69e Vechtloop

Het was een bewogen week, met aan het begin het hele trieste nieuws van het overlijden van een 14-jarige jongen uit Utrecht in de Maarsseveense Plassen. Het feit dat hij niet kon zwemmen, is hem noodlottig geworden. Ik heb de familie maandag laten weten dat wij meeleven met het grote verlies.

Aan het zomerreces kwam deze week officieel een einde. Mijn zomerstages zijn afgerond, de agenda voor de wekelijkse collegeagenda is weer goed gevuld en ik heb mijn etentjes bij de mensen thuis weer opgepakt. Deze week schoof ik voor het avondeten aan bij bestuur en medewerkers van het C-Fordt in Maarsseveen. Dit soort verdedigingswerken van de Hollandse Waterlinie maken op mij altijd een bijzondere indruk. Met veel inzet hebben zij het C-Fordt gemaakt tot een broedplaats voor kunst, cultuur en recreatie die u echt eens moet gaan bezoeken. Voor een kop koffie kunt u er dagelijks tussen 10.00 en 17.00 uur terecht.    

Donderdagavond zat ik aan de eettafel bij Caroline en Rob Franse in Maarssen voor een empty-nesters diner. Rob nam de moeite om daarover zelf een weblog te schrijven die u hier kunt vinden.

Het was ook de week van de 69e editie van de Vechtloop in Maarssen. Dankzij de inzet van bestuur en 70 vrijwilligers een prachtig evenement. Ik mocht het startsein geven voor de 1,5 en 3 km. voor de kinderen en de 5 en 10 km voor de wat grotere lopers. Uiteraard had ik ook deze keer weer mijn eigen loopschoenen meegenomen.




Woensdagmiddag deed ik de beëdiging van 10 nieuwe Nederlanders. Een keer of 6 per jaar mag ik de papieren overhandigen die behoren bij de Nederlandse nationaliteit. Een gebeurtenis die meestal niet zo veel aandacht krijgt, maar voor de betrokkenen vaak van grote emotionele waarde is. Het is bijzonder om dat te mogen doen.

Het sluitstuk van deze week was het Middeleeuwse dorpsfeest in Vreeland. De Vreelanders vieren het hele jaar al feest in verband met het feit dat men 750 jaar geleden stads

rechten kreeg van de bisschop van Utrecht. Zaterdag was een soort kroon op het jubileumjaar. Reden voor wethouder Jaap Verkroost en mij om in vol ornaat af te reizen naar Vreeland aan de oude grens tussen Holland en Utrecht.

Daar was het jaarlijkse dorpsfeest omgetoverd tot een Middeleeuws dorpsfeest dat volledig in het teken van de Middeleeuwen stond compleet met ridders, wagenspel, roofvogels en -echt waar- heuse Middeleeuwers. Vreemdelingen van buiten de stad die in opstand kwamen toen de toespraak van de burgemeester een beetje te lang dreigde te worden. Gelukkig wisten de stoere herauten samen met veel inwoners uit Vreeland mij uit de handen van deze primitieve vreemdelingen te houden, zodat ik alsnog het feest kon openen met een daverend kanonschot. Het bleef nog heel lang prettig onrustig in het stadje.

Tot ziens.

Zomerstage 8, Kantoorboekhandel Van Kralingen

Rond het middaguur arriveerde ik bij mijn laatste stageadres van deze week, kantoorboekhandel Van Kralingen aan de Herenstraat in Breukelen. Daar werd ik vriendelijk ontvangen door Martin van Kralingen en zijn medewerksters. Na de eerste kennismaking kreeg ik direct een naambadge opgespeld, waardoor er voor de klanten geen misverstand meer kon zijn over het feit dat ik een stagiaire was.

Wat volgde was een uitgebreide rondleiding door de winkel en een uitleg van de systemen waarmee de logistiek onder controle wordt gehouden. Van Kralingen is een moderne winkel als je kijkt naar het interieur en het aanbod, maar ouderwets als het gaat om de tijd die men neemt om de klant te helpen. Daar kan geen Bol.com tegenop. Over dat laatste hebben we wel veel gesproken vanmiddag. Het is helder dat de komst van internet voor de boekhandel grote gevolgen heeft gehad. Van Kralingen probeert het gemak van internet te compenseren met een uitstekende dienstverlening. Bovendien kun je via internet ook gewoon een boek bij deze winkel in Breukelen bestellen. Voor dezelfde prijs als de concurrentie steun je dan een lokale ondernemer en waarom zou je dat nou niet doen?

Mijn indruk is dat Van Kralingen op deze manier een volwaardige plaats heeft verworven naast de grote internetaanbieders.

Een groot deel van de middag was ik achter de balie te vinden. Mede dankzij de vrijdagmarkt voor de deur was het druk in de winkel, dus ik kon aan de bak. Daardoor weet ik ook weer hoe leuk het is om klanten tevreden weg te zien gaan. Wellicht kwam het door de aankondiging van mijn stage in de etalage, maar ik had behoorlijk wat aanspraak vanmiddag. Ik heb ervan genoten.

Uiteraard hebben we gesproken over wat er goed en wat er niet goed gaat in het winkelcentrum van Breukelen. Ideeën genoeg, dat is me na een middag in de winkel wel duidelijk. Nu nog de energie ontwikkelen om daar samen met ondernemers en overheid mee aan de slag te gaan.

Tot ziens.

Zomerstage 7, De Koet

Vanmorgen was ik voor mijn 7e zomerstage van deze week bij het openlucht zwembad De Koet in Kockengen. Als de vlag naast de entree in top hangt, dan weet iedereen in Kockengen dat het openlucht zwembad De Koet open  is. Daarom mocht ik vanmorgen vroeg als eerste klus de vlag hijsen. Onder de deskundige en enthousiaste leiding van de enige fulltime medewerker Ronald Schalkwijk, mocht ik de hele ochtend aan het werk. Na het hijsen van de vlag ging ik aan de slag met de waterkwaliteitscontrole. Drie keer per dag meet men zaken als  chloorniveau, zuurgraad, waterverbruik, temperatuur etc. Zeker na een drukke dag met meer dan 600 bezoekers is het belangrijk dat de waterkwaliteit goed blijft.





Daarna mocht ik assisteren bij de zwemlessen. Iedere ochtend tot 10:30 uur komen de allerkleinsten uit Kockengen zwemmen. Voor de kinderen is het vooral spannend of ze nog mogen afzwemmen voor het bad over vijf weken de deuren weer sluit. Mocht dat niet lukken, dan kunnen ze weliswaar naar een binnenbad elders, maar in het eigen dorp afzwemmen is natuurlijk veel leuker.

Na de zwemles ging ik verder naar het peuterbad. In alle drukte van gisteren was het hoog tijd voor de waterstofzuiger. Hiermee kon ik het zand dat door alle kindervoetjes naar binnen was gelopen weer uit het badje krijgen.

Precies op dat moment kwam de 25.000ste bezoeker door de poort naar binnen. Op zo'n moment is het handig dat de burgemeester toch in huis is, zodat ik direct in aktie kon komen. Namens het zwembad De Koet feliciteerde ik Charlotte en Maurits van 4 en 2 jaar, die samen met hun moeder Ingrid de gelukkigen waren. (foto)

Daarna nog even aan het werk in  de kassaruimte waar de snoepzakjes nog bijgevuld moesten worden.

Het was leuk om een ochtend in dit mooie openlucht zwembad te vertoeven. De Koet is niet zomaar een zwembad. Toen de gemeente al weer heel lang geleden het bad wilde sluiten, hebben de inwoners van Kockengen het bad overgenomen. Dankzij een paar betaalde krachten, maar ook heel veel vrijwilligers draait het bad inmiddels veel beter dan de gemeente ooit voor elkaar kon krijgen. Het is echt een bad van en voor de inwoners van Kockengen geworden. Bovendien komen de bezoekers bij mooi weer uit de hele regio.

Tot ziens.

Zomerstage 6, De Sirkel.

Vanmiddag was ik bij kringloopwinkel De Sirkel in Maarssen voor mijn 6e zomerstage van deze week. De medewerkers en vrijwilligers van deze stichting zetten zich dagelijks in om voor goede, maar afgedankte goederen een nieuwe eigenaar te zoeken. Dat ze dat niet onverdienstelijk doen, zag ik aan het grote aantal klanten dat ik, ondanks het warme weer vandaag, tegenkwam in de twee vestigingen van De Sirkel in Maarssen. In de winkel aan de Nassaustraat stonden de mensen zelfs een paar keer in de rij voor de kassa.

Alhoewel De Sirkel bijna 25 jaar geleden werd opgericht, is het nog steeds een winkel van deze tijd. Hergebruik van afval staat de laatste jaren steeds meer in de belangstelling, ook in de gemeentelijke beleidsnota's. Juist daarom was het goed voor mij om dit proces ook eens met eigen ogen te zien.

Voor mij hadden ze een mooi programma gemaakt waarbij ik als het ware de afvalstromen door de organisatie mocht volgen. Ik werd aan het werk gezet langs het hele traject van het sorteren van ingekomen goederen tot bij de kassa in de winkel. Daar zitten flink wat stappen tussen zoals repareren, taxeren, sorteren, opslaan en uitstallen. Ik maakte kennis met de vriendelijke medewerkers die graag bereid waren om mij een goede toelichting te geven op het werk, dat ze hier met veel plezier doen.

Nadat de winkel was gesloten en de kas was opgemaakt hebben we gezellig wat nagepraat. Ik kom hier vast nog wel eens terug, want als je ergens voor weinig geld leuke spullen kan kopen, dan is het wel bij De Sirkel.

Tot ziens.

Zomerstage 5, De Twijg

Voor mijn 5e zomerstage was ik vanmorgen bij dagverzorging De Twijg in De Driestroom in Breukelen. De Twijg is een dagopvang die voorziet in geestelijke, lichamelijke of sociale begeleiding aan ouderen en mensen met een beperking. De Twijg is mede afhankelijk van gemeentelijke financiering, een reden voor mij om juist daar eens te gaan kijken.

In de loop van de ochtend kwamen de circa 15 ouderen met enige vertraging binnen. De vervanging van de Breukeler Brug zorgde voor de nodige vertraging van de mensen die thuis werden opgehaald. Onder het genot van koffie en appeltaart hebben we met de hele groep de krant doorgenomen. Een gesprek over het actuele nieuws maakt standaard deel uit van de vaste routine. Niet alle deelnemers zijn nog in staat om zelf de krant te lezen.

Onder leiding van een van de deelnemers die vroeger leraar lichamelijke oefening was geweest, deden we vervolgens enige oefeningen. Het laatste deel van de ochtend was bestemd voor verschillende vormen van geheugentraining.

De Twijg is bedoeld voor ouderen voor wie elke dag thuis zitten geen optie meer is. Door middel van deze vorm van dagopvang kunnen mensen soms veel langer zelfstandig blijven wonen. Dat kost niet alleen minder gemeenschapsgeld, het is ook nog beter voor de mensen zelf. Ik heb vandaag met eigen ogen kunnen zien hoe goed dat werkt.

De Twijg werkt met twee professionele krachten die hulp krijgen van een flink aantal enthousiaste vrijwilligers. Allemaal mensen die heel goed werk doen.

Tot ziens.

Zomerstage 4, Luck Raeck - OVVO

De middag bracht ik vandaag door op sportpark Daalseweide. De tennisvereniging Luck Raeck (700 leden) en de korfbalvereniging OVVO (400 leden) hadden samen een voorstel ingediend om mij vandaag in te schakelen bij het beheer van de sportvoorzieningen. En zo liep ik vanmiddag met de fijne hark op een gravelbaan om hem klaar te maken voor de volgende wedstrijd. Ondertussen werd ik door beide besturen bijgepraat over het wel en wee van de verenigingen en alle voordelen van de samenwerking die beide organisaties zijn aangegaan.

Ten behoeve van het beheer van de accommodatie
hebben beide verenigingen 1 beheerder aangesteld. Door de kosten van beheer samen te delen, behalen de verenigingen grote voordelen. Naast de personele voordelen hebben ze bijvoorbeeld ook gezamenlijk een terreintrekker aangeschaft, waardoor de velden professioneel onderhouden kunnen worden.

In het geval van OVVO en Luck Raeck gaat het om hele oude verenigingen. OVVO (Op Volharding Volgt Overwinning) bestaat sinds 1934 en Luck Raeck sinds 1960. Respectabele clubs dus, maar dat wil niet zeggen dat men niet continue op zoek is naar manieren om te vernieuwen.

Tot morgen.

Zomerstage 3, Snavelenburg

Vanmorgen moest ik me voor mijn derde stagedag al vroeg melden aan de balie van Careyn Snavelenburg. Snavelenburg is een sinds 1996 gevestigd verpleeghuis in Maarssen. Het centrum biedt zorg aan 60 psychogeriatrische en 60 lichamelijk hulpbehoevende ouderen.

Na een vriendelijke ontvangst met een kop koffie kreeg ik een uitgebreide rondleiding. Daarna mocht ik de handen uit de mouwen steken bij de afdeling Somatiek en heb ik een kijkje genomen bij de dagbehandeling. Daarna mocht ik voor een aantal bewoners voorlezen  uit het boek 'Bekende oude volksverhalen' (foto). Het spannende verhaal maakte grote indruk om mijn gehoor.

Tussendoor voerde ik leuke gesprekken met de bewoners. Het feit dat de burgemeester vandaag op visite was, leverde voor de meeste mensen meer dan voldoende gespreksstof op.

Aan het einde van de ochtend sprak ik met de eindverantwoordelijke regiomanager van Careyn. Zij vertelde me wat er allemaal komt kijken bij de organisatie van deze vorm van zorg en tegen welke dilemma's men daarbij aanloopt.

Het was alweer een tijdje geleden dat ik de gelegenheid had om eens op deze manier een kijkje achter de schermen te nemen van de ouderenzorg. Het was voor mij weer een bevestiging van het grote respect dat ik heb voor het werk dat de verzorgenden elke dag opnieuw met veel inzet doen. Belangrijk werk dat niet altijd even makkelijk zal zijn. Laat ik daarbij vooral de vrijwilligers niet vergeten. Veel mensen zetten zich belangeloos in om de bewoners van dit centrum iets extra's te geven. Complimenten daarvoor.

Tot ziens.

Zomerstage 2, rederij De Tijd

De rivier De Vecht en de economische ontwikkeling gaan van oudsher goed samen. Vandaag de dag is dat nog steeds het geval, al is de aard van de bedrijvigheid in de loop der tijd flink veranderd. De gemeente zet tegenwoordig vooral in op bevordering van de recreatieve en toeristische functie van de rivier, die de meeste kernen van Stichtse Vecht met elkaar verbindt.

Het kwam dus goed uit dat ik voor mijn zomerstage vandaag aan de slag mocht bij rederij De Tijd uit Maarssen. Arjan en Sheri van den Hoek, de eigenaren van de rederij, verzorgen allerlei activiteiten op het water van grote party's tot exclusieve diners. Vandaag mocht ik de bemanning aan boord een handje helpen met een activiteit van de laatste categorie. Op uitnodiging van Stan Huygens journaal/De Telegraaf kwam er rond het middaguur een selecte groep geslaagde ondernemers en bekende Nederlanders uit o.a. de wereld van PR, Marketing, Architectuur, de Uitzendbranche aan boord om bij te praten, de laatste nieuwtjes uit te wisselen, te netwerken en zaken te doen. Uiteraard werden er onderweg foto's, veel foto's, gemaakt tegen de achtergrond van de mooiste buitenplaatsen die onze gemeente rijk is. De gastheer namens de Telegraaf was Jan Roeland, een van de PR goeroes van Nederland.

Mijn rol was uiteraard om te zorgen dat het de gasten aan niets ontbrak. Ik weet niet of dat helemaal is gelukt. Het zou kunnen zijn, dat ik uiteindelijk toch wat meer aandacht had voor de promotie van onze gemeente en de mogelijkheden die De Vecht te bieden heeft. Hoe het ook zij, als ik mijn gasten mag geloven, en waarom zou ik dat niet doen, gingen zij tegen het eind van de middag zeer tevreden naar huis. Voor een uitgebreider verslag van de reis en mijn optreden verwijs ik u naar het Stan Huygens Journaal.

Voor mij was vandaag vooral een buitengewoon prettige kennismaking met deze vorm van recreatie en toerisme rondom De Vecht.

Tot morgen.

Zomerstage 1, Nyenrode

Sinds 6 jaar maak ik er een gewoonte van om tijdens het zomerreces een week uit te trekken voor mijn zomerstages. In die week trek ik, meer dan gewoonlijk, tijd uit om kennis te maken met bedrijven en instellingen binnen de gemeente. Toen ik begin juni een oproep deed om suggesties te doen, kreeg ik maar liefst 30 stagevoorstellen binnen. Uit deze stuk voor stuk mooie voorstellen, heb ik een selectie gemaakt. Deze week kunt u elke dag een kort verslag van me tegemoet zien.                  

Mijn eerste stagedag stond volledig in het teken van de universiteit Nyenrode. Zij hadden een bijzonder programma opgesteld, dat niet alleen in het teken stond van het onderwijs. Ook de instandhouding van het landgoed en de monumentale gebouwen en het studentenleven op de campus kregen ruim aandacht.

Voor het geval u mocht twijfelen of ik tijdens mijn zomerstage ook mijn handen uit de mouwen steek, wil ik die twijfel maar direct wegnemen. De dag begon al direct met het voeren van de struisvogels, de herten en de pauwen die van oudsher een plek in het landgoed hebben. Later op de dag werd dat gevolgd met een opdracht om een handje te helpen bij het snoeien in de rozentuin. Uit gesprekken later op de dag werd me duidelijk op welke manier het landgoed en de universiteit elkaar versterken. Dankzij het landgoed weet men op Nyenrode een unieke en inspirerende omgeving te bieden, waar het goed werken en leren is. Voor veel studenten is die omgeving een belangrijke reden om juist voor deze universiteit te kiezen.

Behalve het werk buiten mocht ik vandaag ook aanzitten bij een vergadering van de 'University Board' (foto). Daar kreeg ik een aardige indruk van wat er zoal aan de orde komt bij het besturen van deze enige private universiteit van Nederland. Zo kreeg ik o.a. te horen waarom sport een steeds belangrijkere plaats inneemt in het programma en spraken we over de relatie tussen de gemeente en de universiteit.

Samen met de 'dean of campus' en de vice-voorzitter van de studentenvereniging kreeg ik vervolgens een interessante rondleiding op de campus en in de verschillende voorzieningen van de vereniging. Uiteraard mochten de barvoorzieningen niet ontbreken. Bijzondere plekken waarover veel sterke, mooie en soms ook verzonnen verhalen de ronde doen. O
ok in dat opzicht is Nyenrode een volwaardige universiteit.

Ter afsluiting van mijn eerste dag mocht ik een kijkje nemen op de werkplek van de beiaardier van Nyenrode, helemaal boven in de kasteeltoren. Het oude carillon is van uitzonderlijk hoge kwaliteit, zo wist de beiaardier me te vertellen. Mooi om te zien dat men het op Nyenrode belangrijk vindt om ook deze voorziening te behouden. Bovendien was het uitzicht over de gemeente vanaf de kasteeltoren adembenemend. (foto)

Vlak voor mijn vertrek ben ik nog even binnengelopen bij Misa Dzoljic, de rector van Nyenrode. Met hem sprak ik de dag nog even door en bedankte ik hem voor deze inspirerende stagedag. Als burgemeester ben ik trots op het feit dat we Nyenrode binnen de gemeente hebben.

Tot morgen.

Zomerreces

Het was de laatste werkweek voor het zomerreces en dus was het dinsdag voorlopig de laatste keer dat het college van burgemeester en wethouders voltallig aanwezig was. Tot half augustus komen de aanwezigen bestuurders op dinsdag even bij elkaar om urgente zaken te bespreken.

De agenda was deze week nog wel goed gevuld. Woensdagmiddag zat ik samen met wethouder Jaap Verkroost in de raadzaal van de gemeente Veenendaal voor een training incidentmanagement. We spraken met veel collega's uit de regio over wat er allemaal fout kan gaan bij de nieuwe taken die de gemeenten erbij gekregen hebben op het gebied van zorg. Of het nu gaat om de zorg voor ouderen of de zorg voor jeugd, er kan altijd iets vreselijk fout gaan. Het is dan zaak om snel en goed te reageren. We hebben besproken hoe dat kan en wat daarbij de rolverdeling zou moeten zijn tussen de burgemeester en de betrokken wethouder. Het was een leerzame bijeenkomst.

Donderdagavond besprak ik voor de eerste keer mijn 100-dagenbrief met een aantal leden van de commissie bestuur. Voor mij persoonlijk was het een geslaagde bespreking. Veel leden namen de tijd om te vertellen dat ze behoorlijk tevreden over me zijn. Het was mooi om dat te vernemen. Interessant was de discussie daarna waarin een aantal inhoudelijke onderwerpen aan de orde kwamen, welke ik in mijn brief had opgenomen. Op veel punten kreeg ik steun, maar niet op alles. Zo merkte ik dat de raad minder ambitie heeft met betrekking tot de samenwerking met Weesp en Wijdemeren dan ik zelf had. Ik kon mijn teleurstelling daarover niet helemaal onderdrukken. Na de vakantie gaan we verder praten.



Vrijdagavond was ik op bezoek bij de brandweerpost in Kockengen. De gemeente Stichtse Vecht heeft 7 brandweerposten, die ik allemaal ga bezoeken. Kockengen was de eerste en dat is me goed bevallen. De avond begon met een stevige oefening in een leegstaande woning in de omgeving. Als toeschouwer zag ik een zorgvuldig opgezet oefenprogramma uitrollen. Het was een prima oefening met uitstekende inzet van de brandweerlieden. Na afloop heb ik in de kazerne nog wat na kunnen praten. Het werd een gezellige ontmoeting.





Tot zover de laatste week voor mijn vakantie. De komende 4 weken zult u mijn blog even missen. Begin augustus ben ik weer terug.

Tot ziens.

Trouwen

Ik kon de eerste aflevering van mijn 'zomeravondgesprek met inwoners' niet beter plannen, het was fantastisch mooi weer deze week. Zo'n 25 mensen hadden maandagavond een plaats gevonden in de achtertuin van het oude gemeentehuis in Breukelen. Daar hebben we anderhalf uur ontspannen met elkaar gesproken over wat er goed gaat en wat er beter kan in de gemeente. Na afloop kreeg ik leuke reacties. Voor herhaling vatbaar, zo begreep ik. Ik ga er eens over nadenken.

Minder prettig was het mooie weer tijdens de laatste raadsvergadering van dit seizoen. Voor de bijna 30 punten tellende agenda hadden we 2 avonden nodig in de oude raadzaal in Loenen aan de Vecht. Aangezien een airco in dat gebouw ontbreekt, was ook de binnentemperatuur tijdens de vergadering rond de 30 graden. Minder prettig als je met ambtsketen, stropdas en pak je werk doet.

Het college ging afgelopen dinsdag weer op tournee. Deze week bezochten we Oud Zuilen, Op Buuren en Maarssen-dorp. We begonnen traditiegetrouw met een ontbijt met inwoners en ondernemers. Daarna bezochten we een volkstuincomplex in Oud Zuilen en gingen we langs bij de familie Peek, die het initiatief hebben genomen om een voedselbos aan te leggen op hun grond aan Oostwaard. Verder brachten we een bezoek aan de kinderboerderij in Maarssen-Dorp, bezochten we een bouwproject en namen we een kijkje in een speeltuin waar we in gesprek gingen met het bestuur en de vrijwilligers.

Trouwzaal Goudestein

Bij wijze van uitzondering mocht ik donderdag als ambtenaar van de burgerlijke stand het huwelijk sluiten tussen Thomas en Serena. Zij waren het eerste paar dat na een lange periode van restauratie weer mocht trouwen in Goudestein. Dat was reden voor een extra feestelijk tintje, vandaar mijn aanwezigheid. Leuk om te doen trouwens, mensen komen zenuwachtig binnen en gaan heel gelukkig weer weg. Dankzij de steun van Petra, een ervaren ambtenaar van de burgerlijke stand, wist ik deze feestelijke klus tot een goed einde te brengen. Vanaf nu kunnen alle bruidsparen weer terecht in onze mooie buitenplaats Goudestein. Als het goed is mag ik begin volgend jaar de burgemeesterskamer betrekken.

1e huwelijk

Over huwelijken gesproken, deze week waren er maar liefst 2 paren 60 jaar getrouwd. Op maandag was ik bij het echtpaar Smelik aan de Linnaeusdreef in Breukelen en dinsdag bij de heer en mevrouw Berkhof aan de Gijsbrecht van Nijenrodestraat, ook in Breukelen. Bij beide paren ben ik even langs geweest met een mooie bos bloemen. Leuk om die verhalen van toen weer te horen. Trouwen was in 1955 toch heel anders dan nu.

Op uitnodiging van mijn collega burgemeester van Oudewater was ik vrijdagmiddag in de gemeente Oudewater. In aanwezigheid van de Koning vierde men daar het feit dat de gemeente 750 jaar geleden stadsrechten kreeg. 

Op uitnodiging van de provincie Utrecht was ik zaterdag getuige van de 'Grand Depart' van de Tour de France. Voor dit doel had ik Thea van Rijnsoever (1956) gevraagd mee te gaan. Thea is inwoner van onze gemeente en gold in haar tijd als een van de beste wielrensters van Nederland en was twee keer Nederlands kampioene. Ze pakt nog regelmatig haar racefiets om een rondje door onze mooie gemeente te maken. 

Voor het avondeten schoof ik deze week aan bij de familie van de Zedde in Maarssenbroek, bij de familie Staal in Maarssen en bij Ronnie van Wijk in Tienhoven. Het waren de laatste etentjes bij inwoners voor het zomerreces. In augustus ga ik verder.

Tot ziens.

Het was een leuke en gevarieerde week. Naast de gebruikelijke werkbesprekingen en vergaderingen waren er opnieuw heel veel nieuwe ontmoetingen. Zo was ik maandagavond bij Serena en Thomas. Ze gaan binnenkort trouwen en maken daarbij als eerste gebruik van de gerestaureerde buitenplaats Goudestein in Maarssen. Voor deze gelegenheid hebben ze mij verzocht om hen te trouwen. Spannend en niet alleen voor het bruidspaar. Ook voor mij wordt het de eerste keer, dus u leest daar volgende week vast meer over.

Voor de collegetour langs de dorpen waren we dinsdag in Nieuwersluis en Breukelen. De dag begon aan de ontbijttafel (foto) bij Ome Cees in Nieuwersluis. Daar spraken we met bewoners uit beide kernen over allerlei onderwerpen die de mensen daar bezig houden. Verder heb ik mijn ogen uitgekeken in het werkelijk puntgave Fort Nieuwersluis. Het fort is helemaal opgeknapt en binnen is ruimte gemaakt voor kleine bedrijven en culturele manifestaties. Weer zo'n mooie plek in de gemeente die een bezoekje meer dan waard was.

Verder waren we in het Trefpunt in Breukelen waar we bijgepraat werden over het werk van de Stichting Welzijn Stichtse Vecht en SWIB. Daarna namen we een kijkje in het openlucht zwembad De Meent in Breukelen. Jammer dat het water nog net iets te koud was voor een collegeduik.

Dinsdagavond mocht ik mijn derde raadsvergadering voorzitten. Aan de orde was de voorjaarsnota waarin het college de eerste voorstellen doet voor de begroting van 2016. We beleefden een lange maar constructieve vergadering. De raad nam een motie aan waarin het college opdracht kreeg om de gedecoreerdenbijeenkomst weer jaarlijks te houden. Tot nu toe werd deze 'meet en greet' voor inwoners met een koninklijke onderscheiding maar een keer per 5 jaar gehouden. Na de laatste bijeenkomst vorige maand weet ik nu al dat de betrokkenen dit zeer zullen waarderen.

Woensdag was een echte 'ambtsketendag'. In de ochtend was ik in Nigtevecht bij het bruidspaar Kroezen (foto) om samen met hen te vieren dat ze 60 jaar geleden in het huwelijk traden. Ze hadden elkaar vlak na de oorlog leren kennen op de HBS waar ze beiden studeerden. Dat was in die tijd heel bijzonder. Daarna mocht ik in Breukelen de Nederlandse nationaliteit uitreiken aan 4 nieuwe Nederlanders. Direct daarna ging ik door naar Maarssen voor de Veteranendag. De gemeente biedt de oud-strijders jaarlijks een leuke middag aan met een hapje, een drankje en een toespraak van de burgemeester. Dat doen we om deze mensen, die zich hebben ingezet voor onze vrede en veiligheid, te bedanken. In Stichtse Vecht wonen meer dan 300 veteranen die voor een belangrijk deel aanwezig waren. Het was een mooie bijeenkomst. Ik heb veel mensen gesproken en indrukwekkende verhalen gehoord.

Vrijdag verbleef ik in de gevangenis. Voor een uitgebreid werkbezoek was ik vrijdag in de 'Penitentiaire Inrichting Nieuwersluis'. In de tijd dat ik nog in militaire dienst zat (voor de kenners: 79/6) was dit de strafgevangenis voor dienstplichtige militairen die de fout in waren gegaan. Nu biedt het complex ruimte aan 243 vrouwelijke gevangenen. Daarmee is Nieuwersluis een van de 3 vrouwengevangenissen in ons land. Bij calamiteiten in het gevangeniscomplex met gevolgen voor de openbare orde kan het gebeuren dat de burgemeester een rol heeft. Daarom vond ik het goed om de gevangenis en de directie wat beter te leren kennen. In Nieuwersluis trof ik een modern gevangeniscomplex aan met een aantal mooie monumentale gebouwen (foto) uit de oude tijd van de Koning Willem III kazerne.

Met het onthullen van een plaquette in verband met het 75-jarige bestaan van de Maarssensche Tennisvereniging en het openen van het 21e seizoen van Parkpodium in Breukelen sloot ik op zondag mijn werkweek af.

Tot ziens.