Op 11 december 2011 deed ik
hier verslag van mijn ervaringen tijdens een zaterdagavond tussen de jongeren in het oude dorp op Urk. Die blog was voor veel lezers aanleiding om te reageren. Positieve reacties kwamen van mensen die blij waren dat ik het onderwerp aan de orde stelde. Er waren ook mensen die vonden dat ik een veel te negatief beeld schetste van de jongeren op Urk.
In een uitzending van
Urk FM, waarin ook aandacht werd besteed aan mijn weblog, kreeg ik de uitnodiging van het gemeentebestuur van Urk om nog eens op een zaterdag terug te komen om, wat zij noemde, de andere kant van Urk te zien. Vanmiddag was het zover. Ik werd om vier uur ontvangen in het verder verlaten gemeentehuis. In de auto van wethouder Geert Post reden we daarna naar eetcafé Sju Sju in het centrum van het oude dorp voor een ontvangst met koffie en appeltaart. Het was prachtig weer, dus zaten we op het terras. Daar schoven direct een aantal jongeren aan die hadden gehoord wie ik was en die mij wel eens wilden vertellen wat er allemaal niet goed was. De kloof tussen het bestuur en de jongeren is sinds mijn laatste bezoek niet minder geworden, zoveel is me wel duidelijk. Het ging vooral over het horecabeleid van de gemeente.
Maar ik was dit keer gekomen voor de andere kant van Urk, dus gingen we snel door naar een training van
Hapkido vereniging Chongmukwam. Hapkido is een jonge
Koreaanse zelfverdedigingskunst die op Urk om een of andere reden populair geworden is. Bijna 200 leden en een wachtlijst. Veel jonge leden ook, die hier een nobele sport bedrijven en respect, discipline en zelfvertrouwen bijgebracht krijgen. En inderdaad, dit zijn bepaald niet de jongeren die ik op zaterdagavond op de scooters in het dorp tegenkwam. De mensen van Chongmukwam doen goed werk op Urk en dat zonder een cent subsidie van de gemeente.
Daarna door naar
Dartvereniging '208' die aan de Vormtweg, dankzij heel veel hardwerkende leden, een werkelijk prachtig onderkomen heeft gevonden. En ook al zonder subsidie van de gemeente. 17 jongeren brengen de zaterdagmiddag door achter het dartbord. "Jongeren die hier komen worden beter in rekenen op school", zo laat de trotse voorzitter me weten. Zo had ik het nog niet bekeken.
Vervolgens snel door naar de kantine van
SV-Urk, de voetbalvereniging met 1100 leden. Het is niet zomaar een voetbalvereniging zo verzekert een van de vrijwilligers mij. SV-Urk is een hele sociale vereniging. De mensen kennen elkaar en helpen elkaar wanneer dat nodig is. In de kantine geldt een strikt alcoholbeleid, onder de 18, dan geen drank zo is hier de regel.
Na een hapje eten bij kwalitaria De Bolder in het oude dorp gaan we weer terug naar de Vormtweg. Nu naar het onderkomen van het
Christelijk Mannenkoor 'Het Eiland Urk' die hun wekelijkse oefenavond op zaterdagavond hebben. In de wat kleine zaal zingen meer dan 50 mannen onder begeleiding van orgel en piano christelijke liederen. Dit is toch een beetje wat je verwacht op Urk en, eerlijk is eerlijk, de zangkunsten van de heren waren niet onverdienstelijk. Wat opvalt, is dat het koor niet alleen uit oudere heren bestaat, er staat ook een aantal jongere zangers tussen de groep. Net als op veel andere plaatsen in het dorp praat men hier in het Urker dialect, maar dit keer zo plat, dat ik het voor de eerste keer niet versta.
Mijn bezoek aan Urk eindigde in sporthal de Vlechttuinen. Daar was een disco voor 12 t/m 16 jaar onder de naam 'De Struuners van zodrekt'. Een initiatief van een aantal vrijwilligers om de hele jonge jeugd een beetje te leren hoe ze moeten uitgaan. Dan is de overgang niet zo groot als ze straks de vrijheid krijgen om zelf te gaan stappen. Hier leren ze dat je ook een leuke avond kunt hebben zonder alcohol. Hoe het ook zij, het was bomvol in de sporthal.
Het was leuk om ook deze kant van de gemeente vandaag eens te zien. Opnieuw werd me duidelijk dat de gemeente Urk, waar bijna 50% van de bevolking jonger is dan 25 jaar, mede daardoor een hele bijzondere gemeente is. Het aantal jongeren is twee keer zo groot als in de rest van Nederland. Dat vraagt dus heel veel extra inspanning van de vele organisaties, de vrijwilligers en de gemeente. Allemaal mensen die trots zijn op hun gemeente en die graag een bijdrage leveren. Maar gemeente zijn met de allerlaagste gemiddelde leeftijd van heel Nederland, in combinatie met de sterke invloed van het christelijke geloof, plaatst de gemeenschap ook wel voor ingewikkelde vraagstukken, daarover heb ik de vorige keer geschreven. Mijn zorgen zijn na dit tweede bezoek niet minder geworden.
Als je het aan de jongeren vraagt dan weten ze het wel. De politiek kiest ervoor om horeca in het oude dorp terug te dringen. Jongeren zijn daardoor min of meer gedwongen hun vermaak te organiseren in illegale barretjes buiten het centrum waar dingen gebeuren die je niet wilt en waar geen toezicht is. Dezelfde politiek sluit de ogen voor de gevolgen van dat beleid. Aan die situatie zou een einde moeten komen door een goed aanbod legale horeca toe te staan en de illegale situaties niet langer te gedogen. Ik denk dat ze gelijk hebben. Hier ligt een bijzondere opdracht voor de politiek op Urk.
Het was een bijzondere zaterdag. Ik heb met veel plezier kennis gemaakt met de andere kant van Urk. Met dank aan het gemeentebestuur.
Tot ziens.