Lintjesregen

Morgen, donderdag 26 april, vieren we de jaarlijkse lintjesregen. Traditioneel worden de dag voor Koningsdag in heel Nederland de Koninklijke Onderscheidingen uitgereikt. Mensen verdienen zo’n onderscheiding als ze langere tijd belangeloos vrijwilligerswerk hebben gedaan voor een vereniging, kerk of organisatie. Ik verklap nu geen namen van de mensen die morgen in Stichtse Vecht een Koninklijke Onderscheiding krijgen, die leest u later wel in de media.

De lintjesregen is een feestelijke gebeurtenis waar ik altijd naar uitkijk. Ik vind het bijzonder dat ik ‘s  ochtends meerdere inwoners namens de Koning in het zonnetje mag zetten. Het is extra leuk dat de mensen die onderscheiden worden niets vermoeden tot vlak voor de uitreiking van de Koninklijke Onderscheidingen. Het is een leuke traditie dat zij met een smoes naar de plek worden gelokt waar de lintjesregen plaatsvindt.

 

Een Koninklijke Onderscheiding krijg je niet zomaar. Voor de aanvraag bij de gemeente binnenkomt is er al heel wat werk verzet door de persoon die de decorandus in spe heeft voorgedragen. Daarom is ook voor de voorsteller het uitreiken een mooie ‘beloning voor hard werken’. Deze persoon omschrijft wat de decorandus in spe heeft gedaan en zoekt enkele ondersteuners die de aanvraag kunnen onderbouwen. We merken dat de voorstellers en de ondersteuners zich door niets laten weerhouden om erkenning te vragen voor de jarenlange inzet van de decorandus in spe. Zij vinden hem of haar namelijk een bijzonder mens, die een opmerkelijke of langdurige bijdrage levert aan onze samenleving. Zij denken: wat de decorandus doet, is zo waardevol voor ons allemaal, dat vraagt om bijzondere waardering. Een Koninklijke Onderscheiding is alleen daarom al zo’n bijzondere blijk van waardering.

 

Wat mij elke keer weer opvalt, is dat de meeste vrijwilligers het eigenlijk heel normaal vinden dat ze vrijwilligerswerk doen. Ze lopen daar niet mee te koop en scheppen er niet over op. Ik kan het  nog sterker vertellen: meestal weten ze iemand anders aan te wijzen die in hun ogen eerder een Koninklijke Onderscheiding verdienen dan zijzelf.

 

De decorandi ervaren hun vrijwilligerswerk als een zinvolle tijdsbesteding, willen graag iets bereiken en komen hierdoor in contact met andere mensen. Het levert voldoening en plezier op. Niet altijd is het werk makkelijk, maar ze vinden het wel nuttig, leuk en interessant! Dat de maatschappij er ook blij mee is, komt maar zelden aan bod. Omdat ze hun activiteiten zo normaal vinden is de verrassing van de onderscheiding meestal heel groot.

 

Daarom vind ik het als burgemeester elk jaar weer een voorrecht om deze bijzondere mensen bij de lintjesregen de versierselen te mogen opspelden in opdracht van Zijne Majesteit. Want zij krijgen die onderscheiding voor bijzondere verdiensten voor onze samenleving in het algemeen en die van onze gemeenschap in Stichtse Vecht in het bijzonder. Ik ben ontzettend trots dat zij zich zo inzetten voor hun gemeente.

 

Tot ziens.