maandag 25 februari 2013

(De)centralisatie

In het blad Lokaal Bestuur, een magazine voor PvdA bestuurders, trof ik dit weekend een column van Ruud Koole. Ruud is lid van de 1e kamer en binnen de PvdA fractie woordvoerder voor het onderwerp van de Superprovincie.


Als PvdA'er doet het me goed om te lezen dat hij nabijheid van bestuur belangrijker vindt dan efficientiedenken. Dat hij nog steeds de menselijke maat voorstaat en waarde hecht aan identiteit van mensen. Dit denken past ook helemaal in het Van Waarde manifest dat onlangs door de Wiarda Beckmanstichting naar buiten werd gebracht.
Ruud Koole maakt duidelijk waar de visie die de minister momenteel maakt aan zou moeten voldoen. Dat is voorwaar geen gemakkelijke taak voor de minister, zo concludeerd hij zelf. Ik lees zijn column ook maar als een vrij forse kritiek op de manier waarop de minister tot nu toe met het onderwerp om gaat.
Toch fijn om te lezen dat ik kan rekenen op mijn partijgenoten in de 1e kamer wanneer dat nodig is.  
 
Tot ziens.

2 opmerkingen:

  1. Beste Marc, naar mijn idee is die decentralisatie van het bestuur in gemeenten echt een ander onderwerp dan het vormen van een Randstadprovincie. Er is volgens mij geen ideaal niveau van besttur. Efficientie, afstand burger bestuur, bestuurlijke drukte, het levert allemaal rare argumenten en argumentaties op.

    Voor goed bestuur is visie, daadkracht, draagvlak en denkkracht nodig. Alles is bestuurbaar. Wie ontkent dat bestuur op een grotere schaal onmogelijk is, ontkent het bestaan van ieder hoger bestuursorgaan. Wie meent dat de afstand tot de burger maar door één bestuurslaag wordt bepaald doet andere besturingsniveau's tekort. Bestuur begint in een huishouden, het is in je bedrijf, in je school, in je gemeente, in je zorginstelling, in je provincie, in je land, in Europa, in de Navo, in het Rode Kruis, in Greanpeace in de VN, bestuur is overal.

    De keuze voor schaal is relatief arbitrair. Het aantal schaalniveaus niet. Als besturen in een logisch verband ten opzichte van elkaar moeten bewegen is machtsgelijkheid en krachtsgelijkheid erg belangrijk. Op dit moment is Flevoland voor Noord-Holland en Utrecht eerder een laatige bromvlieg of op zijn best een vervelende wesp. De belangen van Flevoland worden overal ondergeschoven en ondergesneeuwd. Dit gebeurt nu al zo'n 30 jaar. Dat was minder erg toen Flevoland net als Zeeland een hoofdzakelijke argrarisch gebied was dat veel bescherming kreeg van se Rijksoverheid. Maar nu de samenleving harder is geworden en de economische belangen van Flevoland groter worden voor de groei van de Randstad is een ander schaalniveau gewenst.

    Dit betekent niet dat de provincie nu niet goed of slecht bestuurt wordt. Het betekent gewoon dat in deze tijd iets anders van besturen en bestuurders wordt gevraagd dan hiervoor. Alle ontwikkelingen op mondiale schaal geven daar aanleiding toe. In het belang van Flevoland en haar inwoners moeten provinciale bestuurders groter gaan denken en daadkrachtiger worden en moeten gemeentebestuurders kleiner en dichterbij gaan denken. Er treedt een verschuiving van taken op en een nieuwe bestuurlijke inrichting is gewenst. Hier wordt in ons land al 10 jaar over gesproken en het is een logische volgende stap voor Nederland.

    We kunnen nu natuurlijk heel lang gaan discussieren over ons bestaansrecht en onze levensvatbaarheid, maar we gaan daar niet over. Het platform voor deze besluiten ligt in Den Haag. De Tweede Kamer, de Eerste Kamer, het Kabinet en de Raad van State zullen zich over de wijsheid of onwijsheid van dit besluit gaan buigen.

    Hoe wij dan dichtbij de inwoners kunnen blijven? Volgens mij heb jij daarop al een antwoord gevonden. sociale media maken de kloof beduidend kleiner. Jouw voorgangers hadden geen facebook, geen twitter, geen regionale omroep, geen linkedin en geen internet.. Eigenlijk is vergroting van de schaal voor ons een geweldig leuke en boeiende uitdaging. We zullen ons zelf als provinciale bestuurders opnieuw moeten gaan uitvinden. Als EU parlement en Tweede Kamer het gevoel kunnnen geven dat ze dichtbij de burger staan, dan kunnen jij en ik dit ook.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Joost,

    Ik ben het niet met je eens, wel heel erg met de auteur van deze column, Ruud Koole. Ik herken me heel erg in zijn afkeer tegen eenzijdig managementdenken. Besturen gaat niet om alleen om macht en efficiëntie. Besturen heeft alles te maken met betrokkenheid van burgers en hun emoties daarbij. De vele reacties die ik de afgelopen weken kreeg onderstrepen nog eens de afkeer van onze inwoners tegen voortdurende schaalvergroting. In tijden van globalisering neemt het belang van de menseljke maat toe. dat moeten we niet onderschatten. Natuurlijk moeten we ons werk efficiënt organiseren en als verdere bezuingingen nodig zijn dan moeten niet dralen en doen wat er van ons verwacht wordt.

    BeantwoordenVerwijderen