Hildesheim

'Im Tat und Wort treu unserem Sport’ staat onder een prachtige oude en een beetje Oost-Duits aandoende muurschildering in het kleedkamergebouw van Boerussia Hildesheim (zie foto). Het geeft aan hoe oud het kleedkamergebouw ongeveer is waar wij de nacht hebben doorgebracht. Maar de douches waren warm en dan klagen wij niet. Bij gebrek aan voldoende slaappplaatsen vond ik met mijn matrasje een plek in de gang bij de toiletten. Na zo veel kilometers achter de kiezen kost het me niet al te veel moeite om de slaap te vatten.

Vanmorgen om 04.45 uur ging de wekker weer. Rond 07.00 uur stonden we ergens voor Helmstedt, in de buurt van de voormalige grens tussen Oost- en West-Duitsland in een boerenkoolakker . Daar moesten we het stokje overnemen van team 3. Daarna liepen we over een licht beijzelde weg in de richting van de opkomende ochtendzon. Op zulke momenten is het echt genieten. Tijdens het eerste deel van het parcours ben ik even daarna de magische grens van 41 kilometer overschreden. De eerste marathon zit er op.

Het landschap om ons heen wordt steeds mooier. De hellingen voor ons als lopers trouwens ook. 10% is geen uitzondering meer. Vaker omhoog dan omlaag, zo lijkt het tenmiste. Ik schat toch dat Leiden een stuk lager ligt dat Torun. Door de informatie uit mijn GPS horloge kan ik u dat na afloop allemaal precies vertellen. Die informatie kunt u overigens ook raadplegen via de volgende link: http://connect.garmin.com/explore?owner=marcwitteman.

Bij Helmstedt zien we de voormalige grens tussen Oost- en West-Duitsland nog door het landschap lopen. Op zo’n moment realiseren we ons hoe bijzonder het eigenlijk is dat wij nu tijdens de loop van Leiden naar Torun gewoon door kunnen lopen.

Als we deze etappe hebben gelopen worden we afgelost door team 2. Wij rijden dan door naar onze volgende rustplaats, een aspergeboerderij in Belitz.

Tot zien.