Geluidswagens door de straat

Samen met collega-bestuurders uit de regio zat ik onlangs weer in de schoolbanken om me te verdiepen in het onderwerp crisiscommunicatie. Het burgemeestersambt en crisiscommunicatie horen bij elkaar.  Bij een crisis of incident van enige omvang, heeft een burgemeester tegenwoordig steeds meer een rol als ‘maatschappelijk crisismanager’. Daar hoort een goede  communicatie bij, zodat u precies weet waar u aan toe bent.

In de manier waarop wij communiceren is de afgelopen 20 jaar veel veranderd. We zijn ons steeds meer bewust van de belangrijke rol die u heeft bij de totstandkoming van allerlei maatregelen, en daarom informeren we u daarover op een toegankelijke manier. Daarnaast heeft ook de techniek grote invloed gehad. Doordat tegenwoordig bijna iedereen met de snelheid van het licht berichten kan versturen over het internet, heeft ook de gemeente zich moeten aanpassen.

Ik geef u een voorbeeld. Toen ik bijna 20 jaar geleden in mijn toenmalige woonplaats wethouder werd,  was het regel dat je bij ingrijpende besluiten altijd een brief stuurde aan de inwoners die daar het meeste belang bij  hadden. We wilden immers niet dat zij het uit de krant moesten lezen. Het persbericht stuurden we pas de volgende dag uit.

Vandaag de dag is de kans groot dat een scan van de brief die door de gemeente is verstuurd in een mum van tijd rondgaat op internet. Wie die dag op zijn of haar werk zit, verneemt het nieuws dan waarschijnlijk ergens onderweg of tijdens het werk via sociale media. De brief vindt u pas op de mat als u aan het eind van de werkdag thuis komt.

Wanneer het gaat over communiceren tijdens een crisis is de wereld misschien nog wel meer veranderd. Als er morgenmiddag een tankwagen met giftige stoffen in uw buurt lek raakt, is de kans groot dat u het nieuws eerst via Twitter of Facebook hoort. Getuigen staan binnen vijf minuten de media te woord, waardoor zij eigenlijk de crisiscommunicatie overnemen. Dat gaat met een snelheid waar wij als gemeente niet tegenop kunnen. Die snelheid is natuurlijk mooi, maar er kleeft een groot nadeel aan: u weet nooit zeker of deze informatie klopt.  

Als  burgemeester heb ik  de plicht om u als inwoner  over een crisis te informeren. Anders dan bij de sociale media kunt u er altijd op rekenen dat u kunt vertrouwen op mijn informatie.  Ik zal in zo’n situatie communiceren wat ik weet, maar ook wat ik niet weet. Bovendien zal ik aangeven wat u kunt doen om schade en meer slachtoffers te voorkomen. Daarbij gebruiken we natuurlijk wel moderne middelen, maar als dat nodig is kunnen we ook de geluidswagens nog door de straten sturen.

Ik ga me tot in de puntjes voorbereiden, zodat ik er klaar voor ben als de sirene onverhoopt een keer gaat. Laten we hopen dat het totaal overbodig zal zijn. 

Tot ziens.