Lintjesregen

Morgen vieren we de vijftigste verjaardag van koning Willem-Alexander. In Nederland en de Nederlandse overzeese gebiedsdelen in de Caraïben hangen we de vlaggen uit. De steden en dorpen zijn rood-wit-blauw en oranje gekleurd en vieren we feest. Ook hier in Stichtse Vecht.

Traditiegetrouw worden op de laatste dag voor Koningsdag overal in ons land Koninklijke onderscheidingen uitgereikt. Deze dag staat beter bekend als de lintjesregen. Nietsvermoedende decorandi verkeren in de veronderstelling dat de dag hen iets heel anders zal brengen! Familie, vrienden en collega’s gebruiken heel wat creativiteit en uiteenlopende smoezen om hen naar de locatie te lokken waar de lintjes worden uitgereikt.

De lintjesregen is een bijzondere gebeurtenis, een eerbetoon dat lang niet iedere Nederlander te beurt valt. Het huidige decoratiestelsel vindt zijn oorsprong in 1815, toen de juist gekroonde Koning Willem I zowel de Militaire Willems-Orde als de Orde van de Nederlandse Leeuw instelde. Vijfentwintig jaar lang waren dit de enige twee ordes die Nederland kende.

In 1841 stichtte Koning Willem II als Groothertog van Luxemburg de Orde van de Eikenkroon. Alhoewel dit geen Nederlandse orde was, werden onderscheidingen in de Orde van de Eikenkroon regelmatig toegekend aan Nederlanders en hoge buitenlandse diplomaten.

Een derde Nederlandse orde werd ingesteld in 1892. Dat was de tijd dat Koningin Emma als Regentes van het koninkrijk optrad voor haar minderjarige dochter Wilhelmina. Deze orde, de Orde van Oranje-Nassau, was vooral bedoeld om mensen die niet tot adellijke of hoge kringen behoren een koninklijk schouderklopje te kunnen geven voor hun persoonlijke verdiensten voor de Nederlandse samenleving. Tijdens de jaarlijkse lintjesregen reiken we deze orde heeft meest uit.

Het toekennen van de Koninklijke onderscheidingen daags voor zijn verjaardag zal Koning Willem-Alexander ongetwijfeld als heel plezierig ervaren. Het moet een goed gevoel geven om als regerend vorst deze bijzondere inwoners van het koninkrijk te mogen eren. Het zijn mannen en vrouwen die zich vaak jarenlang als vrijwilliger energiek en belangeloos inzetten voor de samenleving.

Welke vorst wil deze trouwe werkers, die anderen helpen en bij wie het niet om geld te doen is, nu niet graag in zijn koninkrijk hebben? Zij zijn een voorbeeld voor anderen. Soms staan zij volop in de schijnwerpers, maar steeds vaker zijn het ook stille krachten - zoals Koning Willem-Alexander hen noemde in zijn kersttoespraak vorig jaar - die de vele activiteiten mogelijk maken. In alle bescheidenheid staan ze altijd voor anderen klaar. Gelukkig zijn er genoeg mensen die deze mensen in het vizier hebben en die deze bescheiden trouwe werkers voordragen voor een lintje.

Als burgemeester had ik dit jaar het voorrecht om 13 van deze bijzondere mensen de versierselen te mogen opspelden in opdracht van Zijne Majesteit. En ik voel het echt als een voorrecht. Want zij krijgen die onderscheiding voor bijzondere verdiensten voor onze samenleving in het algemeen en die van onze gemeenschap in Stichtse Vecht in het bijzonder. Ik ben ontzettend trots dat zij zich zo inzetten voor Stichtse Vecht. Hulde aan de decorandi!

Tot ziens.