vrijdag 24 december 2010

Fijne dagen

Nog heel even wachten en dan is het weer Kerstmis. De week na Kerstmis is het provinciehuis in Flevoland gesloten en is het gelukt om mijn agenda leeg te houden. Ik ga samen met mijn gezin genieten en dus blijft het op mijn weblog ook even stil.

Na 2 januari ben ik hier weer terug. Tot dan wens iedereen heel fijne feestdagen een goed begin van 2011.

Tot ziens.

vrijdag 17 december 2010

100 dagen

Vandaag is het 100 dagen geleden dat ik mijn werkzaamheden als nieuwe gedeputeerde in Flevoland begon. Het einde van zo'n periode is tegenwoordig voor veel bestuurders aanleiding tot een moment van reflectie. Bovendien is het bijna Kerstmis, ook een tijd voor bezinning en reflectie. Met de verkiezingen voor de deur lijkt het me niet het juiste moment om van die reflectie heel veel werk te maken, maar ik wil het ook niet ongemerkt voorbij laten gaan.

Over het algemeen kijk ik terug op een prettige periode. Zowel door de medewerkers van de provincie, mijn collega-bestuurders als de andere mensen uit de polder ben ik buitengewoon hartelijk ontvangen. Dankzij professionele ondersteuning van de ambtelijke organisatie was ik in staat me snel in te werken. Mijn komst naar Flevoland voelde een beetje als een landing in een warm nest en dat was fijn.

De kennismaking met de politieke cultuur in Flevoland was wel even wennen. Misschien was dit wel het grootste verschil met de tijd toen ik in Leiden wethouder was. De politieke verschillen tussen partijen zijn hier veel kleiner. Daardoor duren zelfs de ‘lange’ vergaderingen in Flevoland naar mijn gevoel kort. Bolkenstein zei ooit dat saaie politiek een zegen voor de mensen was. Hij had gelijk, maar iets meer politiek en iets meer debat zou de Flevolandse politiek volgens mij wel ten goede komen.

Wat mij in deze provincie eigenlijk het meest is opgevallen, is de kleine schaal. Een provincie, zes gemeenten, een waterschap en krap vierhonderdduizend inwoners maakt het allemaal heel overzichtelijk. Geen groot duur provinciehuis en geen grote stadhuizen met vele honderden ambtenaren. Het is de voor deze provincie zo kenmerkende menselijke maat. Een wethouder in Flevoland heeft als dat nodig is binnen een mum van tijd een provinciebestuurder aan de telefoon en andersom is het voor ons geen probleem om een overleg met zes wethouders te beleggen om samen een koers te bespreken. Het is zo ongeveer zoals Thorbecke het bedoeld moet hebben. Die korte lijnen zijn buitengewoon waardevol en geven ons slagkracht. Wat mij betreft een goed voorbeeld voor andere provincies.

Toch zitten er ook nadelen aan die kleine schaal. Die nadelen zitten vooral in de relaties tussen de gemeenten onderling en de verhouding tussen provincie en de gemeenten. Door de kleine schaal lopen we elkaar soms voor de voeten en voeren we veel discussies over wie waarover gaat. Toch denk ik dat de gemeenten, het waterschap en de provincie in Flevoland zoveel gemeenschappelijke belangen hebben dat het zeer de moeite waard is om ons vooral samen sterk te maken van een sterkere Flevolandse samenwerking. Dat is goed voor de provincie en goed voor onze inwoners. Volgend jaar viert de provincie haar 25-jarig jubileum. Wat mij betreft een mooie aanleiding om werk te maken van die samenwerking.

De portefeuille die ik overgenomen heb van John Bos was voor mij in zekere zin een sprong in het diepe, er zaten voor mij veel nieuwe onderwerpen in. Voor mij betekende dat de afgelopen 100 dagen vooral veel inlezen, studeren en kennismaken, heel veel kennismaken. Achteraf gezien merk ik dat deze ‘mensenportefeuille’ mij sneller in zijn greep heeft gekregen dan ik voor mogelijk hield na al die jaren op de meer ‘harde’ beleidsterreinen. Met deze kennis zou ik graag na de verkiezingen een vervolg willen geven aan mijn eerste periode. Of dat ook gaat lukken is natuurlijk van veel meer afhankelijk dat mijn eigen inzet.

Tot ziens.

donderdag 16 december 2010

Gankster

Vandaag sloot ik op Urk mijn ronde van werkbezoeken aan gemeenten en jeugdzorgorganisaties in Flevoland af. Voor het geval u de vertaling van de titel niet voorhanden heeft, 'Gankster' betekend 'op zijn snelst'.

Gank, ganker, gankster is één van de teksten op de prachtige posters van Jaap&Jurie waarvan ik een aantal exemplaren meekreeg en die op Urk overal te zien zijn. Deze posterserie is gemaakt in het kader van de voorlichting over veiligheid. Veiligheid in het verkeer, in het uitgaan en heel toepasselijk in deze periode, veilig omgaan met vuurwerk.

De locatie van het werkbezoek vandaag was het pand waarin het Jeugd Opvang Werk en de koffiebar Urk hun jongeren een plek bieden. Dit gebouw is afgelopen zaterdag officieel geopend en er zijn die dag duizenden mensen langs geweest. Een geweldig voorbeeld van gemeenschapszin, ruim 80 vrijwilligers hebben meegewerkt om er een echt jongerencentrum van te maken.

En de inwoners van Urk beperken zich in hun gemeenschapszin niet alleen tot Urk. Op Urk zijn verblijven op dit moment 85 kinderen in pleeggezinnen. Urk heeft ruim 20% van alle pleeggezinnen in Flevoland. Voor een crisisplaatsing kan de jeugdzorg hier altijd terecht. Een groot goed dat we moeten koesteren. Daarom besteedt Vitree, onze Flevolandse jeugdzorgorganisatie, veel aandacht aan pleegzorgbegeleiding. Een deel van de ouders en pleegouders vindt het belangrijk vanuit de christelijke overtuiging opvoeding en ondersteuning te geven. Vitree houdt rekening met de identiteit van ouders en werkt daarbij samen met SGJ Christelijke Jeugdzorg. Vandaag ondertekenden zij een intentieverklaring om intensiever te gaan samenwerken.

Urk op zijn snelst: bestuurders, werkers en vrijwilligers hebben de drive om de jongeren te bereiken en problemen tijdig op te sporen en aan te pakken. En daarvoor wordt nauw samengewerkt met de kerken. Geert Post, wethouder op Urk, is erg trots op deze unieke samenwerking van alle kerkgenootschappen. Op een avond die pas geleden is georganiseerd door het kerkelijk platform zijn 1400 jongeren afgekomen! Een bereik waar menigeen jaloers op zal zijn.

Jammer genoeg is er ook een keerzijde. Vooral het alcoholgebruik onder jongeren met alle gevolgen van dien en de acceptatie hiervan door de ouders vormt een groot probleem. Vandaar ook de aandacht voor alcoholgebruik in de veiligheidscampagne waarmee ik begon.

Tot ziens.

dinsdag 14 december 2010

Uitzwaaien

Vandaag begon mijn werkdag met een heel plezierig moment. Ik mocht een bus vol vrijwilligers uitzwaaien aan het begin van een dagje uit. Het was de vijfde keer dat wij vrijwilligers uit de provincie Flevoland als blijk van waardering een dagje uit aanbieden. Omdat er gelukkig nog heel veel vrijwilligers actief zijn, kunnen we ze niet allemaal tegelijk in het zonnetje zetten. Deze keer was de keus gevallen op de vrijwilligers die werken in ziekenhuizen, in de terminale thuiszorg en hospices, verspreid over de gehele provincie. Het is vaak hartverwarmend hoe groot de inzet van vrijwilligers is. In de groep was bijvoorbeeld een persoon die al tien jaar gemiddeld 20 uur per week als vrijwilliger werkt! Wat en prestatie! Iemand anders vertelde dat ze ooit zelf als patiënt in het ziekenhuis zo goed door vrijwilligers begeleid werd, dat ze dat werk ook is gaan doen. Weer een ander bleek zo betrokken dat ze een dag van vakantie teruggekomen is om voor een verhinderde collega in te springen.

Ik heb zo’n veertig vrijwilligers uitgezwaaid voor een dagtochtje naar een kaasboerderij en de stad Gouda, waar ze ’s avonds een spektakel met lichtjes gingen meemaken. De hele dag loopt een fotograaf mee. Van haar foto’s wordt een boekje gemaakt dat als blijvende herinnering naar iedereen wordt gestuurd.

Tot ziens.

maandag 13 december 2010

Debat

Een keer per jaar hebben we in Nederland het Nationale Jeugddebat. Tijdens dit debat kunnen jongeren tussen 12 en 18 jaar in de Tweede Kamer hun zegje doen en Den Haag laten weten wat zij belangrijk vinden. Daarvoor moeten deze jongeren eerst hun talent om te debatteren laten zien in provinciale voorrondes. Vandaar was er zo'n voorronde in onze provincie. Ik mocht de voorzitter zijn.

Daardoor heb ik vandaag een heleboel politici in de dop ontmoet die met elkaar debatteerden over onderwerpen als jongerenhuisvesting, natuurbeleving door jongeren, onderwijs en werkgelegenheid en zwerfjongeren. Ze moesten een aantal Flevolandse politici overtuigen van hun voorstellen. Die politici waren Jop Fackeldey (wethouder lelystad), Freek Brouwer (Statenlid ChristenUnie), Ben van der Erve (Statenlid CDA) en Anne Bliek - de Jong (Lid GS).

Na een aantal mooie debatten is er in ieder geval één voorstel waarvan de politici vinden dat de jongeren dat in de toekomst verder uit zouden moeten werken. Dat voorstel ging over de communicatie tussen scholen en de provincie, waarvan de jongeren vinden dat die niet goed is. Als oplossing willen ze dat er leerlingenraden komen op gemeentelijk niveau en een leerlingenraad op provinciaal niveau. Ik ben benieuwd naar de uitwerking van dit idee. Aan het eind van het debat hebben we twaalf jongeren aangewezen als de beste debaters van dit provinciaal jeugddebat. Zij gaan naar het Nationaal Jeugddebat in het voorjaar van 2011.

Tot ziens.

vrijdag 10 december 2010

Schooljudo.nl

Vandaag gaf Ruben Houkes, bronzen medaillewinnaar van de Olympische Spelen in Beijing in 2008 en Wereldkampioen 2007 een judoclinic aan 500 kinderen uit groep 3 en 4 van het basisonderwijs in Lelystad. Deze clinic was de afsluiting van het programma schooljudo.nl. In het kader van dit programma gaan dit schooljaar 2000 kinderen in Flevoland kennis maken met de judosport. Als provincie hebben we subsidie beschikbaar gesteld voor drie jaar.

Het programma bestaat uit judolessen tijdens schooltijd en vervolglessen na schooltijd. Binnen de lessen ligt de nadruk op het aanleren van de basisbeginselen van judo en worden thema's als respect , agressieregulatie en coordinatie bewust en onbewust behandeld.

Als gedeputeerde Sport mocht ik de eerste groep van 250 kinderen toespreken.



Tot ziens.

Zonnehoeve

Een aantal weken geleden deed ik op mijn weblog verslag van mijn werkbezoek aan Lelystad, de eerste in een serie werkbezoeken aan gemeenten. Woensdag 8 december ging ik op werkbezoek in Zeewolde en Dronten.

‘s Ochtends was ik te gast bij boerderij Zonnehoeve in Zeewolde, een gemengd boerenbedrijf, gestart in 1981 en daarmee een van de oudste biologisch-dynamische bedrijven van Flevoland. De Zonnehoeve biedt ook zorg, inwoning en dagbesteding aan jongeren. In samenwerking met jeugdzorgaanbieder Nieuw Veldzicht (onderdeel van LSG-Rentray) wonen er op de Zonnehoeve jongeren die (voorlopig) niet meer thuis kunnen wonen. Deze jongeren hebben hun thuis in een van de drie gezinshuizen op het terrein van de Zonnehoeve.

De directeur van Nieuw Veldzicht, Peter van Vliet, gaf een presentatie over wat Nieuw Veldzicht doet voor jongeren die hulp of ondersteuning nodig hebben en hoe ze dat organiseren. Daarna heeft oprichter Piet van IJzendoorn (op de foto rechts) gepassioneerd verteld over het boerenbedrijf en de combinatie met het zorgen voor jongeren. Hij heeft een bijzonder verhaal dat te lang is om hier te vertellen. Hij vertelde het aan de makers van het VPRO programma Tegenlicht.


'Get
Bekijk de video in andere formaten.


Als afsluiting heb ik een rondleiding over het erf gekregen.

Jongeren hebben op de Zonnehoeve letterlijk de ruimte om te wonen, spelen, leren en werken, en daardoor als persoon te kunnen groeien. En alles zo gewoon mogelijk! Ik ben erg onder de indruk van dit geweldige bedrijf en de gedrevenheid van de medewerkers. Zonnehoeve heeft een eigen website: www.zonnehoeve.net

’s Middag sprak ik in Dronten met wethouder Erik Langeweg (foto), wethouder voor onder meer jeugdbeleid en onderwijs, over de situatie in Dronten en over onze samenwerking.

Erik Langeweg timmert met gedrevenheid aan het jeugdbeleid en onderwijs in Dronten. Inmiddels al bijna 5 jaar, en met succes. In Dronten is in deze jaren intensief gebouwd aan een goede zorgstructuur en het preventief jeugdbeleid. De samenwerking heeft hierdoor een behoorlijke ‘boost’ gekregen. Erik is vooral trots op het bereik van de peuterspeelzalen en kinderopvang in Dronten: 92% van de kinderen tussen de 0-4 jaar bezoekt een voorschoolse voorziening. De signaleringskwaliteit is hoog en de kinderen die dit nodig hebben, krijgen voor- en vroegschoolse educatie. Dronten wil de ondersteuning in opvoeden en opgroeien voor kinderen en ouders graag koppelen aan de basisvoorzieningen. En met het grote bereik is dat volgens mij een prima keuze!

Verder maakten wij kennis met de onderwijshulpverlening en twee vormen van ambulante hulp (gezinsbehandeling en thuishulp) in Dronten. Wat mij vooral opviel is dat bij deze vormen van hulp tijdens het traject steeds wordt gekeken of de hulp lichter kan. Daarmee wordt creatief samengewerkt met andere partners, bij de onderwijshulpverlening met een instituut voor huiswerkbegeleiding. Hierdoor wordt het hulpverleningstraject zo kort mogelijk gehouden, maar worden ouders en jongeren niet meteen helemaal losgelaten. En heel belangrijk, we hebben daarmee ruimte om meer mensen helpen. De werkers zijn terecht trots op hun methodiek die in korte tijd sterk verbeterd is en die goede resultaten oplevert.

Tot ziens.

dinsdag 7 december 2010

Nu of nooit (2)

Op 29 september jl. schreef ik hier over het project Nu of Nooit. Vandaag had ik twee jongeren uit deze serie in het provinciehuis uitgenodigd. Ik had de serie natuurlijk gezien en van alle plannen gehoord, maar vond het fijn om eens van de jongeren zelf te horen wat ze van dit project vonden. Het was immers een project van en voor jongeren. Ik vond het leuk dat Selfrin en Maaike de tijd namen om mij alles te vertellen over de serie. Zij gaven zelf aan dat ze het een prachtig project te vinden en zijn blij dat zij daar aan deel mochten nemen.
Selfrin vond de serie een goede manier om jongeren naar hun mening te vragen en zou willen zien dat er vervolg komt op de serie. Hij vertelde dat het project hem aan denken had gezet over zichzelf. Hij merkte door de serie dat hij ook wel eens mensen veroordeelde op basis van hun uiterlijk. 'Nu doe ik het niet meer!', zo liet hij me weten. Selfrin wordt veel herkend door mensen en word gemaild en gesmst.”

Maaike vond de serie een eyeopener. “Ik wist niet dat er jongeren rondliepen met zoveel ‘bagage’.” Ze heeft nu een andere beeld gekregen van jongeren in het algemeen. Maaike sprak haar waardering uit voor haar Hassan, één van de hoofdrolspelers. Hij gaat helemaal voor zijn passie. Haar eigen passie voor dansen is wat minder geworden. Ze heeft gekozen voor haar school.

De serie Nu of Nooit is gemaakt als onderdeel van de sociale agenda van de provincie Flevoland.

Tot ziens.

woensdag 1 december 2010

Prijzenfestival

Vanmiddag mocht ik op twee scholen in Emmeloord de Onderwijsprijzen Flevoland 2009-2011 uitreiken: op basisschool De Lichtboei en het Zuyderzee College (voortgezet onderwijs). Zij hebben een bronzen beeldje gekregen omdat ze met een originele activiteit hebben laten zien dat ze creatief en inventief zijn. De organisatie van de Onderwijsprijs is in handen van het Instituut voor Nationale Onderwijs Promotie.

De Lichtboei heeft de prijs gewonnen voor hun project De Structuurgroep. Dat is een groep van twaalf leerlingen van 7 tot 12 jaar die een indicatie hebben gekregen voor speciaal onderwijs. Om ervoor te zorgen dat deze kinderen het onderwijs en de ondersteuning krijgen die ze nodig hebben, én met plezier naar school gaan is voor hen een tussenvorm bedacht tussen speciaal en ‘gewoon’ onderwijs in. Zo zitten de kinderen een groot deel van de dag bij de andere kinderen in de klas. Daarmee wordt dus voorkomen dat ze naar een andere school moeten, met nieuwe kinderen en een nieuwe juf of meester. De groep is vorig jaar van start gegaan onder leiding van een professioneel team. De resultaten zijn goed. Besturen van andere scholen hebben al belangstelling getoond. Het Zuyderzee College heeft de prijs in de categorie voortgezet onderwijs gewonnen voor het project ‘A Beauty Afternoon’. Daarbij hebben leerlingen van klas 4 vmbo de opdracht uitgevoerd om een beautydag te organiseren voor allochtone bewoonsters van het nabije Asielzoekerscentrum Luttelgeest en allochtone deelneemsters aan een inburgeringscursus op het ROC Friese Poort in Emmeloord. Doel van het project was leerlingen kennis te laten maken met een voor hen vaak onbekende leefwereld en achtergronden van allochtone vrouwen.
Het Zuyderzee College is voor de tweede achtereen volgende keer winnaar van de Onderwijsprijs Flevoland. Wat mij betreft kunnen we daarmee rustig stellen dat Emmeloord inmiddels DE onderwijsplaats van de provincie is.
Deze prijzen hebben de scholen dus alvast binnen. Nu kunnen zij op naar de finale van de Nationale Onderwijsprijs in maart in de Beurs van Berlage. Ik wens beide scholen bij deze alvast ontzettend veel succes daar! Ik hoop jullie dan nogmaals te mogen feliciteren.





Tot ziens.