Vrijheid van meningsuiting

Onlangs publiceerde RTV Stichtse Vecht een anonieme ingezonden brief met kritiek op het gemeentebestuur. Bij het lezen vroeg ik me af waarom mensen tegenwoordig zo vaak anoniem willen blijven.

 

Gek genoeg moest ik daarbij denken aan de naturalisatiebijeenkomsten die de gemeente vier keer per jaar organiseert. Tijdens zo’n bijeenkomst mag ik de Nederlandse nationaliteit uitreiken aan inwoners van onze gemeente. Voor de meeste mensen is het verkrijgen van die nieuwe nationaliteit een bijzonder moment in hun leven. Ze hebben bewust gekozen Nederlander te willen worden. Tijdens zo’n bijeenkomst vertel ik iets over de grondwet. Een belangrijk onderdeel daarvan is  natuurlijk de vrijheid van meningsuiting. In veel van de landen waar de mensen vandaan komen, is juist die vrijheid helemaal niet vanzelfsprekend. In Nederland mag je zeggen en schrijven wat je denkt zonder daar eerst toestemming voor te vragen.

 

De tekst uit de grondwet dateert van 1848. Sinds die tijd zijn de mogelijkheden om je mening te kunnen geven fors toegenomen. Daardoor heeft nu bijna iedereen de mogelijkheid berichten te verspreiden of zijn mening over allerlei onderwerpen te geven. Dat kan via sociale media als Twitter, Facebook en Snapchat en ook via digitale sociale platforms of door te reageren op nieuwsberichten in de pers. Het mooie is dat we daarna met elkaar in gesprek kunnen gaan.

 

Ook als gemeentebestuur maken we gebruik van deze media om in contact te treden met  inwoners, organisaties en ondernemers.  Wij krijgen zo een goed inzicht van wat er leeft in de gemeente, en kunnen inwoners naar aanleiding van berichten op sociale media of in de pers, uitnodigen voor een gesprek of informatie toesturen. Het is helemaal niet erg om met elkaar van mening te verschillen of kritiek te uiten op het gemeentebestuur. Integendeel, het democratische proces, onze besluiten en ons handelen als bestuur kan daar alleen maar beter van worden.

 

Wanneer mensen anoniem laten weten het ergens niet mee eens te zijn, is dit allemaal niet mogelijk en komt er geen dialoog tot stand. Dat vind ik een gemiste kans.  Als een anonieme criticaster op de man speelt, vind ik dat ronduit kwalijk. Daarmee ga je het echte gesprek uit de weg en dat draagt niet bij aan het oplossen of verbeteren van zaken.

 

Hoewel ik de vrijheid van meningsuiting een groot goed vind die we echt moeten koesteren, vind ik het jammer als media kritiekloos ruimte geven aan een anonieme inwoner die onder een pseudoniem zijn gal spuwt. In mijn ogen heeft anonieme kritiek niets  te maken met de vrijheid van meningsuiting. Niemand zou daaraan ruimte moeten willen geven, ook de pers niet.

 

Normaal gesproken reageer ik niet op anonieme berichten, maar in dit geval wil ik een oproep doen aan  mevrouw of meneer Criticaster: meld je bij mij, dan kunnen we een goed gesprek hebben.

Tot ziens.

Vechtwandelingen

Begin dit jaar las ik dat de Vechtplassencommissie 5 kenniswandelingen ging organiseren voor mensen die geïnteresseerd zijn in de geschiedenis van de Vecht. Ik was direct enthousiast en ik heb me aangemeld. Dus liep ik de afgelopen maanden onder leiding van deskundige gidsen 5 zaterdagochtenden in het gebied langs de Vecht vanaf de monding in het IJsselmeer bij Muiden tot aan Breukelen. Het resterende deel van de Vecht naar Utrecht is misschien goed voor een volgende reeks wandelingen?

Begin dit jaar las ik dat de Vechtplassencommissie 5 kenniswandelingen ging organiseren voor mensen die geïnteresseerd zijn in de geschiedenis van de Vecht. Ik was direct enthousiast en ik heb me aangemeld. Dus liep ik de afgelopen maanden onder leiding van deskundige gidsen 5 zaterdagochtenden in het gebied langs de Vecht vanaf de monding in het IJsselmeer bij Muiden tot aan Breukelen. Het resterende deel van de Vecht naar Utrecht is misschien goed voor een volgende reeks wandelingen?

De Vecht is onlosmakelijk verbonden met onze gemeente. De rivier stroomt door 7 van de 12 dorpen. Deze dorpen zijn ontstaan aan de oevers van De Vecht. Daardoor is de meest historische en interessante bebouwing daar terug te vinden. De Vecht en de omliggende dorpen zorgen voor een uniek en hoogwaardig landschap waar veel inwoners trots op zijn en waar veel bezoekers naar komen kijken.

De Vechtplassencommissie zet zich in om de kwaliteiten van het landschap, de natuur en cultuur te behouden en te versterken. Die doet dat met oog voor het verleden, maar nadrukkelijk óók vanuit de wetenschap dat eigentijdse ontwikkelingen mogelijk moeten zijn. Zo speelde de Vechtplassencommissie een belangrijke rol bij de totstandkoming van Op Buuren.  De commissie introduceerde het zogeheten ‘Vechts Bouwen’, waarbij de cultuur- en natuurhistorie van de Vechtstreek wordt benut bij woningbouwprojecten. 
Meer informatie vindt u op de site van de Vechtplassencommissie.

Met een flinke groep geïnteresseerde deelnemers kwam ik bij het historische sluizencomplex in Muiden, leerde ik van alles over de oude porselein-industrie in Weesp en ontdekte ik de geweldige tuin van Slot Loenersloot. In Breukelen leerde ik van alles over de geschiedenis van de Pieterskerk en genoot ik van het geweldige uitzicht vanaf de toren van dit oudste gebouw van Breukelen. Wist u dat dit kerkgebouw op de lijst staat van de 100 meest bijzondere kerken van Nederland? Afgelopen zaterdag was ik voor de laatste wandeling in Loenen aan de Vecht. Onder de enthousiaste en deskundige leiding van Juliette Jonker doorkruisten we het oude dorp in het gebied tussen molen De Hoop en de locatie van het voormalige kasteel Kronenburg.

Wat mij tijdens de wandelingen uit de verhalen van de gidsen al was opgevallen, werd in Loenen aan de Vecht opnieuw bevestigd. Als het gaat om ons erfgoed maakte de gemeente in de vorige eeuw,  vanuit de noodzaak om  werkgelegenheid en economie te stimuleren, vaak keuzes die geen recht deden aan het behoud van het erfgoed. Het waren keuzes waar de inwoners het niet mee eens waren. Al die mooie historische plekken zijn vooral bewaard gebleven dankzij de grote inzet van de inwoners van het gebied. Dat is dus vooral een groot compliment aan onze inwoners, nu en in het verleden. Gelukkig zijn er ook vandaag de dag nog veel mensen die zich inzetten voor het behoud van ons cultureel erfgoed.

Tot ziens.

Grote brand

Ruim een jaar geleden brandde in Stichtse Vecht een monumentale boerderij tot de grond toe af. De inwoners verloren al hun bezittingen. Sinds die tijd hebben we binnen de gemeente geen grote brand meer meegemaakt, tot het vorige week dinsdag weer gebeurde.

Om 05:00 uur ’s ochtend ging mijn telefoon. Aan de lijn was een officier van dienst van de Veiligheidsregio Utrecht. Terwijl ik nog wat slaperig op de rand van mijn bed zat, vertelde hij me dat er een grote brand uitgebroken was bij een plastic verwerkend bedrijf aan de Merwedeweg in Breukelen. Er was sprake van hevige rookontwikkeling. Dankzij een gunstige windrichting ging de zware rookpluim gelukkig niet over het bewoonde gebied van Breukelen, maar richting het spoor en de snelweg A2. De treinen reden vanwege de rook met beperking. Ook vertelde hij me dat het incident inmiddels was opgeschaald naar Grip 1, een technische term, wat betekent dat er verschillende hulpdiensten betrokken zijn bij het incident. In zo’n situatie wordt het werk gecoördineerd via een zogeheten Commando Plaats Incident. Eén van de hulpdiensten heeft de leiding over de hele uitvoering.

De burgemeester heeft het opperbevel over de brandweer, maar dat betekent niet dat ik direct op weg ben gegaan naar de brand. Branden blussen is immers een taak voor de specialisten van de brandweer, die daar lang voor hebben getraind. Het laatste waar ze tijdens zo’n brand op zitten te wachten is een burgemeester die in de weg loopt. Ik bleef dus thuis en wachtte daar de ontwikkeling af. Voortdurend werd ik op de hoogte gehouden van de voortgang van de bluswerkzaamheden en de gevolgen die de brand voor de omgeving had. Daardoor had ik als het nodig was geweest direct in actie kunnen komen. `

Naast de inzet van brandweer en politie kwamen ook medewerkers van de gemeente meteen in actie. De gemeente is in zo’n situatie verantwoordelijk voor de ‘bevolkingszorg’. Daarbij kijken we bijvoorbeeld of er hulp nodig is voor omwonenden die tijdelijk hun woning niet meer in kunnen. Bij deze brand zijn 13 omwonenden uit voorzorg ondergebracht in een hotel. Ook zijn medewerkers van de gemeente naar het aangrenzende bedrijventerrein gegaan om de mensen die daar werken te informeren over de mogelijke gevolgen van de brand voor hun omgeving. Metingen gaven aan dat de rook niet zodanig gevaarlijk was dat het bedrijventerrein gesloten moest worden.

Omdat verder blussen door rookontwikkeling te veel hinder zou veroorzaken voor het trein- en wegverkeer, besloot de brandweer in de loop van de ochtend om de brand gecontroleerd uit te laten branden. Rond 15:30 uur werd het sein brand meester gegeven. Hulpdiensten uit de hele regio waren op dat moment bijna 12 uur in actie geweest.

Na afloop kijk ik terug op een geslaagde operatie. Gelukkig zijn er geen slachtoffers gevallen. Brandweer en Politie hebben samen met de gemeente weer laten zien dat men in moeilijke situaties weet wat er gedaan moet worden. Respect!


Tot ziens.

Low Car Diet

Nationale ouderendag 2016

Vrijdag 7 oktober is het Nationale Ouderendag. Ouderen zijn een groeiende en steeds vitalere doelgroep, ook in Stichtse Vecht. Het klassieke beeld van ouderen als kwetsbare, hulpbehoevende bevolkingsgroep verandert snel. De meeste 55-plussers (dat is de definitie die tegenwoordig gehanteerd wordt voor ‘ouderen’) zijn gezond en mondig, en staan met beide benen in de maatschappij. Terwijl ik dit schrijf realiseer ik me dat ik tegenwoordig ook tot de doelgroep behoor.  

Onder leiding van wethouder Jacqueline Koops zijn we in Stichtse Vecht volop bezig om ouderen te helpen om zo lang mogelijk zelfstandig thuis te kunnen wonen en mee te kunnen blijven doen in de maatschappij.

Ook bij kwetsbare inwoners die hulp nodig hebben, wordt vooral gekeken naar wat men nog zélf kan doen. Niet betuttelen, maar mensen helpen en stimuleren op eigen benen te staan, waarbij ze hun eigen keuzes kunnen maken en hun eigen leven leiden. Om dit goed te kunnen doen werken we samen op verschillende terreinen.

En we merken dat het werkt, want ouderen worden steeds vitaler.

Toch is het niet voor iedereen altijd even makkelijk om ouder te worden. Vooral als vrienden wegvallen, familie ver weg woont en de mobiliteit minder wordt. Sommige ouderen overvalt dan een gevoel van eenzaamheid. Daarom is het goed dat een initiatief als de Nationale Ouderendag er is. Op deze dag zetten we ouderen extra in het zonnetje. Vrijwilligers zetten zich in om persoonlijke wensen van ouderen te vervullen: dingen die een oudere graag doet, maar die hij of zij lastig alleen kan uitvoeren. Het effect daarvan reikt verder dan het vervullen van de wens. Er worden contacten gelegd tussen jong en oud, waardoor ook ouderen nog meer betrokken worden bij de samenleving en het gevoel van eenzaamheid wordt teruggedrongen.

Stichtse Vecht doet ook mee aan de Nationale Ouderendag. Deze wordt georganiseerd door het Nationale Ouderendag Comité Maarssen en het Nationale Ouderendag Comité Breukelen en Loenen en omgeving. Iedereen kan deelnemen door een wens van een oudere te vervullen op de eerste vrijdag van oktober. Het kost u maximaal een paar uurtjes, maar levert de oudere en uzelf een bijzondere dag en een heel goed gevoel op. Ik doe vrijdag 7 oktober zeker mee als vrijwilliger. U ook?

Wilt u zich opgeven als vrijwilliger voor ouderendag of wilt u meer informatie? Kijk dan op www.stichtsevecht.nl/ouderendag2016. Daar vindt u de contactgegevens van de beide Ouderencomités die het vervullen van de wensen coördineren. 

Bent u toevallig niet beschikbaar om op 7 oktober een handje te helpen, maar heeft u wel belangstelling voor het vrijwilligerswerk en u wilt  uw kennis en kunde inzetten? Meldt u zich dan aan bij de Vrijwilligerscentrale. U kunt dat doen door een e-mail te sturen naar vrijwilligerscentrale@welzijnsv.nl. U kunt ook bellen: (0346) 29 07 10. Uw hulp is alle dagen welkom.

Tot ziens.

Fazantenkamp

Als ik schrijf over veiligheid is dat meestal goed nieuws. Dat wil niet zeggen dat het nooit onveilig is in onze gemeente. Zo liep het anderhalve week geleden uit de hand in de wijk Fazantenkamp in Maarssenbroek. In de nacht van vrijdag op zaterdag maakte een grote groep jongeren lawaai bij de skateboardbaan in die wijk. De overlast was dusdanig dat een van de buurtbewoners zijn bed uit kwam om de jongeren te vragen of het wat rustiger kon. De jongeren accepteerden dat niet en de buurtbewoner werd met grof geweld tegen de grond gewerkt. Terwijl hij daar lag gingen een aantal jongeren door met schoppen en slaan, onder andere tegen zijn hoofd. Het slachtoffer werd met zware verwondingen in het ziekenhuis opgenomen.

 

Toen de politie mij hierover informeerde, kreeg ik eerst kippenvel. Daarna gevolgd door boosheid over deze uitbarsting van grof en ongemeen hard geweld. En dat in onze gemeente waar we met zoveel partijen hard werken aan onze veiligheid.  Uiteraard is se politie direct een onderzoek gestart en ik vertrouw erop dat de daders gepakt gaan worden en hun straf niet zullen ontlopen. Ik zal de zaak kritisch blijven volgen.

Opvallend is de jonge leeftijd van sommige verdachten. De jongste was 14 jaar. Tijd voor een serieus gesprek met de ouders was mijn conclusie. De rechter-commissaris heeft inmiddels, tot de zaak voor de rechter komt,  de jongeren in de avonduren vier maanden huisarrest opgelegd.

Apart is de aandacht die de pers gaf aan het incident. Zij brachten een buurtbewoner in beeld, die vertelde dat de wijk al 20 jaar kampt met jongerenoverlast en dat daar niets aan wordt gedaan. Dat verhaal werd  verder opgeklopt, de pers maakte zelfs vergelijkingen met de recente gebeurtenissen in Zaanstad. Vervolgens vroeg men zich openlijk af waarom de burgemeester nog geen noodverordeningen had vastgesteld om de rust in de wijk te  herstellen.  Fazantenkamp kwam daarmee onterecht in een kwaad daglicht te staan.

Gemeente en de politie spreken regelmatig met de bewonerscommissie, de wijkagent, het jongerenwerk en het buurt signaleringsteam dat ‘s avonds door de wijk loopt en een oogje in het zeil houdt. Met deze mensen hebben we het voorval besproken. Natuurlijk zijn ze allemaal kwaad over wat er gebeurd is, maar ze laten ons ook weten dat Fazantenkamp een prima wijk is waar bewoners goed met elkaar omgaan, zonder echte overlastproblemen. Dat blijkt ook uit  de aangiftecijfers van de politie over de afgelopen 4 jaar.  

Afgelopen week was ik op bezoek bij het slachtoffer. Het gaat inmiddels weer beter met hem. Het  voorval heeft hem behoorlijk aangegrepen. Hij vertelde me hoe hij al bijna 20 jaar met veel plezier in de wijk woont en dat de jongeren goed aan te spreken zijn op hun gedrag. De mishandeling  ervaart hij als een verschrikkelijk incident. Hij zei, “Natuurlijk moeten de daders gestraft  worden, maar de manier waarop de wijk nu in het nieuws komt is niet terecht.” Ik ben het volledig met hem eens.

Politiek Actief

Afgelopen week was het zover, de cursuskrant ‘16/’17 van Samen Werken in Breukelen (SWIB) plofte op de mat van inwoners uit heel Breukelen en wijde omgeving. Heeft u deze krant niet ontvangen, bijvoorbeeld omdat u elders in de gemeente woont? Geen nood, ook op de site van SWIB kunt u het nieuwe cursusaanbod op uw gemak doorlezen en uw keuze maken.

Dat ik op deze plaats aandacht besteed aan dit cursusprogramma heeft alles te maken met het feit dat ik dit jaar aan twee activiteiten van het SWIB zelf een bijdrage mag leveren. Het gaat om de volgende activiteiten.

Op de eerste plaats kunt u zich inschrijven voor ‘De burgemeester vertelt’. Dit is een avondvullende  activiteit waar mijn voorganger, Mirjam van ’t Veld, ooit mee is begonnen. Dat bleek een succes te zijn en daarom hebben de mensen van het SWIB mij gevraagd om voor een vervolg te zorgen. Volgens de beschrijving die het SWIB in haar cursuskrant heeft opgenomen, vormt deze activiteit een uitgelezen kans om (nader) kennis te maken met uw burgemeester. Wat mij betreft is dat wederzijds, ik zie het als een uitgelezen kans om met inwoners die deze activiteit bezoeken in gesprek te gaan. Het is de bedoeling dat ik op die avond meer ga vertellen over de gemeente in het algemeen en in het bijzonder over mijn werk. Uiteraard beantwoord ik ook vragen van de aanwezigen.

De tweede bijdrage die ik mag leveren, zit in de cursus Politiek Actief. Tijdens zes avonden kunt u leren hoe de gemeente werkt, wat de taken van de gemeenteraad zijn en hoe je als inwoner de besluitvorming van de gemeenteraad kunt beïnvloeden. Ik zal tijdens deze avonden een centrale rol spelen bij de cursus, maar ik krijg daarbij de steun van een aantal interessante sprekers.

Het programma staat nog niet helemaal vast, omdat ik dat ook in samenspraak met de cursisten wil doen. Natuurlijk staan we kort stil bij de theorie van de staatsinrichting en gaan we kijken hoe een gemeenteraad precies besluiten neemt. Daarbij gaan we ook in gesprek met leden uit de gemeenteraad. Uiteraard is er aandacht voor de rol die sociale media tegenwoordig hebben bij de besluiten van de gemeenteraad. De laatste avond bezoeken we een vergadering van de gemeenteraad, nadat we samen de verschillende agendapunten vooraf hebben doorgesproken.

De cursus kan een opstapje zijn naar een actieve politieke carrière, maar dat hoeft niet. Op de website www.swib.nl leest u meer informatie en is de mogelijkheid tot inschrijven.

Zie ik u bij de cursus? Of wellicht de volgende periode als gemeenteraadslid?

Tot ziens.

70e Vechtloop

Complimenten aan de organisatoren van de 70e editie van de Vechtloop in Maarssen. Vanavond liep ik voor het tweede jaar mee met deze loop door Maarssen. Mede dankzij de uitstekende organisatie, het mooie weer en het publiek langs de route werd het een mooi en sportief evenement. Ik liep mijn 10 kilometer in 53 minuten en 35 seconden. Dat was precies 2 seconden (!) sneller dan vorig jaar.




Tot ziens.

Zomerstages terugblik

Aan de oproep om stageplaatsen die ik dit voorjaar deed, heeft u flink gehoor gegeven. Er kwamen bijna 30 voorstellen voor verschillende stageplaatsen binnen. Daaruit kon ik een mooi en gevarieerd programma samenstellen dat mijn agenda vorige week, maar liefst zes dagen vulde. Achtereenvolgens ging ik aan de slag bij een uitvaartondernemer, een bank, een kinderkledingwinkel, een volkstuincomplex, een bistro, een coatingbedrijf, een timmerdorp, een computercafé, een hoveniersbedrijf, een kaasboerderij en een natuurgroep.

Volgens de Van Dale is een stage een periode van praktische oefening als onderdeel van een opleiding. Voor het geval dat u nu gaat denken dat mijn zomerstages vooral als doel hebben nieuwe vaardigheden aan te leren omdat ik misschien een carrièreswitch overweeg, dan lijkt het me goed dat ik dat misverstand nu uit de wereld help.

Voor mij hadden die zomerstages afgelopen week vooral tot doel om eens heel goed te luisteren naar de mensen waarmee ik aan het werk ging. Goed luisteren in combinatie met heel serieus de tijd nemen. Ik heb gemerkt dat als je echt de tijd neemt om bijvoorbeeld een halve dag met iemand op te trekken, er ook een sfeer kan ontstaan om te praten over onderwerpen waar je normaal niet zo snel aan toe komt. Door alle leuke, serieuze, interessante en ook vertrouwelijke gesprekken die daarvan het gevolg waren, hoop ik nu een beetje beter te begrijpen wat er leeft onder de inwoners, ondernemers en organisaties binnen de gemeente. Ik ga het komende jaar proberen om de kennis die ik heb opgedaan en de de informatie die mij is toevertrouwd te gebruiken bij mijn werk in het komende jaar.

Wat me tijdens mijn stageweek dit jaar extra opviel was ook de grote aandacht van de media. Naast de vertrouwde journalisten van de Vechtstroom, VARNWS en RTV Stichtse Vecht was er ook veel belangstelling van bijvoorbeeld het AD/Utrechts Nieuwsblad en de Telegraaf. Het SBS programma Hart van Nederland had zelfs een cameraploeg naar Loenen aan de Vecht gestuurd om opname te maken van mijn stagewerkzaamheden bij Bar Bistro Paolo’s. Daarmee kwam mijn stageweek deze keer zelfs landelijk in de belangstelling. Dat leverde veel leuke reacties op, maar het zette me ook aan het denken waarom dit nu eigenlijk precies nieuws is. Of zou het toch gewoon komkommertijd zijn?

Met voldoening kijk ik terug op mijn zomerstage. Ik wil iedereen die een stageplaats heeft aangeboden nog eens heel erg bedanken voor alle moeite die ze hebben gedaan en de tijd die ze hebben vrijgemaakt om mij te begeleiden. Helaas kon ik ook dit jaar niet alle voorstellen honoreren, een week is daarvoor nu eenmaal te kort, maar ik ben vast van plan om volgend jaar weer op zomerstage te gaan. Misschien wel bij u.

De verhalen over de afzonderlijke stagedagen kunt u elders op deze weblog nog doorlezen.

Tot ziens.

Zomerstage (6)

Voor alweer de laatste dag van mijn week zomerstages, ging ik vanmorgen de natuur in. Samen met een groep vrijwilligers van de Natuurgroep Kockengen ging ik aan het werk in het rietland nabij het dorp. Ik heb me laten uitleggen dat juist dit rietland een perfecte biotoop is voor rietvogels zoals de blauwborst (foto) en de rietgors.

Behalve riet groeien er ook bomen en struiken in het gebied. Zonder menselijk ingrijpen zouden die het gebied langzaam overnemen, het rietland zou dan verbossen en de unieke functie voor de rietvogels kwijt raken. Dat is de reden waarom de leden van de natuurgroep elke zomer terugkomen om bomen en struiken uit het gebied om te zagen. Dat doen ze juist in de zomer, omdat dan de kans dat de bomen en struiken weer uitlopen het kleinst is.

'Gewapend' met handzagen, snoeischaren, een kettingzaag en de nodige persoonlijke beschermingsmiddelen trokken we in bootjes het gebied in. Best spannend om daar tussen het manshoge riet een weg te banen op zoek naar de volgende boom en tegelijk uit te kijken dat je niet wegzakt in de drassige bodem.

De natuurgroep Kockengen bestaat inmiddels ruim 40 jaar en heeft rond de 140 leden. Allemaal mensen die zich druk maken over de instandhouding van de natuur in en om het dorp Kockengen. Naast onderhoud in de natuur geeft men ook cursussen zoals de cursus 'Vogels herkennen voor de Jeugd', die dit voorjaar met veel enthousiasme werd afgerond. Meer informatie over deze natuurgroep is te vinden op www.natuurgroepkockengen.nl

Vrijwilligers zijn belangrijk binnen onze gemeente. Ook in het kader van natuurbeheer. Zonder deze inzet zouden bijzondere stukjes natuur zoals de rietlanden bij Kockengen niet kunnen bestaan. Vanmorgen mocht ik persoonlijk meemaken met hoeveel enthousiasme men zich hiervoor inzet.

Tot zover het verslag van mijn laatste zomerstage. Het zomerreces is voorbij en vanaf maandag hervat ik mijn gewone werkzaamheden. De afgelopen week heb ik veel mensen gesproken, veel indrukken op gedaan. Kennis die mij de komende tijd weer kan helpen in mijn dagelijkse werk.

Tot ziens.

Zomerstage (5)

Toen ik vanmorgen even voor acht uur het boerenerf op kwam rijden, stond boerin Coby al op me te wachten. Kaas maken is niet voor uitslapers, zo merkte ik. Even later stond ik over een bak met 600 liter verse melk gebogen te kijken hoe de kaas en de wei van elkaar werden gescheiden. In tegenstelling tot gewone kaas komt de ambachtelijke kaas van melk die rechtstreeks zonder verdere bewerking van de koe komt.

Bij kaasboerderij De Willigen maken ze kaas voor in de eigen winkel, maar het ambachtelijk proces is op zichzelf ook een soort bezienswaardigheid. Ik stond versteld van het grote aantal toeristen, dat later vandaag langs kwam voor een rondleiding. Het gaat om mensen die een fietsvakantie van Brugge naar Amsterdam hebben geboekt en 's nachts gaan slapen op een passagiersschip dat mee vaart langs de route. Ze hadden de nacht in Breukelen doorgebracht. Alleen vandaag al kwamen er zeven van zulke groepen een kijkje nemen. Per groep ging het om ruim 20 toeristen. Ze komen vooral uit landen als de Verenigde Staten, Duitsland, Australië en Nieuw-Zeeland. Na de rondleiding leidt de boerin deze mensen door de winkel, waarbij flink wordt ingekocht.

Samen met de Bed & Breakfast vormt het 'kaastoerisme' een welkome aanvulling op de inkomsten uit het oorspronkelijke veehouderijbedrijf. Het stelt het boerenbedrijf in staat om ook met de huidige melkprijzen een verantwoorde bedrijfsvoering in stand te houden. Dat is mooi, want daarmee is men ook in staat het bijzonder gebied aan de oever van de Vecht in stand te houden.

Terwijl het erf nog vol toeristenfietsen stond, vertrok ik begin van de middag om me voor te bereiden op mijn volgende stage van vandaag. Enige tijd later mocht ik me namelijk melden bij de Lawn Tennisclub Maarssen (LTCM). Het bestuur had me uitgenodigd voor een bijzondere stage. Ik mocht vanavond de toernooicommissie assisteren bij het LTCM Open 2016, een regionaal toernooi met een uitgebreid spelersveld. Onder deskundige leiding van de vrijwilligers mocht ik me bekwamen in het inspecteren van de velden, het ontvangen van de spelers en het toewijzen van de banen. Gelukkig was er tussendoor voldoende tijd om op het sfeervolle terras met uitzicht op baan 1 te praten met bestuur, vrijwilligers en leden. Dat gaf een mooie indruk van wat er allemaal komt kijken bij de organisatie van zo'n toernooi en te genieten van de mooie ambiance rondom de velden.

Morgenochtend ga als laatste zomerstage op stap met de Natuurgroep Kockengen. Uiteraard kunt u het verslag na afloop weer op deze plaats lezen.

Tot ziens.

Molenpolder

Anderhalf jaar geleden op de receptie na mijn installatie als burgemeester, kwam ik Marijke tegen. Zij is natuurgids bij IVN, het Instituut voor Natuureducatie en duurzaamheid. Ik vroeg haar toen waar ik de mooiste natuurplek in de gemeente kon vinden. Een vraag waar ze lang over na moest denken. Niet dat ze het niet wist, maar wel omdat er volgens haar heel veel mooie plekken zijn in Stichtse Vecht

Een tijdje geleden kreeg ik het antwoord, het was de Molenpolder. Een gebied waar in het verleden veel veen is weggestoken, waardoor een landschap is ontstaan met veel waterpartijen en smalle stroken land er tussen. Een uniek gebied, zo liet Marijke me weten, dat ik echt een keer moest zien. Mede namens haar collega André kreeg ik een uitnodiging voor een safari door het gebied.  

Vorige week maandag  stapten we aan de Westbroekse Binnenweg in een bootje en boomden we door het stiltegebied alsof we in Venetië waren. Wat een rust en prachtige wolkenpartijen die weerkaatsten in het water. Naast Marijke en André was ook Christa van streekmuseum Vredegoed aan boord gekomen om onderweg foto’s te maken.

Bij een privé-eilandje (de eigenaar was op de hoogte) zijn we aan land gegaan, waar we uiteindelijk  4,5 uur hebben vertoefd.  We hebben bramen geplukt voor het toetje, eetbare kruiden verzameld voor de kruidenboter (van hondsdraf, klaver, paardenbloemblad en madeliefjes). De laarzen die ik op advies van Marijke had meegenomen, had ik daarna nodig voor onze tocht over het drassige trilveen.  Als we deinden, ging het hele pakket veenmos op en neer. Dit pakket is een meter dik en drijft op het water. Hier vonden we ook het zeldzame vleesetende plantje zonnedauw. Door de zuurbolletjes op de blaadjes kan een insectje verteerd worden en zo komt dit plantje aan zijn eiwitten. Voor de rest leven veenmos en zonnedauw van regenwater.

Met een schepnet zijn we kleine waterbeestjes gaan vangen. Hiervan hebben we alleen watervlooien en haftenlarven gevangen; dit zijn larven van het ééndagvliegje. Wat we wel veel vingen was de Amerikaanse rivierkreeft. Deze exoot is sinds een aantal jaren een plaag in dit gebied.  De kreeft eet alles op wat mals is , zowel waterplanten als onze kleine waterbeestjes en  woelt  de bodem om waardoor het water er heel troebel en bruin uitziet.   Bij gebrek aan natuurlijke vijanden groeit de populatie snel.  Ik snap nu waarom deze Amerikaanse rivierkreeft echt een ecologisch probleem is in dit gebied.

 

Na het houthakken en een verfrissende duik, zijn we het kampvuur gaan aanmaken. Onze maaltijd bestond uit salade, kreeftjes, noten, stokbrood met zelfgemaakte kruidenboter en daslookpesto, met daarbij een glaasje vlierbloesemsap! We spraken over de natuur en onderwerpen van het leven. Het was zo’n relaxte sfeer, dat we de tijd vergaten. Maar ja de muggen kwamen en de zon ging bijna onder. Na de afwas en het opruimen zijn we weer in het bootje terug gevaren. Het was een bijzondere dag met leuke mensen van IVN op, volgens Marijke, de mooiste natuurplek die onze gemeente rijk is.

Het IVN organiseert allerlei natuuractiviteiten, zie hiervoor www.ivn.nl. De eerstvolgende is de vleermuizentocht door Vechtenstein op 26 augustus.