Nieuwersluis

Afgelopen week maakten we drie locaties bekend welke geschikt lijken voor de opvang van vluchtelingen voor een langere periode. Het is de bedoeling dat de gemeenteraad uiterlijk 15 december gaat besluiten of, en zo ja op welke plek, vluchtelingen opgevangen gaan worden in Stichtse Vecht.

Een paar dagen later kreeg ik een e-mail van een mevrouw uit Maarssen. Ze was van mening dat onze gemeente niet mee zou moeten werken aan de huisvesting van deze mensen. Ze vroeg zich af waarom wij het leed van de hele wereld hier op moeten lossen. Naar aanleiding van haar e-mail ben ik maar eens met haar gaan bellen. Het werd een prettig telefoongesprek, waarin ze mij op rustige toon en met zorgvuldig gekozen woorden duidelijk maakte waarom de gemeente niet mee zou moeten werken aan de opvang van vluchtelingen. Ik was het niet eens met al haar argumenten, maar ik merkte wel dat haar zorgen oprecht waren.

Ze vertelde dat ze mij een e-mail stuurde omdat ze vond dat iemand het moest doen. Ze had nog even overwogen om in te spreken bij de commissievergadering van 8 december, maar zag daar vanaf. Ze vertelde mij dat ze het niet zag zitten om haar verhaal te doen tussen een groep primitieve schreeuwers.

Ik heb haar uitgelegd dat ik het als mijn verantwoordelijkheid zie dat de gemeenteraad op een goede en veilige manier tot een besluit komt. Uiteraard hoort daar ook bij dat inwoners tijdens die bijeenkomst een mening kunnen geven. Het mag niet uitmaken wat die mening is. Ik zal er alles voor doen om dat mogelijk te maken.

De gemeenteraad vergadert dus op 15 december over dit onderwerp. Een voorbereidende commissie buigt zich op 8 december over dit ingewikkelde vraagstuk. De vergaderingen worden gehouden in het vergadercentrum van het historische gevangeniscomplex in Nieuwersluis (foto). Wilt u bij deze bijeenkomsten aanwezig zijn, dan kunt u zich aanmelden via de website van de gemeente. Wacht niet te lang, want het aantal plaatsen is beperkt. Voor meer informatie kunt u terecht op
http://www.stichtsevecht.nl/opvanglocaties

Uiteraard heb ik de mevrouw uit Maarssen nadrukkelijk verzocht om langs te komen en haar mening te geven

Tot ziens.

AZC

Afgelopen vrijdag hebben we in het college besloten dat we de procedure voor de bouw van een tijdelijk asielzoekerscentrum in Roomburg stopzetten. Reden hiervoor is de uitkomst van een bodemonderzoek dat is gedaan in het kader van de aanvraag van een monumentenvergunning. Uit dit onderzoek is gebleken dat de bouw van het centrum schade kan veroorzaken aan het archeologisch monument dat zich onder het terrein bevindt.

Op basis van de normen zoals die wij eerder door de Rijksdienst voor archeologie, cultuurlandschap en monumenten (RACM) hadden gekregen, hebben wij deze conclusie vorige week getrokken. Eigenlijk hadden we daarmee moeten wachten tot het RACM hierover een definitief besluit had genomen, maar dat zou nog zeker 4 weken op zich hebben laten wachten en gezien alle ontwikkelingen in de afgelopen maanden, wilden we de wijk niet nog langer in het ongewisse laten. Daarom hebben we dit voorgenomen besluit nu genomen vooruitlopend op de formele afhandeling van de ingezette procedure.

De locatie Roomburg was na een uitgebreid onderzoek de meest kansrijke locatie die we binnen Leiden konden vinden. Elke volgende locatie zou in mijn ogen minder scoren. Gezien de huidige politieke situatie ligt het daarom niet voor de hand dat het college nu nog verdere stappen gaat zetten. Indien het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) een asielzoekerscentrum op een andere locatie in Leiden wil realiseren, zal hierover eerst met de gemeenteraad overleg moeten worden gepleegd. Dat is dan wat mij betreft een taak voor een nieuw te vormen college.

Tot ziens.

AZC (4)

Rond de 400 bezoekers waren vanavond aanwezig bij de tweede informatiebijeenkomst over ons voornemen om een asielzoekerscentrum in de wijk Roomburg te vestigen. Dat waren minder mensen dan de vorige keer, maar de betrokkenheid van de zaal was er niet minder om. Binnen het stadhuis hebben we de afgelopen periode hard gewerkt om te bekijken op welke punten wij tegemoet konden komen aan de wensen uit de buurt. Vanavond hadden we de gelegenheid om de buurt over deze zaken te informeren. Een groot aantal bewoners blijft van mening dat een AZC binnen de wijk ongewenst is, maar gelukkig waren er ook andere geluiden te horen.

De stukken die de afgelopen week in de media zijn verschenen over en mogelijke beschikbaarheid van het Marinevliegkamp Valkenburg hebben duidelijk verwachtingen gewekt bij een aantal bewoners. Het is jammer dat het zo gelopen is. Toch is al geruime tijd bekend dat deze locatie niet beschikbaar zou komen voor het centrum in Leiden. Tijdens het raadsdebat van 11 juli heb ik dit ook aan de gemeenteraad laten weten. Uit recente contacten met onze buurgemeente is opnieuw gebleken dat op het vliegkamp voor dit doel geen capaciteit beschikbaar komt. Ik hoop dat ik vanavond op dit punt de onduidelijkheid heb kunnen wegnemen.

Een en ander wil overigens niet zeggen dat het asielzoekerscentrum nu ook definitief in Roomburg komt. Het college gaat zich de komende tijd eerst buigen over de vele reacties die ongetwijfeld bij het Stadhuis binnen zullen komen. Pas wanneer dat achter de rug is gaan we aan de slag met de definitieve besluitvorming.

Tot ziens.

Ps. de foto's komen van http://www.sleutelstad.nl/ waarvoor mijn dank aan Chris de Waard.

Te veel eer

'Witteman is de laatste tijd omstreden vanwege zijn besluit om in de nieuwbouwwijk in plaats van een park aan te leggen een asielzoekerscentrum te plaatsen'.

Dat was het onderschrift onder een foto die vandaag op de voorpagina staat van het Leids Nieuwsblad. Ik begrijp dat de journalisten erg hun best doen om het nieuws een gezicht te geven., maar op deze manier krijg ik het allemaal wel heel er persoonlijk voor de kiezen. Het besluit om Roomburg als locatie voor het AZC te kiezen is een besluit van het hele college. Bovendien heeft een meerderheid van de gemeenteraad ons inmiddels verzocht om de betreffende procedure te vervolgen. Op grond daarvan heeft ons besluit politiek draagvlak zodat je je vervolgens kunt afvragen hoe deze journalist is gekomen tot de kwalificatie 'omstreden'.

Overigens neemt dat natuurlijk niet weg dat ik over de keuze van het college verantwoording af wil leggen, waar en wanneer u dat wilt.

Tot ziens

Tierelier

Vanmiddag heb ik met Gerda van den Berg een rondje door de wijk Roomburg gefietst om zelf een aantal zaken te bekijken ter voorbereiding op de informatieavond die we komende week hebben. Aansluitend op die tocht mochten we het eerste exemplaar in ontvangst nemen van de cd Roomburg. Op de cd staat een protestlied tegen de mogelijke komst van het AZC naar deze wijk. Zanger Rudy Breedveld, alias de Tierelier, gebruikte de gelegenheid om eerst nog eens uit een te zetten waarom hij zoveel moeite heeft met de eventuele komst van dit centrum.

Volgens mij is het de eerste keer dat ik een gezongen zienswijze in ontvangst mocht nemen. Na alles wat er de afgelopen weken te doen is geweest over ons besluit was het goed om te zien dat er ook nog ruimte is voor zo'n ludieke actie.

De cd met het nummer Roomburg is vanaf volgende week te koop bij o.a. Sleutelstad aan de Koornbrugsteeg 3. Kosten: 2,50 euro. Ook zal de cd verkrijgbaar zijn tijdens de bewonersbijeenkomst op 30 augustus.

Aangifte

Vorige week dinsdag schreef ik in mijn dagboek dat ik had besloten geen aangifte te doen tegen vastgoedondernemer Jan Verbaan. Aanleiding daarvoor was een gesprek dat ik had met zijn advocaat die mij verzekerde dat Verbaan verkeerd was geciteerd toen hij inwoners van de wijk Roomburg opriep bij mij thuis een steen door de ramen te gooien.

Vrij snel na mijn artikel meldde Chris de Waard, redacteur van Sleutelstad.nl, zich op mijn site met de mededeling dat Jan Verbaan het dreigement wel degelijk had uitgesproken zoals hij had beschreven. De bevestiging kwam vervolgens ook via een nieuw artikel in het Leidsch Dagblad en tenslotte heeft hij in telefonische contacten met het Stadhuis wederom een aantal zeer dreigende uitspraken gedaan. Door deze voorvallen ben ik toch weer anders tegen deze hele 'affaire' aan gaan kijken.

Verschillende mensen adviseerden mij om dit niet zomaar voorbij te laten gaan. Op grond van de wet kunnen de uitspraken van de heer Verbaan worden gezien als strafbare feiten. De wetgever tilt immers zwaar aan zaken als opruiing tegen het openbaar bestuur of het uitlokken van openlijk geweld. Ik stond voor de vraag of je dergelijke feiten gewoon moet accepteren terwijl wij in andere situaties onze inwoners aanspreken op veel minder. Voor de wet is iedereen gelijk, dus ook Jan Verbaan. Daarom kon ik niet veel anders dan aangifte doen op grond van de bedreigingen die ik de afgelopen periode over me heen kreeg. Afgelopen donderdag heeft de politie mijn aangifte opgenomen.

De heer Verbaan is al jarenlang verwikkeld in verschillende conflicten met de gemeente. Over het algemeen gingen die conflicten over de toepassing van bouwregelgeving bij zijn bouwprojecten. Het afgelopen jaar heb ik persoonlijk veel tijd gestoken in het zoeken naar oplossingen. In dat kader heb ik veel gesprekken gehad met de heer Verbaan. Die gesprekken liepen constructief totdat er een probleem ontstond naar aanleiding van een besluit van het college. Ook toen kwamen er dreigementen in mijn richting. Op 20 juni jl. schreef ik daar al over in mijn dagboek. Die dreigementen waren toen voor mij aanleiding om de heer Verbaan te laten weten dat ik me persoonlijk niet meer zou inzetten voor het oplossen van de 'Verbaandossiers'.

Als reactie daarop liet de heer Verbaan weten dat hij alles zou doen om mij 'kapot' te maken en ervoor te zorgen dat ik niet lang meer wethouder zou zijn. De rest van de dreigementen zal ik u besparen. Wat mij vervolgens het meeste raakt is dat hij een project als de AZC vestiging in Roomburg misbruikt om zijn persoonlijke vete tegen mij uit te vechten. Hij misbruikt hierbij de emoties die over dit onderwerp bestaan. Ik heb het bestuur van de wijkvereniging Roomburg inmiddels bedankt voor het feit dat zij direct afstand namen van de oproep om stenen door mijn ruiten te gooien.

Het is nu aan het openbaar ministerie om de aangifte in behandeling te nemen. Ik heb er alle vertrouwen in.

Tot ziens.

Stenen

Op http://www.sleutelstad.nl/ is onlangs een artikel verschenen over een actie vanuit de wijk Roomburg tegen het voornemen van ons college om in die wijk een Asielzoekerscentrum te vestigen. In dit artikel citeerde de journalist Chris de Waard de Leidse vastgoedondernemer Jan Verbaan.

Het citaat luidt:
"Ik zou het wel weten. Je hebt in Roomburg zo'n 1000 gedupeerden. Als die allemaal een steen bij wethouder Witteman door de ruiten gooien moet je eens zien hoe snel het wordt teruggedraaid. Die mensen krijgen dan misschien wel 100 of 150 euro boete, maar die betaal ik dan voor maximaal 1000 bakstenen".

Ik heb op deze site eerder geschreven dat ik begrip op kan brengen voor kritiek vanuit de wijk Roomburg wanneer het gaat om ons besluit over de vestiging van het AZC, maar deze vorm van 'kritiek' is nieuw voor mij. Het is toch dreigende taal van het soort dat ik niet elke dag onder ogen krijg.

Overigens liet de advocaat van de heer Verbaan mij vanmiddag telefonisch weten dat de geciteerde uitspraken door de heer Verbaan niet zo zijn gedaan. Dat moet Sleutelstad.nl dan maar een keer uitleggen.

Tot ziens.

Big Bang

Via het Leidsch Dagblad van vanmorgen reageren de verschillende politieke partijen uit de gemeenteraad op het collegebesluit over de verplaatsing van het asielzoekerscentrum. Mijn verwachting was dat de partijen inmiddels wel een standpunt zouden hebben over de locatiekeuze van het college. Dat is toch het onderwerp waar de betrokken inwoners op zitten te wachten. In plaats daarvan komen bijna alle partijen met kritiek op de manier waarop wij de communicatie rondom dit besluit hebben georganiseerd.

Wij hebben ervoor gekozen om zo snel mogelijk na het collegebesluit over de locatiekeuze, dit nieuws in een keer breed openbaar te maken. Dus bewoners, gemeenteraad, pers, buurgemeenten en anderen hebben het nieuws allemaal tegelijk vernomen. Een uitzondering daarop vormden de fractievoorzitters die allemaal het nieuws een dag eerder kregen.

Een Big Bang noemen de communicatiedeskundigen dat. Een methode die in dergelijke situaties ook in Leiden vaker is gebruikt. Je kunt nu eenmaal niet klein beetje gaan vertellen dat er misschien een asielzoekerscentrum in de wijk komt. Ook vertrouwelijk vooroverleg voeren met een wijkvereniging voordat je zo'n besluit neemt zie ik niet zitten. Je kunt mijns inziens vertegenwoordigers van een wijk niet belasten met dit soort informatie als ze het niet door mogen vertellen, daarmee breng je ze in een hele lastige positie. Ervaringen uit het verleden leren ons dat hier veel nadelen aan zitten. Bovendien weten we dat de kans op uitlekken groter is naarmate meer mensen op de hoogte zijn. Dat wilden we deze keer voorkomen door voor de Big Bang te kiezen. Daardoor was nu iedereen in een vroeg stadium op de hoogte van het hele verhaal.

Is er dan op het gebied van de communicatie helemaal niets fout gegaan? Dat hoort u mij niet zeggen. Ondanks het feit dat wij het rondbrengen van de brieven tot in detail hadden voorbereid, hebben een aantal mensen de brief niet ontvangen. Verder is de brief ook niet goed aangekomen bij een aantal kopers van nieuwbouwwoningen die nog niet in de wijk wonen. Achteraf bleek dat we niet over alle adressen beschikten. Waar mogelijk hebben we dat achteraf recht gezet.

Zoals ik al zei, de fracties reageerden vooral op de manier van communiceren, maar niet op de inhoud van het besluit zelf. Bovendien heeft de raad inmiddels besloten dat men pas begin september met het college over dit besluit in debat wil gaan. Ik vraag me af of hieruit de conclusie mag worden getrokken dat er op dit moment politieke steun is voor de locatie aan de Besjeslaan. Ik kan me niet voorstellen dat als dat niet het geval is, men de wijkbewoners hierover in het ongewisse laat tot begin september. Daarvoor is het onderwerp immers veel te gevoelig.

Tot ziens.

AZC (3)

Vanavond was de informatieavond naar aanleiding van het collegebesluit om een centrum voor asielzoekers te vestigen aan de Besjeslaan. Over dit besluit is de afgelopen dagen al veel te doen geweest en de spanning was behoorlijk opgelopen.

De schattingen lopen wat uiteen maar meer dan 400 bezoekers waren er zeker. Er heerste een gespannen sfeer. Samen met collega wethouder Gerda van den Berg ben ik aan het werk gegaan om de aanwezige bewoners zo goed mogelijk te informeren over ons besluit. Makkelijk is anders. Dit zijn niet echt de bijeenkomsten waar je aan denkt als je de politiek in gaat, het is veel leuker om mensen blij te maken met mooie plannen. De mensen zijn boos, teleurgesteld en voelen zich bedrogen. En dan kun je praten wat je wil, maar het vertrouwen van de zaal winnen kun je helemaal vergeten.

Zo'n bijeenkomst zet je wel aan het denken. Tegelijkertijd weet ik dat we op korte termijn wel een oplossing moeten vinden voor de opvang van 300 asielzoekers. Gezien onze geschiedenis van Leiden als 'stad van vluchtelingen' kunnen we onze verantwoordelijkheid niet zomaar ontlopen. Niet voor niets wordt het logo van onze sleutelstad gedomineerd door een deur die wijd openstaat. Wanneer we niet de Besjeslaan, maar een andere locatie hadden aangewezen was de kans wel heel groot geweest dat er vanavond 400 andere mensen in de zaal hadden gezeten. Dat is natuurlijk het dilemma van dit soort beslissingen. De perfecte locatie bestaat natuurlijk helemaal niet.

Voordat we, naar verwachting half september, een definitief besluit gaan nemen moet er nog veel gebeuren. Naast het formele inspraaktraject heb ik me voorgenomen de komende periode veel aandacht te gaan besteden aan de dialoog met alle betrokkenen. Ik hoop dat het een dialoog kan worden op basis van de feiten. Want als een ding me vanavond ook duidelijk is geworden, dan is het wel dat veel mensen onnodig ongerust zijn geworden door de hoeveelheid indianenverhalen die rondom het asielzoekerscentrum de wereld in zijn geholpen. Ik hoop dat we hier vanavond iets van hebben weggenomen.


Tot ziens

AZC (2)

Ik heb het na ons besluit om een locatie voor een asielzoekerscentrum aan te wijzen flink voor mijn kiezen gekregen. Veel mensen zijn boos en laten dat op allerlei manier weten. In een aantal gevallen doet men dat met inhoudelijke argumenten, maar de hoeveelheid ondiplomatieke post die sindsdien in mijn postvak is gekomen is ook heel fors. Ook op de internetsite van de wijk Roomburg zijn minder fraaie voorbeelden te vinden.

Ik heb m’n best gedaan om de vele e-mails zelf te beantwoorden, de meeste mensen stelden dat wel weer op prijs.

Als ik de berichten zo lees dan leven er veel vragen, maar zijn er ook misverstanden de wereld ingekomen. Ik hoop dat we tijdens de informatieavond van aanstaande woensdag het een en ander kunnen doen om antwoord te geven op al die vragen die leven.

De belangrijkste onduidelijkheid die blijkbaar is ontstaan heeft te maken met de formele status van het collegebesluit. Het feit dat het college heeft besloten om het AZC naar de Besjeslaan te verplaatsen, wil niet zeggen dat dit nu ook definitief gaat gebeuren. Bij zo’n besluit hoort immers een normale inspraakprocedure. Vanaf het moment dat de officiële vergunningaanvraag van het COA binnen is zullen we de start van de procedure publiceren. We verwachten dat dat half juli het geval zal zijn. Omdat dit in de vakantieperiode is zullen we de inspraaktermijn, die normaal 6 weken is, verlengen tot 8 weken. Gedurende deze periode houden we nog een formele inspraakbijeenkomst eind augustus. Als de termijn verstreken is zal het college de balans opmaken en een definitief besluit nemen over de vestiging.

Om echt alle misverstanden te voorkomen houden we vooruitlopend op deze procedure de informatieavond op 4 juli a.s. We doen dit juist zo snel na het bekend worden van dit nieuws omdat we weten dat er bij de mensen in de wijk veel vragen leven.

De komende dagen gaan we veel tijd steken in een goede voorbereiding van deze bijeenkomst.

Tot ziens.

AZC

Gisteren heb ik namens het college bekend gemaakt dat wij de Besjeslaan de beste locatie vinden voor een tijdelijke opvang van asielzoekers. We waren al een tijdje op zoek naar een alternatief voor de huidige locatie aan de Rijnsburgerweg. Deze locatie hebben we eind vorig jaar na advies van de brandweer afgekeurd voor de opvang van asielzoekers.

Als bestuur moet je soms dit soort lastige beslissingen nemen. Beslissingen die voor de stad belangrijk zijn, maar waar veel mensen zich zorgen om gaan maken. Dat weet je van tevoren, maar als het zover is valt het altijd weer tegen.

Ook nu was het een hele lastige afweging. Dat kwam doordat we als stadsbestuur enerzijds vinden dat Leiden een veilige haven moet bieden voor vluchtelingen en er anderzijds in onze volle stad maar beperkt ruimte blijkt voor dergelijke opvang.

Allereerst hebben we alle mogelijke plaatsen in de stad in beeld gebracht en daar een eerste selectie van 6 locaties van gemaakt. Die hebben we grondig gewogen op een aantal punten en daar is de Besjeslaan als meest geschikt uit naar voren gekomen. Gisteren hebben we eerst de bewoners uit de omgeving een brief bezorgd en vervolgens de pers geïnformeerd over ons voornemen.

Inmiddels krijg ik reacties binnen uit de omgeving. Een aantal mensen voelt zich overvallen en soms is men zelfs boos. Ik begrijp die boosheid en teleurstelling, maar ik hoop dat de omwonenden op grond van de feiten wel begrip kunnen opbrengen voor het feit dat wij ergens in de stad een plaats moesten aanwijzen. Op woensdagavond 4 juli hebben we iedereen uitgenodigd voor een informatiebijeenkomst in het hoofdkantoor van de DZB. Daar willen we laten zien waarom we denken dat deze vestiging geen afbreuk doet aan de kwaliteit van de omgeving. Ook op de huidige locatie van het AZC aan de Rijnsburgerweg is dat niet het geval terwijl dat centrum 2 keer zo groot is. En tenslotte is de vestiging aan de Besjeslaan van tijdelijke aard. Maar ik hoop ook op die avond te horen wat de omgeving ervan vindt.

Tenslotte nog dit. Besluiten als deze vragen natuurlijk veel voorbereidingstijd. In dit geval zijn wij sinds maart jl. serieus op zoek geweest. Sinds enige weken weet ik dat deze locatie kansrijk is. In veel reacties die ik nu krijg nemen mensen mij kwalijk dat we hiermee nu pas naar buiten komen. Communiceren van deze boodschap is vreselijk moeilijk. Wij hebben er voor gekozen om te wachten tot het echt zeker was of we dit besluit konden nemen. Daarna hebben we het in 1 keer naar buiten gebracht. Hiermee hebben we allerlei geruchten kunnen voorkomen. Er zijn ook mensen die stellen dat we expres hebben gewacht tot alle huizen verkocht waren. Ik kan alleen maar een beroep doen op uw vertrouwen en verzekeren dat dit niet het geval is.

Tot ziens.

Laatste eerste paal

Vanmiddag was ik in de wijk Roomburg om de eerste paal te slaan van het laatste deelplan van deze nieuwe wijk. In oktober 2003 werd voor deze wijk de eerste paal geslagen. Nu, minder dan 4 jaar later, gaat dit project alweer de laatste fase in. In de tussentijd is er een duurzame, kindvriendelijke en autoluwe woonwijk ontstaan met bijna 1000 woningen. Veel van de bewoners van deze nieuwe wijk waren vanmiddag bijeen in een grote partytent op het bouwterrein om dit feit, samen met de kopers van dit laatste deelplan, te vieren.

Ik heb vanmiddag veel tevreden nieuwe bewoners mogen ontmoeten. Veel mensen die vanuit andere locaties in Leiden naar Roomburg gekomen zijn, maar ik heb ook veel mensen gesproken die uit de regio rondom Leiden gekomen zijn. Het overgrote deel van deze mensen heeft elders een, vaak goedkopere, woning achtergelaten. Die woningen komen vervolgens ook weer beschikbaar voor nieuwe bewoners. De vakmensen noemen dit verschijnsel een verhuisketen. Een verhuisketen stopt zodra er jonge starters in een woning gaan wonen, die laten immers zelf geen woning achter. Laatst las ik ergens dat op die manier de gemiddelde verhuisketen voor een wijk als Roomburg ongeveer 2,7 is. Dat wil zeggen dat als gevolg van de bouw van zo'n 1000 woningen ruim 2700, veelal hele betaalbare, woningen beschikbaar komen. Als gemiddeld per woning zo'n 2,3 personen wonen, hebben we als gevolg van de bouw van deze wijk zo'n 6210 mensen uit Leiden en de regio aan een nieuwe woning geholpen. Dat lijkt me de moeite waard.

Tot ziens.