De lintjesregen is een feestelijke gebeurtenis waar ik altijd naar uitkijk. Ik vind het bijzonder dat ik ‘s ochtends meerdere inwoners namens de Koning in het zonnetje mag zetten. Het is extra leuk dat de mensen die onderscheiden worden niets vermoeden tot vlak voor de uitreiking van de Koninklijke Onderscheidingen. Het is een leuke traditie dat zij met een smoes naar de plek worden gelokt waar de lintjesregen plaatsvindt.
Een Koninklijke Onderscheiding
krijg je niet zomaar. Voor de aanvraag bij de gemeente binnenkomt is er al heel
wat werk verzet door de persoon die de decorandus in spe heeft voorgedragen.
Daarom is ook voor de voorsteller het uitreiken een mooie ‘beloning voor hard
werken’. Deze persoon omschrijft wat de decorandus in spe heeft gedaan en zoekt
enkele ondersteuners die de aanvraag kunnen onderbouwen. We merken dat de
voorstellers en de ondersteuners zich door niets laten weerhouden om erkenning
te vragen voor de jarenlange inzet van de decorandus in spe. Zij vinden hem of
haar namelijk een bijzonder mens, die een opmerkelijke of langdurige bijdrage
levert aan onze samenleving. Zij denken: wat de decorandus doet, is zo
waardevol voor ons allemaal, dat vraagt om bijzondere waardering. Een
Koninklijke Onderscheiding is alleen daarom al zo’n bijzondere blijk van
waardering.
Wat mij elke keer weer opvalt, is dat de
meeste vrijwilligers het eigenlijk heel normaal vinden dat ze vrijwilligerswerk
doen. Ze lopen daar niet mee te koop en scheppen er niet over op. Ik kan het nog sterker vertellen: meestal weten ze iemand
anders aan te wijzen die in hun ogen eerder een Koninklijke Onderscheiding
verdienen dan zijzelf.
De decorandi ervaren hun vrijwilligerswerk
als een zinvolle tijdsbesteding, willen graag iets bereiken en komen hierdoor
in contact met andere mensen. Het levert voldoening en plezier op. Niet altijd is
het werk makkelijk, maar ze vinden het wel nuttig, leuk en interessant! Dat de maatschappij
er ook blij mee is, komt maar zelden aan bod. Omdat ze hun activiteiten zo
normaal vinden is de verrassing van de onderscheiding meestal heel groot.
Daarom
vind ik het als burgemeester elk jaar weer een voorrecht om deze bijzondere
mensen bij de lintjesregen de versierselen te mogen opspelden in opdracht van
Zijne Majesteit. Want zij krijgen die onderscheiding voor bijzondere
verdiensten voor onze samenleving in het algemeen en die van onze gemeenschap
in Stichtse Vecht in het bijzonder. Ik ben ontzettend trots dat zij zich zo
inzetten voor hun gemeente.
Tot ziens.