woensdag 26 april 2017

Lintjesregen

Morgen vieren we de vijftigste verjaardag van koning Willem-Alexander. In Nederland en de Nederlandse overzeese gebiedsdelen in de Caraïben hangen we de vlaggen uit. De steden en dorpen zijn rood-wit-blauw en oranje gekleurd en vieren we feest. Ook hier in Stichtse Vecht.

Traditiegetrouw worden op de laatste dag voor Koningsdag overal in ons land Koninklijke onderscheidingen uitgereikt. Deze dag staat beter bekend als de lintjesregen. Nietsvermoedende decorandi verkeren in de veronderstelling dat de dag hen iets heel anders zal brengen! Familie, vrienden en collega’s gebruiken heel wat creativiteit en uiteenlopende smoezen om hen naar de locatie te lokken waar de lintjes worden uitgereikt.

De lintjesregen is een bijzondere gebeurtenis, een eerbetoon dat lang niet iedere Nederlander te beurt valt. Het huidige decoratiestelsel vindt zijn oorsprong in 1815, toen de juist gekroonde Koning Willem I zowel de Militaire Willems-Orde als de Orde van de Nederlandse Leeuw instelde. Vijfentwintig jaar lang waren dit de enige twee ordes die Nederland kende.

In 1841 stichtte Koning Willem II als Groothertog van Luxemburg de Orde van de Eikenkroon. Alhoewel dit geen Nederlandse orde was, werden onderscheidingen in de Orde van de Eikenkroon regelmatig toegekend aan Nederlanders en hoge buitenlandse diplomaten.

Een derde Nederlandse orde werd ingesteld in 1892. Dat was de tijd dat Koningin Emma als Regentes van het koninkrijk optrad voor haar minderjarige dochter Wilhelmina. Deze orde, de Orde van Oranje-Nassau, was vooral bedoeld om mensen die niet tot adellijke of hoge kringen behoren een koninklijk schouderklopje te kunnen geven voor hun persoonlijke verdiensten voor de Nederlandse samenleving. Tijdens de jaarlijkse lintjesregen reiken we deze orde heeft meest uit.

Het toekennen van de Koninklijke onderscheidingen daags voor zijn verjaardag zal Koning Willem-Alexander ongetwijfeld als heel plezierig ervaren. Het moet een goed gevoel geven om als regerend vorst deze bijzondere inwoners van het koninkrijk te mogen eren. Het zijn mannen en vrouwen die zich vaak jarenlang als vrijwilliger energiek en belangeloos inzetten voor de samenleving.

Welke vorst wil deze trouwe werkers, die anderen helpen en bij wie het niet om geld te doen is, nu niet graag in zijn koninkrijk hebben? Zij zijn een voorbeeld voor anderen. Soms staan zij volop in de schijnwerpers, maar steeds vaker zijn het ook stille krachten - zoals Koning Willem-Alexander hen noemde in zijn kersttoespraak vorig jaar - die de vele activiteiten mogelijk maken. In alle bescheidenheid staan ze altijd voor anderen klaar. Gelukkig zijn er genoeg mensen die deze mensen in het vizier hebben en die deze bescheiden trouwe werkers voordragen voor een lintje.

Als burgemeester had ik dit jaar het voorrecht om 13 van deze bijzondere mensen de versierselen te mogen opspelden in opdracht van Zijne Majesteit. En ik voel het echt als een voorrecht. Want zij krijgen die onderscheiding voor bijzondere verdiensten voor onze samenleving in het algemeen en die van onze gemeenschap in Stichtse Vecht in het bijzonder. Ik ben ontzettend trots dat zij zich zo inzetten voor Stichtse Vecht. Hulde aan de decorandi!

Tot ziens.

donderdag 20 april 2017

Handhaven

Vorige week las ik in deze krant dat Stichtse Vecht weer het decor is voor filmopnames. Viel vorig jaar de Dorpsstraat in Loenen aan de Vecht de eer te beurt om te figureren als locatie voor de serie Petticoat, dit keer is een filmploeg neergestreken in Breukelen om daar opnames te maken voor de televisieserie Papadagen. De producent koos de G. van Doornikstraat als het decor voor de filmopnames. In twee huizen werden scènes opgenomen.

Sommige bewoners van deze straat waren wel blij met de komst van de filmploeg. Ze vonden het wel leuk dat er weer wat reuring was in hun straat. Andere bewoners waren er minder gelukkig mee. Zij vreesden overlast en vonden dat zij nogal laat waren geïnformeerd. Ze ontvingen pas drie dagen van te voren een brief van de producent met informatie over de filmdagen. Bovendien beklaagden ze zich over het feit dat er op een zondag al vanaf 06:30 uur zou worden gefilmd en dat er ook voor tweede paasdag opnames stonden gepland. In het krantenartikel vroegen zij zich af waarom de gemeente niet handhaaft. Er was immers geen vergunning aangevraagd voor de filmopnamen.

Als burgemeester krijg ik vaker de vraag voorgelegd: waarom handhaaft de gemeente niet? Het antwoord is eigenlijk eenvoudig: de gemeente handhaaft niet omdat het niet verboden is om filmopnames te maken in de openbare ruimte of binnenshuis, ook niet wanneer dat op zondag is. 

Omdat ook de gemeente zich aan de wet moet houden, kunnen we alleen optreden wanneer er een situatie is die in strijd is met de wet of met de door de gemeenteraad vastgestelde Algemene Plaatselijke Verordening (APV).  Daarin staat de gemeentelijke regelgeving op het gebied van openbare orde en veiligheid. Elke gemeente heeft een eigen APV. De APV geldt voor iedereen binnen de gemeente. Die van Stichtse Vecht is na te lezen via www.stichtsevecht.nl. Als u zoekt op APV vindt u de informatie gemakkelijk.

In dit geval hoefde de filmproducent dus helemaal geen vergunning aan te vragen om opnames te maken. Anders wordt dat wanneer voor de opnames bijvoorbeeld straten moeten worden afgesloten, parkeerplaatsen in gebruik worden genomen en er mogelijk overlast ontstaat omdat er versterkt geluid wordt afgespeeld in de openbare ruimte. Dat is immers in strijd met de APV.

Wanneer het gaat om de zondag dan hebben we in Nederland de zogenaamde Zondagswet die een aantal beperkingen oplegt, vooral als het gaat om geluid. Het is bijvoorbeeld niet toegestaan om veel geluid te maken in de buurt van kerkgebouwen. Filmopnames zijn wel toegestaan, zolang deze beperkingen niet worden overschreden.

De gemeente gaat niet overal over. In Nederland laten we binnen de wettelijke grenzen veel over aan de eigen verantwoordelijkheid van inwoners. En dat is goed, want het laat ook ruimte voor initiatieven en eigen inbreng.

Tot ziens.

donderdag 13 april 2017

Vrijwilligerswerk



Afgelopen zondag bezocht ik met honderd ouderen, inclusief hun mantelzorgers,  de voetbalwedstrijd FC Utrecht - FC Twente. De ouderen kwamen uit het Zorgcentrum de Aa, de dagopvang de Twijg,  het wooncomplex het Heycop, het Kampje Loenen en uit Breukelen.
Voor velen kwam een langgekoesterde wens uit. De ouderen en hun mantelzorgers hadden het,  mede dankzij het weer, prima naar hun zin in stadion Galgewaard en genoten volop van een spannende wedstrijd. FC Utrecht trok uiteindelijk aan het langste eind. De 3-0
overwinning van de thuisclub was meer dan verdiend.

Op uitnodiging van Zorggroep de Vechtstreek ging ik als vrijwilliger mee om de ouderen te begeleiden. Tijdens de gesprekken in de bus naar het stadion besefte ik de waarde van wat je kunt doen voor je medemens. Ik moest denken aan de Kersttoespraak van Koning Willem-Alexander van vorig jaar waarin hij zei dat miljoenen mantelzorgers en vrijwilligers in Nederland onze stille kracht zijn.

Weet u dat vier miljoen Nederlanders van 18 jaar en ouder belangeloos mantelzorg verlenen? Dankzij hun hulp kunnen familieleden, buren of vrienden die zorg nodig hebben langer zelfstandig thuis wonen. De hulp die zij krijgen van mensen uit hun directe omgeving verhoogt de kwaliteit van hun leven.

Deze onbaatzuchtige hulp is een uiterst waardevolle  aanvulling op de reguliere zorg. Mantelzorgers verdienen daarom alle lof. Niet voor niets worden ze het cement van de samenleving genoemd. Om die reden delen we in Stichtse Vecht al enkele jaren als blijk van waardering het mantelzorgcompliment uit.

De bijdrage van vrijwilligers aan onze samenleving speelt een steeds grotere rol. Vrijwilligerswerk is onmisbaar voor het sociale leven in de wijken en kernen van onze gemeente. Veel activiteiten, plannen, ideeën kunnen niet worden opgepakt zonder hun hulp. Tijdens mijn werkbezoeken zie ik daar mooie voorbeelden van. Mensen die een handje helpen in een verzorgingshuis of een verpleeghuis, die zich inzetten voor de sportvereniging of de wijk- of buurtvereniging.  Mijn respect en bewondering voor deze inwoners is groot. Temeer omdat ik me realiseer dat velen ondanks een drukke baan of andere verplichtingen nog altijd tijd weten vrij te maken voor vrijwilligerswerk.

Vrijwilligers maken het leven van heel veel mensen echt leuker. De inzet van inwoners voor elkaar en voor hun buurt en wijk is voor onze samenleving van grote waarde. Om dit werk te waarderen en vrijwilligers in het zonnetje te zetten, organiseert de gemeente samen met het Gilde Stichtse Vecht elk jaar de Vrijwilligersprijs. Maatschappelijke organisaties en inwoners kunnen zelf hun favoriete vrijwilliger nomineren. De prijzen worden uitgereikt tijdens een feest dat de gemeente de vrijwilligers aanbiedt.

In Stichtse Vecht, met zijn twaalf kernen, is de menselijke maat de norm. Onze gemeente  heeft een goede sociale structuur. U bent zorgzaam voor elkaar en betrokken bij de lokale samenleving. De vele mantelzorgers en vrijwilligers leveren dagelijks het bewijs. Het maakt mij trots dat ik uw burgemeester mag zijn.

Tot ziens.

woensdag 5 april 2017

Kernentour


Onze gemeente kent twaalf verschillende kernen die allemaal hun eigen specifieke kwaliteiten en eigenheid hebben. Om ervoor te zorgen dat de afstand tussen de inwoners en het bestuur zo klein mogelijk is, gaat het college van burgemeester en wethouders ook dit jaar weer de kernen langs voor een bezoek: de kernentour. Het is voor mij de tweede keer dat ik samen met de collegeleden deelneem aan de kernentour. Donderdag16 maart was de aftrap voor editie 2017 in Nigtevecht. Morgenochtend, donderdag 6 april, brengen we ons tweede bezoek. We starten dan in Vreeland met een ontbijt.
We vinden het belangrijk om regelmatig in gesprek te zijn met partijen in Stichtse Vecht. Met inwoners, ondernemers, vertegenwoordigers van organisaties, instellingen, verenigingen en vrijwilligers. Kortom; met de mensen die in Stichtse Vecht leven en werken, en die de gemeente tot een bruisend geheel maken. Het is voor ons bijzonder om te zien dat er zoveel mensen zijn die zich op verschillende manieren inzetten voor hun dorp of wijk. Bovendien blijven we zo goed geïnformeerd over wat er speelt in de verschillende kernen en krijgen wij de kans om kennis te maken met projecten en organisaties ter plaatse. Elke bestuurder heeft zijn eigen portefeuille, en nu kunnen we ook eens ervaren wat er speelt in de portefeuilles van de collega’s.
Tijdens de kernentour dompelen we ons een dagdeel onder in een kern. In deze editie van de tour bezoeken we projecten of initiatieven binnen het thema ‘een toekomstbestendig Stichtse Vecht’. In gesprekken met inwoners passeren onderwerpen de revue die voor de toekomst van hun wijk of dorp van belang zijn. Of we ontmoeten de generatie van de toekomst: de jongeren en kinderen. Daardoor krijgen we zicht op wat de inwoners en ondernemers bezighoudt en hoe zij denken over de leefbaarheid van Stichtse Vecht.  
Ons valt elke keer weer op dat Stichtse Vecht een gemeente is met een hechte gemeenschap: mensen kennen elkaar en zijn bereid om dingen voor elkaar te doen en om met elkaar ergens de schouders onder te zetten. Het is de gemeenschapszin, de betrokkenheid bij en zorg voor elkaar die mij aanspreekt, net als de sterk ontwikkelde sociale netwerken die we steeds weer tegenkomen. Het zijn gewone mensen die dit netwerk opbouwen, in stand houden en uitbreiden. Dit laat zien dat de samenleving in Stichtse Vecht sterk verbonden is.
Wanneer wij als bestuurders op bezoek zijn in zo’n kern, hebben we echt het gevoel dat we deel uitmaken van het dorp, de wijk of de gemeenschap. We merken ook dat de mensen die we spreken niet schromen om ons te vertellen wat er beter kan. Vaak krijgen we veel nuttige ideeën en suggesties te horen, waar we echt mee vooruit kunnen. Mooi vind ik dat, want zo zorgen we er samen voor dat Stichtse Vecht een prachtige gemeente is om te wonen, werken en leven!
Tot ziens.