Krantenjongens

Op 16 juni deed ik op deze plaats een oproep. Ik was voor het zomerreces op zoek naar een aantal adressen voor het lopen van korte stages met als doel dat die mij zouden helpen om mijn werk als wethouder beter te kunnen doen. Eerlijk gezegd had ik toen de verwachting dat er wel een flink aantal voorstellen zouden komen, maar de praktijk was anders. Ik ontving slechts 1 uitnodiging en die kwam van het Leidsch Dagblad. Als gevolg daarvan was ik vandaag de hele dag te gast bij de redactie van het Leidsch Dagblad aan de Rooseveltstraat.

Als lokaal bestuurder hecht ik natuurlijk veel belang aan het bestaan van een onafhankelijke lokale krant. Het is immers een belangrijk medium voor de communicatie met onze inwoners. Daar staat tegenover dat we ook wel eens op manieren in de pers komen die we graag anders zouden zien. Dat maakt de verhouding tussen lokaal bestuurders en de pers soms tot een soort haat/liefde verhouding. Des te bijzonder was het om vandaag eens een dagje mee te draaien met deze mensen.

Het is wat mij betreft een geslaagde stage geworden, die me inderdaad wel geholpen heeft om wat beter te begrijpen wat er zoal nodig is om 'ons' Leidsch Dagblad 's morgens op de mat te krijgen. Hoe men op de redactie aan de Rooseveltstraat dagelijks vecht om een kwaliteitskrant te maken maar ook om de aandeelhouders tevreden te houden. In bedrijfsmatig jargon, met zo min mogelijk kosten, zoveel mogelijk lezers bedienen. Ik heb daardoor mijn romantische voorstelling van de gewiekste onderzoeksjournalist, die weken aaneen onderzoeken doet om uiteindelijk de misstanden haarfijn aan de orde stellen een beetje moeten laten varen. Dat neemt niet weg dat ik een groep mensen aantrof die met enthousiasme hun krant maken en die betrokken zijn bij wat er in de stad gebeurt.

Dat journalist een heel ander vak is dan wethouder werd me gedurende de middag duidelijk. Ik moest een aantal zaken natrekken om te zien of er mogelijk een artikel in zat. Een daarvan was een mevrouw die een conflict had met haar huisbaas. In plaats van het schrijven van een aardig artikel gebruikte ik het gesprek vooral om oplossingen te zoeken voor de geschetste problemen. Morgen gewoon weer op het Stadhuis, problemen oplossen.

Tot ziens.