Raadsvergadering

Deze week, was de week waarin ik voor de eerste keer de gemeenteraad voor mocht zitten. Dat was dinsdagavond  in het voormalige gemeentehuis van de gemeente Loenen. Voor de toenmalige gemeenteraad een mooie zaal. Maar voor de veel grotere gemeenteraad van Stichtse Vecht is de zaal te klein.

De opstelling van de vergadertafels heeft daardoor meer weg van een soort tribunaal, waarbij de gemeenteraad vooral tegen het college praat. Een goede raadzaal zou juist tot doel moeten hebben dat de raadsleden met elkaar in debat gaan, in plaats van met het college.  Bovendien kijken de meeste raadsleden in deze opstelling tegen de rug van hun collega’s aan. Dit helpt niet echt om tot een mooi debat te komen. Voor een goed gesprek moet je elkaar toch echt in de ogen kunnen kijken. Omdat het oude gemeentehuis in Loenen inmiddels is verkocht, zijn we  op zoek naar een nieuwe vergaderlocatie. Een mooie kans om de belangrijkste vergaderzaal van de gemeente in te richten volgens de principes van het ‘nieuwe vergaderen’.
 

De agenda voor de raadsvergadering was overzichtelijk. Na een in memoriam voor de overleden wethouder Henk van Rhee en een korte verklaring omtrent de afwezigheid van het raadslid De Kruif, spraken we vooral over en met de lokale omroep en over de kwaliteit van het beheer van de openbare ruimte. Als u interesse heeft, kunt u de vergadering hier nog terugluisteren.  Ik had het erg naar mijn zin dinsdagavond.  Mijn eerste raadsvergadering zit er op, de volgende vergadering is op 31 maart.

Maandag was ik eerst bij de familie Veltema-Rijke om daar een bos bloemen te overhandigen in verband met het 60-jarige huwelijk. Een mooie gelegenheid om de verhalen van vroeger weer eens te horen. 

Maandagavond schoof ik aan bij de uit Iran afkomstige familie Mollai. Een paar jaar geleden als christenen gevlucht uit hun vaderland, wonen ze nu in Maarssen. Ze vertelden me hun boeiende levensverhaal en ik genoot van de Iraanse gerechten. Ik weet nu dat ze in Iran ook radijsjes eten, maar in tegenstelling tot wat ik gewend was laten ze het groen er aan zitten. Het was even wennen.

Verder was er deze week extra veel aandacht voor overleg met het

college van burgemeester en wethouders. We zijn ‘de hei’ op geweest om elkaar eens wat beter te leren kennen en na te gaan hoe we samen plannen kunnen ontwikkelen, welke tegemoet komen aan de wensen van de gemeenteraad. Bovendien staan we aan de vooravond van de begroting voor 2016, waarvoor we nog de nodige knopen moesten doorhakken. We zijn wat mij betreft flink opgeschoten.

In mijn rondgang langs de gemeenteraad, was ik vrijdag te gast bij de fractie van GroenLinks. In een gloednieuwe elektrische Renault Zoe reden we langs plekken in de gemeente waar de GroenLinks fractie trots op is. Eerst gingen we naar een veehouderij in Nieuwersluis. De betreffende boer wil het dak van zijn stallen graag beschikbaar stellen aan inwoners van het dorp om er zonnepanelen op te leggen. Daar is best veel animo voor, maar ingewikkelde regelgeving maakt de ontwikkeling van dit plan moeilijker dan de fractie graag zou willen. Dat is tegenwoordig vaak met dit soort plannen. Subsidie is niet meer nodig omdat het financieel rendabel is, maar de overheid kan nog veel doen door ingewikkelde regels te af te schaffen.
 

Vervolgens gingen we naar kinderboerderij ‘De Vechtse Hoeve’ in Maarssen. Deze kinderboerderij vervult een belangrijke maatschappelijke functie voor de hele omgeving. Ik kreeg een presentatie van de toekomstplannen, waarna  een rondleiding volgde over het 4,5 hectare grote terrein. Men heeft mooie plannen voor de toekomst, maar zou van de gemeente graag wat meer zekerheid krijgen over het voortbestaan op lange termijn. Ik maakte kennis met Jan, die 4 dagen per week als vrijwilliger op de Vechtse Hoeve aanwezig is. Het is voor hem een uitstekende vorm van dagbesteding. Trots liet hij me het pasgeboren lammetje ‘Marc’ zien. Genoemd naar de nieuwe burgemeester. Ik moest er een beetje van blozen.

Na de kinderboerderij vertrokken we naar de fietsbrug over de A2. Daar werd ik boven het voortrazende verkeer door de fractievoorzitter bijgepraat over een plan om de 2x5 rijbanen te overkappen. Realistisch of niet, het is een droom van de fractie om dit ooit nog eens gerealiseerd te krijgen.

Als laatste bestemming reden we door naar een oud verdedigingswerk in Maarssenveen. Het  C-Fordt maakte ooit onderdeel uit van de Hollandse Waterlinie en is als stille getuige van die tijd achtergebleven in het landschap. We werden er opgewacht door De Polderwachter, een soort verhalen vertellende kunstenaar, die ons vanuit zijn rijke fantasie van alles vertelde over het roemruchte verleden van de Waterlinie. Inmiddels waren een groot aantal actieve leden van GroenLinks aangesloten bij de rondleiding. We sloten de dag af met een nadere kennismaking onder het genot van een drankje en een hapje. Het was een aangename ontmoeting.

Tot ziens.