Jeugdwet

De Eerste Kamer heeft vandaag de nieuwe Jeugdwet aangenomen. Een bijzonder moment, waar ik als gedeputeerde Jeugdzorg in Flevoland de afgelopen 3,5 jaar naar toe heb gewerkt. Ik heb er met enige regelmaat over geschreven op mijn weblog. En vanaf vandaag is het dan echt definitief: op 1 januari volgend jaar gaat de zorg voor de meest kwetsbare Flevolandse kinderen over in de handen van de gemeenten. 

De vaststelling van de Jeugdwet geeft me gemengde gevoelens. In de eerste plaats natuurlijk een positief gevoel. We hebben, samen met de gemeenten, de afgelopen jaren hard gewerkt om dit te bereiken. Dat deden we in de overtuiging dat de gemeenten met de nieuwe wet in de hand deze taak veel beter kunnen uitvoeren. Zij hebben nu alles wat nodig is om de kinderen echt verder te kunnen helpen. De Flevolandse gemeenten kunnen erop rekenen dat ik hen de komende tijd zoveel als ik kan zal ondersteunen met de voorbereiding. Samen gaan we ervoor zorgen dat er in Flevoland geen kinderen tussen wal en schip komen.

Maar er zit ook een minder leuke kant aan dit goede nieuws. De provincie verliest met de Jeugdzorg een belangrijk deel van haar sociale taak. Juist uit die taak wist ik de afgelopen jaren veel voldoening en motivatie te halen. Eens kijken hoe ik dat de komende tijd goed ga maken. Gelukkig hebben we nog even voor het echt 1 januari is.

Tot ziens.

Jeugdzorgconferentie

Als de Eerste Kamer dinsdag voor de nieuwe Jeugdwet stemt, gaat de verantwoordelijkheid voor de jeugdzorg vanaf volgend jaar over naar de gemeenten. Niet alleen krijgen de gemeenten er vanaf dat moment een omvangrijke en ingewikkelde taak bij, ook voor de professionals in de jeugdzorg gaat er dan veel veranderen.

Vanmorgen was het een drukte van belang in het provinciehuis. Meer dan 300 medewerkers van de jeugdzorg, gemeenten, maatschappelijke werk, jeugdzorgaanbieders, politie en het onderwijs waren naar Lelystad gekomen voor de jaarlijkse jeugdzorgconferentie.

Wethouder Winnie Prins van de gemeente Zeewolde had in haar inleiding 2 woorden benadrukt: preventie en veiligheid. De gemeenten willen meer doen aan preventie en sluiten geen compromis als het gaat om de veiligheid van kinderen. Zij beloofde dat gemeenten zoveel als mogelijk de huidige medewerkers een plek willen geven in het nieuwe stelsel. Bovendien gaan gemeenten ook niet alles veranderen, wat nu goed werkt blijft zoveel mogelijk behouden.

De deelnemers hadden veel vragen over de gemeentelijke plannen m.b.t. de nieuwe jeugdwet. Bijvoorbeeld: hoe gaan de sociale wijkteams funtioneren?  Wie neemt in die teams de regie als het moeilijk wordt? Komen er nieuwe kwaliteitskaders?  Wordt de zorg voor specifieke doelgroepen ook in de toekomst geborgd? Hoe het zit met het bewaken van de veiligheid van kinderen. Etc.

De wethouders en ambtenaren van de gemeenten gingen uitgebreid in op de vele vragen. Daarbij konden zij putten uit de kadernota's die de gemeenten in de  afgelopen periode hebben voorbereid.

De overdracht van de  jeugdzorgtaken is in Flevoland feitelijk al begonnen. In 2014 hebben de gemeenten de beschikking gekregen over 10% van het budget. De gemeenten bepalen nu al hoe de instellingen dat geld inzetten. Op de conferentie vandaag zijn de voorlopige resultaten daarvan gepresenteerd.

Het feit dat we in Flevoland al een lange traditie kennen op het gebied van samenwerking, helpt nu om de overdracht soepel te laten verlopen. Tekenend is dat er al is afgesproken volgend jaar weer een conferentie te organiseren.

Wethouder Meta Jacobs uit Lelystad zal daar dan niet meer als wethouder bij zijn. Zij liet weten na de verkiezingen niet meer terug te komen. Ik zal de duidelijke en inspirerende manier waarop zij invulling aan haar jeugdzorgportefeuille gaf, missen. Haar warme woorden over onze samenwerking bij de transitie jeugdzorg sterkt mij in de overtuiging dat we in Flevoland als provincie en gemeenten de juiste stappen hebben gezet.

Tot ziens.

Flevoland 2.0

De provincie Flevoland ziet zichzelf als een netwerkoverheid bij uitstek. Dat betekent voor mij dat wij ons werk niet doen vanuit alleen macht of hiërarchie, maar dat wij voortdurend op zoek zijn naar samenwerking met iedereen die onze spannende vraagstukken ziet als een uitdaging. Een dergelijke netwerkprovincie vraagt ook medewerkers die bereid zijn om over grenzen heen kijken. Die manier van werken is vooral mogelijk geworden door gebruik te maken van nieuwe technieken en sociale media.
Ambtenaar 2.0 is een landelijk netwerk van ambtenaren en burgers die mee willen denken en werken aan de netwerkoverheid van de toekomst. In het netwerk wordt kennis gedeeld over initiatieven, onderzoeken en experimenten. Dat gebeurt door te bloggen over eigen ervaringen of door in het discussieforum vragen voor te leggen aan de rest van het netwerk.

Het netwerk Ambtenaar 2.0 en de Provincie Flevoland passen dus goed bij elkaar. Daarom was ik er trots op dat de gemeente Lelystad, het waterschap Zuiderzeeland en de provincie Flevoland vandaag gastheer waren voor ongeveer 600 ambtenaren 2.0 uit het hele land voor de jaarlijkse Ambtenaar 2.0 dag. Zij waren vandaag aanwezig om elkaar te ontmoeten, workshops te volgen en inspiratie op te doen voor nieuwe ontwikkelingen in de toekomst. Onder de hashtag #A20dag waren de ontwikkelingen via twitter en andere sociale media eveneens goed te volgen.

Namens het college van GS mocht ik vanmorgen de bezoekers van harte welkom heten. Daaraan vooraf ging een introductie die ik u niet wil onthouden:




Tot ziens.

Kerstreces

Naarmate de jaarwisseling dichterbij komt, lijkt bij sommige bestuurders een niet te onderdrukken neiging ontstaan om dossiers af te sluiten. Dat is te merken aan de bestuurlijke drukte in de laatste werkweek van het jaar. Ik loop de afgelopen dagen even met u door.

Nadat de overvolle college-agenda dinsdag was afgewerkt, ging mijn aandacht naar de Eerste Kamer. Daar kwam een motie in stemming die het kabinet opriep om de voorbereidingen voor de Superprovincie te staken zolang er geen grondige visie ligt op de toekomstige positie van het middenbestuur. De motie kreeg een mooie meerderheid en was voor verschillende media aanleiding om te constateren dat daarmee het einde van het fusievoorstel in zicht komt.

De Eerste kamer had deze week over aandacht niet te klagen. Even leek het daar dinsdag uit te draaien op de Nacht van Adri Duivesteijn. Met veel steun vanuit de achterban van de PvdA deed Adri tevergeefs een moedige poging om nog iets moois te maken van het Woonakkoord van dit kabinet. 

Op hetzelfde moment speelde zich in de gemeenteraad van Lelystad een politiek drama af rondom de ontwikkeling van het project Flevokust, de veel belovende havenontwikkeling voor onze provinciehoofdstad. Ik heb van dichtbij gezien hoe hard partijgenoot wethouder Jop Fackeldey heeft gewerkt om dit plan tot uitvoering te brengen. Lelystad kan de werkgelegenheid immers heel goed gebruiken. Uiteindelijk haalde het plan het niet door toedoen van een onvoorspelbare dissidente in de eigen fractie. Zij zou nog veel van Adrie Duivesteijn kunnen leren. Binnen een coalitie gebruik je kritiek om goede plannen beter te maken en niet om ze af te schieten. Maar helaas, de uitslag van de stemming was onverbiddelijk.

Dat provinciale staten het er niet bij laten zitten, bleek woensdag toen tijdens de statenvergadering een motie werd aangenomen om de schade te beperken en de havenontwikkeling als provincie over te nemen. Wordt nog wel vervolgd dus.

In dezelfde vergadering gaf een meerderheid van Provinciale Staten haar goedkeuring aan de oprichting van stichting De-on. Een voorstel waar ik als portefeuillehouder veel werk aan heb gehad. Na een voorbereiding van vier jaar en zeven maanden gaan we eindelijk aan de gang met het Flevolandse stimuleringsfonds voor duurzame energieontwikkeling. Een mooie duurzame impuls voor de provinciale economie.

Tussen de vergaderingen van Provinciale Staten door nog even naar Den Haag geweest voor een gesprek met een deel van het kabinet over de Superprovincie. Onder voorzitterschap van de Minister President spraken we daar ruim een uur met elkaar over het feit dat vooralsnog elk draagvlak ontbreekt voor deze ontwikkeling. Duidelijk is wel dat het kabinet voorlopig nog niet van plan is het proces op te schorten. Met de aanwezigheid van Mark Rutte lijkt het kabinet de druk eerder op te voeren. Ik ben benieuwd hoe de Eerste Kamer dat gaat beoordelen gezien de motie die dinsdag werd aangenomen.

Donderdagochtend vroeg zat ik opnieuw in Den Haag. Namens de 12 provincies sprak ik daar met de staatssecretarissen Van Rijn en Teeven over de toekomst van met name de bureaus Jeugdzorg. Met het oog op eventuele ontslagen door de overdracht van de jeugdzorg taken is binnen de bureaus veel onrust ontstaan. Deze onrust zou voor de uitvoering van het werk in 2014 vervelende gevolgen kunnen hebben. Gelukkig lukte het tijdens dit overleg om een belangrijke knoop door te hakken. Als het goed is, hebben we daardoor op de valreep van het oude jaar veel problemen voor 2014 voorkomen.

Als een  soort afsluiting van mijn werk week was ik tenslotte vandaag in Dronten. Daar liep ik mee met de 25 editie van de traditionele Kerstloop. Ik liep de 10 kilometer net binnen het uur nadat ik mijn provinciale groeten had overgebracht aan burgemeester Aat de Jonge van de gemeente Dronten

Tot zover mijn verslag van de laatste werkweek dit jaar. Het bureau is leeg en de inbox is op orde. Tijd voor 2 weken kerstreces. Ik wens alle lezers van mijn blog hele fijne feestdagen.

Tot in het nieuwe jaar.

7 handtekeningen

Afgelopen week hebben we in het college van GS het uitvoeringsprogramma Jeugdzorg voor 2014 vastgesteld. Voor mij was dat een bijzonder moment. Nadat de provincie bijna 30 jaar betrokken is geweest bij de uitvoering van jeugdzorg dragen we deze taak op 1 januari 2015 over aan de gemeenten. Om de zogeheten ‘transitie’ soepel te laten verlopen, had ik de zes Flevolandse gemeenten gevraagd het uitvoeringsprogramma voor 2014 te schrijven. Op die manier kan al in 2014 worden gewerkt op de manier zoals de gemeenten dat vanaf 2015 willen. De zeven handtekeningen onder het uitvoeringsprogramma vormen de best mogelijke voorbereiding op de overdracht.”

 

Niet alleen bij het schrijven van het plan, maar ook bij de uitvoering zelf krijgen de gemeenten al in 2014 en rol. Volgend jaar zal 10% van het jeugdzorgbudget onder opdrachtgeverschap van de gemeenten worden uitgevoerd. Zo krijgen de aanbieders van jeugdzorg en het Bureau Jeugdzorg de kans vervroegd voor hun nieuwe opdrachtgevers te werken volgens het programma van eisen van de gemeenten. Daardoor kunnen zij tijdig inspelen op een passend zorgaanbod.

 

Deze soepele overgang is in het belang van iedereen. Voor de cliënten in de jeugdzorg is vooral belangrijk dat de voortgang van zorg niet in gevaar komt, dat zorg tijdig beschikbaar is en dat hulp aan het gezin in samenhang geleverd wordt. Voor de gemeenten en provincie betekent de samenwerking dat de jeugdzorg zo naadloos mogelijk overgaat, met zo min mogelijk verlies van regionale arbeidsplaatsen en zo min mogelijk leegstand van gebouwen.

 

De provincie blijft garanderen dat alle kinderen die in 2014 zorg of bescherming nodig hebben, die zorg ook krijgen. De Flevolandse jeugdzorg kent al jaren geen wachtlijsten. Het spreekt voor zich dat ik mijn best zal doen om dat ook in 2014 zo te houden.

Tot ziens.

Gezakt

Eigenlijk had ik me voorgenomen om een tijdje rustig aan te doen met de discussie over de Superprovincie. Na het indienen van de provinciale zienswijze is immers het Kabinet aan zet om met een definitief wetsontwerp naar de Tweede Kamer te komen. De verwachting is dat dit pas na de gemeenteraadsverkiezingen van volgend jaar zal gebeuren.

Dat ik nu toch schrijf over dit onderwerp is recente brief van het Kabinet aan de Eerste Kamer. De brief was het antwoord op een motie waarin de Senaat vroeg om nu eerst eens met een degelijke onderbouwing te komen alvorens de bestuurlijke inrichting van Nederland op lokaal, regionaal en provinciaal niveau zo ingrijpend te verbouwen.

Toen ik die brief las, was mijn eerste reactie dat het kabinet het ons nu wel erg makkelijk maakt. Wanneer de onderbouwing van de plannen voor de Superprovincie niet beter wordt dan dit, dan wordt de kans op succes wel heel erg klein. Leden uit de Eerste Kamer die ik afgelopen week sprak, waren er nog niet helemaal uit hoe deze laatste brief nu precies behandeld moet gaan worden. ‘Wat doe je met een kind dat al drie keer is gezakt voor een tentamen?’ vroeg SP senator Vliegenthart zich af. Kortom, deze week nog geen diploma voor de minister. De eerste geluiden uit de Senaat klinken dus pessimistisch voor het Kabinet.

Als ik kijk naar de inhoud van de brief dan valt op dat het, net als de eerdere stukken, vol staat met doelredeneringen. Het Kabinet schrijft opnieuw uitsluitend over de voordelen, maar staat geen moment stil bij de nadelen van zo een megafusie. Ook gaat men niet in op alternatieven, waarmee met veel minder moeite hetzelfde doel bereikt kan worden.

In antwoord op de vraag voor welk probleem de fusie nu precies een oplossing is, worden er nu wel een aantal onderwerpen opgesomd. Bij bestudering daarvan valt op dat het daarbij vooral gaat om problemen in de provincie Noord-Holland, verreweg de grootste van de drie provincies. Daardoor lijkt het of het Kabinet de problemen van juist de grootste provincie wil oplossen door deze nog groter te maken. Vanuit het Flevolandse perspectief, zou de conclusie dat Noord-Holland misschien een tikje te groot is geworden, eerder voor de hand liggen. Het probleem dat het Kabinet denkt op te lossen lijkt dus vooral in Noord-Holland te liggen. Dat verklaart wellicht waarom juist de bestuurders van deze provincie zo hard liepen om de fusie voor elkaar te krijgen.

Op één onderdeel is de brief van de minister heel duidelijk. Het Kabinet heeft besloten dat de stadsregio Amsterdam binnen de Superprovincie een belangrijke positie moet krijgen. Zo belangrijk zelfs dat deze regio van het Rijk ook in de toekomst eigen financiën krijgt om taken op het gebied van Verkeer en Vervoer uit te voeren. Zo behoudt de stadsregio de regie over het openbaar vervoer. Voor de Kamerfractie van de PvdA is dat winst, mijn partij is al heel lang voor een prominente rol van de stadsregio. Voor de voorstanders van de superprovincie is dit een flinke tegenvaller. Het Kabinet wil de provincie versterken door de fusie, maar haalt tegelijk weer een belangrijke kerntaak bij die nieuwe provincie weg.

Voor mijn collega's in Noord-Holland was het punt van de vervoersregio een belangrijke voorwaarde om door te gaan met de provinciefusie. Nu het Kabinet niet aan die voorwaarde lijkt te voldoen is een succesvolle fusie verder weg dan ooit.

Begin december bespreekt de Eerste Kamer de begroting Binnenlandse Zaken. Misschien is dat wel een heel goed moment om definitief de stekker uit de Superprovincie te trekken. Het zou de weg vrijmaken voor een vruchtbare discussie over een intensieve samenwerking binnen de Noordvleugel waar ik me met heel veel energie voor zal inzetten.

De tekst van de betreffende brief kunt via deze link terugvinden: http://www.rijksoverheid.nl/documenten-en-publicaties/publicaties/2013/11/14/reactie-motie-vliegenthart.html

Tot ziens.

13 maanden

Nog een kleine dertien maanden en dan is het zover. Op 1 januari 2015 dragen we als provincie de uitvoering van de jeugdzorg over aan de gemeenten. De afgelopen weken zijn de voorbereidingen voor deze overdracht in een stroomversnelling gekomen. De Tweede Kamer heeft de nieuwe Jeugdwet inmiddels goedgekeurd. De gemeenten denken na hoe zij ervoor zorgen dat er met minder geld toch betere zorg gaat komen voor de meest kwetsbare Flevolandse kinderen. Het gaat landelijk om een mega operatie met grote gevolgen voor de 30.000 werkenden in de jeugdzorg en voor de vele tienduizenden gezinnen die van hen afhankelijk zijn. Waarom we deze verandering toch door moeten zetten, schreef ik eerder op deze plaats. De kwaliteit van de zorg kan en moet gewoon beter.

De rol van de provincie is bij dit alles beperkt. Eigenlijk is onze belangrijkste opdracht ervoor te zorgen dat wij de jeugdzorg tot de overdracht zo goed mogelijk uitvoeren en zodoende de verplichtingen die voortkomen uit de oude wet nakomen. Precies daar zien we de laatste tijd een groeiend spanningsveld. 

Voor de uitvoering van onze taak zijn wij in Flevoland tot eind 2014 afhankelijk van uitvoerende zorginstellingen zoals Bureau Jeugdzorg en jeugdzorgorganisaties zoals Vitree, Triade en LSG Rentray. Deze partijen zijn nu nog relatief onzeker over hun rol na de overdracht. Bureau Jeugdzorg liet vorige week via Omroep Flevoland weten dat men gedwongen ontslagen verwacht omdat gemeenten het werk op een andere manier gaan uitvoeren. Ook de andere zorginstellingen verwachten dat ze flink gaan krimpen. Al die onzekerheid brengt met zich mee dat de uitvoering van onze wettelijke taak in 2014 kan gaan stagneren. Een dergelijke stagnatie kan leiden tot groeiende wachtlijsten en een afname van de kwaliteit van zorg. Juist omdat we de afgelopen jaren als provincie keihard gewerkt hebben om onze zorg sterk te verbeteren wil ik alles op alles zetten om dat te voorkomen. 

Daarom zat ik vanochtend vroeg namens het IPO om de tafel met de staatssecretarissen Van Rijn en Teeven en de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG). We hebben een stevige discussie met elkaar gehad waarbij we uiteindelijk hebben afgesproken dat we binnen een maand een einde willen maken aan de onzekerheid in de sector. Hier ligt vooral voor de gemeenten een belangrijke opgave. Zij gaan immers vanaf 2015 over de uitvoering van de Jeugdzorg en kunnen dus als enige duidelijkheid verschaffen aan de zorginstellingen. Voor de kerst komen we opnieuw bij elkaar en dan zullen we merken of het gelukt Tot ziens.

Vooruitblik op de begroting 2014

Aanstaande woensdag gaat Provinciale Staten van Flevoland zich buigen over de begroting voor 2014. Voor mij als portefeuillehouder financiën is dat de afronding van een intensief proces waarin ik samen met met collega's in het college van GS keuzes heb gemaakt voor de toekomst van onze provincie. Nu kijken of de verschillende fracties in de staten de gemaakte keuzes kunnen onderschrijven. Vandaag keek ik alvast met Jeroen van der Laan van Omroep Flevoland vooruit op wat komen gaat in het programma Over Flevoland Gesproken.

 

Heeft u interesse in wat de provincie in 2014 gaat doen met uw geld? Kijk dan op www.flevoland.nl/begroting

Tot ziens.

Werk en Woning

Als gedeputeerde jeugdzorg vind ik het belangrijk dat jongeren na een verblijf of traject in de jeugdzorg goed terecht komen. Twee basisvoorwaarden daarvoor zijn een huis en werk. Ik werd recent tijdens een werkbezoek nog eens werd gewezen op het belang van het laatste: een baan. Voor kwetsbare jongeren was het altijd al moeilijk om aan werk te komen. In deze tijd van stijgende werkloosheid, waar vooral jongeren last van hebben, is het voor deze jongeren helemaal moeilijk om aan het werk te komen. 

Terecht dat Provinciale Staten onlangs aandacht vroegen voor jeugdwerkloosheid. Ik pleit ervoor om daarbij aandacht te schenken aan jongeren die te maken hebben of hadden met zorg. Het zou zonde zijn wanneer na alle begeleiding die zij kregen de deur naar werk voor hen gesloten blijft. 

Ik denk dat we het antwoord moeten zoeken in slimme combinaties en samenwerking. Dat is eerder vertoond in Flevoland en met succes. Bijvoorbeeld in het project Life Coach Jobs for now (van Jeugdzorgaanbieder Vitrée) en het Flevotalent Junior (van Technocentrum Flevoland) werden kwetsbare jongeren begeleidt via empowerment en opleiding naar een baan. De jongere wordt begeleid door een coach voor een langere periode. Hierbij is aandacht voor ontwikkeling van bijvoorbeeld sociale vaardigheden en werknemersvaardigheden. Hulp op maat met aandacht voor leefomstandigheden of hulp bij financiën. Zo krijgen deze jongeren betere kansen op een zelfstandig bestaan en blijven zij geen "zorgenkindjes". Zet daarbij de wensen en mogelijkheden van de jongere centraal, zodat hij alleen die hulp krijgt die hij nodig heeft. En niet langer dan hij dat zelf nodig vindt, totdat hij economisch op eigen benen kan staan. Kortom de jongere houdt het heft in eigen hand. 

Dit vraagt om een verbinding van het sociale en het economische beleid, waardoor arbeidstoeleiding en jeugdhulpverlening met één doel samenwerken. Ik houd me van harte aanbevolen voor uw ideeën en suggesties om juist deze doelgroep te helpen bij een plek op de arbeidsmarkt.

Tot ziens.

Vooruitblik

Vandaag was ik te zien in het programma Over Flevoland gesproken van Omroep Flevoland. Samen met interviewer Jeroen van der Laan keek ik vooruit naar de behandeling van de officiele zienswijze van de provincie Flevoland, aanstaande woensdag in Provinciale Staten.


Tot ziens

Zienswijze

Vanmorgen hebben we in het college van Gedeputeerde Staten onze concept zienswijze vastgesteld. Die zienswijze is voor ons als provinciebestuur de laatste formele mogelijkheid om te reageren op het voornemen van minister Plasterk om de provincies Noord-Holland, Utrecht en Flevoland samen te voegen. Op 9 oktober moeten de leden van provinciale staten deze zienswijze definitief vaststellen.

Voor Omroep Flevoland mocht ik vandaag een toelichting geven.



Tot ziens.

De Nieuwe Wildernis

Ik schrijf niet zo vaak in superlatieven, maar voor de premiere van de film 'De Nieuwe Wildernis' maak ik een uitzondering. Ik geloof niet dat ik voor vanavond eerder een natuurfilm zag die zo'n overweldigende indruk op me maakte. De live ondersteuning van het Metropole-orkest, de geweldige ambiance van het uitverkochte Amsterdamse concertgebouw, de sublieme beeldkwaliteit op een megascherm maakte het tot een onvergetelijke avond. Het feit dat ik tijdens mijn zomerstage in 2012 een hele dag met regisseur en cameraman Ruben Smit in de Oostvaardersplassen mocht optrekken gaf nog een extra dimensie aan deze ervaring.

Na vandaag gaat de film draaien in 90 bioscopen door het hele land. Deze winter gevolgd door een bijpassende 3-delige TV serie bij de Vara. Bovendien zijn er inmiddels bijbehorende lespakketten voor het basisonderwijs beschikbaar, welke gretig aftrek vinden.

Naast een unieke ervaring is 'De Nieuwe Wildernis' natuurlijk een geweldige promotie voor onze Oostvaardersplassen en dus voor de provincie Flevoland. Dat is ook de reden waarom deze film mede tot stand kwam dankzij een financiële bijdrage van de Provincie. 

Vorige week deed ik via twitter een oproep om eens te kijken wie deze avond met me mee wilde gaan. Dat leverde leuke reacties op waaronder die van Christianne uit Lelystad (op twitter: @prasing_remme). Samen hebben we genoten van een geweldige avond.

Tot ziens.