Kracht

De uitspraken die ik tijdens de laatste raadsvergadering heb gedaan met betrekking tot de Leidse bestuurscultuur, hebben behoorlijk wat losgemaakt in de stad. Dat maak ik op uit de vele reacties die ik naar aanleiding van de publiciteit over dit onderwerp heb kunnen optekenen. Naast een paar negatieve reacties vernam ik vooral veel positieve opmerkingen. Een beetje in de trent van 'eindelijk worden de echte problemen aan de orde gesteld'. Zelfs vanuit de Leidse oppositiepartijen, die normaal niet echt overlopen van sympatie voor dit college, heb ik goedkeurende reacties vernomen. Een van hen kwam me gisteren zelfs vertellen dat hij dinsdagavond even trots op me was.

De negatieve reacties komen vooral van mensen die vinden dat ik te ver ben gegaan door de schuld van alle problemen te leggen bij oud bestuurders en ambtenaren. Ook Hans Vollaard (foto), politicoloog van de Universiteit Leiden en 'stadhuiswatcher' is deze mening toegedaan. Hij sprak in het Leidsch Dagblad van afgelopen zaterdag zelfs over een teken van zwakte van dit college. Kortom, genoeg regen voor een reactie op deze plaats.

Laat ik beginnen met het verwijt dat ik onze ambtenaren ergens de schuld van heb gegeven. Als dat waar is, dan is dat in politiek opzicht een zwaar feit. Ik heb mijn tekst van dinsdag jongstleden nog eens afgeluisterd op www.sleutelstad.nl (dat kunt u overigens ook doen door hier te klikken). In tegenstelling tot wat de kritici schrijven, ben ik in mijn tekst geen enkele passage tegengekomen waarin ik de ambtenaren iets verwijt. Sterker nog, het feit dat onze ambtenaren de afgelopen maanden in de pers wel van veel zaken de schuld leek te krijgen was voor mij aanleiding om nog eens te laten zien dat de werkelijke oorzaak niet bij de ambtenaren maar bij het bestuur lag. Overigens zagen de verschillende ambtenaren die ik afgelopen week heb gesproken in het verhaal zeker geen beschuldigingen in hun richting.

Het tweede deel van het verwijt datik de schuld afschuif naar oud-bestuurders. Dat verwijt is voor een deel wel terecht, en ik baal er ook van dat dit zo moest, maar ik had geen andere mogelijkheid. Je kunt nu eenmaal een cultuurprobleem niet aan de orde stellen zonder dat oud bestuurders zich aangesproken voelen. Ze waren immers zelf onderdeel van die oude cultuur. Wat vorige week tijdens de raadsvergadering is gebeurd, was naar mijn mening binnen de huidige maatschappelijke en politieke context onvermijdelijk.

Voor Stadhuiswatcher Hans Vollaard is het waarschijnlijk nog even wennen maar voor ons is openheid en het bespreekbaar maken van lastige onderwerpen juist een teken van kracht en niet van zwakte.

Tot ziens.