7 handtekeningen

Afgelopen week hebben we in het college van GS het uitvoeringsprogramma Jeugdzorg voor 2014 vastgesteld. Voor mij was dat een bijzonder moment. Nadat de provincie bijna 30 jaar betrokken is geweest bij de uitvoering van jeugdzorg dragen we deze taak op 1 januari 2015 over aan de gemeenten. Om de zogeheten ‘transitie’ soepel te laten verlopen, had ik de zes Flevolandse gemeenten gevraagd het uitvoeringsprogramma voor 2014 te schrijven. Op die manier kan al in 2014 worden gewerkt op de manier zoals de gemeenten dat vanaf 2015 willen. De zeven handtekeningen onder het uitvoeringsprogramma vormen de best mogelijke voorbereiding op de overdracht.”

 

Niet alleen bij het schrijven van het plan, maar ook bij de uitvoering zelf krijgen de gemeenten al in 2014 en rol. Volgend jaar zal 10% van het jeugdzorgbudget onder opdrachtgeverschap van de gemeenten worden uitgevoerd. Zo krijgen de aanbieders van jeugdzorg en het Bureau Jeugdzorg de kans vervroegd voor hun nieuwe opdrachtgevers te werken volgens het programma van eisen van de gemeenten. Daardoor kunnen zij tijdig inspelen op een passend zorgaanbod.

 

Deze soepele overgang is in het belang van iedereen. Voor de cliënten in de jeugdzorg is vooral belangrijk dat de voortgang van zorg niet in gevaar komt, dat zorg tijdig beschikbaar is en dat hulp aan het gezin in samenhang geleverd wordt. Voor de gemeenten en provincie betekent de samenwerking dat de jeugdzorg zo naadloos mogelijk overgaat, met zo min mogelijk verlies van regionale arbeidsplaatsen en zo min mogelijk leegstand van gebouwen.

 

De provincie blijft garanderen dat alle kinderen die in 2014 zorg of bescherming nodig hebben, die zorg ook krijgen. De Flevolandse jeugdzorg kent al jaren geen wachtlijsten. Het spreekt voor zich dat ik mijn best zal doen om dat ook in 2014 zo te houden.

Tot ziens.

Gezakt

Eigenlijk had ik me voorgenomen om een tijdje rustig aan te doen met de discussie over de Superprovincie. Na het indienen van de provinciale zienswijze is immers het Kabinet aan zet om met een definitief wetsontwerp naar de Tweede Kamer te komen. De verwachting is dat dit pas na de gemeenteraadsverkiezingen van volgend jaar zal gebeuren.

Dat ik nu toch schrijf over dit onderwerp is recente brief van het Kabinet aan de Eerste Kamer. De brief was het antwoord op een motie waarin de Senaat vroeg om nu eerst eens met een degelijke onderbouwing te komen alvorens de bestuurlijke inrichting van Nederland op lokaal, regionaal en provinciaal niveau zo ingrijpend te verbouwen.

Toen ik die brief las, was mijn eerste reactie dat het kabinet het ons nu wel erg makkelijk maakt. Wanneer de onderbouwing van de plannen voor de Superprovincie niet beter wordt dan dit, dan wordt de kans op succes wel heel erg klein. Leden uit de Eerste Kamer die ik afgelopen week sprak, waren er nog niet helemaal uit hoe deze laatste brief nu precies behandeld moet gaan worden. ‘Wat doe je met een kind dat al drie keer is gezakt voor een tentamen?’ vroeg SP senator Vliegenthart zich af. Kortom, deze week nog geen diploma voor de minister. De eerste geluiden uit de Senaat klinken dus pessimistisch voor het Kabinet.

Als ik kijk naar de inhoud van de brief dan valt op dat het, net als de eerdere stukken, vol staat met doelredeneringen. Het Kabinet schrijft opnieuw uitsluitend over de voordelen, maar staat geen moment stil bij de nadelen van zo een megafusie. Ook gaat men niet in op alternatieven, waarmee met veel minder moeite hetzelfde doel bereikt kan worden.

In antwoord op de vraag voor welk probleem de fusie nu precies een oplossing is, worden er nu wel een aantal onderwerpen opgesomd. Bij bestudering daarvan valt op dat het daarbij vooral gaat om problemen in de provincie Noord-Holland, verreweg de grootste van de drie provincies. Daardoor lijkt het of het Kabinet de problemen van juist de grootste provincie wil oplossen door deze nog groter te maken. Vanuit het Flevolandse perspectief, zou de conclusie dat Noord-Holland misschien een tikje te groot is geworden, eerder voor de hand liggen. Het probleem dat het Kabinet denkt op te lossen lijkt dus vooral in Noord-Holland te liggen. Dat verklaart wellicht waarom juist de bestuurders van deze provincie zo hard liepen om de fusie voor elkaar te krijgen.

Op één onderdeel is de brief van de minister heel duidelijk. Het Kabinet heeft besloten dat de stadsregio Amsterdam binnen de Superprovincie een belangrijke positie moet krijgen. Zo belangrijk zelfs dat deze regio van het Rijk ook in de toekomst eigen financiën krijgt om taken op het gebied van Verkeer en Vervoer uit te voeren. Zo behoudt de stadsregio de regie over het openbaar vervoer. Voor de Kamerfractie van de PvdA is dat winst, mijn partij is al heel lang voor een prominente rol van de stadsregio. Voor de voorstanders van de superprovincie is dit een flinke tegenvaller. Het Kabinet wil de provincie versterken door de fusie, maar haalt tegelijk weer een belangrijke kerntaak bij die nieuwe provincie weg.

Voor mijn collega's in Noord-Holland was het punt van de vervoersregio een belangrijke voorwaarde om door te gaan met de provinciefusie. Nu het Kabinet niet aan die voorwaarde lijkt te voldoen is een succesvolle fusie verder weg dan ooit.

Begin december bespreekt de Eerste Kamer de begroting Binnenlandse Zaken. Misschien is dat wel een heel goed moment om definitief de stekker uit de Superprovincie te trekken. Het zou de weg vrijmaken voor een vruchtbare discussie over een intensieve samenwerking binnen de Noordvleugel waar ik me met heel veel energie voor zal inzetten.

De tekst van de betreffende brief kunt via deze link terugvinden: http://www.rijksoverheid.nl/documenten-en-publicaties/publicaties/2013/11/14/reactie-motie-vliegenthart.html

Tot ziens.

13 maanden

Nog een kleine dertien maanden en dan is het zover. Op 1 januari 2015 dragen we als provincie de uitvoering van de jeugdzorg over aan de gemeenten. De afgelopen weken zijn de voorbereidingen voor deze overdracht in een stroomversnelling gekomen. De Tweede Kamer heeft de nieuwe Jeugdwet inmiddels goedgekeurd. De gemeenten denken na hoe zij ervoor zorgen dat er met minder geld toch betere zorg gaat komen voor de meest kwetsbare Flevolandse kinderen. Het gaat landelijk om een mega operatie met grote gevolgen voor de 30.000 werkenden in de jeugdzorg en voor de vele tienduizenden gezinnen die van hen afhankelijk zijn. Waarom we deze verandering toch door moeten zetten, schreef ik eerder op deze plaats. De kwaliteit van de zorg kan en moet gewoon beter.

De rol van de provincie is bij dit alles beperkt. Eigenlijk is onze belangrijkste opdracht ervoor te zorgen dat wij de jeugdzorg tot de overdracht zo goed mogelijk uitvoeren en zodoende de verplichtingen die voortkomen uit de oude wet nakomen. Precies daar zien we de laatste tijd een groeiend spanningsveld. 

Voor de uitvoering van onze taak zijn wij in Flevoland tot eind 2014 afhankelijk van uitvoerende zorginstellingen zoals Bureau Jeugdzorg en jeugdzorgorganisaties zoals Vitree, Triade en LSG Rentray. Deze partijen zijn nu nog relatief onzeker over hun rol na de overdracht. Bureau Jeugdzorg liet vorige week via Omroep Flevoland weten dat men gedwongen ontslagen verwacht omdat gemeenten het werk op een andere manier gaan uitvoeren. Ook de andere zorginstellingen verwachten dat ze flink gaan krimpen. Al die onzekerheid brengt met zich mee dat de uitvoering van onze wettelijke taak in 2014 kan gaan stagneren. Een dergelijke stagnatie kan leiden tot groeiende wachtlijsten en een afname van de kwaliteit van zorg. Juist omdat we de afgelopen jaren als provincie keihard gewerkt hebben om onze zorg sterk te verbeteren wil ik alles op alles zetten om dat te voorkomen. 

Daarom zat ik vanochtend vroeg namens het IPO om de tafel met de staatssecretarissen Van Rijn en Teeven en de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG). We hebben een stevige discussie met elkaar gehad waarbij we uiteindelijk hebben afgesproken dat we binnen een maand een einde willen maken aan de onzekerheid in de sector. Hier ligt vooral voor de gemeenten een belangrijke opgave. Zij gaan immers vanaf 2015 over de uitvoering van de Jeugdzorg en kunnen dus als enige duidelijkheid verschaffen aan de zorginstellingen. Voor de kerst komen we opnieuw bij elkaar en dan zullen we merken of het gelukt Tot ziens.

Vooruitblik op de begroting 2014

Aanstaande woensdag gaat Provinciale Staten van Flevoland zich buigen over de begroting voor 2014. Voor mij als portefeuillehouder financiën is dat de afronding van een intensief proces waarin ik samen met met collega's in het college van GS keuzes heb gemaakt voor de toekomst van onze provincie. Nu kijken of de verschillende fracties in de staten de gemaakte keuzes kunnen onderschrijven. Vandaag keek ik alvast met Jeroen van der Laan van Omroep Flevoland vooruit op wat komen gaat in het programma Over Flevoland Gesproken.

 

Heeft u interesse in wat de provincie in 2014 gaat doen met uw geld? Kijk dan op www.flevoland.nl/begroting

Tot ziens.

Werk en Woning

Als gedeputeerde jeugdzorg vind ik het belangrijk dat jongeren na een verblijf of traject in de jeugdzorg goed terecht komen. Twee basisvoorwaarden daarvoor zijn een huis en werk. Ik werd recent tijdens een werkbezoek nog eens werd gewezen op het belang van het laatste: een baan. Voor kwetsbare jongeren was het altijd al moeilijk om aan werk te komen. In deze tijd van stijgende werkloosheid, waar vooral jongeren last van hebben, is het voor deze jongeren helemaal moeilijk om aan het werk te komen. 

Terecht dat Provinciale Staten onlangs aandacht vroegen voor jeugdwerkloosheid. Ik pleit ervoor om daarbij aandacht te schenken aan jongeren die te maken hebben of hadden met zorg. Het zou zonde zijn wanneer na alle begeleiding die zij kregen de deur naar werk voor hen gesloten blijft. 

Ik denk dat we het antwoord moeten zoeken in slimme combinaties en samenwerking. Dat is eerder vertoond in Flevoland en met succes. Bijvoorbeeld in het project Life Coach Jobs for now (van Jeugdzorgaanbieder Vitrée) en het Flevotalent Junior (van Technocentrum Flevoland) werden kwetsbare jongeren begeleidt via empowerment en opleiding naar een baan. De jongere wordt begeleid door een coach voor een langere periode. Hierbij is aandacht voor ontwikkeling van bijvoorbeeld sociale vaardigheden en werknemersvaardigheden. Hulp op maat met aandacht voor leefomstandigheden of hulp bij financiën. Zo krijgen deze jongeren betere kansen op een zelfstandig bestaan en blijven zij geen "zorgenkindjes". Zet daarbij de wensen en mogelijkheden van de jongere centraal, zodat hij alleen die hulp krijgt die hij nodig heeft. En niet langer dan hij dat zelf nodig vindt, totdat hij economisch op eigen benen kan staan. Kortom de jongere houdt het heft in eigen hand. 

Dit vraagt om een verbinding van het sociale en het economische beleid, waardoor arbeidstoeleiding en jeugdhulpverlening met één doel samenwerken. Ik houd me van harte aanbevolen voor uw ideeën en suggesties om juist deze doelgroep te helpen bij een plek op de arbeidsmarkt.

Tot ziens.

Vooruitblik

Vandaag was ik te zien in het programma Over Flevoland gesproken van Omroep Flevoland. Samen met interviewer Jeroen van der Laan keek ik vooruit naar de behandeling van de officiele zienswijze van de provincie Flevoland, aanstaande woensdag in Provinciale Staten.


Tot ziens

Zienswijze

Vanmorgen hebben we in het college van Gedeputeerde Staten onze concept zienswijze vastgesteld. Die zienswijze is voor ons als provinciebestuur de laatste formele mogelijkheid om te reageren op het voornemen van minister Plasterk om de provincies Noord-Holland, Utrecht en Flevoland samen te voegen. Op 9 oktober moeten de leden van provinciale staten deze zienswijze definitief vaststellen.

Voor Omroep Flevoland mocht ik vandaag een toelichting geven.



Tot ziens.

De Nieuwe Wildernis

Ik schrijf niet zo vaak in superlatieven, maar voor de premiere van de film 'De Nieuwe Wildernis' maak ik een uitzondering. Ik geloof niet dat ik voor vanavond eerder een natuurfilm zag die zo'n overweldigende indruk op me maakte. De live ondersteuning van het Metropole-orkest, de geweldige ambiance van het uitverkochte Amsterdamse concertgebouw, de sublieme beeldkwaliteit op een megascherm maakte het tot een onvergetelijke avond. Het feit dat ik tijdens mijn zomerstage in 2012 een hele dag met regisseur en cameraman Ruben Smit in de Oostvaardersplassen mocht optrekken gaf nog een extra dimensie aan deze ervaring.

Na vandaag gaat de film draaien in 90 bioscopen door het hele land. Deze winter gevolgd door een bijpassende 3-delige TV serie bij de Vara. Bovendien zijn er inmiddels bijbehorende lespakketten voor het basisonderwijs beschikbaar, welke gretig aftrek vinden.

Naast een unieke ervaring is 'De Nieuwe Wildernis' natuurlijk een geweldige promotie voor onze Oostvaardersplassen en dus voor de provincie Flevoland. Dat is ook de reden waarom deze film mede tot stand kwam dankzij een financiële bijdrage van de Provincie. 

Vorige week deed ik via twitter een oproep om eens te kijken wie deze avond met me mee wilde gaan. Dat leverde leuke reacties op waaronder die van Christianne uit Lelystad (op twitter: @prasing_remme). Samen hebben we genoten van een geweldige avond.

Tot ziens.

Migratie

In verband met verblijf in het buitenland van de Commissaris van de Koning viel mij vanmiddag de eer te beurt om de inleidende woorden te spreken voor de jaarlijkse Cornelis Lelylezing. Een lezing die dit jaar als titel had meegekregen: 'Selectie in de context van migratie'. Aanleiding voor dit thema was het eerder dit jaar verschenen boek: 'het nieuwe land - het verhaal van een polder die perfect moet zijn' van schrijfster Eva Vriend.

De lezing zelf werd uitgesproken door de Leidse prof. dr. Leo Lucassen, hoogleraar Sociale Geschiedenis en Eva Vriend was co-referent.


'Selectie in de context van migratie', een onderwerp waarbij je interesse zou verwachten van bijvoorbeeld de Flevolandse PVV politici, maar ze waren er niet. Jammer, want ik hoorde professor Lucassen in pakweg drie kwartier een buitengewoon complete inleiding geven over migratiestromen in de wereldgeschiedenis. Daarbij liet hij bijvoorbeeld zien dat de huidige migratie in historisch perspectief alles behalve uitzonderlijk is. Bovendien wist hij aan te tonen dat Nederland door de eeuwen heen ook economisch wist te profiteren van migranten. En ook de toehoorder die dacht dat de vele Oost-Europese werknemers in de Noordoostpolder een vraagstuk van de moderne tijd vormen, kwam bedrogen uit. De VOC schepen werden in de Gouden Eeuw hoofdzakelijk bevolkt door Oost-Europese arbeiders. Alleen zij waren bereid het vuile werk op te lossen.


Co-referent Eva Vriend maakte vervolgens een aantal interessante verbindingen tussen de wetenschappelijke inleiding van Lucassen en de praktijk van de selectie van de nieuwe inwoners van de Noordoostpolder, halverwege vorige eeuw. Ze stelde vast dat ze de vestigers van destijds, waar onder haar eigen vader, nooit als migranten had gezien. Toch moest ze toegeven dat de eigenschappen van deze mensen gelijkenis vertoonde met bijvoorbeeld de eigenschappen van de zogenaamde 'grenzers', boeren migranten die twee eeuwen geleden op de Balkan leefden.


Voor de liefhebbers, de Cornelis Lelylezing is binnenkort weer terug te vinden op http://www.cornelislelylezing.nl/

Tot ziens.

Fietsfilmpje: begroting 2014

Begin deze week mocht ik de ontwerpbegroting 2014 presenteren aan Provinciale Staten van Flevoland. Opnieuw lopen we als provincie voorop wanneer het gaat om de digitale presentatie van de cijfers. Persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat digitale techniek ons helpt om de gegevens veel inzichtelijker te maken. Kijk en oordeel zelf: www.flevoland.nl/begroting.

Onderweg naar het provinciehuis maakte ik vanmorgen onderstaande videoblog. Vanaf mijn fiets zoals u dat inmiddels van me gewend bent.

Tot ziens

851e

Vis, aardappelen en hardlopen. Niet bepaald een combinatie waar ik normaal gesproken erg warm voor kan worden, maar toch liep ik vandaag samen met ruim 2000 andere lopers weer mee in de FishPotatorun. Het was alweer de derde keer dat ik de 8 Engelse Mijlen vanuit de Haven van Urk naar de Deel in Emmeloord meeliep. Dit keer liep ik ondanks hier en daar een stevig herfstwindje en wat regen zelfs 2 minuten en 40 seconden sneller dan vorig jaar. Daarmee kwam ik als 851e over de streep. Als u het allemaal precies wilt weten dan kunt u de statistieken hier terugvinden.

De Noordoostpolder stond deze week trouwens weer de hele week in het teken van de aardappel. Niet in de laatste plaats vanwege de Internationale vakbeurs PotatoEurope waar alles te zien was wat met aardappelen te maken heeft. Mede dankzij deze beurs met zo'n 15000 bezoekers was de gemeente deze week weer de aardappelhoofdstad van de wereld.

Tot ziens.

Enschede

Met ingang van 1 januari 2015 krijgen de gemeenten in Flevoland er een belangrijke taak bij. Vanaf die datum zijn ze verantwoordelijk voor alle activiteiten op het gebied van de Jeugdzorg, een taak die nu nog voor een belangrijk deel bij de provincie ligt. Die verandering vraagt een enorme inzet van de gemeenten o.a. omdat het samen gaat met een forse bezuiniging door de rijksoverheid.

Samen met de Flevolandse jeugdzorgaanbieders en de provincie zijn de gemeenten al geruime tijd aan het werk om zich voor te bereiden op die overdracht. Een samenwerking die vooral in het begin wat moeizaam verliep maar die inmiddels zo goed op gang gekomen is dat we als regio in een aantal opzichten voorop lopen in Nederland.

Omdat we daarbij niet alles zelf hoeven te bedenken, kijken we zo nu en dan ook in andere regio's in de keuken. Vandaag was ik daarvoor met de betrokken wethouders en de aanbieders van Jeugdzorg (foto) te gast bij de gemeente Enschede.

We bezochten een huisartsenpraktijk om daar kennis te nemen van bijzonder project op het gebied van Jeugd GGZ, hebben kennisgemaakt met de manier waarop de gemeente zorg in de wijk organiseert en hebben kennis genomen van de manier waarop het stadsbestuur werkt aan de voorbereiding van de Jeugdzorg. 

We hebben veel inspiratie opgedaan die we in Flevoland kunnen gebruiken. 

Tot ziens.