Groei

'Tot 2050 groeit het aantal gezinnen in onze regio met 42%'. Deze woorden sprak ik uit tijdens de midzomerbijeenkomst van 29 juni. Dat zijn forse groeicijfers die mede het gevolg zijn van het feit dat steeds meer mensen in of nabij de grote steden willen wonen. Stichtse Vecht ligt wat dat betreft ideaal tussen de metropolen Utrecht en Amsterdam. Daardoor is de druk op de woningen in de gemeente groot. Dat vertaalt zich uiteraard in de prijs. Wonen in Stichtse Vecht is niet goedkoop.

Nagenoeg alle politieke partijen hebben in hun verkiezingsprogramma's beschreven dat er meer (betaalbare) woningen gebouwd moeten worden. Juist in tijden dat de druk op onze woningmarkt groot is,

helpt dat om ook jongeren die al in de gemeente wonen een eerlijke kans te geven.

De centrale vraag waar het gemeentebestuur mee zit, is waar al die woningen gebouwd moeten worden. Stichtse Vecht is een uitgestrekte gemeente met ruim honderd vierkante kilometer oppervlakte. Je zou  zeggen dat het niet moeilijk is die te bebouwen met woningen. Het tegendeel is waar. Het grootste deel van deze oppervlakte is beschermde natuur of agrarische grond. Verder hebben we veel ruimte nodig voor bedrijven, infrastructuur en de bijbehorende milieuruimte. Uiteindelijk is de conclusie dat het overgrote deel van de nieuwe woningen alleen maar binnenstedelijk gebouwd kan  worden.

Daar zit nu precies het dilemma van de politiek. Potentiële woningbouwlocaties zijn altijd omringd door mensen die er al wonen en meestal niet enthousiast worden van nog meer woningen in de wijk. Zeker als dat bijvoorbeeld om hoge(re) appartementengebouwen gaat. Daar komt bij dat extra woningen ook meer verkeer met zich meebrengen. En meer verkeer heeft gevolgen voor de luchtkwaliteit in de omgeving. Er komt dan namelijk meer fijnstof vrij dat weer ongewenste effecten heeft op de gezondheid.  
Ik heb de afgelopen maanden de worsteling van de gemeenteraad gezien om de belangen van direct omwonenden af te wegen tegen het belang van, de vaak nog anonieme, woningzoekenden. Het afwegen van zulke grote belangen is een soort kerntaak van de gemeenteraad. Ik heb  gezien hoe serieus men deze taak opneemt. De besluiten die uiteindelijk zijn genomen waren vaak een mooi compromis tussen alle belangen. Of de betrokken inwoners daar ook tevreden over zijn is niet eenvoudig te beantwoorden. Bij een compromis is immers niemand 100% tevreden.

Eén ding is zeker. Elke woning die wij momenteel bouwen is binnen een mum van tijd verhuurd of verkocht aan nieuwe tevreden bewoners. Mensen willen nu eenmaal in of rondom de stad wonen en wegen de nadelen van fijnstof en verdichte woonwijken af tegen voordelen als uitstekende voorzieningen en werkgelegenheid.

De uitdaging van de politiek ligt met name in het verduurzamen van de verkeersstroom en de woonwijken. Pas als dat lukt kan iedereen tevreden zijn.

Tot ziens.