort gezegd een regeling waarmee kopers een woning kunnen kopen met een korting van 25% op de marktwaarde. In dit geval kochten ze een woning van de corporatie Sleutels van Zijl en Vliet. Voorwaarde bij deze koop is dat de nieuwe eigenaren, wanneer ze de woning in de toekomst weer willen verkopen, deze alleen mogen terugverkopen aan deze corporatie. De winst die bij deze verkoop wordt gemaakt delen beide partijen dan samen.

Dankzij Koopgarant krijgen inwoners die uit hun huurwoning 'groeien', maar een dure koopwoning niet kunnen veroorloven toch een mogelijkheid om een eigen woning te kopen. De groep mensen die op deze manier in Leiden tussen huur en koop in zit, is behoorlijk groot. Voor hen is er sinds vandaag een nieuwe mogelijkheid bij. Ik hoop dat er de komende jaren veel woningen beschikbaar komen voor deze manier van verkopen.
Tot ziens.

dinsdag 11 december 2007

Huis van de Sport

Vandaag was de dag van een heel bijzondere planpresentatie van het project Huis van de Sport. Achter de schermen hebben we de afgelopen maanden hard gewerkt aan dit bijzondere plan. Huis van de Sport is de naam van een plan voor het gebied achter de Haagse Schouwweg, met daarachter sportcomplex Morskwartier en de 3 oktoberhal: ongeveer 400 woningen, 2 middelbare scholen, kantoorruimte, een sporthal met plaats voor 5000 toeschouwers en thuisbasis van de basketballers van Zorg en Zekerheid Leiden, gymzalen, een atletiekbaan, 10 kunstgrasvelden voor voetbal en rugby, 1650 parkeerplaatsen en mogelijk een kunstijsbaan van 400 meter.

Het concept achter dit plan is eenvoudig. De sportvoorzieningen in het huidige complex nemen veel ruimte in beslag. De aanleg van deze voorzieningen kan veel compacter door bijvoorbeeld kunstgrasvelden op hoogte te brengen en daar andere functies zoals parkeren etc. onder aan te brengen. Op die manier kun je het hele sportcomplex in een kleiner gebied aanleggen. Hierdoor komt er ruimte vrij voor de bouw van een groot aantal woningen. De opbrengst van die woningbouw is vervolgens weer voldoende om een enorme extra impuls te geven aan de kwaliteit van de sportvoorzieningen. Kortom een typisch Leidse oplossing om van ons ruimteprobleem een kans te maken.

Het bijzondere aan dit plan is dat het nu eens een keer niet binnen het Leidse Stadhuis is bedacht. Huis van de Sport is een initiatief dat is ontwikkeld door de samenwerking tussen een groot aantal sportorganisaties uit onze stad die samen in dit gebied zo'n 3500 leden hebben. Deze organisaties zijn van mening dat de sport in onze stad een flinke impuls kan gebruiken en hebben daarvoor alles uit de kast gehaald om via dit plan hun droom waar te maken. Als gemeente hebben we het afgelopen jaar de initiatiefnemers geholpen om dit plan zover te ontwikkelen dat het een haalbaar plan lijkt te zijn geworden.

Als ik eerlijk ben maken deze mensen met hun plan ook een beetje mijn droom waar. Wat is er immers mooier voor een wethouder Ruimtelijke Ontwikkeling om inwoners te ondersteunen bij goede plannen die ze zelf hebben bedacht en waar ze zo enthousiast over zijn geworden.

Na de planpresentatie van vandaag breekt de komende tijd een belangrijke fase aan voor de verdere ontwikkeling. Samen met de initiatiefnemers gaan we de bewoners uit de omgeving van het plangebied informeren over deze ontwikkeling. Ik hoop dat de inwoners van de stad de komende tijd net zo enthousiast gaan worden als de initiatiefnemers al zijn.

Tot ziens.

maandag 10 december 2007

BV Leiden

De ondernemers in Leiden zijn verenigd in de BVLeiden. Een van de voormannen van deze club liet vandaag via de krant weten dat hij het niet eens is met het feit dat de gemeente het onlangs aangekochte Belastingkantoor voor een periode van 10 jaar gaat gebruiken voor de huisvesting van haar eigen ambtenaren. Men denkt dat wij de huisvesting van onze ambtenaren belangrijker vinden dan de aanleg van parkeerplaatsen.

Toch klopt deze redenering niet. De werkelijke reden waarom wij nog niet kunnen beginnen met de bouw van een parkeergarage op deze plaats is omdat dit momenteel financieel gewoon onhaalbaar is. Dat komt door de hoge aankoopprijs van bijna 12 miljoen euro. Door het gebouw nu eerst 10 jaar te gebruiken kunnen we van deze boekwaarde zoveel afschrijven dat het plan wel financieel haalbaar zal worden. Door 10 jaar eigen gebruik maken we het dus mogelijk om daarna een parkeergarage te ontwikkelen.

Bovendien hebben wij behalve het belastingkantoor ook nog het naastgelegen gebied nodig voor de ontwikkeling van een parkeervoorziening. En dat gebied is nog niet in ons bezit en bovendien is nog niet helemaal duidelijk hoe lang dat nog gaat duren.

Mochten die naastgelegen gronden veel eerder beschikbaar komen, dan onderzoeken we op dit moment de mogelijkheid van een tijdelijke parkeercapaciteit achter het belastingkantoor van circa 400 plaatsen.

Volgens mij was de aankoop van het belastingkantoor dus ook gewoon in het belang van de Leidse ondernemers.

Tot ziens.

donderdag 6 december 2007

Hofleverancier

Door het opstappen van de SP-collega's zitten we momenteel met een wat krappe wethouders bezetting. Als gevolg daarvan moeten de achtergebleven wethouders vaker de burgemeester vervangen. Vandaag mocht ik als loco-burgemeester de ambtsketen omhangen voor een bezoek aan Drukkerij De Bink aan de Rooseveltstraat. Deze drukkerij is sinds vandaag hofleverancier. Commissaris van de Koningin in Zuid-Holland, Jan Franssen, onthulde in de drukkerij het speciale, bijbehorende schild en overhandigde de koninklijke oorkonde aan de directie. Het was vandaag precies 125 jaar geleden dat Cornelis de Bink een drukkerij begon aan de Aalmarkt. Daarna verhuisde het bedrijf tweemaal: eerst naar de Stille Rijn en vervolgens naar de huidige locatie aan de Rooseveltstraat 3.

Een mooi Leids bedrijf, een trotse directie en tevreden werknemers.

Tot ziens.

maandag 3 december 2007

Afscheid

Vandaag hebben we tijdens een bijzondere raadsvergadering in de bovenzaal van Scheltema afscheid genomen van de voormalige collega-wethouders Paul Jonas en Raymond Keur. Na een aantal mooie en strijdbare toespraken hebben we elkaar de hand geschud. Anderhalf jaar van intensieve samenwerking komt op deze manier ten einde. Jammer.

Tot ziens.

donderdag 29 november 2007

Slimme steden

Het Nederlands Instituut voor Ruimtelijke Ordening en Volkshuisvesting (Nirov) is een vereniging voor professionals in de ruimtelijke ontwikkeling van stad, land en regio. Met ruim 5.000 leden uit vele verschillende disciplines is het Nirov het meest diverse netwerk in de ruimtelijke ordening en volkshuisvesting. Ook de gemeente Leiden is lid van het Nirov. Vandaag was ik in Amsterdam voor een symposium van dit instituut onder de titel 'Dag van de ruimte' en als subtitel 'Slimme Steden'.

Daarbij ging het vooral om de vraag hoe steden zich weten aan te passen aan een nieuwe omgeving die ontstaat als gevolg van globalisering. Anders dan vroeger houden mensen en bedrijven zich steeds minder aan gemeentegrenzen, oude zekerheden verdwijnen daardoor. Een stad die niet goed 'aanvoelt', die kennis, creativiteit en een aantrekkelijk leefklimaat ontbeert, komt op achterstand. Zo'n stad verliest het allerbelangrijkste: de mensen die de stad maken. Slimme steden laten het zover niet komen.

In een rij van sprekers die vandaag voorbij trok, was het woord ook aan onze burgemeester, Henri Lenferink. Hij is sinds kort voorzitter van het Nirov en kon van de gelegenheid gebruik maken om de zaal o.a. te laten zien hoe de stad Leiden zich in de loop der tijd heeft aangepast aan de veranderende wereld. Van een stad met een florerende lakenindustrie tot een stad met een historische binnenstad en een snel ontwikkelende bioscience industrie.

Het was een geslaagde bijeenkomst.

Tot ziens.

woensdag 28 november 2007

Hakken in het zand

Als wethouder die sinds een aantal weken ook Cultuur tot zijn portefeuille mag rekenen, voel ik me natuurlijk ook verbonden met al die mooie musea die Leiden rijk is. Daarom was ik vanavond met bijzonder veel genoegen te gast in het Rijksmuseum van Oudheden aan het Rapenburg waar de opening was van de nieuwe expositie 'Hakken in het Zand'.

'Hakken in het Zand' is een unieke tentoonstelling over de geschiedenis van de opgravingen van het Rijksmuseum van Oudheden in Sakkara, tegen de achtergrond van vier eeuwen Nederlands archeologisch onderzoek in Egypte. Persoonlijke notities, dagboekfragmenten, foto’s en natuurlijke objecten geven een boeiend beeld van het werk van de conservatoren die namens het museum de Egyptische woestijn introkken.

Na een introductie door de museumdirecteur Wim Weijland en de conservator Maarten Raven, opende de Egyptische ambassadeur de tentoonstelling. Aansluitend trad de zangeres Hind (foto) op met sfeervolle Arabische muziek.

Ik hoop dat het museum de komende tijd weer veel bezoekers mag verwelkomen.

Tot ziens.

dinsdag 27 november 2007

Stadscamping

Van huis uit ben ik geen jurist, maar de jaren als wethouder hebben me veel geleerd over hoe de wetgeving in Nederland in elkaar zit. In tegenstelling tot wat veel mensen vaak denken zijn de wettelijke bevoegdheden van een gemeente ook maar betrekkelijk. Zeker wanneer het om eigendom van private partijen gaat kan een overheid daar maar heel beperkt op ingrijpen. Het duidelijkste voorbeeld is wel de bouwlocatie tegenover het station Leiden Centraal, in de volksmond ook wel het gat van Van der Putte genoemd. Hoe hard de gemeente zich ook inzet om iets moois te ontwikkelen op deze locatie, zolang de eigenaar niet meewerkt blijft dat buitengewoon moeilijk. Momenteel loopt er voor deze locatie een onteigeningsprocedure die aan die situatie een einde zou moeten maken. Ik durf me niet te wagen aan uitspraken over hoe lang dit nog gaat duren. Voorlopig blijft deze locatie het werkterrein voor veel juristen in plaats van bouwvakkers. Ondertussen noemen de meeste inwoners deze locatie als de plek in de stad die het eerst moet worden aangepakt, en gelijk hebben ze.

Inmiddels ligt de betreffende locatie er verlaten bij. Dat dachten ik tenminste totdat ik vandaag deze foto kreeg die een ander kijkje gaf op deze A1 locatie. Achter de bouwschuttingen waar dagelijk vele tienduizenden mensen van en naar het station lopen, blijkt op dit particulier terrein een heel nieuw stadsmilieu te zijn ontstaan. Daarmee hebben de juristen er weer een nieuwe uitdaging bij gekregen.

We blijven ons best doen om op deze locatie een mooie invulling te maken, deze prominente plek tegenover het 5e station van Nederland verdient veel beter. Daar wil ik me, ondanks alle tegenslagen, sterk voor blijven maken. De medewerking van de eigenaar zou daarbij wel erg helpen.

Tot ziens.

maandag 26 november 2007

Zumthor

De voormalige Leidse Meelfabriek is een uniek industrieel rijksmonument dat landelijke bekendheid geniet. De huidige eigenaar heeft de ambitie het Meelfabriek complex opnieuw te ontwikkelen. De gemeente Leiden juicht dit initiatief toe en ondersteunt een zorgvuldige ontwikkeling van de Meelfabriek, een markante, gezichtsbepalende locatie aan de rand van de Leidse binnenstad. De Zwitserse architect Peter Zumthor (foto) heeft in opdracht van De Meelfabriek C.V. een Masterplan gemaakt voor de herontwikkeling.

In verband met het feit dat het bestemmingsplan dat deze ontwikkeling mogelijk moet maken een tijd bij de Raad van State heeft gelegen, lag het project lang stil. Aan die stilte gaat nu een einde komen, doordat de Staatsraad onlangs het groene licht heeft gegeven voor de planontwikkeling.

Vanavond had ik een ontmoeting met Peter Zumthor die momenteel voor dit project in Nederland is. Zijn werk kan nu eindelijk echt beginnen. Het was bijzonder om zo'n internationaal bekende en geprezen architect te horen praten over zijn plannen met 'onze' Meelfabriek. Ik weet nu zeker dat dit complex zich de komende jaren tot iets heel bijzonders gaat ontwikkelen.

Tot ziens.

vrijdag 23 november 2007

Rembrandt

Het college van Burgemeester en Wethouders is nog steeds gevallen. Het wachten is op de onderhandelaars. Tot die tijd ‘passen wij op de winkel’. Dat mag echter geen reden zijn om nu alles wat niet goed loopt te wijten aan het gevallen college.

Sprak ik eerder al mijn onbegrip over de, in staatsrechterlijk opzicht, vreemde manier waarop de begrotingsbehandeling werd afgehandeld, nu lees ik dat het Rembrandtfestival 2008 bij gebrek aan gemeentelijke subsidie niet door kan gaan. De oorzaak hiervan zou liggen in het feit dat het college geen besluit kan nemen. Onzin wat mij betreft.

Als de gemeenteraad van mening is dat dit cultuurfestival in 2008 door moet gaan, dan kan zij dat gewoon besluiten. In de laatste commissie is door het college ook op deze mogelijkheid gewezen. Daar moet natuurlijk wel een meerderheid toe bereid zijn. Als waarnemer op de cultuurportefeuille zou ik er in ieder geval geen moeite mee hebben.

Tot ziens.

Dronten

Zojuist werd bekend dat mijn collega wethouder Filip van As is voorgedragen als wethouder in de gemeente Dronten. Uitstekende keus van de Christen Unie in Dronten en een moedige stap van Filip. Hij was de afgelopen periode een zeer gewaardeerde collega in het Leidse college. Ik wens hem natuurlijk alvast heel veel succes in zijn nieuwe functie als wethouder van buiten de raad. We zullen hem missen.


Tot ziens.

donderdag 22 november 2007

Ingezonden brief

Vanmorgen stond in het Leidsch Dagblad een ingezonden brief van Mevr. S. van Noord-Piket uit Leiden. In een stuk onder de kop 'Leiden-Noord steeds minder leefbaar' uit zij haar ongenoegen over hoe in de wijk steeds meer woningen komen. Dit gaat naar haar mening ten koste van groen, speelruimte en leefbaarheid. Ze eindigt haar brief met de hoop dat er eindelijk een wethouder RO komt van een andere partij dan de PvdA, welke ze een betonpartij noemt. Voor mij aanleiding om te reageren, want als we de plannen beter bekijken dan is de kritiek volgens mij zeker niet terecht. Hooguit lijkt het door de huidige bouwactiviteiten misschien zo.

Op dit moment wordt er flink gebouwd aan Nieuw Leyden, waardoor onder andere het basketbalveldje langs de Marnixstraat verdwijnt. Dit wordt in de nieuwbouwplannen ruimschoots goedgemaakt door een nieuw en groter speelterrein in het gebied. Op dit moment wordt dat aangelegd en is dan ook nu nog niet te gebruiken. Het klopt dat in heel het project Nieuw Leyden ongeveer 800 woningen worden gebouwd. Daarvan wordt maar een kwart (200 woningen) gebouwd op de plek waar voorheen zo’n 150 woningen stonden rondom de voormalige Van Hogendorpstraat. Het grootste gedeelte Nieuw Leyden was vroeger een slachthuis en een gedeelte werd gebruikt als opslag voor materialen van het electriciteitsbedrijf. Ontoegankelijke stenige plekken met gebouwen erop. Op die plek komen niet alleen woningen terug, maar ook een singelpark en 2 grote speelterreinen. De woningen mogen door de mensen zelf ontworpen en gebouwd worden. Een groot gedeelte van de nieuwe bewoners komt uit Leiden-Noord. Dit betekent dat een gebied dat vroeger niet toegankelijk was voor de bewoners van Leiden-Noord aan de mensen wordt teruggegeven.

Dit unieke nieuwbouwproject zal verbonden worden met de Tuin van Noord door middel van een groene overkluizing. Dit betekent dat de Willem de Zwijgerlaan over 50 meter lengte onder de grond gaat, daarbovenop komt een groen dek met bomen. Dit groene dek vormt de entree van de Tuin van Noord, die door de verlegging van de Gooimeerlaan ruim 3 hectare groen erbij krijgt. Om een idee te geven, het huidige Noorderpark is ook ongeveer 3 hectare. Het Groenoordhallenterrein, wat voornamelijk een groot parkeerterrein is met een hal erop, wordt omgevormd tot een mooi woningbouwproject met veel water. Bij het Kooiplein worden een politiepost en een Brede School met een groot speelterrein gerealiseerd, waar de buurt gebruik van kan maken. Daarnaast zal in de toekomst ook het winkelarsenaal uitgebreid worden en komen er meer en betere zorgvoorzieningen. Deze grote investeringen doen we juist in Leiden- Noord om die wijk leefbaar te houden. In heel Leiden-Noord komen meer openbare groenvoorzieningen en speelterreinen terug dan er waren. Dit komt omdat terreinen die eerst niet toegankelijk waren, dat nu wel worden. Hiernaast worden veel oude, kleine en slechte woningen vervangen door nieuwe. Er komen ook woningen bij, maar alleen doordat we bouwen op plaatsen waar eerst geen woningen waren, maar ontoegankelijke bedrijfsterreinen. Deze grote verandering kost natuurlijk tijd. Tijdens de bouw zal er zeker overlast zijn en zal er ook tijdelijk misschien minder ruimte zijn, maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt als alle plannen gerealiseerd zijn.

Als je naar de feiten kijkt dan denk ik dat het beeld wat Mevr. S. van Noort-Piket schetst niet juist is. Samen met heel veel mensen uit de wijk werken we al jaren samen om van Leiden-Noord een echte prachtwijk te maken. Ik nodig briefschrijfster graag uit om samen met mij een keer in het gebied te gaan kijken.

Tenslotte nog dit. Alle plannen voor Leiden-Noord zijn, nadat ze uitgebreid waren besproken met de wijkbewoners, vastgesteld door de gemeenteraad. De Partij van de Arbeid heeft in deze raad een stevige positie, maar het is zeker niet zo dat deze partij het alleen voor het zeggen heeft. De plannen voor Leiden-Noord hadden in de gemeenteraad een brede steun van bijna alle partijen. Als wethouder ben ik gehouden de besluiten van de gemeenteraad uit te voeren, en dat doe ik ook in Leiden Noord. Het feit dat ik lid ben van de Partij van de Arbeid doet daar niets aan af.
Tot ziens.

woensdag 21 november 2007

Verenigen

In gemeenteland kun je voor bijna alles een aparte vereniging vinden. Zo hebben we bijvoorbeeld de Vereniging van Nederlandse Gemeenten. Maar wist u dat er ook een verening van Zuid-Hollandse Gemeenten (VZHG) is, en een vereniging van griffiers, een vereniging van gemeentesecretarissen, een vereniging van directeuren van Sociale Diensten (Divosa), een Vereniging voor Raadsleden. Ook de burgemeesters hebben hun eigen club, het Nederlands Genootschap van Burgemeesters (NGB). Een buitengewoon actieve en goed bemiddelde club die allerlei zinvolle en minder zinvolle activiteiten voor haar leden organiseert. Als voormalig burgemeester was ik daar ooit een tijdje lid van. Ik heb er een aantal interessante cursussen kunnen volgen.

De wethouders blijven in op het vlak van vakverenigingen wat achter, in ieder geval tot vandaag. Er was ooit een wethoudersvereniging, maar na de eerste gemeenteraadsverkiezingen gingen er in 1 keer zoveel leden weg dat de boel een beetje tot stilstand kwam. Tot vandaag dus.

In het prachtige raadhuis van Hilversum was ik vandaag aanwezig bij de hernieuwde start van de Nederlandse Wethoudersvereniging. Interessante informatie, veel mensen gesproken, geluisterd naar de staatsecretaris van Binnelandse zaken over de toekomst van ons vak.

We horen er weer helemaal bij. Vanaf nu hebben we de Wethoudersvereniging, met natuurlijk onze eigen website.

Tot ziens.




dinsdag 20 november 2007

Risico's

In de raadsvergadering op 15 mei heb ik een betoog gehouden over de bestuurscultuur in Leiden. Er was sprake van een scheve balans tussen te grote bestuurlijke ambities en een structureel knelpunt op het gebied van aansturing en financiële haalbaarheid van projecten.

Gezien de ernst van de situatie hebben we destijds flink ingezet op dit onderwerp. In het debat met de raad moesten we toen concluderen dat het college de grote projecten niet echt goed onder controle had. Dit kwam vooral tot uiting door de vele overschrijdingen en vertragingen.

Deze situatie was voor ons aanleiding voor een grootscheepse risico-inventarisatie van alle gemeentelijke projecten. Vandaag hebben we in het college gesproken over de eindrapportage ‘projectbeheersing en risico-inventarisatie’. In dit rapport zijn de belangrijkste kansen en risico’s van complexe projecten in kaart gebracht en zijn beheersmaatregelen genomen om de risico’s te beperken en kansen beter te benutten. Daarnaast zijn er maatregelen vastgesteld voor een betere informatievoorziening naar de raad, een heroriëntatie op het aantal en de vorm van projecten en een betere ambtelijke voorbereiding en uitvoering. De gemeente heeft niet eerder zo’n uitgebreid inzicht gekregen in de kansen en risico’s van alle gemeentelijke projecten.

Voor de rapportage zijn risico-inventarisaties opgesteld van alle gemeentelijke projecten. De risicovolle projecten zijn grondig doorgelicht en er is onderzoek verricht naar maatregelen die de projectcontrolfunctie versterken. De eindrapportage biedt daarmee een inzichtelijk gemeentebreed overzicht van de belangrijkste (politieke, juridische, financiële, procedurele) risico’s die de gemeente binnen projecten loopt. Ook brengt de rapportage generieke, projectoverstijgende risico’s in beeld.

Een belangrijke stap die het begin markeert van risicomanagement als structureel onderdeel van de aansturing van projecten binnen de gemeente.
Het college concludeert op basis van de gegevens die we nu hebben dat de gemeente ‘in control’ is. De belangrijkste risico’s zijn in kaart gebracht en er zijn afspraken gemaakt over hoe met de risico’s wordt omgegaan. Wel is waakzaamheid geboden om het afbreukrisico van de projecten zo laag mogelijk te houden.

Met de mensen binnen de organisatie zijn afspraken gemaakt om deze manier van werken ook voor de toekomstige projecten te blijven behouden.

Wat mij betreft heeft alle commotie van 15 mei jl. uiteindelijk tot gevolg gehad dat we met elkaar een fors probleem hebben opgelost. En daar deden we het allemaal voor. Het nieuwe college kan straks met een schone lei en helder zicht op de risico's en kansen beginnen.
Tot ziens.


woensdag 14 november 2007

Evaluatie woonruimteverdeling

Het bureau Rigo heeft de afgelopen maanden het regionale systeem voor woonruimteverdeling onderzocht. In het gemeentehuis van Teylingen in Voorhout werden vanmiddag de resultaten van dit onderzoek gepresenteerd. Veel mensen hebben de afgelopen periode vraagtekens gezet bij het systeem van woonruimteverdeling. Vooral voor jonge woningzoekenden zouden de kansen aanmerkelijk afgenomen zijn. In de presentatie van vanmiddag hebben we kunnen zien dat dit gevoel klopt met de werkelijke cijfers. Door de invoering van de nieuwe regels komen jonge mensen minder snel aan een woning.

Toch is het aantal woningen dat via woonzicht.nl is toegewezen niet afgenomen in vergelijking met de voorgaande jaren. In het eerste jaar zijn voor de hele regio 3.285 nieuwe woningen toegewezen. Uit de cijfers blijkt nu dat de slaagkans voor met name de oudere woningzoekenden flink is toegenomen. Dat klopt ook wel met mijn waarneming, ik heb vanuit deze groep de afgelopen periode nauwelijks klachten gehoord. Dit in tegenstelling tot alle mail die ik van de jongeren mocht ontvangen.

Maar er blijkt nog een reden te zijn waarom sommige groepen er erg op achteruit gegaan zijn. Bij de invoering van het systeem zaten we met een probleem dat woningzoekenden die toen stonden ingeschreven in één keer hun rechten kwijt zouden raken. Omdat dat toen niet redelijk leek hebben we besloten dat er voor deze groep een overgangsregeling moest komen. Uit de cijfers die we nu hebben blijkt dat tienduizenden mensen een beroep op deze overgangsregeling hebben gedaan. Deze mensen krijgen allemaal voorrang op woningzoekenden die zich na de invoering van het systeem hebben ingeschreven. Vaak zijn dat jonge mensen. Gevolg daarvan is dat deze groep nog vele jaren op een woning moet wachten.

Tot zover de resultaten. Genoemde problemen zijn een gevolg van politieke keuzes die zijn gemaakt bij de start van het systeem. Het is dus niet de schuld van de woningcorporaties of het systeem woonzicht.nl, zoals je ook wel eens hoort. Als de politiek de jonge woningzoekenden in de toekomst meer kansen wil geven, dan kan dat volgens mij maar door andere groepen minder kansen geven. Een andere mogelijkheid is om bestaande rechten in de vorm van de overgangsregeling weer in te trekken.

Beide oplossingen zijn verre van populair en dus voor de politiek moeilijk te realiseren. Maar als we de jonge woningzoekenden in deze regio echt willen helpen, dan is dat wel noodzakelijk. De discussie daarover gaan we de komende tijd voeren. Wat mij betreft moeten we maar eens nadenken over het afbouwen van de huidige overgangsregeling.

Ik hoop dat de discussie de komende tijd echt gaat over keuzes die we nu moeten maken om de problemen op te lossen. Ik hoop dat we stoppen om het systeem Woonzicht.nl de schuld te geven. Als het systeem niet goed werkt dan kan de politiek alleen zichzelf de schuld geven.

Tenslotte nog dit. Als wij het woningtekort in de regio echt willen oplossen dan kunnen we onze energie beter steken in de bouw van meer nieuwe woningen dan in de kwaliteit van het verdeelsysteem. En ook met betrekking tot de woningbouwproductie doen we het niet goed. Vanuit Leiden hebben wij inmiddels een brief aan de regio Holland Rijnland gezonden met een verzoek om op dit punt harde afspraken te maken.

Ik nodig alle jonge woningzoekenden die mij de afgelopen periode hebben benaderd nadrukkelijk uit te reageren. Dat mag ook rechtstreeks aan m.witteman@leiden.nl.

Het rapport van Rigo met daarin alle informatie over het onderzoek kunt u downloaden van de site van Holland Rijnland.

Tot ziens.

dinsdag 13 november 2007

Record

Het zou mij niets verbazen als de gemeenteraad vanavond het Nederlands record begroting vaststellen heeft gebroken. Het was voor mij de eerste keer dat een gemeentebegroting bij hamerslag werd vastgesteld. In pakweg 5 seconden werd een begroting met een omvang van ruim 500 miljoen euro vastgesteld.

Deze bijzondere gebeurtenis hadden we te danken aan het feit dat ons college gevallen is en een aantal partijen momenteel onderhandelen over een nieuw college. Omdat deze partijen nog in gesprek zijn over alle wijzigingen die zij willen doorvoeren in het beleid, kunnen zij de gevolgen van het nieuwe collegeprogramma nog niet in de begroting verwerken. Daarom hebben ze afgesproken de begroting zoals die nog onder verantwoordelijkheid van de voormalige SP wethouder Raymond Keur tot stand is gekomen, nu zonder enige vorm van debat goed te keuren. Zodra er een nieuw college is, krijgt dat college de opdracht om met voorstellen te komen tot wijziging van de begroting.

Nu begrijp ik nog wel dat partijen die onderhandelen over een nieuw college ervoor kiezen om een begroting op deze manier te behandelen. Maar dat de overige partijen hiermee akkoord zijn gegaan is voor mij een raadsel.

Dat het college is gevallen betekent niet dat de raad niet gewoon haar werk kan doen. De raad blijft gewoon tot de volgende verkiezingen in functie, de raad kan ook in deze periode dus gewoon besluiten blijven nemen. Partijen die het echt niet eens zijn met de inhoud van de begroting hadden dat vanavond gewoon naar voren moeten brengen. Nu ze dat niet hebben gedaan verliezen deze partijen naar mijn mening hun rechten. De toekomstige coalitie kan dat straks nog rechtzetten met begrotingswijzigingen. De toekomstige oppositie heeft vanavond naar mijn mening een mooie kans laten liggen.

Tot ziens.

zondag 11 november 2007

Tegenwind

Vandaag weer eens van de gelegenheid gebruik gemaakt om mee te doen aan de trimloop van de Leiden Road Runners Club. Dankzij een straffe tegenwind liep ik de halve marathon vandaag in 1 uur en 55 minuten. Wat mij betreft moet dat de volgende keer beter.

Tot ziens

woensdag 7 november 2007

Watertoren

Als wethouder Grondzaken ben ik binnen het college verantwoordelijk voor de verkoop van gemeentelijk onroerend goed. Niet het spannendste deel van mijn portefeuille, maar wel een onderwerp dat zo nu en dan flink in de belangstelling staat. Dat komt omdat er af en toe redelijk markante panden tussen zitten. Een van die panden is de watertoren aan de Hoge Rijndijk (zie foto). Voor dit pand hebben zich de afgelopen jaren flink wat gegadigden bij de gemeente gemeld. Gezien het bijzondere karakter van dit gebouw hebben we een tijd geleden besloten dat het uitschrijven van een soort prijsvraag de beste manier is om tot verkoop te komen. In dit geval kunnen geinteresseerden een plan indienen en daarbij een bod doen. De inzendingen worden vervolgens door een deskundige jury beoordeeld. Op die manier is niet alleen de hoogte van het bod maar ook de kwaliteit van het plan van invloed op de uiteindelijke keuze. De organisatie van zo'n prijsvraag vraagt de nodige voorbereiding en omdat dit niet het enige te verkopen gebouw is, zal het nog even duren voor het zover is.

Een tijdje geleden meldde zich een aspirant koper bij mij met een plan om in de toren een hotel te maken. Nadat hij zijn plan had gepresenteerd, heb ik aan hem uitgelegd dat er veel meer gegadigden waren en dat we daarom een prijsvraag zouden organiseren.

Tot mijn verbazing schreef hij deze week een brief aan de leden van de gemeenteraad waarin hij min of meer zijn beklag deed over het feit dat ik niet erg wilde meewerken om zijn plannen te realiseren. Bovendien stonden zijn plannen met de watertoren vanmorgen uitgebreid in het Leidsch Dagblad. Het was duidelijk dat hij geen genoegen nam met het antwoord dat hij eerder van mij kreeg.

Volgend jaar is deze watertoren 100 jaar oud. Een mooie gelegenheid om dan zekerheid te krijgen over de toekomst van dit gebouw. Ik denk dat het gaat lukken om de prijsvraag in dat jaar te organiseren. Plannen zijn er genoeg, dat de beste moge winnen.

Tot ziens

zaterdag 3 november 2007

Citizen’s Assembly (2)

Op 25 oktober schreef ik hier een stukje onder de titel Citizen's Assembly. In deze tekst maakte ik een aantal opmerkingen over het feit dat slechts een heel beperkt deel van onze inwoners gebruik maakt van inspraakmogelijkheden bij ruimtelijke ontwikkelingen. De letterlijke vraag die ik in dat artikel stelde was hoe we de inspraak bij trajecten in de Ruimtelijke Ordening zo kunnen organiseren dat alle belanghebbenden een redelijke vinger in de pap krijgen.

Volgens mij was dat een oproep aan mijn lezers om mee te denken over de vraag hoe inspraak toegankelijker kan worden gemaakt voor een veel bredere groep van belanghebbenden. Voor het Leidsch Dagblad was deze tekst aanleiding voor een stukje in de krant van 28 oktober. De kop boven het stukje was 'Witteman: Inspraak gaat te ver'. Via de site van het Leidsch Dagblad zijn inmiddels 30 reacties binnengekomen, de meeste ronduit negatief vanwege het feit dat men denkt dat ik inspraak vooral wil afschaffen. Ook op de andere Leidse sites verschijnen naar aanleiding van de publicaties in de krant allerlei negatieve stukken aan mijn adres.

Vervolgens tref ik in de krant van 1 november een, overigens geweldige cartoon, waar ik word afgeschilderd als de wethouder die niet van inspraak houdt.


Bedankt, vrienden van het Leidsch Dagblad. Jullie hebben me weer eens mooi neergezet. Natuurlijk vind ik het prima wanneer jullie uit mijn weblog schrijven, hoe meer hoe liever zou ik zeggen. Maar alstublieft, probeer de volgende keer in ieder geval de essentie van mijn verhaal over te nemen. In dit geval had de kop volgens mij gewoon moeten zijn 'Witteman: Inwoners beter betrekken bij ruimtelijke plannen'

Tot ziens


vrijdag 2 november 2007

Informatie

Vandaag was ik aanwezig bij de persconferentie, waarin de informateur zijn advies met betrekking tot een nieuw college openbaar maakte. Op basis van dit advies kunnen PvdA, VVD, CDA en GroenLinks de komende tijd gaan onderhandelen over een nieuw collegeakkoord.

Op basis van wat ik hier op 17 oktober aan u schreef kunt u zich wellicht voorstellen dat ik ingenomen ben met het feit dat de nieuwe collegepartijen allemaal extra aandacht vragen voor de bestuurs- en politieke cultuur in Leiden. Daar ben ik het natuurlijk grondig mee eens. Ik ben benieuwd naar de uitwerking van dit voornemen.

Dat een verandering van cultuur nodig is, blijkt maar weer eens als ik in de lokale pers de reacties lees van de partijen die niet aansluiten. Het is weer van dik hout zaagt men planken. Al voor het nieuwe college kan aantreden, is de oppositie alweer aan het hakken. Daarmee gaat men volstrekt voorbij aan het feit dat het de Provincie is die er voor heeft gezorgd dat we in Leiden met een nieuwe realiteit te maken hebben. Het enige wat dit college nog kan doen, is proberen dit besluit te verzachten door een wellicht minder slecht tracé over de Hooigracht te verkennen. Indien dat een onbegaanbare weg blijkt te zijn dan is het in ieder geval niet het nieuwe college dat de RGL door de Breestraat zal aanleggen. In het vandaag gepresenteerde akkoord lees ik dat de provincie dan zelf de planontwikkeling en realisatie ter hand zal moeten nemen. Dat laatste is volgens mij een belangrijk punt. Daarmee hebben partijen in mijn ogen maximaal gedaan wat ze konden doen.

Tot ziens.

maandag 29 oktober 2007

Beperking

Als gevolg van allerlei incidenten in ons land zijn de regels op het gebied van brandveiligheid niet eenvoudiger geworden. De gemeente heeft hierbij een belangrijke controlerende taak. Panden die voldoen aan de wettelijke eisen krijgen een gebruiksvergunning. In Leiden zijn we al geruime tijd bezig met een inhaalslag om te zorgen dat alle panden die daarvoor in aanmerking komen ook zo'n vergunning hebben.

Werkt de eigenaar niet mee aan het nemen van de noodzakelijke maatregelen, dan kan de gemeente dat afdwingen. Bijvoorbeeld door het opleggen van een dwangsom. In bepaalde gevallen kunnen we het gebruik van zo'n pand beperken, totdat de juiste maatregelen zijn genomen.

Afgelopen week kreeg ik een inspectiedossier onder ogen van de brandveiligheidssituatie van bar-dancing D'oude Harmonie, een gelegenheid waar in het weekend met regelmaat circa 450 mensen binnen zijn. De aanwezige vluchtwegen zijn echter volstrekt onvoldoende om dit aantal mensen tijdig uit het gebouw te evacueren in geval van een calamiteit. Daarom stelden de ambtenaren voor om het gebruik te beperken tot 160 mensen tot er een uitbreiding van vluchtwegen had plaats gevonden. Omdat ik begrijp dat een dergelijk besluit voor deze exploitant flinke gevolgen heeft, ben ik vanmiddag zelf maar eens in het pand gaan kijken en heb ik gesproken met de eigenaar en de exploitant.

Laatstgenoemden waren allerminst gelukkig met ons besluit. Bovendien heeft de eigenaar inmiddels een bouwplan ingediend om een nieuwe vluchtweg te bouwen. Het pand is echter een rijksmonument en bovendien is bij nader onderzoek gebleken dat het huidige gebruik van het pand eigenlijk niet past in het bestemmingsplan. Daardoor krijgen we te maken met een vreselijk ingewikkelde procedure om deze nieuwe uitgang te bouwen.

Het is weer zo'n dilemma waar je als wethouder met enige regelmaat mee te maken krijgt. Als ik nu niets doe, en er breekt over twee weken een brand uit waarbij bezoekers gewond raken of erger, dan kan ik dat nooit meer verantwoorden. Zodra je als wethouder kennis draagt van een dergelijke situatie, dan kun je niet anders dan optreden. Ook wanneer de gevolgen van zo'n besluit voor de exploitant zo ingrijpend zijn. Commerciele doelen kunnen nooit belangrijker worden dan mensenlevens.

Wat ik wel kan doen is ervoor zorgen dat de procedures om het probleem op te lossen snel achter de rug zijn, zodat de beperking weer kan vervallen. Heel stil hopen dat niemand daar bezwaren tegen heeft. Het besluit waarin we de gebruiksbeperking opleggen, gaat deze week nog de deur uit.

Tot ziens.

donderdag 25 oktober 2007

Citizen’s Assembly

'In de ruimtelijke ordening is driekwart van de insprekers man, meer dan de helft is hoger opgeleid en 50 plus, en bijna iedereen is wit. Ook in buurtbeleid, zorg of welzijn zijn witten, hoger opgeleiden en ouderen oververtegenwoordigd. Het afwegen van eigenbelang en algemeen belang gaat al evenmin van een leien dakje. Veertig procent van de insprekers in ruimtelijke ordening vertoont NIMBY-gedrag (niet in mijn achtertuin). Dit zijn geen redenen om democratisering vaarwel te zeggen, maar juist om hem te vernieuwen.' Dat schreef columnist en hoogleraar actief burgerschap, Evelien Tonkens (foto) onlangs in een bijdrage op http://tonkens.volkskrantblog.nl/.

Het beeld dat zij schetst komt wel overeen met de praktijk zoals ik die in Leiden de afgelopen anderhalf jaar heb meegemaakt. Groepen insprekers zijn daardoor zelden represenatief voor de totale groep van belanghebbenden bij een bepaalde planontwikkeling. Zij vertegenwoordigen over het algemeen alleen dat deel van de inwoners dat tegen de plannen van de gemeente is. Daarbij kijken ze voornamelijk naar het eigenbelang en betrekken ze het belang van derden of het algemeen belang niet in hun reactie. Toch hebben deze mensen een onevenredig grote invloed op besluitvorming in onze stad. Tijdens de laatste raadsvergadering stemde een van de raadsfracties tegen een bouwplan, om het enkele feit dat er geen overeenstemming met de direct omwonende was.

Laat ik duidelijk zijn, wat mij betreft heeft iedereen het recht om voor zijn eigen belang op te komen. Daarbij hoort wel dat een overheid opkomt voor de belangen van derden en het algemeen belang. De vraag is natuurlijk hoe je de inspraak bij trajecten in de Ruimtelijke Ordening dan wel zo kunt organiseren dat alle belanghebbenden redelijke een vinger in de pap hebben.

Volgens Evelien Tonkens is dat best te organiseren. Via burgerfora, burgerjury’s, of de Duitse Planungscellen bijvoorbeeld. Of de Engelse citizen panels, de Deense consensus-conferenties of de Citizen’s Assembly in British Columia. Een kleine maar representatieve groep persoonlijk uitgenodigde groep burgers praten onder professionele begeleiding een beperkte tijd over een thema, en raadplegen daarbij deskundigen en belanghebbenden.

De komende periode krijgen we in Leiden te maken met een flink aantal ruimtelijke projecten die invloed hebben op de directe omgeving. Projecten waar we zullen moeten zoeken naar een redelijk evenwicht tussen de belangen van direct omwonenden en bijvoorbeeld belangen van woningzoekenden of belangen van de economie. Het lijkt mij interessant om daarbij eens na te denken over democratische vernieuwing. Misschien een mooi onderwerp voor de leden van onze commissie Ruimte en Bereikbaarheid om met dit onderwerp iets te doen. Het artikel van Evelien Tonkens kan daarvoor een goede start zijn. Het hele artikel kunt u lezen op http://www.volkskrantblog.nl/bericht/161793
Tot ziens.

dinsdag 23 oktober 2007

AZC

Afgelopen vrijdag hebben we in het college besloten dat we de procedure voor de bouw van een tijdelijk asielzoekerscentrum in Roomburg stopzetten. Reden hiervoor is de uitkomst van een bodemonderzoek dat is gedaan in het kader van de aanvraag van een monumentenvergunning. Uit dit onderzoek is gebleken dat de bouw van het centrum schade kan veroorzaken aan het archeologisch monument dat zich onder het terrein bevindt.

Op basis van de normen zoals die wij eerder door de Rijksdienst voor archeologie, cultuurlandschap en monumenten (RACM) hadden gekregen, hebben wij deze conclusie vorige week getrokken. Eigenlijk hadden we daarmee moeten wachten tot het RACM hierover een definitief besluit had genomen, maar dat zou nog zeker 4 weken op zich hebben laten wachten en gezien alle ontwikkelingen in de afgelopen maanden, wilden we de wijk niet nog langer in het ongewisse laten. Daarom hebben we dit voorgenomen besluit nu genomen vooruitlopend op de formele afhandeling van de ingezette procedure.

De locatie Roomburg was na een uitgebreid onderzoek de meest kansrijke locatie die we binnen Leiden konden vinden. Elke volgende locatie zou in mijn ogen minder scoren. Gezien de huidige politieke situatie ligt het daarom niet voor de hand dat het college nu nog verdere stappen gaat zetten. Indien het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) een asielzoekerscentrum op een andere locatie in Leiden wil realiseren, zal hierover eerst met de gemeenteraad overleg moeten worden gepleegd. Dat is dan wat mij betreft een taak voor een nieuw te vormen college.

Tot ziens.

donderdag 18 oktober 2007

Priemus

In 2005 stelde de gemeenteraad een woonvisie voor de stad vast. In grote lijnen zou je kunnen zeggen dat daarin is opgenomen waar en wanneer we welke woningen willen bouwen en voor wie. De gemeente moest volgens deze visie vooral inzetten op kwalitatief hoogwaardige nieuwbouw, waardoor doorstroming in de woningbouw op gang zou komen en de goedkopere woningvoorraad weer vrij komt voor de mensen die dat echt nodig hebben.

Onlangs zijn de cijfers bekend geworden van het laatst gehouden woningbehoefteonderzoek onder de naam WOON2006. Uit dit onderzoek, waarbij ook gekeken is naar de specifieke situatie op de Leidse woningmarkt, trok het college (toen nog voltallig) de conclusie dat de woonvisie uit 2005 nog steeds actueel is en geen aanpassing nodig heeft. Het komende jaar kunnen we wat ons betreft het uitgestippelde beleid dus gewoon doorzetten.

Het is nu aan de gemeenteraad om te oordelen of zij deze conclusie kan onderschrijven. Om hen hierbij behulpzaam te zijn, was er vanavond een bijeenkomst voor alle betrokken partijen om onder leiding van niemand minder dan Hugo Priemus, te discussieren over de Leidse woningmarkt. Hugo Priemus was tot voor kort hoogleraar bij de TU in Delft maar bovenal de deskundige in Nederland op het gebied van volkshuisvesting. Bovendien is hij al heel lang inwoner van onze stad. Op zijn kenmerkende manier gaf hij zijn visie op het Leidse volkshuisvestingsbeleid. Bij zijn uiteenzetting gaf hij de aanwezige gemeenteraadsleden een aantal waardevolle suggesties mee.

Centraal in de discussie stond de vraag hoe de voorraad goedkope woningen in onze stad aansluit bij de omvang van de groep mensen die van deze woningen afhankelijk zijn. Het antwoord op deze vraag is altijd afhankelijk aan wie je hem stelt. Het is bij uitstek een politieke vraag. In dat opzicht is het interessant om de komende tijd te kijken hoe de onderhandelende partijen omgaan met dit onderwerp.

Tot ziens.

woensdag 17 oktober 2007

Val

Gisterenavond en vanmorgen vroeg was ik getuige van de val van het college, waarvan ik zelf deel uit maakte. Het was een bijzondere en emotionele gebeurtenis. Misschien was het onnodig maar het was in ieder geval onvermijdelijk. Het feit dat ons college na het vertrek van de SP wethouders niet meer kon rekenen op een meerderheid in de gemeenteraad, betekent in democratisch opzicht nu eenmaal dat het college valt. Zo zijn de regels en daar heb je je als bestuurder aan te houden. Mij hoort u hier dus niet meer over.

Waar ik me meer zorgen over maak, is de inhoud van het debat dat gisterenavond voorafging aan de vaststelling dat het college was gevallen. Met ongekend harde bewoordingen maakte een aantal partijen in de raad korte metten met de nog overgebleven leden van het college. De meest afschuwelijke en onparlementaire bewoordingen vlogen door de raadzaal. Het leek wel of de zittende collegeleden persoonlijk alle schuld kregen van de scherpe tegenstellingen die in de Leidse raad zijn ontstaan rondom het onderwerp RijnGouwelijn. Er waren momenten dat ik het debat als een publieke vernedering ervoer. Het werd een debat dat een grote stad als Leiden onwaardig was. Normen en waarden waarover ik onlangs nog schreef waren heel ver te zoeken.

De wethouders van dit college maken geen deel uit van de gemeenteraad. Op verzoek van een meerderheid van de gemeenteraad hebben zij bijna allemaal elders hun loopbaan onderbroken om te werken voor de stad en haar inwoners. Ik heb gezien hoe alle collega's zich de afgelopen 18 maanden uit de naad hebben gewerkt voor de belangen van de stad. En met alle collega's bedoel ik ook de inmiddels vertrokken SP wethouders. Ik heb ervaren met welke inzet, energie en integriteit zij hun werk voor de stad hebben gedaan. Daarbij altijd aan het werk om besluiten van een meerderheid van de gemeenteraad uit te voeren. Deze mensen verdienen het op geen enkele manier om zo te worden weggezet.

Dat dit toch is gebeurd, heeft mijns inziens te maken met de politieke cultuur in de stad. Dat is dezelfde cultuur waarin partijen die hun standpunt aanpassen om tot een democratisch besluit te komen, steevast door hun collega raadsleden als 'draaiers' te kijk worden gezet. Een cultuur die meer gericht is op het veroorzaken van tegenstellingen dan het gezamenlijk dienen van de belangen van de inwoners. Een cultuur waar het woord 'vertrouwen' langzaam aan waarde en kracht heeft verloren.

Op 15 mei jl. heeft ons college de bestuurscultuur in de stad indringend aan de orde gesteld. Sinds die tijd hebben we hard gewerkt aan oplossingen voor dit vraagstuk. Binnen enkele weken presenteren we de resultaten aan de raad. Dit moment markeert voor ons het begin van de door iedereen gewenste verandering van onze bestuurscultuur.

Het probleem dat rond dit debat naar buiten kwam, kan het college niet oplossen. Dit probleem heeft alles te maken met de politieke cultuur in onze stad. Alleen de gezamenlijke partijen in de gemeenteraad hebben het in hun macht om hierin verandering te brengen. Dat zou dan wat mij betreft het enige positieve kunnen zijn dat het debat tot gevolg heeft gehad. Ik hoop echt dat partijen zich na vanavond herpakken en de handen ineen slaan om ook met deze cultuur voorgoed af te rekenen.

De komende weken gaan partijen aan de gang om een nieuw college te formeren. Of daarin voor mij persoonlijk nog een plaats is, weet ik natuurlijk niet. Als ik dat verzoek mocht krijgen, dan is voor mij in ieder geval van belang hoe partijen de wens naar een verandering van bestaande politieke cultuur serieus wensen te nemen. Ik zie wel hoe het loopt. De komende tijd ga ik samen met mijn collega's op de winkel passen.

Tot ziens.

dinsdag 16 oktober 2007

Stevig ontbijt

Leiden, stad van ontdekkingen! Ook dit maakte ik in mijn bestuurlijke loopbaan niet eerder mee. U zult begrijpen dat het Leidsch Dagblad van vandaag aan de ontbijttafel vanmorgen onderwerp van gesprek was. Op zulke momenten komen werk en prive wel akelig dicht bij elkaar.


Of het bericht klopt zullen we vanavond zien. Ik kom daar zeker op terug.





Tot ziens.

maandag 15 oktober 2007

Online

De Stichting Leidse Infrastructuur Bundeling (SLIB) viert 7 november 2007 feest. Ten eerste om het feit te vieren dat er glasvezel door heel Leiden onder de grond ligt en om de mogelijkheden van glasvezel een bredere bekendheid te geven. In aanloop naar dit feest worden een aantal clinics gehouden waarmee mogelijke toepassingen van glasvezel worden gedemonstreerd. Eén van de clinics heeft als onderwerp de archeologische opgraving aan de Aalmarkt i.h.k.v. de renovatie en uitbreiding Stadsgehoorzaal.

In het kader van dit project zat ik vandaag in een online sessie met leerlingen uit groep 7 van de Openbare Basisschool 'De Morskring' uit Leiden. Middels een rechtstreekse beeld en geluidverbinding tussen school en het stadhuis konden de leerlingen allerlei vragen aan me stellen over de verbouwing van de Stadsgehoorzaal in het Aalmarktproject. Voor de leerlingen was dit onderdeel van een heel programma waarbij archeologie en nieuwbouw centraal staan. Naast de wethouder kunnen zij de komende weken allerlei deskundigen die bij dit project betrokken zijn bevragen. Het werd een leuk gesprek. De leerlingen hadden vooraf goed nagedacht over de vragen die ze me zouden stellen. Bovendien werd uit het gesprek maar weer eens duidelijk hoe trots deze jonge mensen zijn op hun stad.

Het hele programma is opgezet door leerlingen (zie foto) van de Hogeschool Leiden. Zij hadden tijdens de sessie met de basisschool de rol van inteviewer en presentator.

Tot ziens.

vrijdag 12 oktober 2007

Bloemen

Even na 8 uur vanmorgen zat ik opnieuw aan tafel met de mensen van het Bracol-Zitman comite. De laatste commissievergadering was aanleiding geweest om hen toch nog een keer uit te nodigen voor een gesprek over het bouwplan op het Bracol terrein. Ik heb nog eens goed de tijd genomen om te luisteren naar de argumenten die zij inbrengen tegen bepaalde onderdelen van het bouwplan. Ik heb respect voor het feit dat deze mensen zich in blijven zetten voor de belangen van hun buurt. Van mijn kant heb ik geprobeerd te laten zien hoe ik als wethouder soms klem kom te zitten tussen de belangen van de buurt, de gemeente en de ontwikkelaar.

Als ik als wethouder alleen maar plannen kan realiseren waarover ik met de buurt volledige overeenstemming heb bereikt, zal de productie van woningen drastisch teruglopen. Terecht zullen dan de woningzoekenden en de gemeenteraad mij ook aanspreken op het feit dat dit college onvoldoende oog heeft voor de belangen van deze groep. Mijn opdracht is om in deze een evenwicht te zoeken tussen alle betrokken belangen. Het Bracolterrein is een beetje een symbool geworden voor allerlei andere locaties zoals het Crispijnterrein en de Sanderslocatie. Dat maakt de uitkomst van dit debat ook zo interessant. De vraag is of de raad kiest voor het openhouden van schaarse ruimte in de stad of voor het voldoen aan de vraag om extra (betaalbare) woningen.

Met betrekking tot het Bracolterrein dacht ik het evenwicht bereikt te hebben. Onduidelijk is of een meerderheid van de raad het met me eens is. Dat zal volgende week dinsdag blijken als de raad en besluit gaat nemen over dit plan. Voor die tijd zal ik de raad nog verslag uitbrengen van het gesprek van vanmorgen. Ik hoop dat er in dit verslag voor sommige fracties in de raad nog aanknopingspunten te vinden zijn om hun mening te herzien.

Als wethouder 'volkstuinen' mocht ik vanavond de prijsuitreiking doen van de bloemschikwedstrijd van volkstuinvereniging Ons Buiten. Gezellige mensen, geweldige bloemstukken en blije prijswinnaars.

Tot ziens.

donderdag 11 oktober 2007

Kunsten

Vanmorgen zat ik in Arnhem voor overleg met mijn collega wethouders van de G27 gemeenten.

Vanmiddag was ik in het museum voor Communicatie in Den Haag. Daar nam ik op uitnodiging van het Ministerie van Binnenlandse zaken deel aan een lagerhuisdebat over het onderwerp 'Vertrouwen in de overheid'. Het debat was een onderdeel van een symposium over verbetering van dienstverlening en vermindering van regeldruk. Dat is zo'n onderwerp waar iedereen vind dat er iets moet veranderen zonder dat dit in de praktijk effect heeft. De voorbeelden uit de praktijk zijn zo af en toe schokkend zoals iemand met een ongeneeselijke ziekte die elk jaar opnieuw stapels formulieren moet invullen en verklaringen moet opsturen om aan te tonen dat ze nog steeds ziek is. Doet ze dat niet, dan verliest ze het recht op en uitkering.

Een van de conclusies was dat de politiek zich minder aan moet trekken van burgers die vragen om meer regels. Daar ben ik het wel mee eens ondanks het feit dat ook ik met grote regelmaat vragen om meer regels krijg. Gelukkig heeft ons college onder de noemer 'minder en beter' een omvangrijk programma lopen om een eind te maken aan onnodige Leidse regels en procedures waarmee al heel wat resultaten zijn bereikt.

Vanavond ben ik nog even langsgeweest bij het afscheid van Martine Glaser (foto). Zij was jarenlang de bevlogen directeur van woningcorporatie Ons Doel en heeft in die tijd veel voor de stad betekend. Daarom stond ze vanavond heel terecht in het middelpunt van de belangstelling tijdens een soort culturele afscheidsavond in Scheltema.

De dag eindigde voor mij in een discussiebijeenkomst over het Leidse Fonds der Kunsten. Dit fonds maakt onderdeel uit van mijn 'nieuwe' cultuurportefeuille. Voor dit nieuwe fonds heeft de gemeenteraad besloten jaarlijks 4 ton beschikbaar te stellen. Vervolgens heeft men een kwartiermaker aangesteld die voorstellen moet doen voor de besteding van dit geld. Vanavond wilde deze kwartiermaker met een aantal direct betrokken partijen overleg voeren over de manier waarop hij zijn opdracht gaat aanpakken. Na mijn ervaringen in Den Haag hoop ik dat deze werkwijze geen aanleiding zal zijn voor uitgebreid pakket aan nieuwe regels voor de verdeling van het geld uit dit fonds. Voor mij is vooral belangrijk dat we dit geld op zo'n manier inzetten dat het rendement maximaal is, met andere woorden, de inwoners van de stad er maximaal van profiteren.

Tot ziens.

woensdag 10 oktober 2007

Cultuur

Als gevolg van het aftreden van de twee SP collega's hebben we vandaag binnen het college een nieuwe taakverdeling afgesproken. Voor mij heeft dat tot gevolg dat ik de komende tijd ook de cultuurportefeuille mag behartigen. Een nieuwe uitdaging erbij zal ik dus maar zeggen, maar ook een extra belasting op de toch al volle agenda. De komende tijd betekent dat vooral scherpere keuzes maken voor dingen die ik wel en niet kan doen. Korter vergaderen en meer aandacht voor de mensen waar het echt om gaat is daarbij wat mij betreft uitgangspunt. Ik zal u hier verslag blijven doen van mijn culturele ontdekkingstocht, maar ik hoop ook dat het niet lang hoeft te duren.

Vanavond was er in het gebouw van de DZB een commissie vergadering over de voorgenomen vestiging van het asielzoekerscentrum in de wijk Roomburg. Mensen die in het kader van de lopende procedure bezwaar hebben gemaakt, mochten voor de commissie een toelichting geven, waarna de commissie in een onderlinge discussie probeerde een advies aan het college mee te geven. Dat de commissie had besloten tot het houden van deze avond was in mijn ogen een beetje vreemd. De gemeenteraad heeft het college op 11 juli jl. immers opdracht gegeven om de procedure vooral zorgvuldig af te handelen en daarna een besluit te nemen. Dat besluit hebben wij nog niet genomen. Dat de commissie vanavond toch tot een standpunt probeerde te komen zonder dat men bijvoorbeeld op de hoogte was van de toezeggingen die wij al tijdens de informatieavond van 31 augustus aan de buurt hadden gedaan, is in mijn ogen nauwelijks zorgvuldig te noemen.

Na afloop van de vergadering was er onduidelijkheid over het standpunt dat de verschillende partijen hadden ingenomen. Ik heb begrepen dat het college een brief tegemoet kan zien, dus die wacht ik maar even af. Wel jammer dat er op dit dossier toch weer zoveel verwarring is veroorzaakt.

Tot ziens.

dinsdag 9 oktober 2007

Teleurstelling

Het was een dag met veel emoties. De twee wethouders van de SP hebben vandaag tijdens de collegevergadering besloten op te stappen en hun ontslag in te dienen. Daarmee heb ik twee gewaardeerde collega's verloren en kan het college niet meer steunen op een meerderheid binnen de gemeenteraad. De fracties in de gemeenteraad zijn inmiddels aan het werk gegaan om een nieuw college te formeren dat weer de steun zal hebben van een meerderheid in de raad. Tot die tijd passen de overgebleven wethouders, waaronder ik, op de winkel.

Aanleiding voor deze breuk was de vraag hoe wij als college moesten omgaan met de dreiging van de provincie Zuid-Holland die de RijnGouwelijn tegen onze wil toch wil aanleggen door de binnenstad van Leiden. Daarbij is natuurlijk van belang dat bijna 70% van onze inwoners zich in maart jl. uitsprak tegen een trace door de binnenstad.

Persoonlijk ben ik van mening dat wij de dreiging van de provincie buitengewoon serieus moeten nemen. Medio volgend jaar wordt de nieuwe wet op de ruimtelijke ordening van kracht. Deze nieuwe wet biedt de provincie goede mogelijkheden om de bevoegdheden van de gemeente over te nemen, die het mogelijk maken om een dergelijk project te realiseren. Daarmee zal een RijnGouwelijn door de Breestraat dus een zeer realistische mogelijkheid worden. Willen we dat voorkomen dan zullen we moeten onderhandelen over alternatieve mogelijkheden, en dat is precies wat de SP wethouders niet wilden.

Gezien de uitslag van het referendum zijn de inwoners van Leiden in ieder geval tegen de aanleg van deze lijn door de Breestraat. Juist nu het risico dat de provincie dit doordrukt het grootst is, kiest de SP ervoor om uit het college te stappen. Ik denk dat ze meer hadden kunnen bereiken door met de andere collegepartijen samen te werken op dit punt. Helaas, dat zal niet meer lukken.

In plaats daarvan kiest de SP liever voor het dwarsbomen van de provinciale plannen. Ik geloof daar niet in. Ruzie maken met de provincie geeft alleen maar verliezers. Dat nog even los van het feit dat een jarenlange juridische strijd de belastingbetaler alleen maar onnodig veel geld zal kosten, terwijl er in de tussentijd helemaal niet meer wordt verbeterd aan het openbaar vervoer in de stad. Het geld daarvoor moet immers ook van de provincie komen.

Ik ging vanavond als een teleurgesteld man naar huis. We hadden nog zoveel mooie plannen met onze stad. Nu hebben we vooral een tijdje veel onzekerheid. Onzekerheid waar de inwoners tijdens het referendum van 7 maart zeker niet om gevraagd hebben.

Tot ziens.

zondag 7 oktober 2007

Leiden kan anders!

Als wethouder Ruimtelijke Ordening en Wonen heb ik dagelijks te maken met tegengestelde belangen. Vaak gaat het daarbij om grote belangen van bewoners, gemeenteraad, projectontwikkelaars en allerlei andere ondernemers, organisaties en maatschappelijke partijen. De kunst is om bij je besluiten zoveel mogelijk rekening te houden met alle belangen, zonder dat het besluit aan effectiviteit verliest. Een balans zoeken tussen daadkracht en draagvlak. Om dat goed te kunnen doen moet je vooral integer en eerlijk zijn. Inwoners van de stad moeten op je integriteit kunnen rekenen. Ze moeten er vertrouwen in hebben dat ik hun belangen zorgvuldig weeg ten opzichte van andere belangen.

Als wethouder moet je er alles aan doen om te voorkomen dat je op dit gebied de schijn tegen krijgt. Daarom heb ik bijvoorbeeld de vaste gewoonte om geen feestelijke uitnodigingen aan te nemen van partijen waarmee ik nog onderhandel. Dat is een van de redenen dat ik bijvoorbeeld geen gehoor geef aan de uitnodiging voor het jaarlijkse Haring en Corenwijngala. Dit gala brengt in de aanloop naar de viering van Leidens Ontzet, de ondernemers van grote bedrijven bij elkaar zodat zij in contact kunnen komen met de vertegenwoordigers van de politiek. Ik begrijp uit de plaatselijke pers dat de organisatoren mijn afwezigheid op dit gala niet zo op prijs stellen. Maar hoe kunnen bijvoorbeeld inwoners van de stad die bezwaren hebben tegen bepaalde ruimtelijke ontwikkelingen, mij nog serieus nemen als ik met de ontwikkelaars van dezelfde projecten breedlachend en met en glas in de hand in de plaatselijke pers verschijn?
Wat natuurlijk voor mij geldt, geldt in bredere zin ook voor het bestuur van de gemeente. Als partijen op het gebied van integer handelen elkaar niet respecteren en serieus nemen, dan gaat dat ten koste van het vertrouwen dat onze inwoners in het bestuur hebben. Daarbij maken mensen geen onderscheid tussen verschillende partijen. Daar ligt dus een gezamenlijk belang van alle politieke partijen.

Toch denkt in Leiden niet iedereen daar het zelfde over. Zo trof ik onlangs op Sleutelstad.nl de volgende reactie van duoraadslid Joost van Breukelen van de Stadspartij Leiden Ontzet.

'Hoewel ik goed geciteerd ben, ging het wat mijn uitlatingen betreft wel over een ander onderwerp. Namelijk het door een PvdA-wethouder (Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Witteman, vriend van Koning Franssen, u weet wel- goed voor die leuke vaste baantjes voor gehorigen en andere provinciale vazallen) verkwanselen van uniek Leids cultureel-, sociaal-, en zonder enige subsidie draaiend en leuk voor Leidenaren-) vastgoed bij de Burcht'

Een ander voorbeeld kwam gisteravond uit een vergadering van de commissie Ruimte en Bereikbaarheid. Het ging om de behandeling van het bouwplan op het Bracolterrein aan de Rijnkade. Mijn visie op deze zaak kunt u nog teruglezen in mijn bijdrage van zondag 16 september. De fractievoorzitter van het CDA, Jan Jaap de Haan (zie foto) presteerde het al in zijn eerste termijn om mij te beschuldigen van onfrisse praktijken, vluggertjes, verdeel en heers-strategien en nog veel meer zonder dat hij het op basis van de feiten kon waarmaken.

Het afgelopen jaar is er veel gesproken over de bestuurscultuur binnen de Leidse politiek. Ik stel voor dat we de komende tijd de bestuurlijke normen en waarden ook maar weer eens uit de kast halen. Gewoon weer als volwassen mensen met elkaar omgaan in het belang van de stad en haar inwoners. Leiden kan anders!

Tot ziens.

vrijdag 5 oktober 2007

Persbericht

De fracties van de coalitiepartijen hebben vandaag overleg gehad over de impasse die ontstaan is na het afwijzen van het trace van de RijnGouweLijn door de Leidse kiezer en de opstelling van de Provincie daarover. De vier coalitiefracties (ChristenUnie, GroenLinks, SP en PvdA) vinden dat het college in onderhandeling moet blijven met de Provincie. Het eindresultaat wordt vervolgens door de vier fracties gewogen.

Tot ziens!

woensdag 3 oktober 2007

3 oktober

Prinses Maxima ligt onder vuur vanwege het feit dat ze in een toespraak liet weten dat er voor haar niet zoiets was als een Nedelandse identiteit. Jammer dat ze er in het Van der Werfpark niet bij was vanmorgen, dan had ze samen met een paar duizend aanwezigen in ieder geval de Leidse identiteit kunnen herkennen.

Voor het eerst maakte ik dit jaar 3 oktober mee als inwoner van de stad. Voor zover dat voor een import Leidenaar mogelijk is, had ik me goed voorbereid en kende ik zelfs het Leids Volkslied helemaal uit m'n hoofd. Op een of andere manier heb je toch steeds de indruk dat mensen naar je staan te kijken als je het 'Leiden trots der Neerlands steden' aanheft. Dat was in ieder geval gisteravond zo. De voorzitter van de 3 oktobervereniging controleerde scherp of alle collegeleden meezongen. Dat was immers een afspraak die ze vorig jaar maakte met de burgemeester.

Voor de gelegenheid van 2 en 3 oktober had ik een aantal burgemeesters uitgenodigd waarmee ik sinds mijn burgemeesterschap in Warmond goede contacten onderhoud. Ik schreef daar eerder over. Samen met hen heb ik het intensieve programma van 2 en 3 oktober helemaal doorlopen. Het was geweldig om te zien hoe de stad de festiviteiten beleefde. Mijn oud collega's zijn als echte ambassadeurs van onze stad weer vertrokken.

Tot ziens.

zaterdag 29 september 2007

Katwijk

Vanmorgen de halve marathon van Katwijk gelopen. Volgens de organisatie, de Atletiek vereniging Rijnsoever uit Katwijk, de zwaarste halve marathon van Nederland. Toch was ik niet ontevreden over het resultaat. Ik liep de ruim 21km dit keer in 1 uur, 51 minuten en 23 seconden.



Tot ziens.

donderdag 27 september 2007

Moskee

Vanavond was ik aanwezig in de sporthal van het Da Vinci college aan de Sumatrastraat. Daar waren een paar honderd mannen van de Marokkaanse moskee bij elkaar in verband met de ramadan. De vrouwen waren in het gebouw aan de Bonairestraat en konden de bijeenkomst via een groot beeldscherm volgen. Voorafgaand aan het gebed heb ik namens de gemeente mijn handtekening gezet onder een overeenkomst voor de realisatie van de nieuwe moskee in Leiden-Noord waarvoor de gemeenteraad dinsdag de weg vrij maakte in het nieuwe bestemmingsplan. In mijn toespraak heb ik nog eens onderstreept dat de bouw van deze moskee vooral mogelijk was dankzij een breed draagvlak in de buurt als gevolg van respect tussen de verschillende inwonersgroepen.

Als alles verder goed gaat, kan de bouw binnen een jaar beginnen.

Tot ziens.

Potlood

Ik heb het niet bijgehouden, maar het moet toch zeker een keer of 15 tot 20 zijn geweest dat ik tijdens verkiezingen lid was van een stembureau. In het begin heb ik een paar keer meegemaakt dat er nog met het potlood moest worden gestemd, maar in het overgrote deel van de gevallen werd in het stembureau een stemmachine gebruikt. Van het stemmen met potlood herinner ik me vooral dat het een buitengewoon langdurige en intensieve klus was om al die honderden stemformulieren uit te sorteren en te tellen. Als na vele uren tellen bleek dat de getelde voorkeurstemmen afweek van het aantal uitgebrachte stemmen dan moest je helemaal opnieuw beginnen. Iedereen kent de verhalen waar in 'goed overleg' met de leden van een stembureau het aantal stemmen dan 'kloppend' werd gemaakt.

Wat een opluchting was het toen de stemmachine zijn intrede deed. Bij het sluiten van het stembureau drukte je op de knop en produceerde de machine een telstrook met de totalen van de uitgebrachte stemmen. Nooit meer discussie, nooit meer hertellingen van stemmen en bovendien, het aantal getelde stemmen kwam altijd overeen met het aantal uitgebrachte stemmen. Ik heb nooit enige twijfel over dat systeem gehad. De techniek was beproefd en had de goedkeuring van de experts van het ministerie. En zo zijn vele jaren lang de leden van de gemeenteraad, de Tweede Kamer, Provinciale Staten en het Europese parlement gekomen. Op diezelfde manier hebben 'we' de Europese grondwet afgestemd en was bijna 70% van de Leidse stemmers tegen de RijnGouwlijn door de Breestraat.

Lees ik vandaag in de krant dat de stemmachines onbetrouwbaar zijn en dat we bij de volgende verkiezingen weer met het potlood gaan stemmen. Daar snap ik dus helemaal niets meer van.

Tot ziens.